2018.03.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.10.2018.2.AM
z 14 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2017 r. (data wpływu 5 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem Strony z dnia 26 lutego 2018 r. (data wpływu 6 marca 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 12 lutego 2018 r. znak sprawy 0114‑KDIP1‑1.4012.10.2018.1.AM (skutecznie doręczone 20 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT do dostawy działki gruntowej zabudowanej i niezabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT do dostawy działki gruntowej zabudowanej i niezabudowanej.

Niniejszy wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 26 lutego 2018 r. (data wpływu 6 marca 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 12 lutego 2018 r. znak sprawy 0114‑KDIP1‑1.4012.10.2018.1.AM (skutecznie doręczone 20 lutego 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina Miasta (dalej: „Gmina”, „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, prowadzi postępowanie zmierzające do zbycia nieruchomości stanowiącej własność Gminy, w skład której wchodzą działki oznaczone nr 16 i 17/1 o łącznej powierzchni 715 m². Działki wpisane są w jednej księdze wieczystej. Zatem cena nieruchomości została ustalona na podstawie operatu szacunkowego określającego wartość przedmiotowych nieruchomości, w skład której wchodzą działki 16 i 17/1.

Działka nr 16 zabudowana jest budynkiem mieszkalnym o powierzchni zabudowy 153 m², budynkiem mieszkalnym o powierzchni zabudowy 49 m² oraz innym budynkiem niemieszkalnym o powierzchni zabudowy 40 m².

Działka Nr 17/1 jest niezabudowana.

Teren nieruchomości w obecnej chwili nie jest objęty ustaleniami żadnego obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie podjęto uchwały o przystąpieniu do sporządzenia tego planu. Ww. działki nie są objęte żadną decyzją o warunkach zabudowy, decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Nieruchomość została nabyta na rzecz Gminy z dniem 27 maja 1990 r. na podstawie Decyzji Wojewody z dnia 12 września 2005 r. i karty inwentarzowej nr 233.

Z informacji Miejskiego Zarządu Lokalami (jednostki budżetowej GM - centralizacja rozliczeń podatku VAT od 1 stycznia 2017 r.) wynika, że przedmiotowa nieruchomość jest wykwaterowana, znajduje się w zasobach Miejskiego Zarządu Lokalami od dnia 1 listopada 2005 r. W budynkach mieszkalnych jest 9 lokali, które zostały zasiedlone i zdane datami jak poniżej:

Lokale znajdujące się w budynku frontowym:
- umowa najmu lokalu z dnia 17 stycznia 1977 r. - lokal zdany: 12 czerwca 2007 r.,
- umowa najmu lokalu z dnia 13 marca 1991 r. - lokal zdany: 12 czerwca 2007 r.,
- poświadczenie zamieszkania z dnia 2 marca 1970 r. - lokal zdany 17 kwietnia 2008 r.,
- umowa najmu lokalu z dnia 17 stycznia 1977 r. - lokal zdany 17 lutego 2006 r.,
- 2 lokale - brak umowy - lokale zdane 24 kwietnia 2006 r.,
- lokal, który w czasach zarządzania przez Miejski Zarząd Lokalami nie był przedmiotem umów najmu i nie był zamieszkały.
Lokale znajdujące się w oficynie:
- umowa najmu lokalu z dnia 11 maja 2000 r. - brak daty zdania lokalu,
- decyzja z dnia 18 maja 1982 r. - lokal zdany: 31 października 2014 r.

W latach zarządzanych przez MZL nie wykonano remontów, ponoszono jedynie koszty z tytułu konserwacji i utrzymania bieżącego budynku.

Natomiast budynek niemieszkalny to budynek dwukondygnacyjny, w którym znajdowały się komórki lokatorskie. Stan po pożarze, bez dachu i schodów. Zgodnie z pismem z MZL w posiadanych dokumentach zgodnie z umową najmu z dnia 11 maja 2000 r. widnieje zapis o przynależności jednej komórki do lokalu mieszkalnego, natomiast w pozostałych decyzjach brak jest adnotacji o ich przydziale.

Zgodnie z pismem z Wydziału Księgowości w ewidencji księgowej środków trwałych wpisany jest budynek mieszkalny o wartości początkowej 5000 zł wprowadzony do ewidencji 31 października 2005 r. W ewidencji księgowej nie odnotowano dowodów OT zwiększających wartość środka trwałego.

Ponadto podkreślić należy, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego pismem z dnia 3 grudnia 2014 r. zawiadomił, że decyzją ostateczną z dnia 24 czerwca 1986 r. nakazano rozbiórkę budynku. Decyzja nakazywała wykwaterować lokatorów z budynku mieszkalnego (budynek frontowy) w terminie do 31 grudnia 1987 r., po wykwaterowaniu budynek natychmiast rozebrać.

Na nieruchomości zlokalizowane są również przyłącza wody oraz kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Przy sprzedaży ustanowione zostanie, na rzecz Wodociągów Miejskich Sp. z o.o. bezterminowe i nieodpłatne prawo użytkowania gruntu dla przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego będących na majątku Wodociągów Miejskich Sp. z o.o. Ponadto dla działki nr 16 została wydana zgoda na dysponowanie terenem w celu realizacji zadania „Budowa kablowo - napowietrznej linii elektroenergetycznej niskiego napięcia”- umowa z dnia 28 czerwca 2016 r. pomiędzy GM a P. S.A.

Dodatkowo w piśmie z dnia 26 lutego 2018 r. (data wpływu 6 marca 2018 r.) Wnioskodawca, uzupełnił informacje zawarte we wniosku dotyczące opisu sprawy wskazując że:

Dla budynków znajdujących się na działce nr 16 tj. budynku mieszkalnego (frontowego), budynku oficyna oraz budynku niemieszkalnego, (w którym znajdowały się komórki lokatorskie) - przed dniem sprzedaży nie dojdzie do rozbiórki, ponadto nie rozpoczęły się, ani też nie rozpoczną się przed dniem sprzedaży roboty związane z rozbiórką.
GM nie posiada dokumentów potwierdzających, że lokal znajdujący się w budynku mieszkalnym, który w czasach zarządzania przez MZL nie był przedmiotem umów najmu, jednakże z uwagi na stopień zużycia całego budynku należy przyjąć że był użytkowany przez poprzedniego właściciela budynku. Ponadto GM nabyła przedmiotową nieruchomość na podstawie decyzji z dnia 12 września 2005 r. w związku z czym do pierwszego zasiedlenia doszło co najmniej w tej dacie lub przed nią.
GM nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budynków znajdujących się na działce nr 16 - przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez GM na mocy decyzji z dnia 12 września 2005 r., wraz z decyzją z dnia 24 czerwca 1986 r. nakazującą wykwaterowanie z budynku mieszkalnego (budynek frontowy) oraz rozbiórkę budynku. Gmina (MZL) ponosiła jedynie wydatki na bieżące utrzymanie nieruchomości, które nie stanowiły ani ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ani przebudowy rozumianej jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzanych w celu zmiany wykorzystania budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa nieruchomości, oznaczonych jako działki nr 16 i 17/1 korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dostawa nieruchomości oznaczonych jako działki nr 16 i 17/1 korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT” opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Natomiast art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O charakterze danego gruntu powinien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego istotna jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347/1, z późn. zm.) zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 - Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grotę Ondememingen - „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy - są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na postawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Wobec analizy przepisów w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy gruntu niezabudowanego należy wskazać, że istnienie aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy jest warunkiem koniecznym dla weryfikacji przeznaczenia danego terenu, w szczególności terenu budowlanego. Skoro teren budowlany jest definiowany poprzez spełnienie przesłanek określonych w danym akcie prawnym lub decyzji, brak tego aktu prawnego (lub decyzji) oznacza, że przesłanki wskazane w przepisie nie mogą być spełnione. Tym samym, brak aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jak również brak decyzji o warunkach zabudowy nie pozwala na uznanie danego terenu za teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. W konsekwencji, dostawa terenu niezabudowanego nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa, o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku

dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. akt I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „(...) definicja „pierwszego zasiedlenia, zajęcia” zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji „pierwszego zasiedlenia” wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”.

Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub jego części (po jego/jej wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, budowli lub jego części, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub jego części - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE Rady - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Zwolnienia tego nie można zastosować w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Stanowisko, że dostawa nieruchomości zabudowanej budynkami przeznaczonymi do rozbiórki może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT znajduje potwierdzenie w wyroku NSA z dnia 7 listopada 2013 r. I FSK 1436/13 oraz interpretacjach podatkowych Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, znak: 0461-ITPP2.4512.900.2016.1.AJ z dnia 23 stycznia 2017 r. oraz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak: 0114-KDIP1-3.4012.40.2017.1.ISZ z dnia 19 kwietnia 2017 r.

Mając powyższe na uwadze dostawa nieruchomości, tj. działki nr 16 korzystać będzie ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast dostawa nieruchomości, tj. działki Nr 17/1 korzystać będzie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Art. 2 pkt 33 ustawy o VAT stanowi, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W praktyce oznacza to, że dostawa gruntu będzie opodatkowana stawką właściwą dla dostawy budynków, a gdy dostawa budynków będzie zwolniona od podatku VAT, wówczas zwolnienie ma zastosowanie do pełnej wartości transakcji.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332 z późn. zm.) przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W rozumieniu art. 3 pkt 3 ww. ustawy przez budowlę – należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego (art. 3 pkt 3a cyt. ustawy).

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy prawo budowlane jako urządzenia budowlane, należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina Miasta (dalej: „Gmina”, „Wnioskodawca”, „GM”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina prowadzi postępowanie zmierzające do zbycia nieruchomości stanowiącej własność Gminy Miasta, w skład której wchodzą działki oznaczone nr 16 i 17/1 o łącznej powierzchni 715 m².

Działka nr 17/1 jest niezabudowana.

Nieruchomość została nabyta na rzecz Gminy Miasta z dniem 27 maja 1990 r. na podstawie Decyzji Wojewody z dnia 12 września 2005 r.

Lokale znajdujące się w budynku frontowym:
- umowa najmu lokalu z dnia 17 stycznia 1977 r. - lokal zdany: 12 czerwca 2007 r.,
- umowa najmu lokalu z dnia 13 marca 1991 r. - lokal zdany: 12 czerwca 2007 r.,
- poświadczenie zamieszkania z dnia 2 marca 1970 r. - lokal zdany 17 kwietnia 2008 r.,
- umowa najmu lokalu z dnia 17 stycznia 1977 r. - lokal zdany 17 lutego 2006 r.,
- 2 lokale - brak umowy - lokale zdane 24 kwietnia 2006 r.,
- lokal, który w czasach zarządzania przez Miejski Zarząd Lokalami nie był przedmiotem umów najmu i nie był zamieszkały. Jednakże z uwagi na stopień zużycia całego budynku należy przyjąć że był użytkowany przez poprzedniego właściciela budynku. Ponadto GM nabyła przedmiotową nieruchomość na podstawie decyzji z dnia 12 września 2005 r. w związku z czym do pierwszego zasiedlenia doszło co najmniej w tej dacie lub przed nią.
Lokale znajdujące się w oficynie:
- umowa najmu lokalu z dnia 11 maja 2000 r. - brak daty zdania lokalu,
- decyzja z dnia 18 maja 1982 r. - lokal zdany: 31 października 2014 r.

W latach zarządzania przez MZL nie wykonano remontów, ponoszono jedynie koszty z tytułu konserwacji i utrzymania bieżącego budynku.

Ponadto GM nabyła przedmiotową nieruchomość na podstawie decyzji z dnia 12 września 2005 r. w związku z czym do pierwszego zasiedlenia doszło co najmniej w tej dacie lub przed nią.

Na nieruchomości zlokalizowane są również przyłącza wody oraz kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Przy sprzedaży ustanowione zostanie, na rzecz Wodociągów Miejskich Sp. z o.o. bezterminowe i nieodpłatne prawo użytkowania gruntu dla przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego będących w majątku Wodociągów Miejskich Sp. z o.o. Ponadto dla działki nr 16 została wydana zgoda na dysponowanie terenem w celu realizacji zadania „Budowa kablowo - napowietrznej linii elektroenergetycznej niskiego napięcia.”

Dla budynków znajdujących się na działce nr 16 tj. budynku mieszkalnego (frontowego), budynku oficyna oraz budynku niemieszkalnego, w którym znajdowały się komórki lokatorskie, przed dniem sprzedaży nie dojdzie do rozbiórki, ponadto nie rozpoczęły się, ani też nie rozpoczną się przed dniem sprzedaży roboty związane z rozbiórką.

GM nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budynków znajdujących się na działce nr 16. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez GM na mocy decyzji z dnia 12 września 2005 r., wraz z decyzją z dnia 24 czerwca 1986 r. nakazującą wykwaterowanie z budynku mieszkalnego (budynek frontowy) oraz rozbiórkę budynku, Gmina (MZL) ponosiła jedynie wydatki na bieżące utrzymanie nieruchomości, które nie stanowiły ani ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ani przebudowy rozumianej jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzanych w celu zmiany wykorzystania budynku.

Ad 1

Wnioskodawca ma wątpliwości czy dostawa nieruchomości oznaczonej jako działka nr 16 korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT albo będzie opodatkowana w zależności od daty pierwszego zasiedlenia.

Zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się również NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa Dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W świetle powyższego należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do zbycia tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do opisanej przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej tj. działki nr 16 doszło już do pierwszego zasiedlenia posadowionych na niej budynków i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres przekraczający dwa lata.

Działka nr 16 jest zabudowana dwoma budynkami mieszkalnymi oraz budynkiem niemieszkalnym.

Gmina nabyła przedmiotową nieruchomość na podstawie decyzji Wojewody z dnia 12 września 2005 r., jak wskazał Wnioskodawca użytkowanie każdego z budynków rozpoczęto co najmniej w tej dacie lub przed nią.

Zatem każdy z budynków posadowiony na działce nr 16 był wykorzystywany przez okres przekraczający ponad dwa lata.

Dodatkowo w żadnym z trzech budynków posadowionych na działce nr 16 nie ponoszono wydatków na ulepszenia, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tych obiektów. Gmina ponosiła jedynie wydatki na bieżące utrzymanie nieruchomości, które nie stanowiły ani ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ani przebudowy rozumianej jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzanych w celu zmiany wykorzystania budynku.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że do dostawy budynków posadowionych na działce nr 16 zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku VAT zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia minął już okres przekraczający ponad dwa lata.

Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT będzie miało więc zastosowanie również do dostawy gruntu, na którym budynki te są posadowione ponieważ zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem dostawa działki gruntowej o numerze 16, na której posadowione są ww. budynki podlegać będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące działki nr 16 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wnioskodawca ma również wątpliwości czy dostawa nieruchomości oznaczonej jako działka nr 17/1 korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Jak wskazano w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do definicji terenu budowlanego określonej w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT o charakterze danego gruntu powinien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. Natomiast w sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego istotne są zapisy w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, spełniające definicję terenów budowlanych, czyli terenów przeznaczonych pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy przeznaczającej grunt pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że działka Nr 17/1 jest niezabudowana. Teren nieruchomości nie jest objęty ustaleniami żadnego obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie podjęto uchwały o przystąpieniu do sporządzenia tego planu. Ww. działka nie jest objęta żadną decyzją o warunkach zabudowy, decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Zatem mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do opisanej przez Wnioskodawcę dostawy działki niezabudowanej o numerze 17/1, zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące działki nr 17/1 należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zawartego w opisie sprawy przedstawionym we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin