Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-559/16-3/PSZ
z 24 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 5 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, podlegającą opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskiwanych dochodów. Wnioskodawca jest wspólnikiem - komandytariuszem spółki osobowej (spółki komandytowej). Spółka powstała z przekształcenia w trybie Kodeksu spółek handlowych z spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka na etapie działalności w formule spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nabyła w październiku 2014 r. w drodze aportu (wkładu niepieniężnego) prawa na znaki towarowe zarejestrowane w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, w skrócie EUIPO (dawna nazwa OHIM) oraz prawa wyłączne do wzorów przemysłowych zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej, jak i w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, w skrócie EUIPO (dawna nazwa OHIM). Prawa te zostały wniesione aportem (tzw. pojedynczym, tj. nie w ramach przedsiębiorstwa czy jego zorganizowanej części) wg ich wartości rynkowej (ustalonej w wycenie sporządzonej przez podmiot zajmujący się profesjonalnie sporządzaniem tego typu wycen), w całości na kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Dodatkowo Spółka na etapie działalności w formule spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nabyła w grudniu 2014 r. w drodze umowy sprzedaży prawo wyłączne (prawo z rejestracji) wzoru przemysłowego zarejestrowanego w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, w skrócie EUIPO (dawna nazwa OHIM). Cena sprzedaży ustalona została wg wartości rynkowej tego prawa wskazanej w wycenie sporządzonej przez podmiot zajmujący się profesjonalnie tego typu wycenami.

Ww. prawa na znaki towarowe i wzory przemysłowe zwane są dalej łącznie jako Prawa.

Przewidywany okres używania ww. praw był/jest dłuższy niż rok.

Nadmienić należy, że przedmiotowe Prawa oddane zostały przez Spółkę (jeszcze w okresie działalności w formule spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) do używania na podstawie odpłatnych umów licencyjnych. Prawa nadawały się i nadal nadają się do ich gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania.

Po wprowadzeniu przedmiotowych Praw do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółka rozpoczęła dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od przyjętej wartości początkowej równej:

1. cenie nabycia - Praw nabytych w drodze umowy sprzedaży,
2. wartości rynkowej - danego Prawa wniesionego do Spółki w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) w całości na kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością;



1. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartość wprowadzono do ewidencji.

Odpisy amortyzacyjne Spółka zaliczała do kosztów uzyskania przychodu. Spółka przyjęła długość tj. okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych uwzględniający fakt, że zgodnie z przepisami podatkowymi minimalny okres amortyzacji Praw wynosi 60 miesięcy. Przyjęty przez Spółkę okres amortyzacji nie narusza tej zasady.

Po przekształceniu, Spółka w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjęła te same wartości początkowe środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jakie były w ewidencji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i dokonuje amortyzacji na zasadzie kontynuacji.

Po przekształceniu Spółki odpisy amortyzacyjne były/są zaliczane do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawcy proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zyskach Spółki (jako spółki komandytowej).

Spółka zamierza nadal wykorzystywać ww. znaki towarowe w prowadzonej działalności gospodarczej oraz kontynuować amortyzację znaków towarowych.

Należy dodać, że Spółka - jako podmiot zarządzający markami - planuje nabywać dalsze Prawa, jak również wytwarzać Prawa np. znaki towarowe, wzory przemysłowe we własnym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy nabyte przez Spółkę (przed przekształceniem) Prawa (na znaki towarowe i wzory przemysłowe zarejestrowane przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej i przez EUIPO {dawna nazwa OHIM}), stanowią podlegające amortyzacji podatkowej wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym czy Wnioskodawca jako wspólnik Spółki przekształconej był i nadal będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Praw (na znaki towarowe i wzory przemysłowe) opisanych we wniosku i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodu stosownie do posiadanych udziałów w zyskach Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabyte przez Spółkę Prawa (wzory przemysłowe i znaki towarowe, zarówno te zarejestrowanie w Urzędzie Patentowym RP jak i zarejestrowane przez EUIPO (dawnej OHIM), stanowiły i stanowią nadal podlegające amortyzacji podatkowej wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym Wnioskodawca jako wspólnik Spółki przekształconej był i nadal będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Praw (na znaki towarowe i wzory przemysłowe) opisanych we wniosku i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodu stosownie do posiadanego przez niego udziału w zyskach Spółki.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z póżn zm.) - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Stosownie zaś do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zatem prawa wyłączne na znaki towarowe i wzory przemysłowe zarejestrowane w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, w skrócie EUIPO (dawna nazwa OHIM) i/lub w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej po spełnieniu pewnych warunków mogą stanowić wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

Zgodnie bowiem z art. 153 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r Prawo własności przemysłowej przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei zgodnie z art. 105 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej na wzór przemysłowy udziela się prawa z rejestracji. Zgodnie z ust. 2 rzeczonego przepisu przez uzyskanie prawa z rejestracji uprawniony nabywa prawo wyłącznego korzystania z wzoru przemysłowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pod pojęciem praw określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej należy rozumieć również prawa z rejestracji unijnych (dawniej wspólnotowych) znaków towarowych rejestrowanych w EUIPO na zasadach określonych w rozporządzeniu Rady UE i PE nr 2015/2424 z dnia 16 grudnia 2015 r. zmieniającym rozporządzenie nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.

Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, jeżeli umowa międzynarodowa lub przepisy prawa Unii Europejskiej obowiązujące bezpośrednio w krajach członkowskich określają szczególny tryb udzielania ochrony na wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne lub topografie układów scalonych, w sprawach nieuregulowanych w tej umowie lub w tych przepisach albo pozostawionych w kompetencji organów krajowych przepisy ustawy stosuje się odpowiednio.

Należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia unijny znak towarowy ma charakter jednolity. Wywołuje on ten sam skutek w całej Unii: może on być zarejestrowany, zbyty, być przedmiotem zrzeczenia się lub decyzji stwierdzającej wygaśnięcie praw właściciela znaku lub unieważnienie znaku, a jego używanie może być zakazane jedynie w odniesieniu do całej Unii. Zasadę tę stosuje się, jeżeli niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej.

Zatem prawo na unijny (wspólnotowy) znak towarowy zarejestrowany w EUIPO (dawna nazwa OHIM) mieści się w kategorii praw określonych w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czy art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podobnie rzecz się ma w odniesieniu do prawa z rejestracji wspólnotowego wzoru przemysłowego zarejestrowanego w EUIPO (dawna nazwa OHIM). W tym miejscu należy zaznaczyć, że pod pojęciem praw określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej należy rozumieć również prawa z rejestracji wspólnotowych wzorów przemysłowych rejestrowanych w EUIPO (dawna nazwa OHIM) na zasadach określonych w rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych.

Zgodnie bowiem z przytoczonym już powyżej art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, jeżeli umowa międzynarodowa lub przepisy prawa Unii Europejskiej obowiązujące bezpośrednio w krajach członkowskich określają szczególny tryb udzielania ochrony na wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne lub topografie układów scalonych, w sprawach nieuregulowanych w tej umowie lub w tych przepisach albo pozostawionych w kompetencji organów krajowych przepisy ustawy stosuje się odpowiednio.

Dodatkowo należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 1 ust. 3 rozporządzenia wzór wspólnotowy ma jednolity charakter. Jego skutek jest jednakowy w całej Wspólnocie. Zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) tegoż rozporządzenia zasadniczo wzór wspólnotowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym obszarze Wspólnoty tak jak krajowe prawo z wzoru Państwa Członkowskiego, w którym właściciel ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny.

Oznacza to, że z uwagi na spełnienie w uwarunkowaniach przedmiotowej sprawy pozostałych warunków, tj.:

• nabycia praw,
• ich gospodarczej przydatności w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywanego okresu używania dłuższego niż rok oraz,
• wykorzystywania takiej wartości przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddanie przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1;

Prawa wskazane w niniejszym wniosku zarówno te zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP jak i w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (dawnej OHIM) stanowiły i nadal stanowić będą wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w praktyce organów podatkowych; przykładowo w:

1. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 lipca 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-759/11/CzP;
2. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 lutego 2011 r., sygn. IPPB3/423-781/10-2/MS oraz w interpretacji indywidualnej z 16 września 2011 r., sygn. IPPB3/423-532/11-2/PK1;
3. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 19 kwietnia 2012 r., sygn. ITPB3/423-38a/12/DK;
4. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 sierpnia 2012 r. sygn. IPPB3/423-372/12-2/PK1;
5. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 października 2012 r., sygn. IPPB3/423-554/12-3/PK1;
6. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 maja 2013 r., sygn. IBPBI/2/423-239/13/JD;
7. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 6 grudnia 2013 r. ILPB4/423-340/13-6/MC;
8. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 sierpnia 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-660/14/MO;
9. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 kwietnia 2016 r., sygn. IBPB-1-1/4510-45/16/SG.

Z uwagi na fakt, że po przekształceniu Spółki w spółkę komandytową to jej wspólnicy są podatnikami podatku dochodowego, Wnioskodawca jako wspólnik Spółki przekształconej był i nadal będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Praw (na znaki towarowe i wzory przemysłowe) opisanych we wniosku i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodu stosownie do posiadanego przez niego prawa do udziału w zyskach Spółki.

Uzasadnienie powyżej wskazanego stanowiska odnaleźć można w regulacji art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z ust. 2 art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie maja zastosowania w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.