Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.213.2018.1.IZ
z 21 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2018 r. (data wpływu 11 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabycia składników majątkowych za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz prawa Nabywcy do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej zakup Nieruchomości i prawa do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabycia składników majątkowych za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz prawa Nabywcy do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej zakup Nieruchomości i prawa do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka) posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju i jest czynnym podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2017 r., poz. 1221 ze zm.) (dalej: „ustawa o VAT”). Spółka zamierza nabyć nieruchomość gruntową, na której posadowiony jest budynek centrum handlowego działający pod nazwą „G.” wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz przynależnościami (dalej: Nieruchomość).

Planowana transakcja była już przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w której to Dyrektor KIS wydał negatywną interpretację (znak 0114-KDIP1-3.4012.506.2017.2.KC). Jednakże, ze względu na istotne zmiany w opisie zdarzenia przyszłego (przesunięcie terminu dokonania transakcji), które miały miejsce w drodze przeprowadzonych ze Sprzedającym uzgodnień, Spółka postanowiła wystąpić z wnioskiem o wydanie nowej interpretacji indywidualnej.

Nieruchomość składa się z działki nr 42/13 o powierzchni 2.0027 m2, wpisanej do księgi wieczystej nr x prowadzonej przez Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych.

Nieruchomość jest zabudowana dwoma budynkami odpowiednio 7838,83 m^² i 14 m^², w których Zbywca prowadzi centrum handlowe. Owe budynki zostały oddane do używania w kwietniu 2016 r.

Przedmiotem planowanej transakcji będą następujące składniki:

• prawo użytkowania wieczystego działki nr 42/13, na której posadowiony jest budynek Centrum Handlowego, z wewnętrznym parkingiem, chodnikami wokół nieruchomości oraz terenami zielonymi,
  

• prawa wynikające z umów najmu dotyczące Nieruchomości (tj. Spółka wstąpi w prawa i obowiązki Zbywcy jako wynajmującego na gruncie ww. umów najmu) oraz dotyczące tych umów zabezpieczenia (w tym kaucje pieniężne, prawa z tytułu gwarancji bankowych, poręczenia, oświadczenia o poddaniu się egzekucji);
  

• wybrane rzeczy ruchome konieczne do odpowiedniego funkcjonowania Nieruchomości (w tym przynależności związane z Nieruchomością).
  
  
  

Spółka sprzedająca (dalej: Zbywca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Zbywca jest jedynym właścicielem przedmiotowej nieruchomości oraz Zbywca nie ponosił wydatków na ulepszenie stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynków i budowli znajdujących się na działce nr 42/13 i wchodzących w skład planowanej transakcji.

Działalność gospodarcza Zbywcy polega, m. in. na wynajmie powierzchni komercyjnych w Nieruchomości. Zbywca nabył przedmiotową nieruchomość w formie aportu przedsiębiorstwa w zamian za udziały w lipcu 2016 r.

Biorąc pod uwagę, iż planowana transakcja jest obecnie przedmiotem negocjacji przedmiot transakcji może zostać dodatkowo rozszerzony na inne prawa, które dotyczą Nieruchomości lub jej właściwego użytkowania. Niemniej jednak należy uznać, iż prawa te nie są związane z przedsiębiorstwem Zbywcy, lecz ściśle powiązane z prawidłowym jej funkcjonowaniem.

Jednocześnie, Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż pozostałe składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa prowadzonego przez Zbywcę nie zostaną przeniesione na Spółkę.

W ramach planowanej transakcji nie dojdzie do zbycia na rzecz Spółki, m.in.:

• środków pieniężnych;
  

• pożyczek oraz kredytów bankowych;
  

• depozytów bankowych;
  

• umowy rachunków bankowych Zbywcy (w tym rachunków bankowych za pośrednictwem, których dokonuje on rozliczeń z najemcami);
  

• tajemnic przedsiębiorstwa Zbywcy;
  

• jakichkolwiek innych niż wymienione powyżej należności i zobowiązań związanych z działalnością gospodarczą Zbywcy;
  

• ksiąg rachunkowych oraz innych dokumentów (np. handlowych, czy korporacyjnych) związanych z prowadzeniem przez Zbywcę działalności gospodarczej (poza dokumentami ściśle związanymi z Nieruchomością);
  

• umów dotyczących usług zarządzania Nieruchomością;
  

• umów dotyczących obsługi technicznej Nieruchomości;
  

• umów dotyczących usług ochrony;
  

• umów dotyczących usług księgowych, prawnych i marketingowych;
  

• pozostałych umów niebędących przedmiotem transferu;
  

• oznaczenia indywidualizującego Zbywcę (czyli firma Zbywcy);
  

• prawa z tytułu umów prawa autorskiego dotyczące projektów budynków (w tym także inne prawa i uprawnienia podobne do praw autorskich, wynikające z umów dot. przeniesienia praw autorskich);
  

• prawa do przeniesienia własności znaku towarowego – nazwy centrum handlowego.
  
  
  

Oznacza to, iż niektóre aktywa i zobowiązania oraz umowy, które są niezbędne do zapewnienia pełnej zdolności operacyjnej Nieruchomości, nie zostaną przeniesione na Spółkę w ramach planowanej transakcji.

Nieruchomość oraz pozostałe składniki przenoszone w ramach transakcji nie są wyodrębnione finansowo, organizacyjnie i funkcjonalnie w ramach przedsiębiorstwa Zbywcy.

Po nabyciu Nieruchomości od Zbywcy Spółka będzie musiała podjąć współpracę z odpowiednimi dostawcami usług i zawrzeć z nimi umowy we własnym imieniu i na własny rachunek, a także otworzyć rachunki bankowe oraz zabezpieczyć płynność finansową dla celów bieżącej działalności operacyjnej. Bez podjęcia powyższych działań Spółka nie będzie mogła samodzielnie prowadzić działalności gospodarczej z wykorzystaniem Nieruchomości będącej przedmiotem planowanej transakcji.

Spółka będzie wykorzystywała nabytą Nieruchomość do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, korzystając z własnych zasobów, na podstawie zawartych przez siebie umów.

Budynki wchodzące w skład Centrum Handlowego wraz ze wskazaną infrastrukturą towarzyszącą zostały oddane do używania w kwietniu 2016 r. Planowana transakcja ma zostać przeprowadzona w maju 2018 r., zatem od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT upłyną 2 lata. Zdaniem Spółki, ich dostawa będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jednakże, biorąc pod uwagę fakt, iż intencja Spółki oraz Zbywcy jest, aby transakcja sprzedaży Nieruchomości w całości podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i została udokumentowana jedną fakturą, obie strony złożą, przed dniem dostawy, odpowiednie oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia (w zakresie dostawy Centrum Handlowego) właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy transakcja dostawy nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT?
2. Czy w związku z zawarciem przedmiotowej transakcji zakupu Nieruchomości, Spółka będzie miała prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej zakup Nieruchomości oraz do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, planowana transakcja zakupu nieruchomości wraz ze znajdującymi się na niej budynkami oraz infrastrukturą towarzyszącą, w okolicznościach przedstawionych w przedmiotowym wniosku, będzie stanowiła dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

W konsekwencji, przy założeniu spełnienia zasad ogólnych wynikających z art. 86 ustawy o VAT Spółka będzie uprawniona do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej przedmiotową transakcję oraz do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT jako towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przedmiotem transakcji będzie przeniesienie na rzecz Spółki prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, tj. gruntu wraz z posadowionymi na nim wskazanymi budynkami oraz infrastruktury towarzyszącej za wynagrodzeniem.

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy ustawy o VAT, należy uznać, iż planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości za wynagrodzeniem mieści się w zakresie powyższych regulacji i z tego względu, należy ją zakwalifikować do katalogu czynności podlegających opodatkowaniem VAT jako odpłatną dostawę towarów.

Należy zaznaczyć, że art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wprowadza wyłączenie stosowania przepisów ustawy o VAT, m. in. w stosunku do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Ani Ustawa o VAT ani ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa”. W konsekwencji, zgodnie z ugruntowaną praktyką w tym zakresie, należy odwołać się do definicji legalnej przedsiębiorstwa zawartej w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 9 ze zm.).

W myśl tego przepisu, za „przedsiębiorstwo” uznaje się zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  

• własność nieruchomości lub ruchomości, takich jak urządzenia, materiały, towary i wyroby, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  

• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  

• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  

• koncesje, licencje i zezwolenia;
  

• patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  

• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  

• tajemnice przedsiębiorstwa;
  

• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  
  

Natomiast definicja „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” znajduje się bezpośrednio w ustawie o VAT w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zgodnie z którym to pojęcie należy rozumieć jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Planowana transakcja nabycia Nieruchomości dotyczyć będzie jedynie wskazanych w umowie składników materialnych i niematerialnych. Jak szczegółowo wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, przedmiotem transakcji razem z Nieruchomością (prawem użytkowania wieczystego gruntu, budynków oraz infrastruktury towarzyszącej) będą tylko i wyłącznie prawa ściśle powiązane z odpowiednim funkcjonowaniem Nieruchomości, nie zaś funkcjonowaniem przedsiębiorstwa Zbywcy.

Należy zauważyć, iż z perspektywy przedsiębiorstwa Zbywcy, w ramach planowanej transakcji nie dojdzie do przeniesienia m.in.:

• pożyczek/kredytów;
  

• depozytów bankowych;
  

• umowy rachunków bankowych Zbywcy (w tym rachunków bankowych za pośrednictwem których dokonuje on rozliczeń z najemcami);
  

• środków pieniężnych;
  

• tajemnic przedsiębiorstwa Zbywcy;
  

• jakichkolwiek innych niż wymienione powyżej należności i zobowiązań związanych z działalnością gospodarczą Zbywcy;
  

• ksiąg rachunkowych oraz innych dokumentów (np. handlowych czy korporacyjnych) związanych z prowadzeniem przez Zbywcę działalności gospodarczej (poza dokumentami ściśle związanymi z Nieruchomością);
  

• umów dotyczących usług zarządzania Nieruchomością;
  

• umów dotyczących obsługi technicznej Nieruchomości;
  

• umów dotyczących usług ochrony;
  

• umów dotyczących usług księgowych, prawnych i marketingowych;
  

• pozostałych umów niebędących przedmiotem transferu.
  
  
  

W opinii Spółki, składniki materialne i niematerialne nabywane w ramach transakcji nie będą mogły stanowić niezależnego przedsiębiorstwa (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) samodzielnie realizującego zadania gospodarcze ze względu na brak transferu kluczowych dla przedsiębiorstwa (lub jego zorganizowanej części) składników. W szczególności trudno sobie wyobrazić prowadzenie działalności gospodarczej bez rachunków bankowych, czy funkcjonowanie nieruchomości bez szeregu umów które nie zostaną przeniesione na Spółkę w formie cesji, lecz zostaną rozwiązane przez Zbywcę, a Spółka będzie musiała we własnym zakresie (np. poprzez podpisanie umów z zewnętrznymi dostawcami) zapewnić dostawę określonych towarów i usług.

W związku z tym, iż Spółka będzie musiała podjąć dalsze działania, aby zapewnić brakujące składniki majątku i zapewnić ich odpowiednie funkcjonowanie (np. zawrzeć umowy z dostawcami usług) należy uznać, iż w planowanej transakcji nie dojdzie do przeniesienia minimum środków wystarczających do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto, Spółka zwraca uwagę, iż Nieruchomość oraz inne wymienione powyżej składniki majątkowe, które zostaną zbyte wraz Nieruchomością nie powinny być postrzegane jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, gdyż nie są one wyodrębnione organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w ramach przedsiębiorstwa Zbywcy.

Wyodrębnienie organizacyjne występuje w sytuacji, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Jak, przykładowo zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie np. w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2011 r. (sygn. IPPP1-443-1318/10-2/JL) takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Wyodrębnienie finansowe występuje wtedy, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość, tj. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Elementów takich nie będzie zawierała umowa zbycia Nieruchomości, którą Spółka zamierza zawrzeć. W opisywanym przypadku Nieruchomość nie stanowi oddzielnego zakładu czy oddziału, nie może samodzielnie spełniać zadań gospodarczych.

Ponadto jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 1316/15: „Same w sobie nieruchomości (zabudowane nieruchomości) nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nawet jeżeli były wykorzystywane przez sprzedawcę również do działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu tych nieruchomości lub ich części, albo znajdujących się na nich obiektów budowlanych i ich części. [...] sprzedaż wyodrębnionych z takiego zakładu pojedynczych lub nawet wszystkich nieruchomości, nie mogłaby być uznana za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Bez całej struktury składającej się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości - wciąż byłaby to jedynie sprzedaż nieruchomości, jako składników majątkowych.

Okoliczność, że w ramach swojej działalności nabywca nieruchomości uprzednio wynajmowanych, także wykorzystuje te nieruchomości do działalności w zakresie wynajmu nieruchomości (czyni z nich przedmiot najmu) nie oznacza, że nieruchomości te w momencie ich sprzedaży stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa, co jest warunkiem zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT”.

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, zdaniem Spółki, Nieruchomość oraz wymienione powyżej składniki majątkowe, które Spółka zamierza nabyć, stanowią takie składniki majątku, które nie są wystarczające do samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych.

Konsekwentnie, z uwagi na fakt, że Zbywca nie wyodrębnił w żaden sposób w ramach prowadzonej działalności zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji ich zadań gospodarczych, zbywana Nieruchomość oraz wymienione składniki majątkowe nie będą stanowić ani przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, przedmiotowa transakcja stanowić będzie przeniesienie konkretnych, indywidualnych składników materialnych i niematerialnych, które spełniają warunki do uznania ich za odpłatną dostawę towarów podlegającą przepisom ustawy o VAT.

Następnie należy rozstrzygnąć jaka stawka VAT (względnie zwolnienie) będzie miała zastosowanie do przedmiotowej transakcji.

W związku z faktem, iż Nieruchomość została oddana do użytkowania w kwietniu 2016 r., a planowana transakcja będzie przeprowadzona w maju 2018 r, zatem będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawa budynków podlega zwolnieniu z VAT z wyjątkiem sytuacji, gdy:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo
  

• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku lub jego części upłynął okres krótszy niż 2 lata, gdzie przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 ust. 14 ustawy o VAT należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich (i) wybudowaniu lub (ii) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
  
  
  

Na dzień zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości, tj. w maju 2018 r., upłynie okres 2 lat od dnia oddania do używania Nieruchomości przez Zbywcę do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT (wynajem powierzchni). W związku z czym należy stwierdzić, iż dostawa budynku Centrum Handlowego będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT.

Jednakże intencją Spółki oraz Zbywcy jest, aby transakcja sprzedaży Nieruchomości w całości podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i została udokumentowana jedną fakturą, obie strony złożą przed dniem dostawy, odpowiednie oświadczenie o rezygnacji z zwolnienia (w zakresie dostawy Centrum Handlowego) właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT. Spółka, spełniając ww. przesłanki będzie uprawniona do skorzystania ze wskazanej powyżej możliwości rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania dostawy Nieruchomości. W konsekwencji, transakcja będąca przedmiotem niniejszego zapytania będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów (wg. podstawowej stawki 23%).

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, iż będzie ona uprawniona do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego na zasadach zawartych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego w zakresie, w jakim towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT.

Prawo do obniżenia kwoty VAT należnego powstaje, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Zgodnie z art. 87 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, podatnik ma prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym na rachunek bankowy zwykle w terminie 60 dni.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, po nabyciu Nieruchomości, Spółka zamierza wykorzystywać przedmiotową Nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych VAT w postaci odpłatnego świadczenia usług najmu powierzchni komercyjnych. Pozytywna przesłanka prawa do odliczenia VAT będzie zatem spełniona.

W konsekwencji, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie Nieruchomości w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma fakturę lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Będzie ona również uprawniona do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia, jeżeli w danym okresie rozliczeniowym wykona czynność opodatkowaną VAT na terytorium kraju oraz nie zaistnieją inne negatywne przesłanki wynikające bezpośrednio z ustawy o VAT (zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, prawo do odliczenia oraz zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nie przysługuje w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega VAT albo jest zwolniona z VAT).

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż będzie ona uprawniona do obniżenia należnego VAT o VAT naliczony z faktury dokumentującej zakup przedmiotowej Nieruchomości oraz do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
  
  

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu oraz w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy, odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na podstawie art. 146a pkt 1 cyt. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednak zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarci umowy dostawy budynków, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak wiec ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Należy zauważyć, że w przypadku budynków lub budowli niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Oznacza to, że nawet gdyby podatnik poniósł znaczne wydatki na ulepszenie i odliczył od nich podatek naliczony, to dostawa będzie zwolniona od VAT, jeżeli używał nieruchomości po zakończeniu takiego znacznego ulepszenia, nawet na własne potrzeby, przez minimum 5 lat.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu (również prawa wieczystego użytkowania gruntu), na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy, w tym prawo wieczystego użytkowania gruntu, podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć nieruchomość gruntową, na której posadowiony jest budynek centrum handlowego działający pod nazwą „Galeria” wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz przynależnościami. Nieruchomość jest zabudowana dwoma budynkami odpowiednio 7838,83 m² i 14 m², w których Zbywca prowadzi centrum handlowe. Budynki zostały oddane do używania w kwietniu 2016 r.

Przedmiotem planowanej transakcji będą następujące składniki:

• prawo użytkowania wieczystego działki nr 42/13, na której posadowiony jest budynek Centrum Handlowego, z wewnętrznym parkingiem, chodnikami wokół nieruchomości oraz terenami zielonymi,
  

• prawa wynikające z umów najmu dotyczące Nieruchomości (tj. Spółka wstąpi w prawa i obowiązki Zbywcy jako wynajmującego na gruncie ww. umów najmu) oraz dotyczące tych umów zabezpieczenia (w tym kaucje pieniężne, prawa z tytułu gwarancji bankowych, poręczenia, oświadczenia o poddaniu się egzekucji);
  

• wybrane rzeczy ruchome konieczne do odpowiedniego funkcjonowania Nieruchomości (w tym przynależności związane z Nieruchomością).
  
  
  

Zbywca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług a jego działalność gospodarcza polega, m.in. na wynajmie powierzchni komercyjnych w Nieruchomości. Zbywca nabył przedmiotową nieruchomość w formie aportu przedsiębiorstwa w zamian za udziały w lipcu 2016 r. Zbywca nie ponosił wydatków na ulepszenia, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynków i budowli znajdujących się na działce nr 42/13 i wchodzących w skład planowanej transakcji.

Planowana transakcja jest obecnie przedmiotem negocjacji, przedmiot transakcji może zostać dodatkowo rozszerzony na inne prawa, które dotyczą Nieruchomości lub jej właściwego użytkowania. Niemniej jednak należy uznać, że prawa te nie będą związane z przedsiębiorstwem Zbywcy, lecz ściśle powiązane z prawidłowym funkcjonowaniem nieruchomości.

Jednocześnie, w ramach planowanej transakcji nie dojdzie do zbycia na rzecz Spółki, m.in.:

• środków pieniężnych;
  

• pożyczek oraz kredytów bankowych;
  

• depozytów bankowych;
  

• umowy rachunków bankowych Zbywcy (w tym rachunków bankowych za pośrednictwem, których dokonuje on rozliczeń z najemcami);
  

• tajemnic przedsiębiorstwa Zbywcy;
  

• jakichkolwiek innych niż wymienione powyżej należności i zobowiązań związanych z działalnością gospodarczą Zbywcy;
  

• ksiąg rachunkowych oraz innych dokumentów (np. handlowych, czy korporacyjnych) związanych z prowadzeniem przez Zbywcę działalności gospodarczej (poza dokumentami ściśle związanymi z Nieruchomością);
  

• umów dotyczących usług zarządzania Nieruchomością;
  

• umów dotyczących obsługi technicznej Nieruchomości;
  

• umów dotyczących usług ochrony;
  

• umów dotyczących usług księgowych, prawnych i marketingowych;
  

• pozostałych umów niebędących przedmiotem transferu;
  

• oznaczenia indywidualizującego Zbywcę (czyli firma Zbywcy);
  

• prawa z tytułu umów prawa autorskiego dotyczące projektów budynków (w tym także inne prawa i uprawnienia podobne do praw autorskich, wynikające z umów dot. przeniesienia praw autorskich);
  

• prawa do przeniesienia własności znaku towarowego – nazwy centrum handlowego.
  
  
  

Oznacza to, że niektóre aktywa i zobowiązania oraz umowy, które są niezbędne do zapewnienia pełnej zdolności operacyjnej Nieruchomości, nie zostaną przeniesione na Wnioskodawcę w ramach planowanej transakcji. Nieruchomość oraz pozostałe składniki przenoszone w ramach transakcji nie są wyodrębnione finansowo, organizacyjnie i funkcjonalnie w ramach przedsiębiorstwa Zbywcy.

Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabytą Nieruchomość do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, korzystając z własnych zasobów, na podstawie zawartych przez siebie umów.

Wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane we wniosku dotyczą ustalenia, czy transakcja dostawy Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT i czy w związku z transakcją zakupu Nieruchomości, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej zakup Nieruchomości oraz do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym.

W pierwszej kolejności należy odnieść do kwestii, czy planowana transakcja zbycia przedmiotowej Nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT, czy może korzysta z wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 6 ustawy.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, że transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie podlega opodatkowaniu VAT.

Wykładnia terminów użytych w art. 6 pkt 1 ustawy – przedsiębiorstwo oraz jego zorganizowana część – ma kluczowe znaczenie dla oceny sytuacji w przedmiotowej sprawie, gdyż rozstrzyga o podleganiu VAT planowanej transakcji nabycia Nieruchomości.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa” dla celów tej ustawy. Ze względu na powyższe oraz uwzględniając definicję zawartą w innych ustawach, dla celów podatku VAT, pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55^¹ ustawy Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.).

W myśl regulacji zawartej w tym artykule, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy, zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące te zadania.

Analiza powyższej definicji prowadzi do wniosku, że status zorganizowanej części przedsiębiorstwa posiada tylko taki zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, który w ramach istniejącego przedsiębiorstwa spełnia łącznie następujące warunki:

• jest wyodrębniony organizacyjnie,
  

• jest wyodrębniony finansowo,
  

• jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych (jest wyodrębniony funkcjonalnie) oraz
  

• mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.
  
  
  

Wnioskodawca wskazuje, że w skład Nieruchomości, którą zamierza nabyć wchodzą takie składniki majątku, które nie są wystarczające do samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych. W ramach planowanej transakcji nie dojdzie do zbycia na rzecz Wnioskodawcy, m.in.: środków pieniężnych, pożyczek oraz kredytów bankowych, tajemnic przedsiębiorstwa Zbywcy, jakichkolwiek innych należności i zobowiązań związanych z działalnością gospodarczą Zbywcy czy ksiąg rachunkowych hotelu. Ponadto, Nieruchomość nie stanowi oddzielnego zakładu czy oddziału, nie może samodzielnie spełniać zadań gospodarczych. Zatem, jak podaje Wnioskodawca nie dochodzi do transferu kluczowych dla przedsiębiorstwa (lub jego zorganizowanej części) składników majątkowych. Po nabyciu Nieruchomości od Zbywcy Wnioskodawca będzie musiał podjąć szereg działań organizacyjnych i prawnych, aby móc samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą z wykorzystaniem przedmiotowej Nieruchomości.

W konsekwencji, skoro przedmiot planowanej transakcji nie będzie stanowił ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jego zbycie nie będzie podlegało wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 ustawy.

Tym samym, transakcja ta będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu według właściwej stawki podatku VAT.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy ww. Nieruchomości, na której posadowiony jest budynek centrum handlowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz przynależnościami zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do wskazanych przez Wnioskodawcę budynków i budowli położonych na Nieruchomości, miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Należy w tym miejscu zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia budynku po jego wybudowaniu wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy, w zakresie pierwszego zasiedlenia budynku po jego wybudowaniu.

A zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku zdarzenia należy wskazać, że do transakcji dostawy budynków i budowli znajdujących się w obrębie działki gruntu nr 42/13 będzie miało zastosowane zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż obiekty te zostały oddane do używania na potrzeby prowadzonej opodatkowanej działalności gospodarczej w kwietnia 2016 r., a Zbywca od dnia ich nabycia w lipcu 2016 r. nie ponosił wydatków na ulepszenie stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej tych budynków i budowli wchodzących w skład planowanej na maj 2018 r. transakcji. Przy nabyciu Nieruchomości Zbywcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (nabył w formie aportu).

W związku z powyższym, w odniesieniu do wymienionych we wniosku budynków i budowli infrastruktury towarzyszącej doszło do ich pierwszego zasiedlenia (zajęcia rozumianego jako oddanie do używania) w kwietniu 2016 r., a ponieważ transakcja ich dostawy jest planowana na maj 2018 r., to od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Taką samą stawką podatku VAT w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy objęte będzie zbycie gruntu w użytkowaniu wieczystym, na którym znajdują się te budynki i budowle infrastruktury towarzyszącej.

Wobec możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy ww. obiektów posadowionych na działce nr 42/13 zbadanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy nie jest zatem zasadne. Również rozpatrywanie zwolnienia dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest w tych okolicznościach niezasadne.

W omawianym przypadku zaistnieją przesłanki umożliwiające Zbywcy zastosowanie do transakcji dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a w takiej sytuacji ustawodawca zezwala na zrezygnowanie z tego zwolnienia i zastosowanie opodatkowania transakcji po spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, gdyż z wniosku wynika, że zarówno Zbywca, jak i Wnioskodawca są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług i złożą, przed dniem dokonania transakcji, właściwemu dla Wnioskodawcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, że transakcja (tj. dostawa Nieruchomości, na którą składa się prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr 42/13 oraz będące przedmiotem sprzedaży budynki i budowle infrastruktury towarzyszącej) będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, z możliwością wyboru opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, w powiązaniu z art. 29a ust. 8 ustawy, należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury z tytułu zakupu Nieruchomości należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju albo na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku mającego siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanej w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty (art. 87 ust. 2 ustawy).

W myśl natomiast art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Skoro Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie spełniała warunki dla uznania jej za czynność opodatkowaną podatkiem VAT niekorzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to Wnioskodawcy po otrzymaniu prawidłowo wystawionej przez Zbywcę faktury dokumentującej faktyczne nabycie Nieruchomości będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury z tytułu zakupu Nieruchomości w zakresie, w jakim Wnioskodawca będzie wykorzystywał Nieruchomość do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT, a z wniosku wynika, że właśnie taki cel przyświeca Wnioskodawcy oraz prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia.

W świetle powyższych okoliczności, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.