Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.873.2016.2.PM
z 14 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania równowartości przedmiotu wkładu niepieniężnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania równowartości przedmiotu wkładu niepieniężnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (pdof) na zasadach ogólnych.

Na podstawie art. 431 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, dalej: ksh) Wnioskodawca wniósł wkład niepieniężny na podwyższenie kapitału zakładowego spółki komandytowo-akcyjnej (SKA, Spółka) na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego SKA. Podwyższenie kapitału zostało przyjęte w Uchwale Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia.

SKA do dnia 31 października 2015 r. była spółką osobową, niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Rok obrotowy SKA zakończył się dnia 31 października 2015 r. i od dnia 1 listopada 2015 r. jest ona podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Dnia 23 października 2015 r. Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki i pokryciu go wkładem niepieniężnym w postaci akcji polskiej spółki akcyjnej. W wykonaniu tej uchwały, SKA zawarła z Wnioskodawcą umowę o przeniesienie własności przedmiotu aportu (tzw. umowa aportowa). Akcje w podwyższonym kapitale zakładowym SKA zostały objęte przez Wnioskodawcę na podstawie umowy objęcia akcji w drodze oferty i przyjęcia oferty z dnia 23 października 2015 r.

Po zawarciu umowy aportowej i nabyciu wkładu, SKA rozporządziła otrzymanymi składnikami majątku, zbywając je odpłatnie na rzecz podmiotu trzeciego. Spółka uchybiła obowiązkowi zarejestrowania ww. uchwały w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS) w terminie sześciu miesięcy od dnia jej powzięcia wynikającego z art. 431 § 4 ksh i nadal pozostaje w zwłoce w wykonaniu tego obowiązku.

Wnioskodawcy przysługuje roszczenie o zwrot wniesionego wkładu na podstawie art. 431 § 4 i § 5 ksh. Na dzień złożenia wniosku komplementariusz SKA nie wykonał swojego ustawowego obowiązku i nie zwrócił Wnioskodawcy przedmiotu wkładu niepieniężnego. Wnioskodawca rozważa wystąpienie do Spółki z formalnym żądaniem zwrotu przedmiotu wkładu lub jego ekwiwalentu w pieniądzu lub w naturze (np. w innych papierach wartościowych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę od Spółki w wykonaniu art. 431 § 5 Kodeksu spółek handlowych równowartości w pieniądzu/ekwiwalentu przedmiotu wkładu niepieniężnego będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie przez Niego od Spółki w wykonaniu art. 431 § 5 ksh równowartości w pieniądzu/ekwiwalentu przedmiotu wkładu niepieniężnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. l ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej updof), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do art. 11 ust. 1 updof, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z powyższych przepisów wynika, że updof nie zawiera definicji legalnej dochodu (przychodu). Wnioskodawca wskazuje, że pojęcie to ma charakter klauzuli generalnej, przez którą rozumieć należy każde definitywne i jednocześnie trwałe przysporzenie majątkowe. Dochód (przychód) musi zatem stanowić realny przyrost ekonomiczny, tj. polegać na zmianie „in plus” w majątku podatnika. Opcjonalnie, dochód (przychód) może być także rozpatrywany w aspekcie negatywnym, tj. polegającym na uwolnieniu się z obowiązku określonego świadczenia.

Zgodnie art. 140 § 1 ksh, każdy komplementariusz ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Stosownie do art. 146 § 2 pkt 8 ksh, zgody wszystkich komplementariuszy wymagają, pod rygorem nieważności, uchwały walnego zgromadzenia w sprawie zmiany statutu.

Zgodnie z art. 431 § 1 ksh: „podwyższenie kapitału zakładowego wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji”. Na podstawie art. 431 § 4 ksh: „uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego nie może być zgłoszona do sądu rejestrowego po upływie sześciu miesięcy od dnia jej powzięcia (...)”. Art. 431 § 5 ksh stanowi z kolei, że: „zarząd dokona zwrotu wkładów pieniężnych lub niepieniężnych osobom, które objęły akcje, najpóźniej z upływem miesiąca od bezskutecznego upływu sześciomiesięcznego terminu, o którym mowa w § 4, a w przypadku zgłoszenia podwyższenia kapitału zakładowego do sądu rejestrowego, przed upływem miesiąca, licząc od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o odmowie rejestracji. Przepis ten nie narusza art. 438 § 3 i § 4 oraz art. 439 § 3”.

Ww. przepisy ksh regulują zasady podwyższania kapitału zakładowego spółki akcyjnej i – poprzez odpowiednie stosowanie – spółki komandytowo-akcyjnej. Kodeks spółek handlowych nie zawiera jednak uregulowania co do formy, w jakiej zarząd spółki chcącej dokonać podwyższenia kapitału zakładowego ma zwrócić otrzymane wkłady. W literaturze przyjmuje się jednak, że w przypadku gdy zwrot wkładu niepieniężnego w naturze nie jest możliwy, należy zwrócić jego równowartość w pieniądzu (tak: S. Sołtysiński, M. Mataczyński, T. Sójka, [w:] Sołtysiński, Szajkowski, Szumański, Szwaja, Komentarz ksh, t. III, 2013, s, 1599, Nb 55; W. Popiołek, [w:] Strzępka, Komentarz ksh, 2013, komentarz do art. 431 ksh, Nb 25).

Wnioskodawca rozważa wystąpienie do Spółki z formalnym żądaniem zwrotu przedmiotu wkładu lub jego ekwiwalentu w pieniądzu lub w naturze np. w innych papierach wartościowych.

Biorąc pod uwagę kontekst prawny i okoliczności zdarzenia faktycznego, Wnioskodawca wskazuje, że przepisy updof, nie odnoszą się wprost do sytuacji, w której dochodzi do zwrotu przedmiotu wkładu wspólnikowi przez spółkę, w sytuacji niezarejestrowania uchwały w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego na podstawie przepisów ksh (w pewnym zakresie czynił to np. art. 21 ust. 1 pkt 50 updof w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. w odniesieniu do wkładów wniesionych do spółki osobowej). Z całą pewnością nie reguluje takiego zdarzenia np. art. 21 ust. 1 pkt 50 updof, odnoszący się do zwrotu wkładów wniesionych do spółdzielni, art. 21 ust. 1 pkt 50a updof, odnoszący się do likwidacji spółki będącej podatnikiem podatku dochodowego, art. 21 ust. 1 pkt 51 updof, odnoszący się do zwrotu dopłat. Nie ma tu również zastosowania art. 14 ust. 3 pkt 10 updof, zgodnie z którym nie zalicza się do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki, oraz art. 14 ust. 3 pkt 11 updof, zgodnie z którym nie zalicza się do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, w ocenie Spółki, w sprawie zastosowanie znaleźć powinny ogólne zasady kwalifikowania przysporzenia majątkowego jako przychodu podatkowego.

Wnioskodawca podkreśla, że istotą podatku dochodowego jest obciążanie przyrostu majątkowego, tj. wartości, która wchodząc do majątku podatnika zwiększa jego aktywa, a przy tym posiada charakter trwały i definitywny (podobnie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych np. NSA w wyroku z dnia 28 stycznia 2015 r., sygn. akt II FSK 2083/13: przychód to definitywne przysporzenie majątkowe. Przychodem będą wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, rzeczywiście otrzymane w roku podatkowym). Dochód (przychód) niedefinitywny nie jest dochodem (przychodem) podlegającym opodatkowaniu (wyrok NSA z dnia 10 lipca 2013 r., sygn. akt II FSK 2036/11). W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca otrzyma zwrot przedmiotu wkładu, lub alternatywnie – gdy Spółka nie będzie w stanie z przyczyn obiektywnych zwrócić Wnioskodawcy przedmiotu wkładu – zwrot ekwiwalentu tego przedmiotu wkładu (np. w postaci pieniędzy i/lub papierów wartościowych). Z tej przyczyny, Wnioskodawca nie rozpozna jakiegokolwiek faktycznego wzrostu swojego majątku, gdyż otrzyma z powrotem składnik majątku będący pierwotnie Jego własnością lub ewentualnie ekwiwalent tego składnika majątku. Dlatego też, zwrot przedmiotu wkładu wynikający bezpośrednio z ksh, nie powinien podlegać pdof, podobnie np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2008 r., nr ITPB2/415-217/08/MK: „w języku potocznym „zwrot” rozumiany jest jako „oddanie komuś jego własności”. Tym samym brak przysporzenia majątkowego w sytuacji otrzymania zwrotu zapłaconej ceny z tytułu nieważnie zawartej umowy sprzedaży, przy jednoczesnym zwrocie świadczenia wzajemnego (zakupionej nieruchomości), uniemożliwia traktowanie otrzymanego zwrotu w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy (…). Wobec powyższego otrzymany zwrot nie podlega opodatkowaniu”.

Jak podkreśla się w np. orzecznictwie zapadłym w odniesieniu do umowy depozytu nieprawidłowego, który w swej ekonomicznej treści poniekąd odpowiada sytuacji, w jakiej znalazł się Wnioskodawca, zwrot przedmiotu, jak też zwrot ekwiwalentu przedmiotu depozytu w warunkach umowy depozytu nieprawidłowego, nie rodzi konsekwencji podatkowych dla deponenta. Zgodnie z wyrokiem WSA w Szczecinie z dnia 18 listopada 2015 r. (sygn. akt I SA/Sz 902/15), w sytuacji gdy oddający w depozyt nie otrzymuje zwrotu rzeczy, a jej ekwiwalent, nie może być mowy o żadnym przysporzeniu po jego stronie, gdyż wykonanie zobowiązania nie spowoduje przysporzenia skutkującego obowiązkiem podatkowym. „O ewentualnym przysporzeniu po stronie skarżącej można by jedynie mówić, gdyby wartość spełnionego „zmienionego” świadczenia była niższa od wartości świadczenia pierwotnego, a na Spółce, zgodnie z porozumieniem stron, nie ciążyłaby pozostała część zobowiązania. Jednakże z opisu zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku wynika, że świadczenie zastępcze, które przyjmie formę pieniężną będzie odpowiadało wartości rzeczy oddanych w depozyt (…). Jeszcze raz należy w związku z tym podkreślić, że w przedstawionym przez skarżącą zdarzeniu przyszłym dochodzi jedynie do wykonania zobowiązania, powstałego już uprzednio na mocy wcześniejszej umowy między stronami, przy czym – na podstawie porozumienia zawartego między stronami umowy – wykonanie zobowiązania następuje w innej formie, aniżeli strony się pierwotnie umówiły. Jest to zatem jedynie zmiana sposobu wykonania już wcześniej powstałego zobowiązania. Zobowiązanie skarżącej wygasa, tak jakby wygasło przez zwykłe wykonanie zobowiązania w jego pierwotnej formie, tj. poprzez zwrot rzeczy (zboża) oddanych w depozyt nieprawidłowy”.

Opodatkowaniu podlegają przesunięcia majątkowe pomiędzy podatnikami, które są dokonywane w oparciu o tytuł prawny przewidujący ich odpłatne zbycie, a strony transakcji łączy umowa przewidująca zapłatę ceny. Dlatego też świadczenie zastępcze, które nie przewiduje odpłatnego zbycia majątku, nie jest tożsame z umową sprzedaży czy zamiany, a stanowi jedynie modyfikację dotychczasowego zobowiązania, nie może prowadzić do opodatkowania po stronie osoby otrzymującej to świadczenie, podobnie na przykładzie pożyczki WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 18 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Po 292/08: „pożyczki (lub świadczenia o zbliżonym charakterze), jako że co do zasady muszą być spłacone (zwrócone), nie mają wpływu na wysokość przychodu podatkowego (por. przykładowo wyrok NSA z dnia 13 września 2000 r., sygn. akt SA/Sz 1634/99)”.

Wnioskodawca wskazuje również, że zwrot przedmiotu wkładu jest zbliżony do art. 14 ust. 3 pkt 3a updof, zgodnie z którym nie zalicza się do przychodów zwrotu innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Wydatek w postaci przedmiotu wkładu niepieniężnego nie został przez Wnioskodawcę zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Analogicznie zwrot tego wydatku (lub jego ekwiwalentu) nie powinien być zdarzeniem opodatkowanym dla Wnioskodawcy. W podobny sposób działa np. wadium, które w razie przegrania przetargu podlega zwrotowi – w takiej sytuacji wadium z jednej strony nie stanowi kosztu podatkowego, ale też zwracane wadium nie stanowi przychodu podatkowego (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja indywidualna z dnia 10 kwietnia 2013 r., nr IPPB1/415-284/13-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, interpretacja indywidualna z dnia 5 lutego 2015 r., nr ILPB1/415-1266/14-4/AA).

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot wniesionego wkładu nie będzie również wiązał się dla Niego z powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 updof. Podstawową cechą nieodpłatnego świadczenia jest to, że otrzymujący przysporzenie nie jest zobowiązany do jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, np. obniżki ceny z tytułu sprzedaży towaru lub świadczonej usługi. Pojęcie nieodpłatnego świadczenia obejmuje te spośród nich, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub też których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy czy finansowy.

Tym samym uznać należy, że Wnioskodawca nie uzyska jakiejkolwiek korzyści majątkowej kosztem innego podmiotu, a jedynie przywróci swój stan posiadania sprzed uszczuplenia swojego majątku na rzecz Spółki.

Podsumowując, skoro na SKA ciążył będzie prawny obowiązek zwrotu wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego, z racji uchylenia uchwały w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego, to taki zwrot, w tym także zwrot ekwiwalentu przedmiotu wkładu, powinien być neutralny dla Wnioskodawcy na gruncie pdof.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. W świetle powyższych przepisów przychód powstaje zatem w każdym przypadku, w którym podatnik uzyskuje realną korzyść.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierają specyfikację źródeł przychodów, na podstawie których następuje przypisanie konkretnego przychodu do źródła przychodu. Przypisanie do konkretnego źródła przychodów jest istotne, ponieważ w zależności od ustalenia źródła przychodów, dla tego przychodu powstają dalsze skutki podatkowe prowadzące do obliczenia uzyskanego dochodu lub poniesionej straty w danym okresie rozliczeniowym.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit.a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

Przepis art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1ab ww. ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wniósł wkład niepieniężny na podwyższenie kapitału zakładowego spółki komandytowo-akcyjnej (SKA, Spółka) na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego SKA. Podwyższenie kapitału zostało przyjęte w Uchwale Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia. Dnia 23 października 2015 r. Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki i pokryciu go wkładem niepieniężnym w postaci akcji polskiej spółki akcyjnej. W wykonaniu tej uchwały, SKA zawarła z Wnioskodawcą umowę o przeniesienie własności przedmiotu aportu (tzw. umowa aportowa). Akcje w podwyższonym kapitale zakładowym SKA zostały objęte przez Wnioskodawcę na podstawie umowy objęcia akcji w drodze oferty i przyjęcia oferty z dnia 23 października 2015 r. Po zawarciu umowy aportowej i nabyciu wkładu, SKA rozporządziła otrzymanymi składnikami majątku, zbywając je odpłatnie na rzecz podmiotu trzeciego. Spółka uchybiła obowiązkowi zarejestrowania ww. uchwały w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS) w terminie sześciu miesięcy od dnia jej powzięcia wynikającego z art. 431 § 4 ksh i nadal pozostaje w zwłoce w wykonaniu tego obowiązku. Wnioskodawcy przysługuje roszczenie o zwrot wniesionego wkładu na podstawie art. 431 § 4 i § 5 ksh. Na dzień złożenia wniosku komplementariusz SKA nie wykonał swojego ustawowego obowiązku i nie zwrócił Wnioskodawcy przedmiotu wkładu niepieniężnego. Wnioskodawca rozważa wystąpienie do Spółki z formalnym żądaniem zwrotu przedmiotu wkładu lub jego ekwiwalentu w pieniądzu lub w naturze (np. w innych papierach wartościowych).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę równowartości w pieniądzu/ekwiwalentu przedmiotu wkładu niepieniężnego od spółki komandytowo-akcyjnej po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód z tytułu zbycia akcji, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sposób opodatkowania tych dochodów określa art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 - osiągnięta w roku podatkowym.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe i powołane przepisy prawa podatkowego w sytuacji, gdy po wniesieniu przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w postaci akcji do spółki komandytowo-akcyjnej, spółka ta zbyła te akcje na rzecz podmiotu trzeciego i uchybiła obowiązkowi zarejestrowania uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego w Krajowym Rejestrze Sądowym w terminie sześciu miesięcy od dnia jej powzięcia i nadal pozostaje w zwłoce w wykonaniu tego obowiązku a Wnioskodawca otrzyma równowartość w pieniądzu/ekwiwalent wniesionego wkładu, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód z tytułu odpłatnego zbycia akcji na rzecz spółki, tj. przychód, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, dokonując oceny prawnej zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku na gruncie wykładni obowiązujących przepisów prawa nie sposób zgodzić się z argumentacją Wnioskodawcy sprowadzającej się do twierdzenia, że skoro na spółce komandytowo-akcyjnej ciążył będzie prawny obowiązek zwrotu wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego z racji uchylenia uchwały w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego, to zwrot ww. wkładu, powinien być neutralny dla Wnioskodawcy na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sadów administracyjnych i interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że rozstrzygnięcia te dotyczyły tylko konkretnych spraw podatnika osądzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych oraz sądów administracyjnych to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. W związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Z uwagi na powyższe przywołane rozstrzygnięcia nie są wiążące dla tutejszego Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97 300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.