INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 04.11.2010 r. (data wpływu 08.11.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa spółki osobowej (Z) powstałej w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej (Y), do której Wnioskodawca planuje wnieść wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.11.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa spółki osobowej (Z) powstałej w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej (Y), do której Wnioskodawca planuje wnieść wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka”) posiada prawa do zarejestrowanego znaku towarowego „X”. Znak „X” jest wspólnotowym znakiem towarowym zarejestrowanym w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante, z jednolitym skutkiem prawnym na terytorium Unii Europejskiej.

Spółka planuje wnieść do nowopowstałej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Spółka Y”), w postaci wkładu niepieniężnego, zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przedmiot wkładu niepieniężnego będzie spełniać wszystkie niezbędne przesłanki do uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wynikające z art. 2 ust 27e ustawy o podatku od towarów i usług, jak również z art. 4a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). W ramach wnoszonej w postaci wkładu niepieniężnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa wniesiony będzie m.in. znak towarowy „X”,

Spółka będzie posiadać 100% udziałów w Spółce Y. Spółka Y zostanie przekształcona w spółkę osobową (komandytową lob komendowo-akcyjną- dalej jako: „Spółka Z”). Spółka będzie wspólnikiem Spółki Z. W konsekwencji takich działań Spółka Z nabędzie znak towarowy „X” wchodzący w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z uwagi, iż rozliczenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu udziału w Spółce Z spoczywać będą na jej wspólnikach, to Spółka jako wspólnik Spółki Z wnosi o potwierdzenia swojego stanowiska dotyczącego kosztów uzyskania przychodów i możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych w postaci znaku towarowego „X”.

W związku z powyższym zadano następujące pytani:

Czy nabyty wspólnotowy znak towarowy podlega amortyzacji na podstawie art. 16b ust. 1pkt 6 ustawy o PDOP...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o PDOP amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, ze zm., dalej jako: „ustawa PWP”) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywana przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. prawa określone w ustawie PWP. Ustawa PWP normuje m.in.: stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy PWP na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Znakiem towarowym, zgodnie z art. 120 ustawy PWP, może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Jednocześnie zgodnie z art. 121 ustawy PWP na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Wspólnotowy znak towarowy został utworzony mocą rozporządzenia Rady Unii Europejskiej nr 40/94 z 20 grudnia 1993 roku (Dz.U. UE L z dnia 14 stycznia 1994 r., dalej jako: „Rozporządzenie”). Zgodnie z art. 1 ust. 2 Rozporządzenia, wspólnotowy znak towarowy ma charakter jednolity. Wywołuje on ten sam skutek w całej Wspólnocie; może on być zarejestrowany, zbyty, być przedmiotem zrzeczenia się lub decyzji stwierdzającej wygaśnięcie praw właściciela znaku lub unieważnienie Znaku, a jego używanie może być zakazane jedynie w odniesieniu do całej Wspólnoty. Przepis ten ustanawia zasadę jednolitości wspólnotowego znaku towarowego, w praktyce zasada ta oznacza jednolitość uregulowań tyczących się patentów i wzorów przemysłowych znaków towarowych rejestrowanych w państwach członkowskich.

Zasada jednolitości wyraża się w:

• jednolitej procedurze rejestracyjnej (rejestracji wspólnotowego znaku towarowego można dokonać za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP),

• ochronie wspólnotowego znaku towarowego na całym terytorium Wspólnoty i skutkach, jakie wywołuje wspólnotowy znak towarowy w krajach członkowskich.

Zgodnie z art. 4 Rozporządzenia wspólnotowy znak towarowy może składać się z jakiekolwiek oznaczenia, które można przedstawić w formie graficznej, w szczególności z wyrazów, łącznie z nazwiskami, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów lub ich opakowań pod warunkiem że oznaczenia takie umożliwiają odróżnianie towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 153 ustawy PWP przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast zgodnie z Rozporządzeniem na mocy przyznania ochrony dla wspólnotowego znaku towarowego nabywa się ochronę na terenie wszystkich państw członkowskich, w tym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z argumentacją a maiori ad minus, skoro dla wspólnotowego znaku towarowego ochrona przysługuje na terenie Wspólnoty, to tym bardziej przysługuje w kraju członkowskim czyli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dodatkowo Spółka wskazuje, że zgodnie z art. 16 ust. 1 Rozporządzenia Wspólnotowy znak towarowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy zarejestrowany w Państwie Członkowskim, w którym według rejestru wspólnotowych znaków towarowych właściciel ma swoją siedzibę lub swoje miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny.

Mając powyższe na uwadze Spółka wskazuje, że zgodnie z art. 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnoty Europejskie rozporządzenie Rady ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

W konsekwencji przedstawionych powyżej argumentów, w ocenie Spółki, nie ma przeciwwskazań by prawo ochronne do Wspólnotowego znaku towarowego nabytego przez Spółkę nie mogło być uznane za prawo ochronne do znaku towarowego na gruncie ustawy PWP.

Analiza przepisów ustawy o PDOP, prowadzi zdaniem Spółki do wniosku, że prawa do znaków towarowych w rozumieniu ustawy o PWP, które spełnią przesłanki wyrażone w art. 16b ustawy o PDOP, mogą jako wartości niematerialne i prawne podlegać amortyzacji podatkowej.

Podsumowując Spółka zaznacza, że:

• ustawa o PWP nie wskazuje by wspólnotowe znaki towarowe powinny być traktowane odmiennie na gruncie ustawy PWP od znaków towarowych zarejestrowanych w kraju członkowskim,

• Rozporządzenie wprost stanowi, że wspólnotowy mak towarowy traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy.
  
  

Mając na uwadze treść ustawy PWP, Rozporządzenia oraz przedstawione powyżej argumenty, w ocenie Spółki na gruncie ustawy PWP prawo ochronne do wspólnotowego znaku towarowego, powinno być traktowane analogicznie do prawa ochronnego do znaku towarowego w rozumieniu tej ustawy. W konsekwencji Spółka nie widzi przeszkód, przy spełnieniu pozostałych przesłanek pozwalających na dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych na gruncie ustawy o PDOP, aby prawo ochronne do wspólnotowego znaku ochronnego podlegało amortyzacji zgodnie z 16b ust. 1 pkt 6) ustawy PDOP. W ocenie Spółki odmienne traktowanie wspólnotowego znaku towarowego stałoby w sprzeczności z ideą stworzenia jednolitego systemu jednej rejestracji znaku, chroniącej prawo podmiotów gospodarczych we wszystkich państwach Wspólnoty Europejskiej, bez potrzeby rejestracji krajowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.