Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.225.2017.1.MK
z 27 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2017 r. (data wpływu 17 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania materiałów reklamowo-informacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania materiałów reklamowo-informacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą, która związana jest z dystrybucją na terenie Polski produktów należących do dwóch głównych sektorów działalności Spółki, tj. sektor zdrowia oraz dział środków ochrony roślin.

Spółka w ramach prowadzonej działalności podejmuje szereg działań o charakterze promocyjno-reklamowym, mających na celu umacnianie pozycji produktów grupy B., budowaniu świadomości marki wśród konsumentów, a w konsekwencji zwiększenie wolumenu sprzedaży.

W ramach szeroko rozumianych działań marketingowych Spółka wydaje nieodpłatnie materiały o charakterze reklamowo-informacyjnym, tj. m.in. banery reklamowe, plakaty, w celu wywieszenia ich na witrynie bądź wewnątrz danego punktu sprzedaży, różnego rodzaju wzorniki, ulotki, nalepki informacyjne, katalogi, reklamujące produkty dystrybuowane przez Spółkę, które mają przede wszystkim na celu rozpowszechnianie informacji o ofercie handlowej Spółki i zachęceniu potencjalnych klientów do ich zakupu oraz promowaniu dystrybuowanych przez Spółkę produktów [dalej: Materiały reklamowo-informacyjne].

Przedmiotowe Materiały reklamowo-informacyjne nie stanowią produktów handlowych Spółki (nie są przeznaczone do sprzedaży). Materiały te służą wspieraniu sprzedaży produktów handlowych dystrybuowanych przez Spółkę i tym samym zwiększeniu jej obrotów.

Przedmiotowe Materiały są przekazywane podmiotom współpracującym ze Spółką (hurtownikom, detalistom, etc.) nieodpłatnie.

W części przypadków jednostkowa cena nabycia danego Materiału może przekraczać 10 zł, przy czym Spółka nie prowadzi w odniesieniu do przekazywanych Materiałów ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem nieodpłatnie przekazywanych Materiałów reklamowo-informacyjnych.

Istotą nieodpłatnego wydania przedmiotowych Materiałów jest wyłącznie przekazanie informacji o Spółce i dystrybuowanych przez Spółkę produktach, a także ich promocja w celu zachęcenia potencjalnego klienta do ich zakupu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego nieodpłatne wydania Materiałów reklamowo-informacyjnych o wartości jednostkowej przekraczającej 10 zł podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego nieodpłatne wydania Materiałów reklamowo-informacyjnych o wartości jednostkowej przekraczającej 10 zł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT).

W myśl ust. 4 ww. artykułu, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
   
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Natomiast, w myśl art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1. ma na celu promocję tego towaru oraz
   
2. nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.
   
   

Zdaniem Spółki z powyższych uregulowań wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie jest zobowiązany do opodatkowania VAT nieodpłatne przekazanie tych towarów).

Ze stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność dystrybucyjną i w ramach tej działalności, podejmuje m in. szereg działań promocyjnych mających na celu rozpowszechnianie informacji o ofercie handlowej Spółki i zachęceniu potencjalnych klientów do ich zakupu oraz promowaniu dystrybuowanych przez Spółkę produktów.

Jednym z podstawowych środków wykorzystywanych w działaniach marketingowych Spółki są różnego rodzaju Materiały reklamowo-informacyjne, wspierające sprzedaż produktów. Obejmują one przede wszystkim banery reklamowe, plakaty, w celu wywieszenia ich na witrynie bądź wewnątrz danego punktu sprzedaży; różnego rodzaju wzorniki, ulotki, nalepki informacyjne, katalogi, służące zapoznaniu się konsumentów z asortymentem Spółki,

Przedmiotowe Materiały informacyjno-reklamowe są przekazywane podmiotom współpracującym ze Spółką (hurtownikom, detalistom, etc.) nieodpłatnie.

Jednocześnie, jednostkowa cena nabycia Materiału może przekraczać 10 zł, przy czym Spółka również nie prowadzi w odniesieniu do omawianych towarów ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Spółce przysługuje również prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem przekazywanych towarów.

Biorąc powyższe regulacje ustawy o VAT pod uwagę należy uznać, że przedmiotowe Materiały reklamowo-informacyjne nie są „prezentami małej wartości" w świetle ustawy o VAT.

Jednocześnie przedmiotowe Materiały reklamowo-informacyjne nie są także „próbkami” w myśl przepisów ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT próbką jest egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość pozwalającą na ocenę cech i właściwości tego towaru w jego końcowej postaci. W konsekwencji, przekazywane Materiały reklamowo-informacyjne w sposób oczywisty nie spełniają definicji próbek w świetle ustawy o VAT.

Spółka pragnie jednak podkreślić że istotą wydania omawianych materiałów jest wyłącznie przekazanie informacji o Spółce i jej produktach oraz ich promocja w celu zachęcenia potencjalnego klienta do zakupu. W konsekwencji, nie przedstawiają one dla otrzymującego je kontrahenta Wnioskodawcy jakiejkolwiek wartości handlowej, ani użytkowej. Z tytułu ich otrzymania podmioty te nie doznają zatem żadnego realnego przysporzenia.

Fakty te należy wziąć pod uwagę, analizując kwestię opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. W szczególności, zdaniem Spółki, należy zwrócić uwagę, że u podstaw rozliczeń VAT leży co do zasady obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr.

Tym samym, faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku.

Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że nieodpłatne przekazanie podmiotom współpracującym ze Spółką Materiałów reklamowo-informacyjnych, nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT przedmiotowych nieodpłatnych przekazań Materiałów jest brak ich konsumpcyjnego charakteru.

Przedmiotowe Materiały bowiem nie posiadają bowiem wartości konsumpcyjnej, czy użytkowej. Natomiast przedmiotowe Materiały spełniają jedynie rolę informacyjną dotyczącą dystrybuowanych produktów przez Spółkę.

Reasumując, zdaniem Spółki przekazanie przedmiotowych Materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych produktów, nie podlega opodatkowaniu VAT z uwagi na fakt, że nie mają charakteru konsumpcyjnego, a ich przekazanie przez Spółkę nie skutkuje powstaniem przysporzenia po stronie odbiorców. Tym samym, przedmiotowe nieodpłatne przekazanie Materiałów reklamowo-informacyjnych nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie również w bieżącej praktyce orzeczniczej zarówno sądów administracyjnych, jak i organów podatkowych:

• w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lipca 2011 r., [sygn. I FSK 1201/10] sąd stwierdził że:
  „Jak słusznie bowiem przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny przekazane materiały informacyjne, foldery nie są towarami w znaczeniu konsumpcyjnym, pomimo że wymienione są w klasyfikacjach statystycznych. Ulotki takie są bowiem specyficznym produktem, zawierającym informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Jak słusznie bowiem argumentuje Spółka ulotki reklamowe i foldery nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro u otrzymującego je odbiorcy nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie. Z powyższego zaś wynika, że ulotki i foldery nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej.”
  
  

Analogiczne stanowisko także prezentują organy podatkowe, tak m.in. w:

• Interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2016 [nr IPPP3/4512-347/16-4/JŻ] Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził że:
  „W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie podmiotom współpracującym ze Spółką materiałów reklamowych i informacyjnych, nie stanowi czynności, z którą ustawa o podatku od towarów i usług wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Opisane materiały reklamowe nie posiadają wartości konsumpcyjnej, użytkowej.”

• Interpretacji indywidualnej z dnia 28 grudnia 2015 [nr ILPP1/4512-1-596/15-2/JSK] Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał że:
  „Podsumowując, dokonywane przez Spółkę nieodpłatne wydania (przekazania) towarów, o których mowa w stanie faktycznym (tj. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych), z uwagi na fakt, że nie mają one dla nabywcywartości użytkowej i waloru konsumpcyjnego, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy”

• Interpretacji indywidualnej z dnia 28 sierpnia 2015 [nr IPTPP1/4512-371/15-4/AK] Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał że:
  „W świetle powołanych przepisów oraz okoliczności sprawy należy uznać, że nieodpłatne przekazanie klientom materiałów reklamowych, tj. banerów reklamowych, plakatów, w celu wywieszenia ich na witrynie bądź wewnątrz sklepu, katalogów produktowych służących do prezentacji kolekcji konsumentom bądź do składania zamówień przez sklepy, wzorników czyli katalogów z wyklejonymi wewnątrz fragmentami produktów, ulotek, nalepek informacyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.
  W związku z powyższym, stwierdzić należy, że dokonywane przez Spółkę nieodpłatne wydania (przekazania) materiałów reklamowych objętych zakresem pytania, z uwagi na fakt, że nie mają one dla nabywcy wartości użytkowej i waloru konsumpcyjnego, nie stanowią dostawy towarów i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy”.

• Interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2015 [nr IBPP1/4512-394/15/MG] Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał że:
  „W ocenie tut. organu, wymienione wyżej katalogi, wzorniki, próbniki, cenniki nie stanowią towarów, które mogą podlegać konsumpcji. Pełnią one jedynie funkcję nośnika informacji handlowej, a ich przekazanie ma na celu dotarcie do potencjalnych klientów i przedstawienie im oferty sprzedaży towarów nadających się do konsumpcji w rozumieniu regulacji o VAT. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.
  Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie katalogów, wzorników, próbników, cenników, niezależnie od tego czy ich cena jednostkowa lub koszt wytworzenia przekracza czy nie przekracza 10 zł, nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż ich przekazanie nie zaspokaja potrzeb konsumenckich i dla nabywcy nie stanowi żadnej wartości materialnej (użytkowej) a wprost przeciwnie - ma na celu zachęcenie nabywcy do skorzystania z oferty Wnioskodawcy.
  Nieodpłatne przekazanie katalogów, wzorników, próbników, cenników, o których mowa we wniosku, nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Niniejsze przekazanie nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
  Należy więc uznać, że przekazanie przez Wnioskodawcę bez wynagrodzenia towarów w postaci katalogów, wzorników, próbników, cenników, należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem. Zatem nieodpłatne przekazanie należących do przedsiębiorstwa ww. towarów w celu związanym z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
  Tym samym nieodpłatne przekazanie katalogów, wzorników, próbników, cenników, które nie będą miały wartości użytkowej/konsumpcyjnej, nie będzie stanowić dostawy towarów i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.”

• Interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2015 [nr IPPP1/4512-349/15-2/BS] Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał że:
  „W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie potencjalnym klientom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, lub materiałów rozstawianych w sklepach, nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Opisane materiały reklamowe nie posiadają wartości konsumpcyjnej, użytkowej. Przedmiotowe materiały spełniają jedynie rolę informacyjną dotyczącą dystrybuowanych napojów alkoholowych.
  W tym miejscu należy nadmienić, że nie wszystkie formy przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych będą wyłączone spod opodatkowania jako towary nieposiadające wartości użytkowej. Otóż, drukowane materiały z logo firmy, które obok funkcji reklamowych i informacyjnych, stanowią dla nabywcy wartość użytkową, o ile nie będą wypełniały definicji prezentów o małej wartości, będą objęte podatkiem od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie przekazane materiały pełnią jedynie funkcję informacyjną i nośnika reklamy, i nie przedstawiają dla nabywcy (konsumenta) jakiejkolwiek wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Reasumując, przekazanie przedmiotowych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych towarów, nie będzie podlegało opodatkowaniu ponieważ nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów. Dlatego też przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy.”
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska przedstawionego przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.