Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.358.2017.1.RR
z 30 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2017 r. (data wpływu 11 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży nieruchomości oraz zrzeczenia się wszelkich praw i roszczeń związanych z użytkowaniem pomieszczeń w zamian za odszkodowanie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży nieruchomości oraz zrzeczenia się wszelkich praw i roszczeń związanych z użytkowaniem pomieszczeń w zamian za odszkodowanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (Wnioskodawca) posiada nieruchomość, stanowiącą przedmiot współużytkowania wieczystego Spółki i X. S.A. Nieruchomość składa się z działek ewidencyjnych o numerach 25/3 i 25/4 o łącznej powierzchni 17.031 m². Nieruchomość gruntowa będąca we współużytkowaniu wieczystym oraz posadowione na niej budynki stanowią współwłasność w następujących udziałach: X. S.A. 89/100 i Wnioskodawca 11/100.

Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość na podstawie decyzji uwłaszczeniowej z dnia 27 lipca 1994 roku. Na podstawie aktu przekazania nr 34/92 z dnia 21 kwietnia 1992 roku dodatkowo na rzecz Spółki zostało ustanowione ograniczone prawo rzeczowe do części powierzchni użytkowej o powierzchni 3.200 m². Wnioskodawcy nie przysługiwało prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tej nieruchomości.

Nieruchomość zabudowana jest kompleksem budynków biurowo - magazynowo - warsztatowych. Działka nr 25/4 zabudowana jest budynkiem D i X , natomiast działka nr 25/3 zabudowana jest budynkami A, B, C, E, F, G, H, I.

Poszczególne budynki wykorzystywane są w następujący sposób:

• budynek A - biurowy - użytkowany przez X. S.A., Wnioskodawca najmuje od X. powierzchnię 49,50 m² na potrzeby placówki,
• budynek A - garaż - użytkowany przez X. S.A.,
• budynek B - biurowy z częścią magazynową, użytkowany przez X. S.A., Wnioskodawca użytkuje w tym budynku powierzchnię na zasadzie ograniczonego prawa rzeczowego (OPR), przyznanego w akcie przekazania z dnia 21 kwietnia 1992 r. - obecnie powierzchnie zajmowane są przez Spółkę na potrzeby archiwalne oraz potrzeby biblioteki Spółki. Znajdują się tam również magazyny i magazyny znaczków Wnioskodawcy.
• budynek C - magazynowy - użytkowany przez X. S.A.,
• budynek D - biurowy - użytkowany przez Spółkę S.A. - obecnie zajmowane są powierzchnie biurowe, znajdują się tam również archiwa Spółki. Trzy pomieszczenia biurowe o powierzchni 51,10 m² w budynku biurowym D od 2008 do 2013 roku były przedmiotem najmu.
• budynek E - garażowy - użytkowany przez X. S.A.,
• budynek F - biurowy z częścią magazynową - użytkowany przez X. S.A.,
• budynek G - magazynowy - użytkowany przez X. S.A.,
• budynek H - magazynowy z częścią biurową - użytkowany przez X. S.A.,
• budynek I - magazynowy - użytkowany przez X. S.A.,
• budynek X - magazynowy - użytkowany przez Spółkę S.A. - obecnie zajmowany na potrzeby magazynowe Wnioskodawcy.
  
  

Część budynków wykorzystywana była więc przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności statutowej a cześć przez X. S.A. Ponadto, zgodnie ze wskazanym powyżej opisem, część powierzchni w budynku biurowym D była w okresie 2008-2013 przedmiotem najmu. Od momentu pierwszego zasiedlenia poszczególnych budynków do daty sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto w przypadku wszystkich wymienionych powyżej budynków, nie były ponoszone nakłady na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, przekraczające 30% wartości początkowej tych budynków.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego teren, na którym zlokalizowana jest przedmiotowa nieruchomość znajduje się w granicach obszarów oznaczonych symbolami C7.1.UHB i C7.2.UHB. Przeznaczenie dla terenów usług, handlu i biur oznaczonych symbolem UHB ustalono szczegółowo jako:

• przeznaczenie podstawowe: funkcje usługowe z zakresu handlu detalicznego (z wyjątkiem stacji paliw), usług, obsługi finansowej, biur, administracji publicznej, turystyki, kultury, kultu religijnego, zdrowia (z wyjątkiem szpitali, chyba, że ustalenia szczegółowe stanowią inaczej) oraz budynki zamieszkania zbiorowego z zakresu hoteli (w tym apartamentów hotelowych) i pensjonatów;
• przeznaczenie dopuszczalne: funkcje usługowe z zakresu gastronomii, rzemiosła (z wyjątkiem warsztatów samochodowych, chyba, że ustalenia szczegółowe stanowią inaczej), rozrywki, sportu i rekreacji, oświaty, opieki społecznej i socjalnej, garaże wielopoziomowe;
• dopuszcza się sytuowanie obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży do 2000 m²;
• zakazuje się sytuowania funkcji innych niż określone w pkt 1 - 3, za wyjątkiem funkcji związanych z przeznaczeniem podstawowym niewymienionych w pkt 2, które mogą stanowić nie więcej niż 5% powierzchni użytkowej budynku, chyba, że ustalenia szczegółowe stanowią inaczej;
• w zakresie ochrony przed hałasem zalicza się tereny UHB do terenów w strefie śródmiejskiej miast powyżej 100 tys. mieszkańców.
  
  

W przypadku przedmiotowej nieruchomości Spółka S.A. zamierza dokonać zbycia na rzecz X. S.A. przysługującego jej udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz współwłasności budynków.

Natomiast w stosunku do powierzchni na której ustanowiony został OPR, Spółka zrzeknie się przysługującego jej prawa za jednorazowym odszkodowaniem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zniesienie prawa współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz współwłasności posadowionych na tej nieruchomości budynków, będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Czy opisana w stanie faktycznym czynność prawna, polegająca na zrzeczeniu się przez Wnioskodawcę za odszkodowaniem wszelkich praw i roszczeń, związanych z użytkowaniem pomieszczeń na zasadzie ograniczonego prawa rzeczowego w budynku B, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż prawa współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz współwłasności posadowionych na tej nieruchomości budynków, będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ad. 2. Zrzeczenie się za jednorazowym odszkodowaniem, przysługującego Wnioskodawcy ograniczonego prawa rzeczowego podlega opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów ?

Uzasadnienie

W zakresie zapytania nr 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016, poz. 710), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednocześnie ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynku, budowli lub ich części. Jednakże, powyższe zwolnienie nie ma zastosowania do dostawy budynku jeżeli:

1. dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 wyżej wymienionej ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem przedmiotowej nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Zwolnienia tego nie można zastosować w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minęły co najmniej 2 lata.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku opisanym w stanie faktycznym w odniesieniu do całej nieruchomości, możliwe jest zastosowanie zwolnienia z opodatkowania z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. W odniesieniu do całej nieruchomości doszło do pierwszego zasiedlenia, część powierzchni w budynku wykorzystywana była przez Spółkę w prowadzonej działalności a część przez X. S.A. Od momentu pierwszego zasiedlenia do daty sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata.

Ponadto trzy pomieszczenia biurowe w budynku biurowym D, były przedmiotem najmu w okresie 2008 - 2013, a więc były oddane do wykorzystywania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili ich sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata.

W konsekwencji zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zwolnienie, co świadczy, że zbycie (zniesienie) prawa współużytkowania przedmiotowej nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Stanowisko takie znajduje uzasadnienie w wydanych wyrokach sądów administracyjnych oraz interpretacjach przepisów prawa podatkowego. NSA w wyroku z 30 października 2014 r. (sygn. akt I FSK 1545/13) stwierdził, że każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, spełnia warunek przewidziany w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT konieczny do uznania, że doszło do pierwszego zasiedlenia. W kwestii wydania obiektu na rzecz "pierwszego nabywcy" lub "użytkownika" NSA stwierdził, iż oznaczenie tej osoby jest niezbędne do określenia momentu, od którego liczony jest okres dwóch lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednocześnie definicję użytkownika będzie spełniał każdy, kto rozpoczął korzystanie z obiektów.

Również NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14, stwierdził, że „pierwsze zasiedlenie” w rozumieniu ustawy o VAT jest niezgodne z ideą opodatkowania dostaw używanych nieruchomości, wyrażoną w Dyrektywie VAT „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Pierwsze zasiedlenie to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, przekraczającym 30% wartości początkowej nieruchomości. Jak zatem wynika z przedmiotowego wyroku, jeżeli podatnik wybudował lub nabył budynek, budowlę, który wykorzystywał ponad dwa lata w wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej, to ten budynek, budowla został zasiedlony i jego dostawa powinna podlegać zwolnieniu od podatku VAT.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia Umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec tego w ocenie Spółki, spełnione zostaną oba warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, uzasadniające zastosowanie zwolnienia z podatku VAT danej transakcji. W stosunku do przedmiotowej nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata, zatem zniesienie prawa współużytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej oraz współwłasności posadowionych na tej nieruchomości budynków, będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W zakresie zapytania nr 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lubsytuacji;
   
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zapis art. 8 ust. 1 wskazuje, iż opodatkowaniu VAT podlegają wszelkie przejawy aktywności gospodarczej, przez co realizowana jest zasada powszechności opodatkowania, wyrażona w art. 1 ust. 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347/1 z późn. zm.).

Powyższe unormowania oznaczają, po pierwsze iż, aby doszło do świadczenia usług za wynagrodzeniem, najpierw musi zaistnieć jakieś świadczenie (czynność, zachowanie), stanowiące przejaw aktywności gospodarczej, a po drugie, taka czynność lub zachowanie, muszą wiązać się z otrzymywaniem gratyfikacji pieniężnych (abstrahując od możliwości opodatkowania niektórych czynności wykonywanych nieodpłatnie, na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia przekazania za jednorazowym odszkodowaniem, przysługujących Spółce wszelkich praw i roszczeń związanych z użytkowaniem pomieszczeń za zasadzie ograniczonego prawa rzeczowego w budynku biurowym B, posadowionym na działce numer 25/3, który użytkuje Spółka na zasadzie współwłasności.

Aby więc ustalić zasady opodatkowania danej czynności dokonywanej w zamian za określoną kwotę pieniędzy, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie, konkretnym beneficjentem świadczonej przez Wnioskodawcę usługi będzie kontrahent Spółki. W związku ze zrzeczeniem się przez Spółkę roszczeń i praw do części nieruchomości firma ta otrzyma w zamian bezpieczeństwo prawne. Ponadto, świadczenie to ma charakter odpłatny, bowiem kontrahent zapłaci na rzecz Wnioskodawcy określoną kwotę pieniężną nazwaną jednorazowym odszkodowaniem.

Odnosząc się zaś do samego pojęcia odszkodowania, należy zauważyć, iż jest to termin niezdefiniowany w ustawie o VAT. Regulacje dotyczące odszkodowania zostały zawarte w Kodeksie cywilnym. Z postanowień art. 361 K.c. wynika wprost, że odszkodowanie to zapłata za wyrządzone szkody, poniesione przez kogoś straty. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność za normalne następstwa działania lub zaniechania, z których wynikła szkoda. Samo naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, jak i korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Istotą odszkodowania nie jest płatność w zamian za świadczenie, lecz rekompensata za wyrządzoną szkodę.

Jeśli zatem płatność o charakterze odszkodowawczym ma bezpośredni związek z czynnością mającą charakter świadczenia podlegającego opodatkowaniu to wypłacona tytułem odszkodowania kwota mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z posiadaną przez Spółkę interpretacją przepisów prawa podatkowego (IPPP3/4512-555/16-4/RD), organ podatkowy stwierdził, że zrzeczenie się, za jednorazowym odszkodowaniem, z przysługujących Spółce wszelkich praw i roszczeń związanych z użytkowaniem pomieszczeń będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pomiędzy wypłatą jednorazowego odszkodowania a zrzeczeniem się roszczeń istnieje bezpośredni związek i czynność ta będzie stanowiła świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, zrzeczenie się przez Spółkę praw i roszczeń do części nieruchomości będzie stanowiło świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spełniona będzie również przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą wynagrodzenia (nazwanego jednorazowym odszkodowaniem), a spełnieniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że świadczenie to podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie będzie to czynność opodatkowana podstawową stawką podatku tj. 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.