Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4510.10.2018.1.JP
z 2 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 grudnia 2017 r. (data wpływu 2 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z przygotowaniem i przeprowadzeniem pierwszej oferty publicznej oraz wprowadzeniem akcji spółki na GPW bez podnoszenia kapitału zakładowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z przygotowaniem i przeprowadzeniem pierwszej oferty publicznej oraz wprowadzeniem akcji spółki na GPW bez podnoszenia kapitału zakładowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – S.A. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką akcyjną z siedzibą w Polsce i zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., winno być: t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach szeroko rozumianej branży internetowej, głównie poprzez wydawnictwo gier komputerowych. Spółka planuje swój debiut na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie (dalej: ,,GPW”), poprzez wprowadzenie swoich akcji na GPW w formie pierwszej oferty publicznej (dalej: „IPO”). Spółka nie będzie emitowała nowych akcji, bowiem przedmiotem IPO będą jedynie istniejące już akcje Spółki, które pochodzą od jej obecnych akcjonariuszy. W związku z powyższym, w ramach przeprowadzenia IPO nie nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Spółki. W ocenie Wnioskodawcy, wprowadzenie akcji na GPW przyniesie wiele korzyści dla Spółki i jej wspólników, tj. wzmocni wizerunek Spółki na rynku poprzez rozpowszechnienie wiedzy o Spółce i jej działalności gospodarczej, podniesie jej wiarygodność i prestiż w oczach inwestorów oraz poprawi efektywność działalności operacyjnej Spółki. Debiut na GPW pozwoli na dokonanie obiektywnej wyceny majątku Wnioskodawcy poprzez rynkową wycenę wartości. Bez wątpienia, publiczna emisja akcji jest również czynnikiem motywującym dla pracowników, w tym kadry zarządzającej Spółki. Wprowadzenie Spółki na GPW będzie też miało pozytywny wpływ na zdolność pozyskiwania przez Spółkę wykwalifikowanych pracowników. Rynek usług IT zmaga się obecnie z niedoborem specjalistów. Fakt notowania Spółki na GPW oznacza jej większą rozpoznawalność, prestiż i stabilność, co powoduje, że jest ona chętniej brana pod uwagę jako miejsce pracy przez wysokiej klasy specjalistów. Dodatkowo funkcjonowanie Spółki w formie spółki akcyjnej notowanej na GPW umożliwi jej tworzenie atrakcyjnych dla pracowników programów motywacyjnych opartych o jej akcje. Z uwagi na planowany debiut na GPW, Spółka poniosła już, a także ponosić będzie w przyszłości niezbędne wydatki związane z przygotowaniem i prawidłowym przeprowadzeniem IPO.

Do tych wydatków należą w szczególności:

• koszty profesjonalnego doradztwa związanego z przygotowaniem prospektu emisyjnego;
• koszty profesjonalnego doradztwa związanego z przekształceniem Spółki w spółkę akcyjną;
• koszty związane ze sporządzeniem niezbędnych aktów notarialnych, koszty opłat sądowych i skarbowych;
• koszty doradztwa finansowego;
• koszty audytu finansowego;
• koszty usług public relations;
• wynagrodzenie biegłego badającego plan przekształcenia.
  
  

Spółka wskazuje, że ww. lista wydatków ponoszonych z uwagi na przygotowanie i przeprowadzenie IPO nie jest kompletna i wskazuje jedynie przykładowe wydatki Spółki. Nie można więc wykluczyć innych rodzajowo wydatków Spółki ponoszonych w celu prawidłowego przeprowadzenia IPO. Niemniej jednak, wszelkie wydatki poniesione przez Spółkę w celu przeprowadzenia IPO nie będą skutkowały podwyższeniem kapitału zakładowego.

Mając powyższe na względzie, Spółka współpracuje z podmiotami posiadającymi specjalistyczną wiedzę i doświadczenie w tym zakresie, które to podmioty sprawnie przeprowadzą Spółkę przez cały proces przygotowawczy wejścia na GPW. Ponadto, niektóre koszty, które poniosła (lub poniesie) Spółka wynikają bezpośrednio z ustawowych obowiązków, które spoczywają na Spółce jako emitencie. Wszystkie wydatki, które Spółka decyduje się ponieść w związku z IPO są w jej ocenie niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia tego procesu. Wśród wydatków związanych z przeprowadzeniem IPO, będących przedmiotem niniejszego wniosku, nie ma wydatków wymienionych w art. 16 ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione dotychczas, jak również wydatki, które zostaną poniesione w przyszłości przez Wnioskodawcę w związku z przygotowaniem i przeprowadzeniem IPO oraz wprowadzeniem już istniejących akcji Spółki na GPW bez podnoszenia kapitału zakładowego, stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione dotychczas oraz wydatki, które zostaną poniesione w przyszłości przez Wnioskodawcę w związku z przygotowaniem i przeprowadzeniem IPO oraz wprowadzeniem istniejących już akcji na GPW – stanowią koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na zasadę ogólną wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Zgodnie z powyższym, przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są co do zasady wszelkie wydatki ponoszone przez podatnika, jeśli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

• zostały faktycznie poniesione przez podatnika i udokumentowane;
• nie znajdują się w katalogu wydatków nie stanowiących koszty uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 ustawy o CIT);
• mają związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą i poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki w związku z prawidłowym przygotowaniem i przeprowadzeniem IPO spełniają powyższe przesłanki. W konsekwencji, wydatki te mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów. Bez wątpienia wydatki, które Spółka poniosła/dopiero poniesie zostały/zostaną faktycznie i definitywnie przez nią poniesione. Wydatki te zostały/zostaną pokryte z majątku Spółki i nie zostały/zostaną w żaden sposób zwrócone. Ponadto, są one odpowiednio udokumentowane. Idąc dalej, wydatki wskazane w niniejszym wniosku przez Wnioskodawcę nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, tj. nie są kosztami, które de iure nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Przechodząc do ostatniej przesłanki, zdaniem Wnioskodawcy, wskazane przez niego koszty wynikające z wprowadzenia istniejących już akcji na GPW są z gospodarczego punktu widzenia w pełni racjonalne, jak również mają niewątpliwy związek z przychodami Spółki. Co więcej, koszty wskazane we Wniosku są niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia IPO. Przykładowo, Spółka była zobowiązana do zmiany formy prawnej prowadzenia działalności, tj. ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na spółkę akcyjną, z uwagi na obowiązek posiadania przez podmioty debiutujące na GPW właśnie formy prawnej spółki akcyjnej. W związku z tym, zasadne jest poniesienie przez Spółkę kosztów profesjonalnego doradztwa związanego z przekształceniem Spółki w spółkę akcyjną. Debiut na GPW niesie dla Spółki niemałe korzyści. Przede wszystkim, wizerunek Spółki zostanie wzmocniony, Spółka będzie bardziej rozpoznawalna i kojarzona przez klientów oraz inwestorów, a informacje odnośnie Spółki (w tym jej nazwa bądź inne znaki charakteryzujące) będą na co dzień zamieszczane w serwisach ekonomicznych, w prasie oraz mediach społecznościowych. Ponadto, akcje Spółki będą podlegały w pełni obiektywnej, rynkowej wycenie. Co więcej, będąc podmiotem notowanym na GPW, Spółka będzie cieszyła się większym zaufaniem kontrahentów i większym prestiżem oraz będzie miała możliwość łatwiejszego pozyskania kapitału. Podsumowując, debiut na GPW spowoduje niewątpliwy wzrost renomy i wiarygodności Spółki. Mając na uwadze całokształt powyższych rozważań, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że poniesienie przez Spółkę wymienionych w treści niniejszego wniosku wydatków dało wymierne efekty gospodarcze i powinny stanowić one koszty uzyskania przychodów, ponieważ przyczyniają się do maksymalizacji zysków Wnioskodawcy będących przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu warto odnieść się do stanowiska Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”). W dniu 24 stycznia 2011 r. NSA wydał uchwałę (sygn. akt II FPS 6/10), której przedmiotem były wydatki ponoszone w związku z emisją nowych akcji oraz przeprowadzeniem IPO. Podstawowym przepisem regulującym zagadnienie będące przedmiotem ww. uchwały jest art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którymi to do przychodów podatkowych nie zalicza się przychodów otrzymanych na powiększenie kapitału zakładowego, natomiast koszty uzyskania przychodów nie mogą być związane z przychodami, które zostały wyłączone. We wskazanej uchwale NSA wskazał, że tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Kluczowe znaczenie z punktu widzenia Wnioskodawcy ma tu warunek podwyższenia kapitału zakładowego, bowiem w przedmiotowej uchwale NSA mowa o przeprowadzeniu IPO, podczas gdy emitowane są nowe akcje, a kapitał zakładowy zostaje podwyższony. Natomiast, Wnioskodawca planuje przeprowadzenie IPO bez podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, sprzedając istniejące już akcje będące własnością wspólników, nie emitując jednocześnie nowych akcji. Korzystając w tym miejscu z wnioskowania a contrario należy wskazać, że skoro NSA wyłączył z kosztów uzyskania przychodów wyłącznie wydatki związane z podwyższeniem kapitału, to pozostałe wydatki, tj. nie skutkujące podwyższenia kapitału zakładowego, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy (oczywiście po spełnieniu przesłanek ogólnych wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT). W sytuacji Wnioskodawcy, nie znajdzie bowiem zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT.

Odnosząc powyższe do sytuacji Wnioskodawcy stwierdzić należy, że wszelkie wydatki Spółki związane z przeprowadzeniem IPO bez emisji nowych akcji, jak również bez podwyższania kapitału zakładowego (w szczególności, lecz nie tylko: koszty doradztwa związanego z przygotowaniem prospektu emisyjnego, koszty doradztwa związanego z przekształceniem Spółki, koszty związane ze sporządzeniem niezbędnych aktów notarialnych, koszty opłat sądowych i skarbowych, koszty doradztwa finansowego, koszty audytu finansowego, koszty usług public relations, wynagrodzenie biegłego badającego plan przekształcenia) – stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 25 kwietnia 2017 r., Znak: 0111- KDIB2-1.4010.6.2017.1.BKD, zgodził się ze stanowiskiem tamtejszego Wnioskodawcy, że wydatki związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem oferty publicznej polegającej na wprowadzeniu do obrotu giełdowego już istniejących akcji Spółki, bez podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Ponadto, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 6 listopada 2015 r., Znak: IPPB3/4510-786/15-2/MC uznał, że wydatki na usługi związane z doradztwem prawnym, marketingowym, sporządzeniem prospektu oraz audytem i badaniem ksiąg rachunkowych w związku z IPO nie są związane w żaden sposób z podwyższeniem kapitału zakładowego tj. z przychodami zwolnionymi od podatku. Stanowią one koszty ogólnego funkcjonowania Banku służące zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, które mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Analogiczne stanowisko potwierdzili Dyrektorzy Izb Skarbowych w wydanych interpretacjach indywidualnych:

z 7 września 2016 r., Znak: ILPB2/4510-1-17/16-2/AO;

z 24 września 2015 r., Znak: IPPB6/4510-3-2/15-2/AZ;

z 9 czerwca 2015 r., Znak: ITPB4/4510-23/15/PST.

Stanowisko zbieżne ze stanowiskiem Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych:

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 9 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Gl 15/16;
• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 października 2015 r., sygn. akt II FSK 2093/13
  
  

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ponoszone przez niego wydatki, opisane we wniosku, są związane ze wzrostem przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych, spełniają ponadto wszystkie przesłanki wynikające z zasady ogólnej wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w związku z czym Spółka ma prawo do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.