2016.07.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-347/16-4/JŻ
z 12 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 11 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania materiałów reklamowych i informacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania materiałów reklamowych i informacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji wyrobów alkoholowych. W ramach przedmiotowej działalności, Wnioskodawca podejmuje m.in. szereg działań promocyjnych mających na celu umacnianie pozycji produktów M. na rynku wyrobów alkoholowych i budowaniu świadomości marki wśród konsumentów, a w konsekwencji zwiększenie wolumenu sprzedaży.

Jednym z podstawowych środków wykorzystywanych w działaniach marketingowych Spółki są różnego rodzaju materiały wspierające sprzedaż. Obejmują one m.in. materiały reklamowe i informacyjne, służące zapoznaniu konsumentów z asortymentem Spółki, promowaniu wyrobów marek M., czy informowaniu o organizowanych przez Spółkę akcjach promocyjnych. Są to w szczególności:

owijki paletowe - papierowe lub tekturowe wstęgi z informacjami o produktach Spółki lub aktualnych promocjach, są nimi owijane palety z towarem umieszczane w halach sklepowych;
tzw. „bociany” - plansze z podstawką wykorzystywane do komunikacji danej akcji promocyjnej;
zawieszki cenowe - papierowe lub tekturowe etykiety umieszczane na butelkach, zawierające informację o aktualnej akcji promocyjnej;
ekspozytory - obrandowane podstawki służące do prezentacji/ekspozycji butelki na ladzie sklepowej lub barowej;
kominy - tekturowe, obrandowane, stojaki informujące o akcjach promocyjnych organizowanych przez Spółkę (umieszczane na terenie sklepów, przykładowo obok półek z towarem), mogą też służyć do prezentacji towarów Wnioskodawcy;
naklejki - przedstawiające logo Spółki lub poszczególne marki, umieszczane w sklepach, pubach etc. (np. na szybach, półkach);
plakaty - informujące o produktach Spółki (np. nowościach) lub aktualnych akcjach promocyjnych umieszczane w sklepach, pubach, restauracjach;
foldery - prospekty reklamowe zawierające informacje o ofercie produktowej Spółki;
ulotki - informujące o produktach Spółki (np. nowościach) lub aktualnych akcjach promocyjnych umieszczane w sklepach, pubach, restauracjach;
woblery - kartonowe zawieszki, wiszące nad półkami sklepowymi, informujące o produktach Spółki (np. nowości) lub aktualnych akcjach promocyjnych;
standy - stojaki wykonane co do zasady z kartonu, obrandowane, przeznaczone do eksponowania produktów Spółki;
maty barowe-materiały POS z logo marki Spółki, wykonane z gumy, umieszczane na ladzie baru;
shelflinery - zadrukowane plastikowe lub kartonowe paski umieszczane na krawędzi półki, zawierające logo Spółki lub promowanego produktu;
banery - płachty materiału z nadrukowanym przekazem informacyjnym lub reklamowym dotyczącym produktów Wnioskodawcy lub prowadzonych akcji promocyjnych;

i inne.

Przedmiotowe materiały informacyjne i reklamowe są przekazywane podmiotom współpracującym ze Spółką (hurtownikom, detalistom, punktom gastronomicznym etc.) nieodpłatnie. W niektórych przypadkach ich jednostkowa cena nabycia może przekraczać 10 zł, przy czym spółka nie prowadzi w odniesieniu do omawianych towarów ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Towary te nie stanowią również próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7. Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem przekazywanych towarów.

Istotą wydania omawianych materiałów jest wyłącznie przekazanie informacji o Spółce i jej produktach i ich promocja w celu zachęcenia potencjalnego klienta do zakupu. W konsekwencji, nie przedstawiają one dla otrzymującego je kontrahenta Wnioskodawcy jakiejkolwiek wartości handlowej ani użytkowej. Z tytułu ich otrzymania podmioty te nie doznają więc przysporzenia.

W związku z przedstawionym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne wydanie opisanych w stanie faktycznym materiałów reklamowych i informacyjnych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, nieodpłatne wydanie materiałów reklamowych i informacyjnych opisanych w stanie faktycznym wniosku nie stanowi dostawy towarów, gdyż materiały te nie mają charakteru konsumpcyjnego, a ich przekazanie przez Spółkę nie skutkuje powstaniem przysporzenia po stronie odbiorców. Z tego względu, przekazanie tych towarów nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Odpłatną dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, jest przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Pod pojęciem towarów, zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy o VAT, należy zaś rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie, art. 7 ust. 2 ustawy o VAT zrównuje z dostawą odpłatną przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa bez wynagrodzenia, jeżeli przy nabyciu tych towarów podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia tych towarów. Przy czym, w myśl art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, powyższa regulacja nie ma zastosowania do nieodpłatnego przekazania prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli następuje ono na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Jak zatem wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega, co do zasady, każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, o ile podatnikowi temu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu lub wytworzeniu, a przekazywany towar nie stanowi prezentu o małej wartości lub próbki.

Niemniej, należy mieć na uwadze, iż u podstaw opodatkowania VAT leży obciążenie konsumpcji. Znajduje to wyraz w uprawnieniu do odliczenia podatku naliczonego zapłaconego na poprzednim etapie obrotu, przysługującym podatnikom uczestniczącym w obrocie towarami czy usługami oraz niebędącymi ich ostatecznymi beneficjentami. W ten sposób, faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych uczestników obrotu, aby w końcu obciążyć ostatecznego nabywcę - konsumenta, zużywającego dane towary lub usługi w celu zaspokojenia swoich potrzeb.

Materiały reklamowe i informacyjne przekazywane przez Spółkę są specyficznymi towarami. Ich wyłącznym celem jest budowanie świadomości marki wśród konsumentów, informowanie klientów o towarach znajdujących się w ofercie Wnioskodawcy czy prowadzonych przez niego akcjach promocyjnych. Nie mają one waloru konsumpcyjnego dla podmiotów, którym są przekazywane - nie zaspokajają ich potrzeb ani nie powodują po ich stronie przysporzenia majątkowego. Istotą wydania opisanych materiałów nie jest przeniesienie ich własności na kontrahenta Spółki, lecz przekazanie informacji o Wnioskodawcy i jego produktach oraz ich promocja w celu zachęcenia potencjalnego klienta do zakupu. Przekazane materiały nie przedstawiają dla kontrahenta Spółki jakiejkolwiek wartości ekonomicznej, gdyż nie mogą zostać przez niego użyte w inny sposób niż zamierzony przez Spółkę lub przetworzone do własnych celów.

Z tego względu, w przedmiotowym stanie faktycznym przekazane nieodpłatnie materiały reklamowe nie mogą zostać uznane za towar w świetle przepisów o podatku od towarów i usług. Jak bowiem wskazano powyżej, istotą podatku od towarów i usług jest obciążenie konsumpcji. Tymczasem w przedstawionym stanie faktycznym nie można wskazać, aby zaistniał pełnowartościowy element konsumpcji, a podmioty, którym przekazywane są materiały reklamowe i informacyjne doznawały z tego tytułu przysporzenia. Biorąc pod uwagę powyższe, materiały reklamowe i informacyjne przekazywane przez Spółkę współpracującym podmiotom prowadzącym sprzedaż produktów Spółki, nie powinny być traktowane jako towary. W konsekwencji, pomimo spełnienia formalnej definicji dostawy określonej w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, z uwagi na brak konsumpcyjnego charakteru przekazywanych materiałów, ich wydanie, zdaniem Wnioskodawcy, nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych jak w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów. Tytułem przykładu można tu przywołać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 lipca 2011 r. sygn. akt I FSK 1201/10, w którym sąd, rozstrzygając kwestię opodatkowania VAT nieodpłatnego wydania ulotek i katalogów reklamowych, wskazał, iż „(...) ulotki reklamowe i foldery nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro u otrzymującego je odbiorcy nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie. Z powyższego zaś wynika, że ulotki i foldery nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej”.

Także w opublikowanej przez Ministerstwo Finansów broszurze „Najważniejsze zmiany w podatku od towarów i usług od dnia 1 kwietnia 2013 r.”, w podrozdziale „Zmiany dotyczące nieodpłatnego przekazania towarów i usług”, wskazano: „Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazywane towary w ogóle podlegają podatkowi VAT należy określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej), to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlegałoby opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Ponadto, również interpretacje indywidualne wydawane przez Ministra Finansów pozostają jednomyślne w kwestii braku opodatkowania VAT nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych, takich jak opisane w niniejszym wniosku. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 10 lipca 2015 r. sygn. IPPP1/4512-349/15-2/BS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, iż „(...) nieodpłatne przekazanie potencjalnym klientom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, lub materiałów rozstawianych w sklepach, nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Opisane materiały reklamowe nie posiadają wartości konsumpcyjnej, użytkowej. Przedmiotowe materiały spełniają jedynie rolę informacyjną dotyczącą dystrybuowanych napojów alkoholowych”. Analogiczny pogląd został wyrażony również m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 stycznia 2016 r. sygn. IPPP2/4512-1099/15-2/IŻ, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 października 2015 r. sygn. ILPP1/4512-1-596/15-2/JSK, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 września 2014 r., sygn.. IBPP1/443-540/14/BM, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 lutego 2014 r., ITPP1/443-1244/13/MN i innych.

Tak więc, mając na uwadze niekonsumpcyjny charakter przekazywanych przez Spółkę materiałów informacyjnych i reklamowych, w ocenie Wnioskodawcy, nieodpłatne wydanie towarów opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy).

W myśl ust. 4 cyt. artykułu, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Natomiast, w myśl art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

ma na celu promocję tego towaru oraz
nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji wyrobów alkoholowych. W ramach przedmiotowej działalności, Wnioskodawca podejmuje m.in. szereg działań promocyjnych mających na celu umacnianie pozycji produktów M. na rynku wyrobów alkoholowych i budowaniu świadomości marki wśród konsumentów, a w konsekwencji zwiększenie wolumenu sprzedaży.

owijki paletowe - papierowe lub tekturowe wstęgi z informacjami o produktach Spółki lub aktualnych promocjach, są nimi owijane palety z towarem umieszczane w halach sklepowych;
tzw. „bociany” - plansze z podstawką wykorzystywane do komunikacji danej akcji promocyjnej;
zawieszki cenowe - papierowe lub tekturowe etykiety umieszczane na butelkach, zawierające informację o aktualnej akcji promocyjnej;
ekspozytory - obrandowane podstawki służące do prezentacji/ekspozycji butelki na ladzie sklepowej lub barowej;
kominy - tekturowe, obrandowane, stojaki informujące o akcjach promocyjnych organizowanych przez Spółkę (umieszczane na terenie sklepów, przykładowo obok półek z towarem), mogą też służyć do prezentacji towarów Wnioskodawcy;
naklejki - przedstawiające logo Spółki lub poszczególne marki, umieszczane w sklepach, pubach etc. (np. na szybach, półkach);
plakaty - informujące o produktach Spółki (np. nowościach) lub aktualnych akcjach promocyjnych umieszczane w sklepach, pubach, restauracjach;
foldery - prospekty reklamowe zawierające informacje o ofercie produktowej Spółki;
ulotki - informujące o produktach Spółki (np. nowościach) lub aktualnych akcjach promocyjnych umieszczane w sklepach, pubach, restauracjach;
woblery - kartonowe zawieszki, wiszące nad pólkami sklepowymi, informujące
o produktach Spółki (np. nowości) lub aktualnych akcjach promocyjnych;
standy - stojaki wykonane co do zasady z kartonu, obrandowane, przeznaczone do eksponowania produktów Spółki;
maty barowe-materiały POS z logo marki Spółki, wykonane z gumy, umieszczane na ladzie baru;
shelflinery - zadrukowane plastikowe lub kartonowe paski umieszczane na krawędzi półki, zawierające logo Spółki lub promowanego produktu;
banery - płachty materiału z nadrukowanym przekazem informacyjnym lub reklamowym dotyczącym produktów Wnioskodawcy lub prowadzonych akcji promocyjnych;

i inne.

Przedmiotowe materiały informacyjne i reklamowe są przekazywane podmiotom współpracującym ze Spółką (hurtownikom, detalistom, punktom gastronomicznym etc.) nieodpłatnie. W niektórych przypadkach ich jednostkowa cena nabycia może przekraczać 10 zł, przy czym spółka nie prowadzi w odniesieniu do omawianych towarów ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy. Towary te nie stanowią również próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7. Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem przekazywanych towarów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy nieodpłatne wydanie opisanych w stanie faktycznym materiałów reklamowych i informacyjnych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania podmiotom współpracującym ze Spółką (hurtownikom, detalistom, punktom gastronomicznym) materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych wyrobów alkoholowych, stosownym jest odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie podmiotom współpracującym ze Spółką materiałów reklamowych i informacyjnych, nie stanowi czynności, z którą ustawa o podatku od towarów i usług wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Opisane materiały reklamowe nie posiadają wartości konsumpcyjnej, użytkowej. Przedmiotowe materiały spełniają jedynie rolę informacyjną dotyczącą dystrybuowanych napojów alkoholowych.

W tym miejscu należy nadmienić, że nie wszystkie formy przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych będą wyłączone spod opodatkowania jako towary nieposiadające wartości użytkowej. Otóż, drukowane materiały z logo firmy, które obok funkcji reklamowych i informacyjnych, stanowią dla nabywcy wartość użytkową, o ile nie będą wypełniały definicji prezentów o małej wartości, będą objęte podatkiem od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie przekazane materiały pełnią jedynie funkcję informacyjną i nośnika reklamy, i nie przedstawiają dla nabywcy (konsumenta) jakiejkolwiek wartości użytkowej (konsumpcyjnej).

Reasumując, przekazanie przedmiotowych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych wyrobów alkoholowych, nie będzie podlegało opodatkowaniu ponieważ nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów. Dlatego też przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w analizowanej kwestii należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin