INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2008 r. (data wpływu do Biura KIP 3 czerwca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2008 r. (data wpływu 11 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług transportu międzynarodowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług transportu międzynarodowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 lipca 2008 r. (data wpływu 11 sierpnia 2008 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży biletów lotniczych m.in.: na linie na trasach międzynarodowych, unijnych, przy czym zdarzają się także bilety zagraniczne na trasach poza terytorium Polski. Zakup biletu lotniczego następuje na rachunek Spółki, ale na wniosek klienta. Bilet jest wystawiany na nazwisko klienta. Następnie Zainteresowany zamawia bilet za pośrednictwem Internetu. Forma biletu jest różna, raz jest to bilet elektroniczny (tzn. nie ma wydruku papierowego, klient zna tylko numer) lub bilet w formie papierowej drukowany przez Spółkę, ale z logo przewoźnika. Płatność następuje w momencie zamówienia biletu lub przypada na późniejszy okres. Bilety często kupowane są z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem. Za sprzedaż ww. biletów Spółka wystawia imienną fakturę VAT, która obejmuje następujące operacje gospodarcze: poz. 1 – refakturowanie biletu od przewoźnika wraz z opłatą lotniskową – tzn. taka sama kwota płatności i ta sama stawka VAT 0%, poz. 2 – prowizja należna Spółce (przychód Spółki). Z uzupełnienia wniosku wynika, iż Zainteresowany nie ma podpisanej żadnej umowy agencyjnej ani pośrednictwa z przewoźnikami linii lotniczych, natomiast ma podpisane umowy handlowe w zakresie warunków i odpowiedzialności za dokonywanie rezerwacji. Ponadto posiada w systemach rezerwacyjnych poszczególnych linii lotniczych własny indywidualny, zakodowany sposób dostępu do systemu konkretnej linii (obsługa systemu rezerwacji następuje poprzez specjalny system rezerwacyjny X). Obrotem dla Wnioskodawcy jest całość wykonanej usługi, tj. zarówno sprzedaż samego biletu, opłat lotniskowych oraz opłaty agencyjnej. Na opłatach agencyjnych Spółka zarabia. Zainteresowany, płaci tylko za bilety oraz opłaty lotniskowe na rzecz przewoźników.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca opisał szczegółowo sposób sprzedaży biletów.

Ww. sprzedaż podzielona jest na dwie grupy:

1. tzw. tanie linie lotnicze – procedury nabycia biletu, krok po kroku; Zainteresowany wchodzi bezpośrednio na stronę internetową poszczególnych tanich linii lotniczych, następnie loguje się lub nie (nie zawsze jest obowiązek), sprawdza dostępność miejsc oraz cenę. Jeżeli klientowi odpowiadają warunki, to Spółka kupuje bilet (nie rezerwuje). Płatność za bilet dokonywana jest niezwłocznie z konta firmowego lub kartą kredytową Wnioskodawcy. Potwierdzenie transakcji przychodzi w formie e-mail, wynika z niego nr transakcji, na podstawie którego klient może polecieć, oraz podane są szczegółowe dane, tj.: na kogo jest bilet, termin przelotu, trasa oraz cena. Klient otrzymuje wydruk e-mail. Aby skorzystać z przewozu wystarczy znać nr rezerwacji lub biletu.
2. tzw. rejsowi przewoźnicy – to tacy, u których Zainteresowany dokonuje rezerwacji za pomocą systemu rezerwacyjnego X z wykorzystaniem kodów dostępu. Następnie sprawdza dostępność miejsc, cenę i warunki rezerwacji, a po akceptacji warunków przez klienta dokonuje:

1. wstępnej rezerwacji (rezerwacje zawsze są bezpłatne), zgodnie z warunkami danej taryfy Spółka ma informacje o terminie wykupu biletu,
2. zakup biletu – Wnioskodawca wysyła przez ww. system rezerwację biletu, po czym otrzymuje e-mail bilet, kolejno przewoźnik zwraca Zainteresowanemu rezerwację, w której potwierdza wystawienie biletu. Płatność za bilet następuje w formie przelewu z konta Spółki lub kartą płatniczą klienta przez system rezerwacyjny Wnioskodawcy X lub kartą płatniczą Zainteresowanego. Klient, aby skorzystać z przewozu musi znać nr swojego biletu lub nr rezerwacji.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca zarówno dokonuje rezerwacji jak i zakupów biletów lotniczych. W posiadaniu Spółki, z tytułu zakupu biletów, są wydrukowane listy elektroniczne, Spółka nie posiada uprawnień IATA.

W przedmiotowym uzupełnieniu do wniosku Spółka stwierdziła, że bilet lotniczy elektroniczny (Etix), to bilet lotniczy w formie zapisu elektronicznego w systemie rezerwacyjnym (brak formy papierowej); pasażer otrzymuje jedynie potwierdzenie zakupu biletu lotniczego w formie listu elektronicznego e-mail albo wydruku tego listu. W celu odbycia podróży wystarczy podać nr rezerwacji i okazać dokument tożsamości uprawniający do odbycia podróży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż biletów lotniczych, opłat lotniskowych łącznie z prowizją jest opodatkowana 0% stawką podatku VAT na terytorium kraju...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT w przypadku refakturowania ww. biletów jak i opodatkowania prowizji. Zgodnie z zasadą sformułowaną w art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, która stanowi, że w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. W takiej sytuacji należy przyjąć, że wszystkie zasady wynikające z ustawy o VAT jak i rozporządzeń wykonawczych będą mieć również zastosowanie do sprzedaży objętej refakturowaniem. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późniejszymi zmianami), stanowi, że stawkę podatku 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego – art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT w powiązaniu z art. 83 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy oraz wytycznymi z Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku VAT (Dz. U. Nr 97 poz. 970 z późniejszymi zmianami) § 4b.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według dyspozycji art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 , art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Stosownie do art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt).

Na podstawie art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu osób – międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

W przedmiotowej sprawie kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia jaką stawkę podatku od towarów i usług zastosować do sprzedaży biletów lotniczych i opłat lotniskowych wraz z prowizją, będzie miało określenie miejsca świadczenia (opodatkowania).

W rozporządzeniu z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) Minister Finansów określił inne niż wskazano w art. 27 i art. 28 ustawy, miejsce świadczenia usług.

Zgodnie z § 4b ww. rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego środkami transportu morskiego lub lotniczego – miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

Przez terytorium kraju rozumie się zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż dokonuje on sprzedaży biletów lotniczych m.in. na trasach międzynarodowych i unijnych. Przedmiotowe bilety są wcześniej nabywane na rachunek Spółki, ale wystawiane są na nazwisko klienta. Za sprzedaż ww. biletów Zainteresowany wystawia imienną fakturę VAT, która obejmuje refakturowanie biletu od przewoźnika wraz z opłatą lotniskową (taka sama kwota i taka sama stawka podatku) oraz prowizję należną Spółce. Ponadto oświadczył, iż nie ma podpisanych umów z przewoźnikami linii lotniczych o świadczenie usług zarówno agencyjnych jak i pośrednictwa. Wnioskodawca uważa, że ma prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT zarówno do refakturowania biletów jak i do opodatkowania prowizji, ponieważ zgodnie z art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92), w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W związku z wyżej przytoczonymi przepisami tut. Organ stwierdza, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę spełniają definicję transportu międzynarodowego osób środkami transportu lotniczego zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy, dla których miejscem świadczenia jest terytorium kraju. W transporcie międzynarodowym stawka podatku wynosi 0% (art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy) pod warunkiem, że podatnik posiada dokumenty stanowiące dowód świadczenia tych usług (art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy) tj. międzynarodowy bilet lotniczy.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż w przedmiotowej sprawie na podstawie wydanej interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-514/08-4/ISN z dnia 2 września 2008 r. stwierdzono, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę spełniają definicję transportu międzynarodowego osób środkami transportu lotniczego zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy, dla których miejscem świadczenia jest terytorium kraju, a bilety lotnicze etix, wystawione w formie elektronicznej, stanowią podstawę do zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla usług ww. transportu.

Ponadto zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót (…). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. W sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

W związku z powyższym kwota należna obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych ze świadczeniem przez Spółkę danej usługi oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę, którą Spółka żąda od nabywcy.

Wyodrębnienie z usługi podstawowej poszczególnych jej elementów jako osobnych usług, nie jest prawidłowe, jeżeli wszystkie one zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby nabywcy.

Zatem wymieniona przez Spółkę prowizja (opłata agencyjna) zwiększa kwotę należną z tytułu świadczonej usługi podstawowej, czyli usługi transportu międzynarodowego i powinna być opodatkowana stawką właściwą dla tej usługi.

Wobec uznania przez tut. Organ, iż Spółka świadczy usługi transportu międzynarodowego, a bilety wystawiane w formie elektronicznej etix są podstawą do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%, to prowizja (opłata agencyjna) należna dla Wnioskodawcy również winna być opodatkowana tą samą stawką.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stawki podatku dla usług transportu międzynarodowego. Pozostałe kwestie zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 2 września 2008 r. znak: ILPP2/443-514/08-5/ISN w zakresie miejsca świadczenia usług transportu lotniczego osób odbywającego się poza terytorium kraju, ILPP2/443-514/08-6/ISN w zakresie dokumentów uprawniających do zastosowania 0% stawki ww. podatku dla usług transportu międzynarodowego osób, ILPP2/443-514/08-7/ISN w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług transportu osób i nr ILPP2/443-514/08-8/ISN w zakresie podstawy opodatkowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.