Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4010.7.2017.2.JW
z 28 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 sierpnia 2017 r. (data wpływu do Organu 11 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym 7 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków na zorganizowanie spotkania integracyjnego oraz na nabycie nagrody do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2017 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków na zorganizowanie spotkania integracyjnego oraz na nabycie nagrody do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku pismem z 12 października 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4010.7.2017.1.JW i 0111-KDIB3-1.4012.473.2017.2.JP wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 7 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca działający w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność z zakresie sprzedaży systemów mocowań. W związku z profilem działalności Spółka zatrudnia pracowników zajmujących się m.in. handlem.

Z punktu widzenia Wnioskodawcy istotne jest tworzenie właściwych więzi zarówno pomiędzy pracownikami jak również na linii Spółka – pracownicy. W związku z powyższym Spółka nabyła usługę organizacji spotkania integracyjnego dla swoich pracowników. Organizacją spotkania zajęła się profesjonalna agencja eventowa. Głównym celem spotkania było zbudowanie pozytywnych relacji w zespole, w dalszym zakresie wpływające na dalej idącą identyfikację pracowników ze Spółką, zwiększenie efektywności pracy w zespole i wydajność pracowników, a przez to realizację głównego celu Spółki, którym jest rozwój gospodarczy oraz jak największa sprzedaż jej produktów, a w efekcie uzyskanie przychodu. Oprócz tego spotkanie w tej formie przyczynić się miało do wprowadzenia przyjaznej atmosfery w miejscu pracy, pogłębienia wzajemnych relacji pomiędzy pracownikami, usuwanie nieporozumień i ograniczeń w komunikacji w ramach zespołu oraz motywowanie pracowników do sumiennego wykonywania obowiązków służbowych.

W trakcie imprezy integracyjnej uczestnikom zapewniono następujące świadczenia:

• zakwaterowanie,
• zajęcia integracyjne,
• drobne gadżety związane z wyjazdem,
• napoje i wyżywienie,
• ubezpieczenie oraz zapewnienia zaplecza sanitarnego i technicznego.
  
  

Wnioskodawca nie prowadził szczegółowej ewidencji, pozwalającej na ustalenie, która osoba skorzystała z dostępnych świadczeń i w jakim zakresie.

Nabycie usługi organizacji spotkania integracyjnego udokumentowane zostało fakturą wystawioną przez organizatora. Organizator wystawił fakturę VAT na kwotę ryczałtową, tj. bez rozbicia na poszczególne świadczenia.

Jednym z punktów spotkania integracyjnego był konkurs, na potrzeby którego uczestnicy podzieleni zostali na konkurujące ze sobą grupy. Zwycięska grupa pracowników otrzymała nagrodę rzeczową w postaci szkolenia jazdy (z mistrzem rajdowym na torze). Nie został jeszcze ustalony dokładny termin realizacji nagrody. Koszt nagrody poniesie Spółka. Nabycie nagrody dla pracowników udokumentowane zostanie odrębną fakturą (nie jest objęte fakturą za organizację imprezy).

W uzupełnieniu wniosku, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, Wnioskodawca wskazał, że wydatki poniesione na organizację spotkania integracyjnego oraz na nabycie nagrody nie będą finansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo całość wydatków przeznaczonych na zorganizowanie spotkania integracyjnego oraz nabycie nagrody zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione przez Wnioskodawcę na organizację spotkania integracyjnego, oraz na nabycie nagrody mogą zostać zaliczone w całości do kosztów podatkowych Spółki.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy updop. Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop do kosztów uzyskania przychodów należy zaliczyć wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wprost wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z powyższą definicją wydatki, które nie mieszczą się w definicji, nie mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych. Definicja wyrażona w przepisie ma charakter ogólny. Powoduje to, że każdy wydatek ponoszony przez podatnika musi podlegać indywidualnej analizie po kątem jego celowości i racjonalności, za wyjątkiem przypadków, w których updop wprost wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wprost wyłącza możliwość zaliczenia wydatku do tego rodzaju kosztów.

We wszystkich jednak pozostałych przypadkach konieczne jest zbadanie istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Powyższe należy rozumieć w ten sposób, że poniesienie danego kosztu, wpływa na powstanie albo zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak by źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Z przepisów updop oraz praktyki stosowania zawartych w tej ustawie przepisów wynika, że dany wydatek może zostać zaliczony przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełnia on następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku jest pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalność gospodarczą,
• został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w grupie wydatków, które zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie są uważane za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do mającego miejsce spotkania integracyjnego wszystkie powyższe warunki zostały spełnione. Ponadto, poniesione wydatki nie znajdują się w grupie tych, które zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie są uważane za koszty uzyskania przychodów.

W orzecznictwie organów podatkowych przyjmuje się (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 lutego 2014 r. Znak: ITPB3/423-559/13/PST), że pracodawca organizując spotkanie dla swoich pracowników, musi zakładać jaki jest jego cel. Jeżeli nie przyjmie takiego celu, a spotkanie będzie ograniczać się wyłącznie do konsumpcji lub zabawy, nie ma podstaw, aby potraktować go jako koszt podatkowy. Zorganizowane przez Wnioskodawcę spotkanie integracyjne od samego początku miało przypisany cel polegający na budowaniu więzi pomiędzy pracodawcą a pracownikiem, oraz pracownikami między sobą, wprowadzanie przyjaznej atmosfery wśród pracowników oraz pogłębianie wzajemnych relacji pomiędzy pracownikami, usuwanie nieporozumień i ograniczeń w komunikacji w ramach zespołu. Wreszcie miało zmotywować pracowników do sumiennego wykonywania obowiązków służbowych, a w konsekwencji przyczynić się do zwiększenia efektywności i jakości pracy oraz zwiększenia przychodów Spółki. Wnioskodawca przygotowując spotkanie integracyjne zorganizował swoim pracownikom czas oraz zajęcia, w sposób, który w jak największym stopniu urzeczywistnić miał główny cel przyświecający spotkaniu. Zorganizowane dla pracowników zajęcia plenerowe, wspólne posiłki przygotowywane przez samych pracowników w swoim towarzystwie, udział w zawodach drużynowych ewidentnie wskazują, że Wnioskodawca przede wszystkim miał na celu pogłębienie pozytywnych relacji między pracownikami, poprawę we wzajemnej komunikacji oraz usunięcie dotychczasowych barier lub ograniczeń, jakie trudno zniwelować poprzez zwykłą współpracę w codziennych warunkach.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii orzeczniczej organów podatkowych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 20 listopada 2014 r. Znak: IPPB5/423-881/14-2/RS, wskazał, że „W przypadku, gdy wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.

Jeżeli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, iż wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów”.

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 17 lutego 2014 r., Znak: ITPB3/423-559/13/PST a także przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 15 stycznia 2014 r., Znak: IBPBI/2/423-1335/13/PC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.) – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągniecia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu zbudowanie pozytywnych relacji w zespole wpływających na identyfikację pracowników ze Spółką, zwiększenie efektywności pracy w zespole i wydajność pracowników, a przez to realizację głównego celu Spółki, którym jest rozwój gospodarczy oraz jak największa sprzedaż jej produktów, a w efekcie uzyskanie przychodu przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, że to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Spółka nabyła usługę organizacji spotkania integracyjnego dla swoich pracowników. Organizacją spotkania zajęła się profesjonalna agencja eventowa. Głównym celem spotkania było zbudowanie pozytywnych relacji w zespole, w dalszym zakresie wpływające na identyfikację pracowników ze Spółką, zwiększenie efektywności pracy w zespole i wydajność pracowników, a przez to realizację głównego celu Spółki, którym jest rozwój gospodarczy oraz jak największa sprzedaż jej produktów, a w efekcie uzyskanie przychodu. Oprócz tego spotkanie w tej formie przyczynić się miało do wprowadzenia przyjaznej atmosfery w miejscu pracy, pogłębienia wzajemnych relacji pomiędzy pracownikami, usuwania nieporozumień i ograniczeń w komunikacji w ramach zespołu oraz motywowania pracowników do sumiennego wykonywania obowiązków służbowych. W trakcie spotkania integracyjnego uczestnikom zapewniono następujące świadczenia: zakwaterowanie, zajęcia integracyjne, drobne gadżety związane z wyjazdem, napoje i wyżywienie, ubezpieczenie oraz zapewnienia zaplecza sanitarnego i technicznego.

Ponadto Wnioskodawca nabył nagrodę rzeczową w postaci szkolenia jazdy (z mistrzem rajdowym na torze), którą otrzymała grupa, która zwyciężyła w konkursie organizowanym podczas tego spotkania integracyjnego.

Spółka wyjaśniła, że wydatki ponoszone w celu organizacji ww. imprezy oraz nagrody nie będą finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wydatki na organizację spotkania integracyjnego oraz poniesione koszty nabycia nagrody (dla zwycięzców konkursu zorganizowanego podczas spotkania integracyjnego) mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, oraz
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydano postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania natomiast w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.