Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.288.2018.2.SG
z 17 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lipca 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), uzupełnionym 12 września 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży Wyrobów są objęte zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2018 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży Wyrobów są objęte zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 7 września 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.288.2018.1.SG wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 12 września 2018 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) zajmuje się produkcją zamienników do urządzeń maszynowni statków, specjalizując się w urządzeniach do oczyszczania paliwa, oleju oraz filtracji. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”), na podstawie zezwolenia z 19 grudnia 2013 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE.

Zakres uzyskanego przez Spółkę zezwolenia obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie SSE określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 2008 (dalej: „PKWiU 2008”):

• 22.19 - pozostałe wyroby z gumy,
• 22.21 - płyty, arkusze, rury i kształtowniki z tworzyw sztucznych,
• 22.29 - pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych,
• 25.21 - grzejniki i kotły centralnego ogrzewania,
• 25.30.1 - wytwornice pary i ich części,
• 25.50.1 - usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali,
• 25.6 - usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale; usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych,
• 5.73 - narzędzia,
• 25.93 - wyroby z drutu, łańcuchy i sprężyny,
• 25.94 - elementy złączne, śruby i wkręty,
• 26.11.3 - elektroniczne układy scalone,
• 26.30 -sprzęt telekomunikacyjny,
• 28.12 - sprzęt i wyposażenie do napędu hydraulicznego i pneumatycznego,
• 28.13 - pozostałe pompy i sprężarki,
• 28.14 - pozostałe kurki i zawory,
• 28.15 - łożyska, koła zębate, przekładnie zębate i elementy napędowe,
• 28.25 - przemysłowe urządzenia chłodnicze i wentylacyjne,
• 28.29 - pozostałe maszyny ogólnego przeznaczenia gdzie indzie nie sklasyfikowane,
• 38.11.55 - odpady z tworzyw sztucznych,
• 38.11.58 - odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
• 38.22.2. - surowce wtórne metalowe.
  
  

Część wyrobów Spółki objętych zakresem PKWiU 2008 określonym w zezwoleniu (dalej: „Wyroby”) jest wytwarzana we współpracy z zewnętrznymi kooperantami. Zasadniczą część procesu produkcyjnego Wyrobu Spółka realizuje w zakładzie produkcyjnym na terenie SSE. Niemniej jednak, niektóre czynności związane z obróbką Wyrobów, takie jak np. elektrodrążenie, dłutowanie, wyważanie, spawanie i malowanie, są wykonywane przez kooperantów poza terenem SSE. Część prac kooperantów jest realizowana za pomocą oprzyrządowania dostarczanego przez Wnioskodawcę. Po obróbce u kooperanta, produkty powracają do zakładu Spółki na terenie SSE, gdzie Spółka prowadzi kolejne etapy produkcji oraz kontroluje jakość Wyrobów.

Wyroby są projektowane przez dział badawczo-rozwojowy Spółki. Wyroby Spółki nie są projektowane przez kooperantów, decyzje o ostatecznej formie i wytwarzaniu każdego Wyrobu Spółka podejmuje samodzielnie. Pomimo wykonywania przez kooperantów niektórych czynności wchodzących w skład procesu produkcyjnego. Spółka sprawuje kontrolę nad całym procesem oraz odpowiada za końcową jakość Wyrobu. Zewnętrzni kooperanci pełnią rolę pomocniczą w produkcji Wyrobów, ponieważ wykonywane przez nich prace nad Wyrobem stanowią tylko jeden z etapów procesu produkcyjnego.

Spółka zdecydowała się na korzystanie z pomocy zewnętrznych kooperantów, ponieważ samodzielna realizacja części czynności wymagających wyspecjalizowanego sprzętu i personelu byłaby dla Spółki nieopłacalna (Spółka oddaje Wyroby do obróbki podmiotom, które specjalizują się w wykonywaniu tego rodzaju czynności).

Przykładem Wyrobu produkowanego we współpracy z kooperantami jest wirnik. Wytworzenie zaprojektowanego przez dział badawczo-rozwojowy Spółki wirnika obejmuje toczenie oraz gratowanie, które realizowane są w zakładzie Spółki na terenie SSE. Następnie, wirnik przekazywany jest do zewnętrznych kooperantów Spółki znajdujących się poza SSE, u których podlega obróbce polegającej na dłutowaniu oraz wyważaniu. Po powrocie wirnika z obróbki u kooperanta, Spółka kontynuuje proces produkcji i zabezpiecza antykorozyjnie wirnik. Po zakończeniu prac, Spółka dokonuje kontroli jakości wirnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży Wyrobów są objęte zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży Wyrobów są objęte zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „Ustawa o CIT”),.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 650, 1162 z późn. zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010, z późn. zm., dalej: „Ustawa o SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 Ustawy o SSE. W myśl art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT zwolnienie strefowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Kluczowe w analizowanej sprawie jest ustalenie znaczenia art. 17 ust. 1 pkt 34 w zw. z ust. 4 Ustawy o CIT. Opierając się na językowym znaczeniu tych przepisów należy dojść do wniosku, że wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia strefowego. Kluczowymi czynnikami, które decydują o zakwalifikowaniu przychodu jako przychodu objętego zwolnieniem strefowym są:

• prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej na terenie SSE,
• prowadzenie przez podatnika działalności na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE,
• związek uzyskiwanych przychodów z działalnością prowadzoną na terenie SSE na podstawie zezwolenia strefowego.
  
  

Jednocześnie, z brzmienia art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT nie wynika, że wszystkie czynności produkcyjne dotyczące wyrobów wytwarzanych na terenie SSE oraz wszystkie materiały użyte do wytworzenia tych wyrobów powinny być wytworzone lub wykonane na terenie SSE.

Ponadto, zgodnie z art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT, zwolnienie strefowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE. Oznacza to, że dochody z działalności gospodarczej prowadzonej poza terenem SSE nie podlegają zwolnieniu strefowemu. W świetle powyższego, istotne jest zatem ustalenie znaczenia pojęcia „działalność gospodarcza prowadzona na terenie SSE”.

Ustawa o CIT nie definiuje działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), działalność gospodarcza to m.in działalność zarobkowa w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2018 r., poz. 646). Zgodnie z tą ustawą, działalność gospodarcza to zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

W innym aspekcie, pojęcie działalności gospodarczej obejmuje całokształt działalności przedsiębiorcy polegający na przystosowaniu zasobów i sił przyrody z zamiarem wytworzenia nowych dóbr lub przekształceniem już istniejących, ich podziale i konsumpcji (M. Zdyb, M. Sieradzka, Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej. Komentarz, LEX 2013). W konsekwencji, prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE należy odnosić do koncentracji aktywności gospodarczych przedsiębiorcy na terenie SSE. Jednocześnie, prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE nie oznacza, że wszystkie czynności wchodzące w skład tej działalności powinny być wykonane na terenie SSE.

Działalność Spółki w zakresie dotyczącym Wyrobów stanowi bez wątpienia działalność gospodarczą prowadzoną na terenie SSE. Przemawiają za tym następujące okoliczności:

• zasadnicza i kluczowa część procesu produkcyjnego odbywa się w zakładzie Spółki na terenie SSE. Zewnętrzni kooperanci zajmują się jedynie częściową obróbką Wyrobów. Spółka korzysta z usług zewnętrznych kooperantów, ponieważ nie jest w stanie sama wykonać tego rodzaju obróbki na terenie SSE (lub obróbka wykonana przez Spółkę byłaby nieopłacalna). Jest to także istotne z punktu widzenia jakości Wyrobów,
• Spółka opracowuje projekt wykonania Wyrobu w oparciu o know-how, który został wypracowany na terenie SSE. Co więcej Spółka podczas całego procesu produkcyjnego i po jego zakończeniu odpowiada za jakość wytwarzanych przez siebie Wyrobów. Zewnętrzni kooperanci, w ramach wykonywanych czynności, stosują się do instrukcji wydawanych przez Spółkę oraz (w odniesieniu do części Wyrobów) używają dostarczonego przez nią oprzyrządowania,
• Spółka w ramach sprawowanego nadzoru kieruje wskazówki do pracowników na terenie SSE oraz podwykonawców spoza SSE w zakresie produkcji Wyrobów.
  
  

Z uwagi na powyższe, działalność zewnętrznych podwykonawców ma charakter pomocniczy przy wytwarzaniu Wyrobów. W odniesieniu do Wyrobów to Spółka pełni rolę producenta i podejmuje istotne decyzje o kształcie Wyrobu. Kooperanci podejmują się jedynie wykonywania wybranych czynności objętych procesem produkcyjnym.

Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, pomocniczy charakter czynności realizowanych przez kooperantów przedsiębiorcy strefowego może objawiać się m.in. w realizacji przez podmiot zewnętrzny niektórych etapów produkcji lub czynności o charakterze ściśle pomocniczym wobec realizowanego procesu produkcji (tak NSA w wyroku z 19 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2750/12). Ponadto, sądy wskazywały, że funkcją przyjętego przez ustawodawcę brzmienia art. 17 ust. 1 pkt 34 w zw. z art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT jest zapobieganie sytuacjom, w których zwolnieniu strefowemu podlegałaby działalność podlegająca jedynie na konfekcjonowaniu produktów wytworzonych przez innych przedsiębiorców (tak np. NSA w wyroku z 18 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1300/16).

Nie budzi zatem wątpliwości, że przychody z tytułu sprzedaży Wyrobów stanowią przychody uzyskane z działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę na terenie SSE. Na prawidłowość stanowiska, zgodnie z którym korzystanie z usług kooperantów spoza SSE nie wpływa na możliwość korzystania przez podatnika ze zwolnienia z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE wskazywały rozstrzygnięcia organów podatkowych i sądów administracyjnych, w tym:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 czerwca 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.118.2018.1.MS, w której stwierdził, że przepisy prawa nie wiążą wprost dochodu z działalności gospodarczej na terenie strefy z „czynnościami” wykonywanymi na jej terenie, ale „działalnością gospodarczą sensu stricte”,
• wyrok WSA w Łodzi z 21 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 1324/14, w którym to stwierdził, że nabycie towarów i usług czy nawet zlecenie części procesu produkcyjnego podmiotom zewnętrznym nie wyklucza możliwości zastosowania ulgi podatkowej wynikającej z prowadzenia działalności na terenie SSE,
• wyrok NSA z 26 kwietnia 2017 r. sygn. akt II FSK 1440/16, w którym wypowiedział się, że spełnienie warunku zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy nie może odbywać się wyłącznie poprzez wskazywane przez organ podatkowy kryterium geograficzne. (...) korzystanie ze zwolnienia wymaga każdorazowo oceny, jaki charakter miały tzw. „zewnętrzne” materiały czy usługi wykorzystane do zasadniczego procesu produkcyjnego wyrobów gotowych wskazanych w zezwoleniu.
  
  

Niezależnie od powyższego, uznanie, że udział kooperantów zewnętrznych w procesie produkcji wyłącza możliwość korzystania ze zwolnienia strefowego przez Spółkę, stałoby w sprzeczności z celami ustanowienia SSE, określonymi w art. 3 Ustawy o SSE tj. w szczególności z:

• rozwojem nowych rozwiązań technicznych i technologicznych oraz ich wykorzystaniem w gospodarce narodowej,
• zwiększeniem konkurencyjności wytwarzanych wyrobów i świadczonych usług,
• zagospodarowaniem istniejącego majątku przemysłowego i infrastruktury gospodarczej,
• tworzeniem nowych miejsc pracy.
  
  

Art. 3 Ustawy o SSE stanowi zatem, że celem ustanowienia SSE jest wkomponowanie w gospodarczy krajobraz regionu przedsiębiorców stymulujących jego rozwój, a nie utworzenie wyodrębnionego obszaru autarkii gospodarczej.

Wskazane powyżej rozumienie przepisów o celach ustanowienia SSE ma potwierdzenie w szczegółowych regulacjach rozporządzeń regulujących funkcjonowanie SSE:

• w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z 31 sierpnia 2009 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju specjalnej strefy ekonomicznej K. Park Technologiczny (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2037) określono cele ustanowienia SSE i sposób, w jaki cele te mają zostać osiągnięte. Zgodnie z ust. 2 pkt 7 załącznika do ww. rozporządzenia wskazano, że jednym z celów ustanowienia SSE jest rozwój współpracy z instytucjami zajmującymi się promocją regionalnej oferty inwestycyjnej mającej m.in. na celu stymulowanie kooperacji firm działających w regionie,
• w § 11 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z 15 listopada 2004 r. w sprawie przetargów i rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców na terenie SSE (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 2033 z późn. zm.) wskazano, że ocena zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte na terenie SSE powinna opierać się na m.in. ocenie udziału w powiązaniach gospodarczych, w tym kooperacyjnych, z przedsiębiorcami działającymi na terenie kraju.
  
  

Powyższe oznacza, że przedsiębiorca ubiegający się o zezwolenie strefowe jest wręcz zobowiązany wykazać, że w ramach planowanej działalności na terenie SSE będzie kooperował z przedsiębiorstwami z regionu, ponieważ jest to jednym z celów ustanowienia SSE na terenie Polski.

Co więcej, Wnioskodawca pragnie wskazać, że produkcja na skalę przemysłową bez udziału zewnętrznych kooperantów byłaby w praktyce niemożliwa lub nieopłacalna, ponieważ Spółka nie byłaby w stanie wyprodukować w całości samodzielnie produktu końcowego (ewentualnie, wytworzony produkt nie byłby konkurencyjny).

Sądy administracyjne wielokrotnie wskazywały na konieczność uwzględnienia kooperacji jako koniecznego aspektu działalności przedsiębiorcy strefowego. W szczególności, problem ten został uwypuklony w:

• wyroku NSA z 10 września 2015 r., sygn. akt II FSK 1766/13, w myśl którego (…) Analizując powyższe normy przede wszystkim dostrzec należy zestawienie celów ustanowienia specjalnych stref ekonomicznych. Nie ulega wątpliwości, że ich tworzenie ma stanowić impuls do rozwoju regionalnego, ma przede wszystkim zachęcić potencjalnych inwestorów - przedsiębiorców - do przenoszenia miejsc prowadzenia całości działalności z innych państw lub miejsc w kraju. Z takimi działaniami związane są istniejące korzyści podatkowe. Skoro działalność podmiotów położonych na terenie SSE powinna przyczyniać się do tworzenia dodatkowych miejsc pracy na rynku regionalnym, to będzie to możliwe m.in. dzięki nabywaniu przez podmioty strefowe towarów i usług od lokalnych podmiotów działających poza terenem SSE,
• wyroku WSA we Wrocławiu z 2 grudnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 1097/16, zgodnie z którym (…) W ocenie Sądu organ podatkowy nie ma racji, skoro bowiem działalność podmiotów położonych na terenie strefy powinna przyczyniać się do tworzenia dodatkowych miejsc pracy na rynku regionalnym, to będzie to możliwe m.in. dzięki nabywaniu przez podmioty strefowe towarów i usług od lokalnych podmiotów działających poza terenem strefy,
• wyroku WSA w Lublinie z 20 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Lu 170/18, według którego (…) analizując procesy produkcyjne, w obecnych realiach życia gospodarczego można zaobserwować ich wysoką specjalizację, co powoduje, że niezbędne staje się korzystanie z towarów i usług dostarczanych przez inne podmioty. (...) Wykładnia przepisów dotyczących zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, sprowadzająca się do twierdzenia, że ustawodawca pozbawił przedsiębiorców strefowych możliwości korzystania z niego w zakresie własnej działalności z materiałów i usług wykonywanych poza strefą, jest (...) nie do zaakceptowania.

W świetle powyższego, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądowych oraz interpretacji indywidualnej stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.