Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.279.2017.2.MN
z 14 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2017 r. (data wpływu 13 października 2017 r.) uzupełnionym w dniu 4 grudniu 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 4 grudnia 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca to samorządowa instytucja kultury, co oznacza, że jest jednostką sektora finansów publicznych. Dochody Wnioskodawcy pochodzą w przeważającej mierze (tj. około 75%) z dotacji uzyskiwanych z budżetu województwa oraz Skarbu Państwa (przekazywane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego). A więc przeważająca część środków finansowych, którymi dysponuje Wnioskodawca stanowią fundusze publiczne. Pozostałe przychody Wnioskodawcy pochodzą ze sprzedaży usług kulturalnych (bilety wstępu na spektakle) oraz najmu pomieszczeń. Wnioskodawca zawiera z artystą będącym austriackim rezydentem podatkowym umowy o wykonanie spektakli, wydarzeń artystycznych w Polsce. Z tytułu wykonania umowy artysta otrzymuje wynagrodzenie, od którego rozlicza podatek dochodowy. Oprócz tego Wnioskodawca zgodnie z umową finansuje także pobyt artysty w Polsce, zapewniając artyście noclegi w hotelu wraz ze śniadaniem. Honorarium artysty oraz koszty jego pobytu Wnioskodawca pokrywa ze swoich dochodów, które co najmniej 75% stanowią środki publiczne, tj. środki z dotacji z budżetu województwa i Skarbu Państwa (wypłacone przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że wynagrodzenie artyście z Austrii, z którym Wnioskodawca zawarł umowę o wykonanie spektakli, wypłacono w 2017 r. Artysta austriacki, o którym mowa we wniosku nie posiadał w ww. okresie na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej stałej placówki w celu wykonywania swojej działalności w rozumieniu przepisów polsko-austriackiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wymieniony artysta przedstawił Wnioskodawcy certyfikat austriackiej rezydencji podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, w którym wynagrodzenie oraz koszty pobytu artysty, będącego rezydentem podatkowym Austrii, są pokrywane ze środków Wnioskodawcy pochodzących w przeważającej części ze środków publicznych (dotacje z samorządu województwa i Skarbu Państwa), Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru w Polsce podatku dochodowego „u źródła” od wypłacanych honorariów, stosując art. 17 ust. 3 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku?

Zdaniem Wnioskodawcy, jak stanowi art. 17 ust. 1 umowy polsko-austriackiej bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim umawiającym się państwie może być opodatkowany w tym drugim państwie. Z kolei zgodnie z ust. 3 postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania do dochodu uzyskiwanego z działalności prowadzonej w umawiającym się państwie przez artystę lub sportowca, jeżeli wizyta w tym państwie jest całkowicie lub w przeważającej części finansowana z funduszy publicznych jednego lub obu umawiających się państw, jednostki terytorialnej, organu lokalnego lub instytucji rządowej bądź przez organizację uznawaną za organizację charytatywną.

Zdaniem Wnioskodawcy, sens wskazanych regulacji jest następujący. Mimo generalnej zasady, zgodnie z którą państwo, w którym jest wykonywany występ artystyczny danego artysty ma prawo do poboru podatku dochodowego u źródła od wynagrodzenia za ten występ, to jednak w przypadku gdy wizyta artysty (koszty pobytu i honorarium) jest finansowana całkowicie lub w przeważającej części z funduszy publicznych państwa rezydencji podatkowej artysty bądź państwa, w którym ma miejsce występ, bądź łącznie z obu państw, dochód artysty podlega wyłącznie opodatkowaniu w państwie jego rezydencji podatkowej.

Wnioskodawca zauważa, że co najmniej 75% dochodów Wnioskodawcy pochodzi z dotacji z samorządu województwa i Skarbu Państwa (przekazane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego), co oznacza, że działalność Wnioskodawcy finansowana jest w przeważającej części z funduszy publicznych.

Według Wnioskodawcy skoro jego dochody stanowią w przeważającej części fundusze publiczne (pochodzące z dotacji od samorządu województwa oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego), to finansowanie przez Wnioskodawcę wynagrodzeń i kosztów pobytu w Polsce artystów z Austrii będzie równoznaczne z finansowaniem tych wynagrodzeń i kosztów w przeważającej części z funduszy publicznych, tak jak przewiduje to art. 17 ust. 3 umowy polsko-austriackiej.

Powyższe wnioski potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 lutego 2011 r. (znak: IBPBII/1/415-863/10/BJ), w której czytamy, że (...) dochód artystów posiadających miejsce zamieszkania na terytorium Niemiec, Austrii, Holandii i Wielkiej Brytanii z tytułu osobiście wykonywanej działalności artystycznej w Polsce, których pobyt w całości będzie pokrywany przez instytucję kultury dotowaną z funduszy publicznych Polski, która otrzymuje bezpośrednio od Ministerstwa Kultury lub Urzędu Miasta dotacje na ten właśnie cel, będzie podlegać opodatkowaniu tylko w państwie ich zamieszkania (…).

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, w którym wynagrodzenie oraz koszty pobytu artystów, będących rezydentami podatkowymi Austrii, są pokrywane ze środków Wnioskodawcy pochodzących w przeważającej części z funduszy publicznych, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru w Polsce podatku dochodowego „u źródła” od wypłacanych honorariów, stosując art. 17 ust. 3 umowy polsko-austriackiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc, ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów m.in:

1. z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
2. z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie do art. 29 ust. 2 powołanej ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji – w myśl art. 5a pkt 21 ww. ustawy – oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania jest zespołem norm kolizyjnych mających na celu rozgraniczenie praw dwóch państw do opodatkowania danego przysporzenia. Umowy takie nie kreują jednak samodzielnie obowiązku podatkowego.

W art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie osobom zagranicznym, w przypadku uzyskania których osoba zagraniczna podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 41 tej ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do treści art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie będą miały postanowienia umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921, z późn. zm.).

Stosownie do art. 14 ust. 1 analizowanej umowy dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta posiada stałą placówkę w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania swej działalności. Jeżeli posiada ona taką stałą placówkę, wówczas dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce.

Określenie „wolny zawód” zostało zdefiniowane w art. 14 ust. 2 tej umowy. Obejmuje ono w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów, dentystów i księgowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. umowy polsko-austriackiej, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Stosownie do treści art. 17 ust. 2 powołanej umowy, jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca nie przypada na rzecz tego artysty lub sportowca, lecz innej osobie, to dochód taki, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

W świetle art. 17 ust. 3 ww. umowy, postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania do dochodu uzyskiwanego z działalności prowadzonej w Umawiającym się Państwie przez artystę lub sportowca, jeżeli wizyta w tym Państwie jest całkowicie lub w przeważającej części finansowana z funduszy publicznych jednego lub obu Umawiających się Państw, jednostki terytorialnej, organu lokalnego lub instytucji rządowej bądź przez organizację uznawaną za organizację charytatywną.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w przypadku kiedy pobyt artysty opłacany jest ze środków wymienionych w art. 17 ust. 3 umowy polsko-austriackiej, tj. m.in. z funduszy Wnioskodawcy jako samorządowej instytucji kultury, w stosunku do dochodu uzyskanego przez artystę posiadającego miejsce zamieszkania potwierdzone certyfikatem rezydencji w Austrii, z tytułu działalności artystycznej wykonywanej w Polsce na podstawie umowy o wykonanie spektakli i wydarzeń artystycznych w Polsce, zastosowanie ma art. 14 ust. 1 ww. umowy. Tym samym, dochód ten będzie podlegał opodatkowaniu tylko w państwie rezydencji. Wnioskodawca, jako płatnik nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od należności przypadających artyście-rezydentowi Austrii, z tytułu wykonywania działalności artystycznej w Polsce.

Zgodnie z art. 42 ust. 6 analizowanej ustawy Wnioskodawca jest obowiązany przesłać podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu imienne informacje o wysokości dochodu (IFT-1/IFT-1R), gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie jest obowiązany do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.