Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.139.2017.1.SG
z 14 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTEPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2017 r. (data wpływu 22 września 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w trakcie obowiązywania umowy oraz część odsetkowa opłat z tytułu korzystania ze środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych uiszczanych w trakcie obowiązywania umowy będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2017 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w trakcie obowiązywania umowy oraz część odsetkowa opłat z tytułu korzystania ze środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych uiszczanych w trakcie obowiązywania umowy będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest spółką podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka rozważa zmianę modelu biznesowego w odniesieniu do składników majątkowych wykorzystywanych w działalności Spółki, w szczególności rozważane jest przejście do modelu, w którym Spółka nie byłaby właścicielem składników majątku, lecz korzystała z nich na podstawie odpowiednich umów (np. umów leasingu).

W ramach wskazanego powyżej nowego modelu biznesowego, Wnioskodawca w przyszłości zawrze z inną spółką kapitałową podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Finansujący”) umowę leasingu (dalej: „Umowa”). Na podstawie Umowy Finansujący odda Spółce do odpłatnego korzystania posiadane środki trwałe (dalej: „ŚT”) lub wartości niematerialne i prawne (dalej: „WNiP”). Umowa zostanie zawarta na czas określony. Jest przy tym możliwe, że Wnioskodawca zawrze z Finansującym kilka Umów, aczkolwiek jeden ŚT/WNiP nie będzie przedmiotem więcej niż jednej umowy leasingu.

Zgodnie z Umową odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ŚT/WNiP dla celów podatkowych będzie dokonywać Wnioskodawca. W związku z zawarciem Umowy Finansujący nie będzie zatem dokonywał od ŚT/WNiP odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych.

Umowa będzie przewidywać podział opłat z tytułu korzystania ze ŚT/WNiP na część kapitałową i odsetkową. Wartość początkowa ŚT/WNiP określona w Umowie, jako suma ustalonych w Umowie kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek od towarów i usług, będzie równa wartości rynkowej ŚT/WNiP. Podobnie część odsetkowa rat leasingowych zostanie ustalona na poziomie rynkowym. Umowa będzie dotyczyć oddawania do odpłatnego używania przez Finansującego ŚT/WNiP po raz pierwszy (będzie to pierwsza umowa leasingu dotycząca tych aktywów).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej ŚT/WNiP w trakcie obowiązywania Umowy oraz część odsetkowa opłat z tytułu korzystania ze ŚT/WNiP uiszczanych w trakcie obowiązywania Umowy będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy dla celów podatku dochodowego o osób prawnych?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej ŚT/ WNiP w trakcie obowiązywania Umowy oraz część odsetkowa opłat z tytułu korzystania ze ŚT/WNiP, uiszczanych w trakcie obowiązywania Umowy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Spółki dla celów podatku dochodowego o osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z póżn. zm., dalej: „ustawa o PDOP”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle ust. 6 przywołanego przepisu kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Jak zostało wskazane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania Nr 1 i 2 przedmiot Umowy będzie obejmował podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16a ust. 1 oraz art. 16b ust. 1 ustawy o PDOP. Do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie będzie można zaliczyć uiszczanych na podstawie Umowy opłat, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej ŚT/WNiP. A contrario, uiszczana na podstawie Umowy opłata w pozostałej części, to jest w części niestanowiącej spłaty wartości początkowej ŚT/WNiP, będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.

Tym samym, część odsetkową opłat uiszczanych na podstawie Umowy, jako niestanowiącą spłaty wartości początkowej ŚT/WNiP i nieuwzględnioną w wartości początkowej ŚT/WNiP, Spółka powinna mieć możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu dla celów PDOP.

Podobnie, odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej ŚT/WNiP na podstawie art. 15 ust. 6 w zw. z art. 16a ust. 2 pkt 3 oraz 16b ust. 2 pkt 4 ustawy o PDOP będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Spółki dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Powyższe podejście zostało potwierdzone przykładowo w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 marca 2016 r., Znak: IBPB-1-3/4510-60/16/APO, w której organ stwierdził, że po stronie korzystającego kosztem uzyskania przychodu są: 1. tzw. odsetkowa część opłaty leasingowej, którą jest część opłaty przewyższająca kwotę stanowiącą spłatę wartości przedmiotu umowy, 2. odpisy amortyzacyjne,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 marca 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-252/16/BG, w której organ zaakceptował stanowisko podatnika, zgodnie z którym raty kapitałowe mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez dokonywane przez korzystającego odpisy amortyzacyjne od przedmiotu leasingu zgodnie z updop, natomiast część odsetkowa rat leasingowych podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych w oparciu o art. 15 ust. 1 updop;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (winno być: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu) z 14 kwietnia 2016 r., Znak: ILPB4/4510-1-52/16-4/ŁM, w której organ zaakceptował stanowisko podatnika, zgodnie z którym kosztem uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy, na podstawie Umowy, będzie część odsetkowa spłacanych rat leasingowych oraz odpisy amortyzacyjne.
  
  

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej ŚT/WNiP w trakcie obowiązywania Umowy oraz część odsetkowa opłat z tytułu korzystania ze ŚT/WNiP, uiszczanych w trakcie obowiązywania Umowy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postepowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.