Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.274.2017.1.KC
z 6 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2017 r. (data wpływu 7 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy dla usług pożyczek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy dla usług pożyczek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Spółka do tej pory zajmowała się przede wszystkim prowadzeniem inwestycji mieszkaniowych wielorodzinnych. Poza tym, w przypadku powstających nadwyżek finansowych wygenerowanych w ramach działalności gospodarczej, Spółka wykorzystuje posiadane środki pieniężne do celów zarobkowych, udzielając pożyczek pieniężnych przedsiębiorcom - spółkom z siedzibą w Polsce. W związku z udzielonymi pożyczkami za udostępnienie kapitału innym podmiotom Spółka otrzymuje wynagrodzenie w postaci odsetek.

Spółka do tej pory udzieliła wyłącznie pożyczek podmiotom powiązanym z grupy kapitałowej, do której należy Spółka. Spółka powstała w 2011 r., aby realizować projekty deweloperskie. Obecnie, po zakończeniu projektów deweloperskich faktycznie główną działalność Spółki od 2015 r. stanowi udzielanie pożyczek. Spółka udzieliła do tej pory dwóch pożyczek dwóm różnym spółkom z grupy kapitałowej.

Gotowość do udzielania pożyczek (zamiar) i sama działalność Spółki w zakresie udzielania pożyczek są zgodne ze strategią gospodarczą realizowaną w grupie kapitałowej, do której należy Spółka, wedle której spółki z grupy posiadające nadwyżki finansowe mogą udzielać wsparcia finansowego innym podmiotom z grupy zgodnie z zapotrzebowaniem tych podmiotów i możliwościami spółek finansujących. Przy czym oprocentowanie tych pożyczek ma charakter rynkowy, odsetki są ustalane w wysokości, jaką ustaliłyby między sobą podmioty niezależne zawierając transakcje w porównywalnych warunkach. Działalność w zakresie udzielania pożyczek nie jest ujęta w przedmiocie działalności Spółki określonym w jej umowie spółki, a tym samym nie mogła zostać ujawniona w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Spółka zakłada możliwość dalszego prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek podmiotom gospodarczym (zamiar kontynuacji tej działalności). Spółka nie wyklucza udzielenia kolejnych oprocentowanych pożyczek, o ile będzie dysponować wolnymi środkami finansowymi, których odpłatnym udostępnieniem będzie zainteresowany podmiot gospodarczy wymagający finansowania na warunkach prawnych i biznesowych uzgodnionych pomiędzy Spółką a tym podmiotem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy udzielanie przez Wnioskodawcę pożyczek jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie zwolnioną z opodatkowania tym podatkiem ?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zdaniem wnioskodawcy, pożyczki udzielane pożyczkobiorcom stanowią i będą stanowić usługi opodatkowane i jednocześnie zwolnione z podatku VAT, zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. Nr 710, ze zm., dalej „Ustawa o VAT”), w zw. z art. 8 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 i 2 Ustawy o VAT. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
  

• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
  

• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  
  

Z cytowanych przepisów wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi sformułowanej w Ustawie o VAT. Aby uznać daną usługę za odpłatną, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem musi istnieć bezpośredni związek. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść (odpłatność) na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika w rozumieniu Ustawy o VAT.

Na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że świadczenie usług podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będzie przez podmiot mający status podatnika VAT, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnego świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT.

Natomiast istota umowy pożyczki została ujęta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, ze zm., dalej „kc”). Zgodnie z art. 720 kc, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W świetle powyższych rozważań, dana czynność podlega opodatkowaniu VAT w szczególności jeżeli:

• stanowi odpłatną usługę w rozumieniu Ustawy o VAT świadczoną na terytorium kraju;
  

• świadczącym tę usługę jest podatnik VAT działający w tym charakterze w odniesieniu do danej usługi.
  
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że działalność Spółki polegająca na udzielaniu oprocentowanych pożyczek pieniężnych stanowi odpłatne świadczenie usług. Udzielenie pożyczki stanowi bowiem świadczenie Spółki na rzecz innego podmiotu gospodarczego, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie pożyczki okres. Czynność udzielenia pożyczki jest dokonywana przez Spółkę odpłatnie - w zamian za korzyść w postaci wynagrodzenia, tj. odsetek z tytułu korzystania z cudzego kapitału.

Nie ulega również wątpliwości, że usługa udzielania pożyczek jest wykonywana przez Spółkę jako podatnika VAT. Spółka w przypadku każdej umowy pożyczki występuje w charakterze podatnika, ponieważ udostępnianie kapitału przez Spółkę odbywa się w ramach jej działalności gospodarczej - ma bowiem zawsze cel zarobkowy (odbywa się w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek).

Udzielanie pożyczek przez Spółkę spełnia przesłanki działalności gospodarczej, niezależnie od częstotliwości i przeznaczenia tych pożyczek, czy tez niezależnie od statusu nabywcy usługi (pożyczkobiorcy). Należy przy tym podkreślić, Ze działalność w zakresie udzielania pożyczek przez Spółkę spełnia również przesłankę ciągłości w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. Spółka bowiem nie wyklucza udzielenia kolejnych oprocentowanych pożyczek, o ile będzie dysponować w danym momencie wolnymi środkami finansowymi, których udostępnieniem będzie zainteresowany podmiot gospodarczy poszukujący finansowania na dany moment.

Również okoliczność, że udzielanie pożyczek nie stanowiło dominującej działalności Spółki od początku jej istnienia nie ma znaczenia dla klasyfikacji tej działalności jako podlegającej co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT. Generalnie okoliczność, że określona działalność przeważa w danej spółce lub nie przeważa nie znaczenia dla klasyfikacji danej działalności jako opodatkowanej lub nieopodatkowanej podatkiem VAT.

Działalność Spółki jako pożyczkodawcy należy uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, również niezależnie od tego, czy te czynności zostały ujęte w zakresie działalności gospodarczej wskazanym w umowie Spółki. Podatnik, tak jak Spółka, może bowiem realizować zamiar prowadzenia konkretnego rodzaju działalności gospodarczej również w zakresie nieujętym w umowie spółki. W praktyce, w obrocie gospodarczym może wręcz dojść do sytuacji, tak jak w przypadku Spółki, że działalność która nie została ujęta w umowie spółki, stanowić będzie na pewnym etapie działania spółki jej działalność dominującą.

Podobnie fakt, że pożyczki były dotychczas udzielane przez Spółkę ograniczonemu kręgowi podmiotów (spółkom z grupy) nie ma wpływu na kwestię ich opodatkowania VAT. Potwierdził to również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 czerwca 2013 r., sygn. I FSK 696/12, wskazując że profesjonalnego charakteru działalności pożyczkowej podatnika:

„(...) nie przekreśla w żaden sposób fakt, że pożyczki udzielane są (będą) jedynie ograniczonemu kręgowi podmiotów (spółkom zależnym). Całokształt aktywności pożyczkowej spółki (udzielanie pożyczek oraz planowanie ich udzielania) wskazuje, iż świadcząc usługi pożyczkowe na rzecz podmiotów powiązanych spółka występuje w charakterze podatnika VAT, tj. jako podmiot angażujący środki podobne do wykorzystywanych przez usługodawcę.”

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT, zwolnione z VAT są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. Z treści art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, wyraźnie wynika, iż intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem z VAT wszelkich usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak i inne podmioty gospodarcze, niemające statusu instytucji finansowych. Powyższe zwolnienie ma bowiem charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy, tj. zwolnione z opodatkowania VAT są dane usługi, niezależnie od tego kto je świadczy.

Należy więc uznać, że czynności udzielania oprocentowanych pożyczek przez Spółkę na rzecz podmiotów gospodarczych stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT, które jednocześnie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT. Stanowisko, że udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług należy uznać za czynności podlegające opodatkowaniu VAT i jednocześnie korzystające ze zwolnienia z VAT potwierdzają również władze skarbowe w licznych interpretacjach.

Przykładowo ostatnio Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej („KIS”) w interpretacji podatkowej z dnia 20 marca 2017 r. o sygn. 1462-IPPP2.4512.11.2017.1.JO uznał, że:

„Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki z tytułu zawarcia umowy otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia. [...]

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, należy wskazać, że czynność udzielenia oprocentowanej pożyczki przez Pożyczkodawcę stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie - usługa udzielania pożyczek przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.”

W interpretacji z dnia 13 sierpnia 2013 r. nr IBPP2/443-427/13/ICz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że:

„(...) udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu wykonania tej czynności. Ponadto należy zauważyć, iż wpis przedmiotu działalności gospodarczej (według klasyfikacji PKO) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia czy podmiot prawa podatkowego z tytułu wykonywanych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług”.

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone ostatnio w następujących przykładowych interpretacjach:

• w interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 25 października 2016 r., sygn. ITPP1/4512-612/16-1/JP;
  

• w interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 stycznia 2015 r., sygn. IPPP1/443-1492/14-2/EK;
  

• w interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 października 2014 r. sygn. IBPP4/443-452/14/EK;
  

• w interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 listopada 2016 r. o sygn. 3063-ILPP2-1.4512.116.2016.1.MC;
  

• w interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 kwietnia 2016 r. o sygn. IBPP2/4512-91/16/ICz;
  

• w interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 marca 2016 r. o sygn. ILPP5/4512-1-56/16-2/PG;
  

• w interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 marca 2016 r. o sygn. IPPP2/4512-102/16-2/JO;
  

• w interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2016 o sygn. IPPPP1/4512-598/16-2/MPe;
  

• w interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2016 o sygn. IBPP2/4512-91/16/ICZ.
  
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym w szczególności w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 czerwca 2009 r. (sygn. akt I FSK 903/08), w którym sąd wskazał, że: „Aby jednak usługa była objęta podatkiem od towarów i usług (choć zwolniona z tego podatku), musi być wykonywana przez osobę, która działa w tym zakresie w charakterze podatnika VAT. Pożyczka musi więc być udzielana w ramach jej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. z 2004 r. Nie jest przy tym istotne, czy spółka w zakresie swojej działalności ma wyszczególnione usługi pośrednictwa finansowego”.

W wyroku z dnia 14 lutego 2013 roku, sygn. I FSK 571/12 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził:

„Spółka udzielając innym podmiotom, w tym podmiotom współpracującym lub powiązanym, pożyczek, wykonuje działalność usługową, która mieści się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. i która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, z tym że korzysta ze zwolnienia na i podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 u.p.t.u. Warunkiem objęcia takiej usługi podatkiem VAT jest jej wykonywanie przez osobę, która działa w tym zakresie w charakterze podatnika podatku VAT, a więc pożyczka musi być udzielana w ramach jej działalności gospodarczej wyżej zdefiniowanej. Nie jest przy tym istotne wyszczególnienie usługi pośrednictwa finansowego w przedmiotowym zakresie działalności danego podmiotu (np. w umowie spółki). Sporadyczne udzielanie pożyczki z własnych środków wypełnia warunki, by sklasyfikować tę czynność jako usługę. W przypadku podatnika podatku VAT prowadzącego ww. działalność gospodarczą podmiot ten działa w charakterze podatnika odnośnie wszystkich czynności, które mieszczą się w przedmiocie jego działalności gospodarczej, jak również tych czynności, które stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne uzupełnienie takiej działalności. W katalogu tych drugich czynności mogą mieścić się wszelkie działania podatnika mające charakter sporadyczny (okazjonalny, incydentalny), które pozostają poza jego głównym przedmiotem działalności, lecz stanowiąc konsekwencje tej działalności, bezpośrednio ją uzupełniają”.

W wyroki z dnia 4 czerwca 2013 r. o sygn. I FSK 696/12 Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że:
„W świetle powyższego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości trafnie Sąd pierwszej instancji przyjął, że działalność pożyczkowa spółki przybiera formę profesjonalną (zawodową) i powtarzalną (powielanie czynności i zamiar ich kontynuacji). Powyższego nie przekreśla w żaden sposób fakt, że pożyczki udzielane są (będą) jedynie ograniczonemu kręgowi podmiotów (spółkom zależnym). Całokształt aktywności pożyczkowej spółki (udzielanie pożyczek oraz planowanie ich udzielania) wskazuje, iż świadcząc usługi pożyczkowe na rzecz pomiotów powiązanych spółka występuje w charakterze podatnika VAT, tj. jako podmiot angażujący środki podobne do wykorzystywanych przez usługodawcę.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego nie można uznać, że działalność spółki polegająca na udzielaniu pożyczek spółkom zależnym ogranicza się do zarządzania własnym portfelem inwestycyjnym w taki sposób, jak czyni to inwestor prywatny. W konsekwencji nie mógł zostać uwzględniony zarzut naruszenia art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT poprzez ich błędną wykładnię prowadzącą do wniosku, iż obrót realizowany przez spółkę z tytułu udzielenia kolejnych pożyczek podlega opodatkowaniu VAT jako odpłatne świadczenie usług.”

Reasumując powyższe rozważania, należy uznać, iż Wnioskodawca (pożyczkodawca) udzielając odpłatnie pożyczek działa w charakterze podatnika VAT, a jego działalność w zakresie udzielania pożyczek stanowi czynności co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT. Udzielając pożyczek z własnych wolnych środków pieniężnych Spółka ma bowiem zamiar wypracowania zysku w postaci odsetek od pożyczek, a więc jej działalność w tym zakresie stanowi działalność gospodarczą prowadzoną przez podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2 Ustawy o VAT.

Należy zatem uznać, że pożyczka, którą otrzymuje dany pożyczkobiorca od Wnioskodawcy stanowi usługę opodatkowaną VAT na poziomie Wnioskodawcy, która jednak korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT. Do rozliczenia tej transakcji w zakresie VAT obowiązany jest Wnioskodawca, jako świadczący przedmiotowe usługi.

Innymi słowy, Wnioskodawca z tytułu wykonania (przez siebie) usługi (dokonania tej czynności) będzie zwolniony z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy wskazać, że 24 czerwca 2017 r. w załączniku do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 26 maja 2017 r. ogłoszony został tekst jednolity ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.