INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2011 r. (data wpływu 15 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla usług pośrednictwa dotyczących transportu międzynarodowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla usług pośrednictwa dotyczących transportu międzynarodowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności zawiera umowy z zagranicznymi przewoźnikami lotniczymi („Przewoźnicy”). W myśl zawieranych umów Przewoźnicy, w ramach posiadanych koncesji, zobowiązują się do wykonania usług transportu lotniczego osób na wskazanych w umowach trasach międzynarodowych. Czynności wykonywane przez Przewoźników obejmują przewóz osób do lub z terytorium Polski i obejmują nie tylko samo udostępnienie Wnioskodawcy samolotów, ale zapewnienie kompleksowej usługi polegającej na transporcie pasażerów.

Jednocześnie, Wnioskodawca zawiera umowy sprzedaży bloków miejsc lotniczych w samolotach obsługiwanych przez Przewoźników. Umowy sprzedaży bloków miejsc lotniczych są zawierane z podmiotami trzecimi, w szczególności biurami podróży („Biura podróży”). Na podstawie zawartych umów Wnioskodawca zobowiązuje się do zapewnienia transportu lotniczego dla klientów Biur podróży z wykorzystaniem wcześniej uzgodnionej ilości bloków miejsc lotniczych. Z kolei Biura podróży zobowiązane są do zapłaty ceny, która obejmuje w szczególności: przelot samolotem, utrzymanie i eksploatacje samolotu na płycie lotniska i w hangarze, opłaty za obsługę naziemną samolotu, opłaty za obsługę pasażerów i ich bagażu, serwis pokładowy.

Biura podróży zobowiązane są nadto do przesłania Wnioskodawcy imiennej listy pasażerów na każdy przelot, co najmniej na dwa dni przed planowanym wylotem, celem potwierdzenia z Przewoźnikami. Bilety czarterowe wystawiane są bezpośrednio przez Biura podróży na drukach czarterowych zaakceptowanych uprzednio przez Przewoźnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca postępuje prawidłowo kwalifikując świadczone przez siebie usługi jako usługi transportu międzynarodowego objęte stawką 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi polegające na zapewnieniu transportu pasażerskiego poprzez sprzedaż bloków miejsc na wyznaczonych trasach międzynarodowych należy uznać za usługę pośrednictwa w transporcie międzynarodowym podlegającą 0% stawce podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy VAT podstawowa stawka podatku wynosi 22% (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. podstawowa stawka podatku VAT zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy VAT wynosi 23%) z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy VAT.

Natomiast zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy VAT, stawkę podatku w wysokości 0 % stosuje się do usług transportu międzynarodowego. Definicja legalna transportu międzynarodowego została zawarta w art. 83 ust. 3 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się m.in. przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

• z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,

• z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,

• z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt).
  
  

Ponadto zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT za usługi transportu międzynarodowego uważa się również usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z wyżej wymienionymi usługami.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że transport pasażerski wykonywany przez Przewoźników odbywa się na trasach międzynarodowych i obejmuje przewóz osób do lub z terytorium Polski. Ponadto Przewoźnicy są zobowiązani nie tylko do udostępnienia Wnioskodawcy samolotów, lecz także do zapewnienia kompleksowej usługi polegającej na transporcie pasażerów. Nabywana przez Wnioskodawcę usługa nie dotyczy więc wynajmu/czarteru samego środka transportu lotniczego, lecz polega na wykorzystaniu tego środka transportu przez Przewoźnika w celu wykonania za jego pomocą przewozu lotniczego w określonej dacie i na określonej trasie.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż usługi świadczone przez Przewoźników stanowią usługi transportu międzynarodowego objęte regulacją art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy VAT.

Stawkę podatku VAT w wysokości 0% stosuje się również do usług pośrednictwa i spedycji międzynarodowej związanych z usługami transportu międzynarodowego, które na mocy art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT uznaje się za usługi transportu międzynarodowego. Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że usługi pośrednictwa, które dotyczą usług transportu międzynarodowego, traktowane są przez ustawodawcę tak samo jak usługi transportu międzynarodowego.

Ustawa VAT nie zawiera definicji „pośrednictwa w świadczeniu usług” w związku z czym należy w tej mierze sięgnąć do znaczenia językowego powyższego słowa. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego przez pośrednictwo należy rozumieć m.in. „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron”.

Wnioskodawca zaznacza, iż świadczy na rzecz Biur podróży kompleksową usługę polegającą na zapewnieniu i zorganizowaniu wszelkich środków koniecznych do przemieszczenia drogą lotniczą uzgodnionej ilości osób w określonej dacie i na określonej trasie. Innymi słowy, Wnioskodawca przez sprzedaż na rzecz Biur podróży bloków miejsc lotniczych umożliwia tym Biurom transport ich klientów na trasach międzynarodowych obsługiwanych przez Przewoźników.

Stanowisko, zgodnie z którym zapewnienie przez podatnika transportu lotniczego dla klienta stanowi usługę pośrednictwa w transporcie międzynarodowym opodatkowaną stawką podatku VAT 0% zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 4 stycznia 2007 r. zgodnie, z którą: „usługi pośredników dokonujących sprzedaży biletów lotniczych na przejazdy w międzynarodowym transporcie osób, o którym mowa w ww. art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy są opodatkowane 0% stawką podatku VAT na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 w związku z ust. 3 pkt 3 ustawy”. Analogiczne stanowisko zostało zajęte również przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2009 r. (znak ILPP2/443-514/08-4/ISN).

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność w zakresie sprzedaży bloków miejsc lotniczych stanowi usługę pośrednictwa w transporcie międzynarodowym i jako taka powinna być opodatkowana stawką VAT w wysokości 0%.

Zgodnie z art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy VAT dowodem świadczenia usług transportu międzynarodowego jest międzynarodowy bilet lotniczy wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla określonego pasażera. Należy przy tym podkreślić, że ustawodawca nie określa formy takiego biletu. Zdaniem Wnioskodawcy z powyższego wynika, że dopuszczalne jest posiadanie dokumentów potwierdzających usługę międzynarodowego transportu osób w dowolnej formie, o ile tylko spełnione zostaną przesłanki zawarte w ww. przepisie tj. wskazanie określonej trasy przewozu oraz konkretnego pasażera.

Jak potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 22 czerwca 2011 r. (sygn. I SA/Bd 266/11) bilet, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy VAT, powinien być rozumiany w szeroki sposób. W uzasadnieniu wspomnianego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził w szczególności, że „bilet należy rozumieć szeroko pod względem formy nawet do tego stopnia, że istnieje on jedynie wirtualnie, zatem na potrzeby niniejszej sprawy należy uznać, ze bilet to dowód na to, że zawarto umowę przewozu. Po jednej jej stronie stoi klient skarżącego, po drugiej przewoźnik, a skarżący jest pośrednikiem, którego czynności uznane są jako opodatkowane stawką 0%.”

Wnioskodawca podkreśla, iż specyfika prowadzonej przez niego działalności polegającej na pośrednictwie w świadczeniu usług międzynarodowego transportu lotniczego pomiędzy Przewoźnikiem a Biurem podróży sprawia, że Wnioskodawca nie dysponuje papierową formą biletu lotniczego. Niemniej jednak Wnioskodawca posiada sporządzane przez Biura podróży imienne listy pasażerów na konkretne trasy przelotów, które są przesyłane z określonym wyprzedzeniem celem ich potwierdzenia z Przewoźnikami. Imienne, papierowe bilety lotnicze wystawiane są natomiast bezpośrednio przez Biura podróży. Bilety te zawierają dane pasażera, trasę i datę przelotu jak również wskazanie nazwy Przewoźnika. Imienne, papierowe bilety lotnicze są wystawiane na formularzu uprzednio zatwierdzonym przez Przewoźnika.

Wnioskodawca zaznacza, że w przypadku transportu lotniczego odbywającego się lotami czarterowymi, jak ma to miejsce w opisanym stanie faktycznym, powszechną praktyką jest właśnie stosowanie imiennych list pasażerów, zawierających dane będące podstawą do dokonania przewozu określonej osoby na konkretnej trasie. Listy takie, przypisane do odpowiednich lotów, znajdują się w posiadaniu Wnioskodawcy.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi polegające na pośrednictwie w transporcie międzynarodowym osób spełniają wszystkie przesłanki do objęcia ich dyspozycją art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy VAT i jako takie powinny być objęte 0% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwaną dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 -21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Dla określenia stawki podatku obowiązującej do świadczonych usług, niezbędne jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od niego uzależnione jest miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług przepisy ustawy wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi transportu pasażerów, dla których miejscem świadczenia - zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy - jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Ponadto zgodnie z przepisem § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), w przypadku świadczenia, środkami transportu morskiego lub lotniczego, usług międzynarodowego transportu osób – miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i z przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnieniem od podatku.

Usługi transportu międzynarodowego, w myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy opodatkowane są stawką podatku w wysokości 0%.

Na mocy art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt).
   
   

Przez usługi transportu międzynarodowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2 (art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy).

Natomiast stosownie do ust. 5 pkt 4 powyższego artykułu, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są, w przypadku transportu osób – międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że usługi pośrednictwa, które dotyczą usługi transportu międzynarodowego, traktowane są przez ustawodawcę tak samo jak usługi transportu międzynarodowego. Dla usług transportu międzynarodowego osób ustawodawca przewidział możliwość zastosowania 0% stawki, przy spełnieniu warunku posiadania przez podatnika dokumentów stanowiących dowód świadczenia tych usług, wymienionych w art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy.

Wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji „biletu”. Mały słownik języka polskiego, PWN 1993 r., podaje, że „bilet” jest to „karteczka, kartonik będący dokumentem uprawniającym do czego jej posiadacza”. W art. 16 ust. 1 - 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000, Nr 50 poz. 601 ze zm.) zapisano, iż umowę przewozu zawiera się przez nabycie biletu na przejazd przed rozpoczęciem podróży lub spełnienie innych określonych przez przewoźnika lub organizatora publicznego transportu zbiorowego warunków dostępu do środka transportowego, a w razie ich nieustalenia - przez samo zajęcie miejsca w środku transportowym. Na bilecie, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się:

1. nazwę przewoźnika lub organizatora publicznego transportu zbiorowego,
2. relację lub strefę przejazdu,
3. wysokość należności za przejazd,
4. zakres uprawnień pasażera do ulgowego przejazdu.
   
   

Na bilecie mogą być umieszczane inne informacje, w tym dane osobowe pasażera, jeżeli jest to niezbędne dla przewoźnika lub organizatora w regularnym przewozie osób. Dane i informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, zapisywane są w pamięci elektronicznej biletu, jeżeli bilet ma formę elektroniczną.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności zawiera umowy z zagranicznymi przewoźnikami lotniczymi („Przewoźnicy”). W myśl zawieranych umów Przewoźnicy, w ramach posiadanych koncesji, zobowiązują się do wykonania usług transportu lotniczego osób na wskazanych w umowach trasach międzynarodowych. Czynności wykonywane przez Przewoźników obejmują przewóz osób do lub z terytorium Polski i obejmują nie tylko samo udostępnienie Wnioskodawcy samolotów, ale zapewnienie kompleksowej usługi polegającej na transporcie pasażerów.

Jednocześnie, Wnioskodawca zawiera umowy sprzedaży bloków miejsc lotniczych w samolotach obsługiwanych przez Przewoźników. Umowy sprzedaży bloków miejsc lotniczych są zawierane z podmiotami trzecimi, w szczególności biurami podróży („Biura podróży”). Na podstawie zawartych umów Wnioskodawca zobowiązuje się do zapewnienia transportu lotniczego dla klientów Biur podróży z wykorzystaniem wcześniej uzgodnionej ilości bloków miejsc lotniczych. Z kolei Biura podróży zobowiązane są do zapłaty ceny, która obejmuje w szczególności: przelot samolotem, utrzymanie i eksploatacje samolotu na płycie lotniska i w hangarze, opłaty za obsługę naziemną samolotu, opłaty za obsługę pasażerów i ich bagażu, serwis pokładowy.

Biura podróży zobowiązane są nadto do przesłania Wnioskodawcy imiennej listy pasażerów na każdy przelot, co najmniej na dwa dni przed planowanym wylotem, celem potwierdzenia z Przewoźnikami. Bilety czarterowe wystawiane są bezpośrednio przez Biura podróży na drukach czarterowych zaakceptowanych uprzednio przez Przewoźnika.

Ponadto Wnioskodawca zaznaczył, że nabywana usługa nie dotyczy wynajmu/czarteru samego środka transportu lotniczego, lecz polega na wykorzystaniu tego środka transportu przez Przewoźnika w celu wykonania za jego pomocą przewozu lotniczego w określonej dacie i na określonej trasie.

Wnioskodawca zwrócił uwagę, iż specyfika prowadzonej przez niego działalności sprawia, że nie dysponuje papierową formą biletu lotniczego. Niemniej jednak Wnioskodawca posiada sporządzane przez Biura podróży imienne listy pasażerów na konkretne trasy przelotów, które są przesyłane z określonym wyprzedzeniem celem ich potwierdzenia z Przewoźnikami. Imienne, papierowe bilety lotnicze wystawiane są natomiast bezpośrednio przez Biura podróży. Bilety te zawierają dane pasażera, trasę i datę przelotu jak również wskazanie nazwy Przewoźnika. Imienne, papierowe bilety lotnicze są wystawiane na formularzu uprzednio zatwierdzonym przez Przewoźnika.

Wnioskodawca zaznaczył, że w przypadku transportu lotniczego odbywającego się lotami czarterowymi, jak ma to miejsce w opisanym stanie faktycznym, powszechną praktyką jest właśnie stosowanie imiennych list pasażerów, zawierających dane będące podstawą do dokonania przewozu określonej osoby na konkretnej trasie. Listy takie, przypisane do odpowiednich lotów, znajdują się w posiadaniu Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie sprzedaży bloków miejsc lotniczych stanowi usługę pośrednictwa w transporcie międzynarodowym. I jeżeli posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty (w tym imienne listy pasażerów sporządzone przez biura podróży na konkretne trasy przelotów) stanowią dowód zawarcia umowy przewozu, to Zainteresowany jest uprawniony do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla przedmiotowej usługi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga wyłącznie zakres i sposób zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Ponadto, powoływanie się przez Wnioskodawcę na orzecznictwo sądowe nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując orzecznictwa sądowego jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, iż organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Odnosząc się z kolei do powoływanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.