Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.82.2017.2.AZE
z 21 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2017 r. (data wpływu 10 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z 27 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na budowę drogi gminnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na budowę drogi gminnej. W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 14 listopada 2017 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.82.2017.1.AZE, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 29 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej m.in. w zakresie przetwarzania i konserwowania mięsa z drobiu, produkcji wyrobów z mięsa oraz sprzedaży hurtowej mięsa i wyrobów z mięsa.

W związku z planowaną działalnością oraz realizowaną w związku z tym budową nowego zakładu - ubojni drobiu (dalej: Zakład) w miejscowości X, położonej w gminie Y, Spółka zawarła porozumienie z Gminą Y, na podstawie której zobowiązała się do współfinansowania w 50% kosztów budowy drogi gminnej, stanowiącej jedyną drogę dojazdową do Zakładu, niezbędnej z punktu widzenia działalności, która będzie prowadzona w Zakładzie. Wybudowana droga ma umożliwić w szczególności transport żywca oraz wyrobów i towarów pomiędzy Spółką i jej kontrahentami. Z punktu widzenia Spółki budowa drogi ma charakter niezbędny, komplementarny względem budowy Zakładu i umożliwi Spółce prowadzenie działalności gospodarczej oraz uzyskiwanie przychodów.

Droga, której budowa będzie współfinansowana przez Spółkę, będzie mieć charakter publiczny, a Spółka nie będzie posiadać tytułu do jej wyłącznego użytkowania, np. na podstawie umowy dzierżawy, umowy najmu ani innej umowy o podobnym charakterze. Środki na budowę drogi (w części współfinansowanej przez Spółkę) zostaną wpłacone na konto urzędu gminy, która będzie odpowiadać za realizację inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia kwoty przekazanej na konto urzędu gminy do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo, tj. w dacie poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do zaliczenia kwoty przekazanej na konto urzędu do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo, tj. w dacie poniesienia.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 Ustawy CIT (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Biorąc powyższe pod uwagę, co do zasady, wszystkie wydatki poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu tych zastrzeżonych w Ustawie CIT, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Mając powyższe na uwadze oraz utrwaloną w orzecznictwie i doktrynie praktykę przyjmuje się, że przesłanki warunkujące uznanie konkretnego wydatku za koszt uzyskania przychodów są następujące:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Wydatki ponoszone przez podatnika należy rozpatrywać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W konsekwencji, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie wydatki, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem wyłączonych ustawowo, jako niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu.

Pośrednie koszty uzyskania przychodów to natomiast takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są one racjonalnie uzasadnione, jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, brak jest możliwości ustalenia w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Partycypowanie w kosztach budowy drogi gminnej przez Spółkę jest niewątpliwie celowe i związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, gdyż rozbudowa drogi dojazdowej powiązana jest z budową Zakładu i umożliwi prowadzenie działalności.

Kwota przekazana na konto urzędu Gminy nie będzie jednak związana bezpośrednio z uzyskaniem przez Spółkę żadnego konkretnego przychodu. Zdarzenie to będzie miało natomiast niewątpliwie pośredni wpływ na przychody Wnioskodawcy poprzez stworzenie infrastruktury umożliwiającej prowadzenie działalności za pośrednictwem Zakładu, co wpłynie w szczególności na możliwość transportu żywca oraz wyrobów i towarów pomiędzy Spółką oraz jej kontrahentami, a tym samym umożliwi Spółce uzyskiwanie przychodów z prowadzonej działalności.

Biorąc pod uwagę powyższe, związek przekazania Gminie środków pieniężnych na potrzeby budowy drogi jest niewątpliwie związany z osiąganiem przychodów przez Spółkę i uzasadnia zaliczenie ww. wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Moment potrącalności kosztów pośrednich został uregulowany w art. 15 ust. 4d Ustawy CIT, w myśl którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e Ustawy CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając na uwadze treść ww. regulacji, uzasadnione jest stwierdzenie, że kwota przekazana na konto urzędu gminy na potrzeby budowy drogi stanowi dla Spółki koszt pośredni, potrącalny w dacie poniesienia. Brak jest bowiem możliwości zarówno powiązania tego wydatku z konkretnym przychodem, jak i możliwości przypisania tego kosztu do konkretnego okresu i rozliczania w czasie.

Analogiczne stanowisko wynika m.in. z wydanej w zbliżonej sprawie interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-1.4510.361.2016.2.EN, który w pełni potwierdził stanowisko Wnioskodawcy i odstąpił od własnego uzasadnienia.

Podobny wniosek płynie także z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. IBPB-1-3/4510-537/15/TS, który stwierdził, że „poniesione przez Spółkę wydatki na budowę lub przebudowę drogi na gruncie będącym własnością Gminy, w tym na sfinansowanie kosztów odszkodowań wypłacanych przez Gminę, stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop, który zgodnie z art. 15 ust. 4d tej ustawy jest potrącalny w dacie jego poniesienia”.

Taka sama konkluzja płynie z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 stycznia 2014 r. (sygn. ITPB4/423-153/13/AM), który potwierdził pogląd przedstawiony przez wnioskodawcę, który wskazał, iż „przekazane przez Spółkę środki pieniężne na dofinansowanie Inwestycji będą więc potrącane (zaliczone do kosztów uzyskania przychodów) w dacie ich przekazania, gdyż poniesione wydatki należy kwalifikować do kosztów „pośrednich”, jako że nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Spółkę przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania, stosownie do zapisów art. 15 ust. 4d i 4e ustawy”.

Podsumowując, w ocenie Spółki, kwota przekazana na budowę drogi przez gminę stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, który zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy CIT jest potrącalny w dacie jego poniesienia.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca zwraca się potwierdzenie o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się natomiast do powołanych we wniosku interpretacji indywidulanych należy wskazać, że interpretacje dotyczą konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym i w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.