Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.366.2017.2.PC
z 18 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 października 2017 r. (data wpływu 19 października 2017 r.), uzupełnionym 23 i 27 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka utraci prawo do zwolnienia od opodatkowania przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli do wypełnienia zobowiązania w zakresie utworzenia nowych miejsc pracy, określonego w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE, w części wykaże pracowników zatrudnionych przez Spółkę na terenie SSE, którzy wcześniej byli zatrudnieni w przejętej spółce siostrze – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2017 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka utraci prawo do zwolnienia od opodatkowania przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli do wypełnienia zobowiązania w zakresie utworzenia nowych miejsc pracy, określonego w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE, w części wykaże pracowników zatrudnionych przez Spółkę na terenie SSE, którzy wcześniej byli zatrudnieni w przejętej spółce siostrze. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 13 listopada 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.366.2017.1.PC wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 23 i 27 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie określone w uzupełnieniu wniosku z 22 listopada 2017 r.).:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy hal produkcyjnych i magazynowych. W dniu 30 czerwca 2014 r. Spółka otrzymała zezwolenie (dalej: „Zezwolenie”) na prowadzenie działalności gospodarczej w (…) Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej „SSE”). Na podstawie Zezwolenia Spółka na terenie SSE może zajmować się działalnością produkcyjną, handlową i usługową, w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy:

23.61 - Wyroby z betonu do celów budowlanych;

23.63 - Masa betonowa prefabrykowana;

23.64 - Zaprawy murarskie;

23.65 - Wyroby włókno-cementowe;

23.69 - Pozostałe wyroby z betonu, gipsu i cementu;

25.11 - Konstrukcje metalowe i ich części;

25.12 - Metalowe elementy stolarki budowlanej;

38.11.5 - Sprzedaż odpadów powstałych w związku z prowadzeniem działalności zaklasyfikowanych jako odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu określone w kategorii 38.11.5.

W ramach obowiązków wynikających z ww. zezwolenia, poza poniesieniem wydatków inwestycyjnych o łącznej wartości 15.612.180 zł do 31 grudnia 2020 r., Spółka w tym samym terminie ma także obowiązek zwiększenia liczby pracowników poprzez zatrudnienie co najmniej 30 nowych pracowników na terenie SSE. Do wykonywania działalności gospodarczej na terenie SSE Spółka zamierza zatrudniać pracowników posiadających odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie z branży, w której prowadzi działalność gospodarczą. Pracownicy będą zajmować się projektowaniem i budową hal produkcyjnych i magazynowych na terenie SSE w ramach działalności opisanej powyżej. Spółka prosi o przyjęcie przez organ podatkowy, że wszyscy pracownicy zostaną zatrudnieni przez Spółkę w związku z realizacją przez Spółkę „nowej inwestycji”, o której mowa w przepisach rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. 2015 r., poz. 465, dalej „Rozporządzenie o SSE”) i która została przedstawiona przez Spółkę we wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE.

Spółka wyjaśnia, że do wykonywania działalności gospodarczej na terenie SSE Spółka będzie zatrudniać pracowników posiadających odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie z branży, w której prowadzi działalność gospodarczą.

Może się okazać, że pracownikami zatrudnianymi przez Spółkę na terenie SSE będą pracownicy uprzednio pozostający w stosunku pracy ze spółką siostrą (spółką, w której 100% wspólnikiem jest X., będący jednocześnie 100% wspólnikiem w Spółce), która także prowadzi działalność związaną z produkcją hal magazynowych i produkcyjnych i w związku z tym zatrudnia wielu pracowników specjalizujących się w tej dziedzinie. W efekcie może się okazać, że Spółka tworząc nowe miejsca pracy na terenie SSE zatrudnia pracownika lub grupę pracowników uprzednio pracujących w spółce siostrze. W przypadku planowanego połączenia spółki siostry przez jej przejęcie przez Spółkę, zgodnie z przepisami kodeksu spółek handlowych, to ww. pracownicy spółki siostry zostaną zatrudnieni w Spółce w wyniku połączenia obu podmiotów. Pracownicy ci wejdą do puli nowo zatrudnionych pracowników, którzy stanowią zobowiązanie Spółki określone w Zezwoleniu.

Spółka prosi także o przyjęcie przez organ podatkowy założenia, że wielkość pomocy publicznej udzielanej Spółce w formie zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie określone w uzupełnieniu wniosku z 22 listopada 2017 r.).

Czy Spółka utraci prawo do zwolnienia od opodatkowania przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli do wypełnienia zobowiązania w zakresie utworzenia nowych miejsc pracy, określonego w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE, w części wykaże pracowników zatrudnionych przez Spółkę na terenie SSE, którzy wcześniej byli zatrudnieni w przejętej spółce siostrze?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie utraci prawa do zwolnienia od opodatkowania przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm. dalej: „updop”), po przejęciu spółki siostry obecnie zatrudniającej pracowników, którzy zostaną zatrudnieni przez Spółkę na terenie SSE. Zdaniem Spółki, będzie ona mogła korzystać ze zwolnienia z opodatkowania dochodów „strefowych”, nawet jeśli w przyszłości doszłoby do połączenia Spółki ze spółką siostrą, w której pierwotnie byli zatrudnieni pracownicy pozyskani przez Spółkę. Należy zauważyć, że organy podatkowe uważają, że wszelkie przekształcenia i restrukturyzacje podmiotów posiadających zezwolenia na działalność gospodarczą na terenie SSE nie powodują utraty posiadanych przez nie uprawnień do korzystania ze zwolnień.

Zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577, dalej: „ksh”), połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie). Stosownie do art. 494 § 1 ksh, Spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Art. 494 § 2 ksh dodaje ponadto, że na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych, osobowych spółek handlowych, osobowych i kapitałowych spółek handlowych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. § 2 dodaje, że przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych), osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Zatem w wyniku łączenia się spółek, o którym mowa w art. 492 § 1 pkt 1 ksh, na spółkę przejmującą przechodzi nie tylko majątek spółki przejmowanej, lecz drogą sukcesji uniwersalnej przechodzą na nią wszystkie prawa i obowiązki, jakie spółka ta posiadała na dzień wykreślenia jej z rejestru sądowego. Ponadto, proces łączenia się spółek przez przejęcie związany jest z sukcesją podatkową. Oznacza to, że spółka przejmująca wstępuje, co do zasady, we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1010 z późn. zm., dalej: „Ustawa o SSE”). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 Ustawy o SSE).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 282 oraz z 2016 r. poz. 1020 i 1206), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 updop, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Z kolei art. 17 ust. 5 updop, przewiduje utratę prawa do zwolnienia ww. dochodów w przypadku cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 tego artykułu.

Zwolnienie od podatku dochodowego stanowi pomoc publiczną udzielaną podatnikom działającym w specjalnych strefach ekonomicznych i przyjmuje formę pomocy regionalnej, która udzielana jest w celu wspierania nowych inwestycji lub tworzenia nowych miejsc pracy w związku z realizacją nowej inwestycji.

Przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa.

Art. 19 ust. 3 Ustawy o SSE, stanowi natomiast, że zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub
4. wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.
   
   

Powyższe przypadki ograniczenia/cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej stanowią katalog zamknięty, tj. tylko enumeratywnie wymienione przypadki mogą stanowić podstawę cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, a w efekcie utraty zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dla dochodów strefowych. Przytoczone przepisy nie wskazują połączenia spółek (i związanej z nim sukcesji prawno - podatkowej) jako podstawy do cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. W rezultacie, w przypadku sukcesji generalnej zezwolenie nadal obowiązuje, a sukcesorem praw i obowiązków wynikających z zezwolenia staje się podmiot przejmujący.

Zgodnie z § 3 ust. 6 Rozporządzenia o SSE, przez nowo zatrudnionych pracowników nakazuje rozumieć liczbę pracowników zatrudnionych po dniu uzyskania Zezwolenia, w związku z realizacją nowej inwestycji, jednak nie później niż w okresie 3 lat od zakończenia inwestycji. Każde miejsce pracy ma być utrzymane przez okres co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres co najmniej 3 lat, licząc od dnia ich utworzenia. Liczba pracowników oznacza pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie jednego roku wraz z pracownikami zatrudnionymi w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz pracownikami sezonowymi, w przeliczeniu na etaty w pełnym wymiarze czasu pracy.

Sposób korzystania ze zwolnienia strefowego reguluje z kolei § 5 Rozporządzenia o SSE. Z ust. 1 tego przepisu wynika, że zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Jak stanowi § 5 ust. 2 Rozporządzenie o SSE, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa wyżej, jest:

1. utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;
2. utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.
   
   

Jak była o tym mowa, Spółka może zatrudnić do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE pracowników, którzy obecnie pozostają w stosunku zatrudnienia w spółce siostrze. Zdaniem Spółki, nawet jeśli Spółka zatrudni na terenie SSE pracowników uprzednio pracujących w spółce siostrze, Spółka będzie miała prawo do korzystania ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop. W szczególności. pracownicy będą mogli zostać uznani za pracowników „nowo zatrudnionych” w Spółce. W przepisach Rozporządzenia o SSE, ustawodawca posługuje się bowiem pojęciem przyrostu miejsc pracy „w danym przedsiębiorstwie”. W związku z tym, istotne jest porównanie stanu zatrudnienia istniejącego wyłącznie w Spółce, w różnych punktach czasowych (w momencie wydania Zezwolenia oraz w momencie określonym jako termin wykonania zobowiązania do zatrudnienia wymaganej liczby pracowników na terenie SSE), bez uwzględnienia stanu zatrudniania w spółce siostrze.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że jeżeli po przejęciu spółki siostry, Spółka kontynuować będzie działalność objętą zakresem Zezwolenia, to będzie miała prawo do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie SSE. To prawo będzie obowiązywało także, jeśli nastąpi przejęcie spółki siostry, w wyniku którego Spółka przejmie (zatrudni) na terenie SSE dotychczasowych pracowników spółki siostry i pracownicy ci wejdą częściowo do puli nowo zatrudnionych pracowników pozwalających wypełnić zobowiązanie do tworzenia nowych miejsc pracy określone w Zezwoleniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010, z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”). W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Zgodnie z art. 12 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych (…).

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”) działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2016 r., poz. 1888 z późn. zm.; dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia z 30 czerwca 2014 r.

Wobec powyższego, dla Wnioskodawcy ma zastosowanie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465), w brzmieniu obowiązującym na ten dzień.

Jak stanowi § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Na podstawie § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez samodzielnego przedsiębiorcę w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych).

W myśl § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia, przez nowo zatrudnionych pracowników należy rozumieć liczbę pracowników zatrudnionych po dniu uzyskania zezwolenia, w związku z realizacją nowej inwestycji, jednak nie później niż w okresie 3 lat od zakończenia inwestycji, a każde miejsce pracy jest utrzymane przez okres co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres co najmniej 3 lat, licząc od dnia ich utworzenia. Liczba pracowników oznacza pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie jednego roku wraz z pracownikami zatrudnionymi w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz pracownikami sezonowymi, w przeliczeniu na etaty w pełnym wymiarze czasu pracy.

Pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników (§ 3 ust. 6 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w § 3 ust. 6 (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

Zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 200 r. kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577, dalej: „KSH”), połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie). Zgodnie z art. 494 KSH, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą również z dniem połączenia zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej (zastrzeżenie to nie znajduje zastosowania w odniesieniu do Zezwolenia Przejmowanego).

Wskazanej powyżej zasadzie sukcesji uniwersalnej na gruncie prawa cywilnego oraz administracyjnego towarzyszy zasada sukcesji w obszarze prawa podatkowego.

Zgodnie z regulacją art. 93 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Tym samym, Spółka Przejmująca, w związku z wpisem połącznia do Krajowego Rejestru Sądowego, wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej wynikające z przepisów prawa podatkowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do odpowiedzi na pytanie, czy Spółka utraci prawo do zwolnienia od opodatkowania przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, jeżeli do wypełnienia zobowiązania w zakresie utworzenia nowych miejsc pracy, określonego w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE, w części wykaże pracowników zatrudnionych przez Spółkę na terenie SSE, którzy wcześniej byli zatrudnieni w przejętej spółce siostrze?

Art. 23¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1666 z późn. zm.), stanowi, że w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy (...). W konsekwencji, mimo zmiany po stronie podmiotu zatrudniającego, dotychczasowy stosunek pracy trwa nadal, nie ma więc mowy o nowym stosunku pracy, tym bardziej o nowym miejscu pracy.

Przejęcie pracowników w trybie art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy, przez Spółkę jest równoznaczne z przyrostem netto miejsc pracy w jego przedsiębiorstwie, jednakże nie ma ono związku z tworzeniem nowych miejsc pracy, o których mowa w § 3 ust. 6 cyt. rozporządzenia.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska wskazać należy, że uznanie pracowników przejętej spółki siostry za nowo zatrudnionych byłoby niezgodne z jednym z podstawowych celów udzielania pomocy publicznej przez państwo w tej formie. Przejęcie pracowników zatrudnionych dotychczas w spółce siostrze nie stwarza z pewnością warunków do tworzenia nowych miejsc pracy na terenie strefy oraz rozwoju terenów objętych strefą. Przedsiębiorca, który zamierza w ten sposób wypełnić warunki wskazane w zezwoleniu, z pewnością nie powinien korzystać ze zwolnienia, które przewidują przepisy o prowadzeniu działalności na terenie strefy ekonomicznej.

Wobec powyższego nie zostanie spełniony warunek wynikający z rozporządzenia uprawniający do korzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.