Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.290.2018.2.AW
z 23 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2018 r. (data wpływu – 31 sierpnia 2018 r.) – uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2018 r. (data wpływu – 24 września 2018 r.) – o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia przez Spółkę informacji PIT-8C – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia przez Spółkę informacji PIT-8C. Wniosek został uzupełniony w dniu 24 września 2018 r. (data wpływu).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30 czerwca 2016 r. ze Spółki wystąpił jeden ze wspólników. Na dzień 30 czerwca 2016 r. sporządzono bilans w wartości zbywczej, udział kapitałowy obliczony w wartości zbywczej. Zysk został ustalony w bilansie i stanowi składnik udziału kapitałowego, który został wypłacony wspólnikowi, zgodnie z aktem notarialnym z dnia 27 lipca 2016 r., z którego wynika rozliczenie wspólnika, zobowiązanie wypłacenia kwot, udziałów, kapitału, zysku, co nastąpiło zgodnie z ww. aktem.

Niemniej jednak, mając na uwadze długoletnią współpracę pomiędzy wspólnikami, wspólne budowanie firmy, jak również chęć definitywnego zakończenia sprawy zawarto ugodę na wyznaczonym przez sąd posiedzeniu. Nie stanowiło to uznania roszczenia, a miało na celu wyłącznie zapewnienie spokoju wspólnikom pozostałym w firmie.

Ugoda sądowa z dna 6 listopada 2017 r. miała następującą treść: Przeciwnik (…) zapłaci wnioskodawcy 15 000 zł (piętnaście tysięcy złotych) w terminie do dnia 13 listopada 2017 r. Wnioskodawca oświadcza, iż powyższą ugodę zawiera w pełni świadom, nie pod wpływem błędu, czy innych wad oświadczenia woli oraz że powyższa ugoda wyczerpuje wszelkie roszczenie wynikające ze stosunku spółki dotyczącej zarówno z tytułu uczestnictwa w spółce jak i ustąpienia z niej, a w szczególności rozliczenia udziału kapitałowego, jak i udziału w zysku, w której wnioskodawca był udziałowcem w przeszłości, jak i zrzeka się wszelkich roszczeń na przyszłość wynikających z tego tytułu.

Wypłata kwoty 15 000 zł nastąpiła 13 listopada 2017 r. na wskazany rachunek bankowy. Została potraktowana jako inne źródło przychodów z 2017 r.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 września 2018 r. (data wpływu 24 września 2018 r.) Spółka wskazała, że (zgodnie z prośbą w skierowanym do Spółki wezwaniu miała ona wyjaśnić, jaki charakter prawny na gruncie prawa cywilnego mają środki pieniężne wypłacone byłemu wspólnikowi w związku z zawartą ugodą sądową – w szczególności, czy środki te stanowią wypłatę w pieniądzu udziału kapitałowego, jeżeli nie – należy precyzyjnie wyjaśnić, o jakim świadczeniu mowa w przedmiotowym wniosku) zawarła ugodę sądową z byłym wspólnikiem. Wnioskodawca wypłacił byłemu wspólnikowi środki pieniężne z tytułu wystąpienia ze Spółki, rozliczenia udziału w Spółce, jak i zrzeczenia się wszelkich praw na przyszłość wynikających z tego tytułu. Kwota ta nie była ujęta we wcześniejszych rozliczeniach. Została potraktowana jako inne źródło przychodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Czy zgodnie z przepisem prawnym ustawy o podatku dochodowym ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 42a Spółka ma obowiązek wystawienia PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy – ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku – tak, Spółka ma obowiązek. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 42 ma obowiązek sporządzenia informacji i przesłania do urzędu skarbowego, ponieważ jest to przychód z innych źródeł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, z późn. zm.) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Na mocy art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

W związku z wniesieniem wkładu do spółki jawnej, wspólnikowi przysługuje udział kapitałowy, który w myśl art. 50 § 1 Kodeksu spółek handlowych odpowiada wartości rzeczywistej wniesionego wkładu. Wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki (art. 48 § 2 Kodeksu). Ponadto wspólnikowi przysługuje prawo do udziału w zysku (art. 51 § 1) oraz może żądać wypłaty odsetek od swojego udziału kapitałowego (art. 53). Mienie nabyte przez spółkę zarówno w wyniku wniesienia wkładów przez wspólników, jak i w związku z działalnością prowadzoną przez spółkę, stanowi jej majątek, będący majątkiem odrębnym od majątku wspólników.

Jak wskazuje się w doktrynie prawa handlowego, w przepisach Kodeksu spółek handlowych nie ma ustawowej definicji udziału kapitałowego, jednak uznaje się, że stanowi on określoną wartość księgową wyrażoną w złotych, która stanowi podstawę dla określenia praw lub obowiązków wspólnika w spółce w przypadkach przewidzianych ustawą (Kodeks spółek handlowych, Komentarz, Tom I str. 326, S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Warszawa 2001 r.).

Według art. 65 § 1 Kodeksu spółek handlowych w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3 Kodeksu spółek handlowych).

Z powyższego wynika, że wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej powoduje obowiązek rozliczenia udziału kapitałowego wspólnika. Rozliczenie poprzedza ustalenie wartości udziału kapitałowego występującego wspólnika, poprzez sporządzenie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki, czyli wartość jej majątku w obrocie prawnym i gospodarczym (wartość, jaką można uzyskać za spółkę). Bilans ten winien zawierać wszystkie składniki materialne i niematerialne (wg cen rynkowych), które mają wartość wymierną w pieniądzu. Zatem wartość udziału kapitałowego należnego występującemu ze spółki wspólnikowi jest ustalana na podstawie bilansu sporządzonego według cen rynkowych. Ustalony w ten sposób udział kapitałowy powinien być wypłacony występującemu wspólnikowi w pieniądzu, zaś rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze. Udział wypłacany wspólnikowi powinien uwzględniać wniesione do spółki wkłady, a także procentową część nadwyżki majątkowej ponad wniesione przez wspólników wkłady.

Wyjaśnić także należy, że art. 65 § 1 Kodeksu spółek handlowych jest przepisem względnie obowiązującym, co oznacza, że wspólnicy w uchwale lub umowie mogą określić odmienne zasady rozliczenia wspólnika występującego ze spółki.

Spółka jawna nie posiada osobowości prawnej; nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki jawnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce jawnej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis ten ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 – o czym stanowi art. 8 ust. 2 ww. ustawy – stosuje się odpowiednio do:

• rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
• ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Stosownie do art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Przy czym w myśl art. 5a pkt 26 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

W konsekwencji wspólnik spółki osobowej, przychody i koszty podatkowe winien rozliczać w wysokości ustalonej stosownie do jego udziału w spółce i w takim zakresie w jakim, jako wspólnik tej spółki, jest upoważniony i obowiązany do rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów tej spółki.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki (art. 14 ust. 2 pkt 16 tej ustawy).

Z przepisów tych wynika, że środki pieniężne uzyskane z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej, stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Do przychodów z działalności gospodarczej zalicza całą kwotę wypłaconą wspólnikowi. Należy jednak mieć na uwadze, że dalsze przepisy wyłączają z przychodów tę część kwoty wypłaconej przy wystąpieniu ze spółki, która odpowiada udziałowi wspólnika w zyskach spółki, a która dotychczas nie została mu wypłacona (art. 14 ust. 3 pkt 11). Przy czym przychodem jest kwota wypłacona, a nie kwota należna. Powstanie on więc dopiero z chwilą otrzymania przez występującego wspólnika pieniędzy, względnie z chwilą postawienia mu ich do dyspozycji. Tym samym późniejsze wypłacenie wspólnikowi (byłemu wspólnikowi) środków pieniężnych z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej nie zmienia ich kwalifikacji do źródła przychodów z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł ugodę sądową z byłym wspólnikiem (wspólnik wystąpił ze spółki jawnej w dniu 30 czerwca 2016 r.) i na jej podstawie 13 listopada 2017 r. wypłacił byłemu wspólnikowi środki pieniężne z tytułu wystąpienia ze Spółki, rozliczenia udziału w Spółce, jak i zrzeczenia się wszelkich praw na przyszłość wynikających z tego tytułu. Kwota ta nie była ujęta we wcześniejszych rozliczeniach. Na dzień 30 czerwca 2016 r. Spółka sporządziła bilans w wartości zbywczej, udział kapitałowy obliczony w wartości zbywczej. Zysk został ustalony w bilansie i stanowi składnik udziału kapitałowego, który został wypłacony wspólnikowi, zgodnie z aktem notarialnym z dnia 27 lipca 2016 r.

Zatem – biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego – należy wskazać, że środki pieniężne wypłacone wspólnikowi w związku z wystąpieniem ze spółki jawnej stanowią przychód z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym fizycznych).

Zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Tym samym, informacje PIT-8C są sporządzane w dwóch przypadkach. Po pierwsze wówczas, gdy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, osoba prawna (jednostka organizacyjna osoby prawnej) lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej dokonuje wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (a więc należności i świadczeń zaliczanych do przychodów z innych źródeł). Po drugie, informacja PIT-8C sporządzana jest przez wymienione powyżej podmioty w przypadku uzyskiwanie przez podatników niektórych przychodów z kapitałów pieniężnych (art. 39 ust. 3 w zw. z art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wypłaty środków, o których mowa w przedmiotowym wniosku na rzecz byłego wspólnika z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej nie są objęte dyspozycja tej normy. Wobec tego wnioskodawca nie miał obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43300 BielskoBiała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.