Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.37.2018.1.TR
z 13 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2017 r. (data wpływu do Krajowej Informacji Skarbowej 18 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2018 r. Wnioskodawczyni złożyła do urzędu skarbowego wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Pismem z dnia 11 stycznia 2018 r. naczelnik urzędu skarbowego, działając na podstawie przepisu art. 14b § 1 i art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, przekazał zgodnie z właściwością rzeczową ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej w Bielsku-Białej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Zarząd stowarzyszenia, które prowadzi działalność w formie stowarzyszenia rejestrowego, wpisanego do krajowego rejestru sądowego, zaproponował Wnioskodawczyni udzielenie stypendium.

Przedmiotem działalności stowarzyszenia jest działalność nieodpłatna pożytku publicznego, finansowana w głównej mierze ze składek członkowskich, darowizn i zadań publicznych. Wśród statutowych celów organizacji są między innymi działalność charytatywna oraz pomoc społeczna polegająca na wyrównywaniu szans rodzin dotkniętych patologią lub narażonych na wykluczenie społeczne. Jednym z narzędzi realizacji wyżej wymienionych zadań ma być fundusz stypendialny, który służyć będzie finansowemu i rozwojowemu wsparciu osób w szczególnie trudnej sytuacji materialnej. Beneficjentami funduszu mają być m.in. uczniowie, dzieci umieszczone w pieczy zastępczej, niepełnosprawni, seniorzy i osoby zagrożone wykluczeniem społecznym z innych powodów.

Regulamin funduszu stypendialnego zakłada, że pomoc może być udzielana w formie finansowej lub rzeczowej i przeznaczona szczególnie na: dożywianie w szkole, zakup odzieży lub wyprawki szkolnej (książki, strój gimnastyczny, obuwie, zeszyty), wyjścia szkolne, zajęcia pozalekcyjne, dojazdy do szkoły, wypoczynek letni lub zimowy, rehabilitację (w tym zakup sprzętu rehabilitacyjnego) albo koszty leczenia. Celem zachowania przejrzystości finansowej stowarzyszenie dysponuje wydzielonym rachunkiem bankowym, na którym gromadzone są środki przeznaczone na fundusz stypendialny.

W oparciu o wspomniany wyżej regulamin wskazano Wnioskodawczynię jako prawdopodobnego beneficjenta Funduszu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, pomoc otrzymana od stowarzyszenia podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?
2. Czy pomoc otrzymywana przez Wnioskodawczynię od stowarzyszenia jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad.1.

Odpowiedź na pytanie pierwsze powinna być negatywna.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz U. z 2017 r., poz. 833, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny. Ponieważ przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego. W myśl art. 888 ustawy z dni 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Do zawarcia umowy darowizn niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizn dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Jak wynika z powyższego, przy uwzględnieniu postanowień art. 9 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ustawy o podatki od spadków i darowizn, obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn wystąpi w przypadku, jeżeli spełnione będą łącznie warunki:

1. pomoc będzie świadczona na podstawie umowy darowizny, w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego i będzie miała postać rzeczy (w tym pieniędzy) lub prawa majątkowego oraz
2. wartość darowizny – od tej samej osoby (podmiotu) przekroczy w okresie 5 lat kwotę wolną od podatku (dla nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej – kwotę 4.902 zł).
   
   

Zatem decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn, w przypadku otrzymania bezpłatnej pomocy np. od stowarzyszenia, ma kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a tym samym treść konkretnej umowy wiążącej strony. O tym czy dokonana czynność ma charakter prawny darowizny (art. 888 Kodeksu cywilnego) czy też jest to świadczenie nieodpłatne wynikające z innego stosunku prawnego winna przesądzać konkretna instytucja (np. stowarzyszenie), która podejmuje decyzje o świadczeniu pomocy. Strony mogą bowiem dokonać wyboru rodzaju czynności prowadzącej do udzielania pomocy, przy wykorzystaniu nie tylko ogólnej zasady swobody zawierania umów, postanowień statutu tych Instytucji, ale również z uwzględnieniem skutków podatkowych tych czynności, wybierając najkorzystniejsze w tym zakresie rozwiązanie.

Stowarzyszenie posiada status organizacji pożytku publicznego, a jednym z jego celów statutowych jest pomoc społeczna. W ramach świadczonej pomocy między stronami nie będą zawierane pisemne umowy, lecz wnioskodawca z ostrożności procesowej przyjmuje, że również ustne ustalenia pomiędzy stronami mogą zostać uznane za umowę w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Wnioskodawczyni nie rozpoznaje jednak w świadczeniach pomiędzy nią a Stowarzyszeniem umów darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego. Stowarzyszenie posiada status organizacji pożytku publicznego, a jednym z jej celów statutowych jest pomoc społeczna w rozumieniu ustaw z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1817, z późn. zm.). Zakwalifikowanie każdego nieodpłatnego przysporzenia jako darowizny w każdym przypadku jest nieuzasadnione. Nie każde bowiem bezpłatne przysporzenie, w tym pomoc świadczona przez różnego rodzaju instytucje (fundacje, organizacje pożytku publicznego) na rzecz osoby fizycznej, może być traktowana jako darowizna, bowiem może wynikać z innego tytułu prawnego. Zatem, mając na względzie powyższe oraz przepis art. 1 ust. 1 ustawy o podatku o spadków i darowizn, Wnioskodawczyni twierdzi, że pomoc, której będzie beneficjentem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Jak podała Zainteresowana, podobnie stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 14 sierpnia 2015 r. (IBPB-2-1/4515-23/15/MZ).

Ad.2.

Odpowiedź na drugie pytanie powinna być pozytywna.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl przepisu art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłem przychodów są „inne źródła”. Zgodnie z art. 20 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazane przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne. W rozumieniu powyższych przepisów, przekazanie beneficjentowi przez Stowarzyszenie świadczące pomoc wsparcia pieniężnego czy rzeczowego będzie stanowiło dla beneficjenta przychód „z innych źródeł”. Jednakże należy mieć na uwadze, że organizacje pozarządowe mogą prowadzić działalność w zakresie pomocy społecznej.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „pomocy społecznej”, należy odnieść się w tym zakresie do przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1769, z późn. zm.). W myśl postanowień art. 2 ust. 1 tej ustawy, pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystują własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi (art. 2 ust. 2 ww. ustawy). Zgodnie z art. 25 ust. 1 cyt. ustawy, organy administracji rządowej i samorządowej, zwane dalej „organami”, mogą zlecać realizację zadania z zakresu pomocy społecznej, udzielając dotacji na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zleconego zadania organizacjom pozarządowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1817, z późn. zm.) oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 tej ustawy, prowadzącym działalność w zakresie pomoc społecznej, zwanych dalej „podmiotami uprawnionymi”.

Z powołanych wyżej norm wynika więc, że również organizacje pozarządowe mogą prowadzić działalność z zakresu pomocy społecznej.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 79 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są świadczenia z pomocy społecznej. Wobec tego, pomoc finansowa oraz wartość świadczeń udzielanych w ramach pomocy społecznej przez organizacje pozarządowe, których statuty przewidują tego rodzaju działalność, może korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile statut organizacji pozarządowej przewiduje udzielanie pomocy społecznej oraz istnieją jasno określone kryteria komu pomoc ta przysługuje. Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w przypadku realizacji nieodpłatnych świadczeń przez daną fundację, ma kwalifikacja form prawnej świadczonej pomocy, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony oraz treść statutu Stowarzyszenia.

W sytuacji gdy strony nie zawarły umowy darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego, a statut nie przewiduje udzielania pomocy społecznej oraz nie istnieją jasno określone kryteria komu pomoc ta przysługuje, wówczas zgodnie z ww. przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych świadczenia na rzecz beneficjentów są przychodami „z innych źródeł”, podlegającym opodatkowaniu tym podatkiem i nie korzystają ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni nie rozpoznaje jednak w świadczeniach pomiędzy nią a Stowarzyszeniem umów darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego. Stowarzyszenie posiada status organizacji pożytku publicznego, a jednym z jej celów statutowych jest pomoc społeczna w rozumieniu ustawy z dnia 2 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie.

Zatem, zdaniem Wnioskodawczyni, zwolnienie wynikające z powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie miało zastosowanie do świadczeń finansowych i rzeczowych otrzymanych od stowarzyszenia.

Jak podała Zainteresowana, podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 14 sierpnia 2015 r. (IBPB-2-1/4511-147/15/MZ).

Tut. organ informuje, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest zagadnienie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w przedmiocie zagadnienia dotyczącego podatku od spadków i darowizn w dniu 28 marca 2018 r. została wydana interpretacja indywidualna nr 0111-KDIB4.4015.11.2018.3.MSI.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodów są „inne źródła”.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

W rozumieniu powyższych przepisów, otrzymanie przez Wnioskodawczynię od stowarzyszenia świadczącego pomoc świadczenia pieniężnego będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychód „z innych źródeł”.

Jednakże na mocy art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są świadczenia z pomocy społecznej.

Należy przy tym mieć na uwadze, że organizacje pozarządowe mogą prowadzić działalność w zakresie pomocy społecznej. Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „pomocy społecznej”, należy odnieść się w tym zakresie do przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r., poz. 1769, z późn. zm.).

W myśl postanowień art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi (art. 2 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej).

Zgodnie jednak z art. 25 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, organy administracji rządowej i samorządowej, zwane dalej „organami”, mogą zlecać realizację zadania z zakresu pomocy społecznej, udzielając dotacji na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zleconego zadania organizacjom pozarządowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 tej ustawy, prowadzącym działalność w zakresie pomocy społecznej, zwanych dalej „podmiotami uprawnionymi”.

Z kolei na podstawie przywołanego art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2018 r., poz. 450), organizacjami pozarządowymi są:

1. niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi,
2. niedziałające w celu osiągnięcia zysku

− osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.

Natomiast na podstawie art. 25 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej, do zlecania zadań, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1, obejmuje zadania w zakresie m.in pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób.

Natomiast zakres prowadzonej działalności nieodpłatnej lub odpłatnej pożytku publicznego – zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie – organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 określają w statucie lub w innym akcie wewnętrznym.

W związku z powyższym, organizacje pozarządowe mogą prowadzić działalność pożytku publicznego w sferze pomocy społecznej, która może być finansowana lub dofinansowana z dotacji bądź innych środków finansowych uzyskanych przez organizację z tytułu np. składek członkowskich, ofiarności publicznej.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organ administracji publicznej zamierzający zlecić realizację zadania publicznego organizacjom pozarządowym lub podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3, ogłasza otwarty konkurs ofert. Termin do składania ofert nie może być krótszy niż 21 dni od dnia ukazania się ostatniego ogłoszenia, o którym mowa w ust. 3.

W trybie otwartego konkursu ofert następuje więc zlecenie organizacjom pozarządowym zadań publicznych w postaci wsparcia lub powierzenia realizacji tych zadań.

Reasumując, organizacja pozarządowa może prowadzić statutową działalność pożytku publicznego w sferze pomocy społecznej, niezależnie od źródła finansowania prowadzonej w tym obszarze działalności, w szczególności ubiegania się o środki publiczne w trybie otwartego konkursu ofert, wyboru oferty organizacji w tym trybie, czy też zawarcia umowy o wsparcie lub powierzenie realizacji zadania publicznego, o której mowa w art. 16 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że do celów stowarzyszenia – zapisanych w jego statucie – należą m.in.: działalność charytatywna oraz pomoc społeczna polegająca na wyrównywaniu szans rodzin dotkniętych patologią lub narażonych na wykluczenie społeczne. Jednym z narzędzi realizacji wyżej wymienionych zadań stowarzyszenia ma być fundusz stypendialny, który służyć będzie finansowemu i rozwojowemu wsparciu osób w szczególnie trudnej sytuacji materialnej. W oparciu o regulamin – który zakłada, że pomoc może być udzielana w formie finansowej lub rzeczowej i przeznaczona szczególnie na: dożywianie w szkole, zakup odzieży lub wyprawki szkolnej (książki, strój gimnastyczny, obuwie, zeszyty), wyjścia szkolne, zajęcia pozalekcyjne, dojazdy do szkoły, wypoczynek letni lub zimowy, rehabilitację (w tym zakup sprzętu rehabilitacyjnego) albo koszty leczenia – wskazano Wnioskodawczynię jako prawdopodobnego beneficjenta funduszu. Celem zachowania przejrzystości finansowej stowarzyszenie dysponuje wydzielonym rachunkiem bankowym, na którym gromadzone są środki przeznaczone na fundusz stypendialny. Przy tym, z wniosku nie wynika, że będzie to umowa darowizny uregulowana w art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.).

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w którym wskazano, że do celów stowarzyszenia, zgodnie z jego statutem, należy m.in. pomoc społeczna polegająca na wyrównywaniu szans rodzin dotkniętych patologią lub narażonych na wykluczenie społeczne, zauważyć należy, że w sytuacji gdy stowarzyszenie – w ramach prowadzonej działalności z zakresu pomocy społecznej – przekaże Zainteresowanej środki pieniężne (niebędące darowizną stypendium), środki te będą spełniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku, uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają stosowania ww. normy wyłącznie do świadczeń otrzymywanych na zasadzie i w trybie określonym w przepisach ustawy o pomocy społecznej, podobnie jak tego rodzaju ograniczenia nie zawiera art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, przedmiotowe świadczenie pieniężne przekazywane przez stowarzyszenie na rzecz Wnioskodawczyni będzie stanowiło dla niej przychód z innych źródeł, określony w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który będzie korzystał jednak ze zwolnienia od podatku dochodowego, uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 79 tejże ustawy.

W świetle powyższego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym, w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, świadczenie pieniężne – przekazywane przez stowarzyszenie na rzecz Wnioskodawczyni – będzie podlegało zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu natomiast do przywołanego przez Zainteresowaną rozstrzygnięcia organu podatkowego, tut. organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.