Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB3.4510.16.2017.1.KK
z 27 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2017 r. (data wpływu 12 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup Usług poniesionych w związku z przeprowadzeniem Transakcji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup Usług poniesionych w związku z przeprowadzeniem Transakcji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1. Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest spółką prawa polskiego, polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
   
2. Wnioskodawca zamierza nabyć 100% udziałów w polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka Przejmowana), prowadzącej działalność gospodarczą polegającą m.in. na prowadzeniu internetowych serwisów sprzedażowych oraz świadczeniu usług w zakresie IT. Intencją Wnioskodawcy jest nabycie Spółki Przejmowanej w celu kontynuowania działalności gospodarczej prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa i tym samym osiąganie przychodów z działalności gospodarczej podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT).
3. Po nabyciu udziałów w Spółce Przejmowanej Wnioskodawca przewiduje także przeprowadzenie połączenia ze Spółką Przejmowaną w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: KSH). W wyniku połączenia cały majątek Spółki Przejmowanej zostanie przeniesiony na Wnioskodawcę (będącego spółką przejmującą).
4. Celem powyższego połączenia będzie m.in. uproszczenie i uporządkowanie struktury kapitałowej grupy, obniżenie kosztów administracyjnych i zarządczych związanych z funkcjonowaniem odrębnych podmiotów prawnych oraz usprawnienie rozliczeń i przepływów środków pieniężnych w ramach grupy. Dokonanie połączenia wymagane jest także przez banki, co zostało wskazane w dokumentacji dotyczącej udzielonego finansowania.
   
5. Po przeprowadzeniu planowanego połączenia Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w oparciu o majątek, którego właścicielem do momentu połączenia będzie Spółka Przejmowana i w oparciu o tak uzyskany majątek będzie uzyskiwał dodatkowe przychody z działalności gospodarczej podlegające opodatkowaniu CIT.
   
6. W związku z zakupem udziałów w Spółce Przejmowanej oraz planowanym połączeniem (dalej: Transakcja), Wnioskodawca poniósł i będzie ponosił szereg wydatków. Wydatki te są związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem Transakcji.
   
   

Wydatki poniesione/które będą poniesione do czasu dokonania Transakcji, obejmują/obejmą w szczególności (ale nie wyłącznie):

1. koszty doradztwa biznesowego, finansowego, prawnego, podatkowego świadczonego przez podmioty trzecie (w tym koszty badania due diligence w poszczególnych dziedzinach);
   
2. koszty doradztwa strategicznego i negocjacji handlowych;
   
3. koszty związane z planowaniem i organizacją warunków finansowania Transakcji;
   
4. koszty delegacji, tłumaczeń oraz analiz eksperckich;
   
5. koszty doradztwa w zakresie finansów korporacyjnych (w tym koszty usług w zakresie koordynacji procesu nabycia);
   
6. koszty usług notarialnych;
   
7. koszty usług księgowych;
   
8. opłaty na rzecz ostatecznych inwestorów, w odniesieniu do organizacji i koordynacji Transakcji;

(dalej łącznie: Usługi).

Poniesienie tych wydatków było i jest konieczne w celu m.in. weryfikacji rentowności Spółki Przejmowanej oraz gospodarczej zasadności Transakcji, a także identyfikacji ewentualnych istotnych czynników i ryzyk związanych z Transakcją (jak np. czynniki finansowe, prawne, podatkowe). Ponadto, nabywane Usługi służą opracowaniu struktury nabycia oraz ułatwieniu pozyskania środków niezbędnych do przeprowadzenia Transakcji.

7. Wyżej wymienione wydatki były kluczowe z perspektywy biznesowej do przeprowadzenia Transakcji, a przez to w sposób pośredni warunkowały uzyskanie przychodów podlegających opodatkowaniu CIT, w tym również dodatkowych przychodów z działalności jaką Wnioskodawca będzie prowadził po przeprowadzeniu planowanego połączenia.
   
8. Usługi te zostały (lub zostaną) odpowiednio udokumentowane fakturami lub innymi dokumentami wystawionymi na Wnioskodawcę. Celem uzupełnienia, Wnioskodawca zwraca także uwagę, że koszty Usług zostaną w większości zafakturowane i zapłacone już po nabyciu udziałów w Spółce Przejmowanej. Możliwe również, że niektóre wydatki związane z funkcjonowaniem Spółki zostaną refakturowane na Wnioskodawcę przez podmioty powiązane.
   
9. Poza wymienionymi wyżej wydatkami z tytułu Usług dostarczonych przez kontrahentów zewnętrznych, Wnioskodawca poniósł / poniesie również wydatki bezpośrednio dotyczące nabycia udziałów (takie jak np. cena nabycia udziałów, koszty notarialne itd.). W celu uniknięcia wątpliwości Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż rozpoznanie podatkowe tych ostatnich wydatków nie jest przedmiotem niniejszego zapytania.
   
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy koszty poniesione/które zostaną poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie Usług w związku z przygotowaniem i przeprowadzeniem Transakcji stanowią na gruncie ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z przychodem?
2. Czy koszty, o których mowa w pytaniu 1, powinny być potrącalne dla celów podatkowych w dacie ich poniesienia rozumianej zgodnie z art. 15 ust 4e ustawy o CIT (tzn. w dniu, na który ujęto dany wydatek jako koszt w księgach rachunkowych, z wyjątkiem ujętych jako koszt rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (dalej: BRM)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione (które zostaną poniesione) na nabycie Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem Transakcji stanowią (będą stanowić) w świetle przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm. – dalej: Ustawa o CIT) koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z przychodami.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT).

Jak zostało wskazane powyżej w opisie stanu faktycznego, wydatki (w tym na zakup Usług) były ponoszone w związku z realizacją przez Wnioskodawcę procesu nabycia udziałów Spółki Przejmowanej. Po zamknięciu tego procesu oraz po przeprowadzeniu planowanego połączenia Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w oparciu o majątek, którego właścicielem do momentu połączenia będzie przejęta spółka i w oparciu o tak uzyskany majątek będzie uzyskiwał dodatkowe przychody z działalności gospodarczej podlegające opodatkowaniu CIT. Zatem koszty Usług poniesione w celu umożliwienia przeprowadzenia Transakcji, a w konsekwencji, w celu umożliwienia Wnioskodawcy uzyskiwania dodatkowych przychodów podlegających opodatkowaniu spełniają podstawowy warunek zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, tj. są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów podatkowych.

Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT zawiera katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Przepis ten nie wymienia wydatków na nabycie usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji nabycia udziałów. Mając na uwadze fakt, iż w ramach Transakcji dojdzie do nabycia przez Wnioskodawcę udziałów Spółki Przejmowanej, w analizie należy odnieść się do treści art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in. wydatków na objęcie lub nabycie udziałów.

Przepisy ustawy o CIT nie definiują wprost co należy rozumieć pod pojęciem wydatków na nabycie lub objęcie udziałów. Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, iż przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT obejmuje swoim zakresem wyłącznie wydatki pozostające w bezpośrednim związku z nabyciem udziałów lub akcji (szerszy komentarz w tym zakresie Wnioskodawca prezentuje poniżej).

Na podstawie wykładni literalnej tego przepisu posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem „wydatki na objęcie lub nabycie” udziałów, a nie przykładowo „wydatki poniesione w celu objęcia lub nabycia” udziałów w sposób jednoznaczny wskazuje na konieczność istnienia ścisłego i bezpośredniego związku tego rodzaju wydatków z nabyciem lub objęciem udziałów lub akcji.

Ponadto należy zauważyć, iż art. 16 ustawy o CIT stanowi katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu, a więc szczegółowy katalog wyjątków od ogólnej zasady uznawania wydatków określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT za koszty uzyskania przychodu.

W konsekwencji, kategoria wskazana w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT (tym samym także pojęcie wydatków na nabycie lub objęcie udziałów lub akcji), nie powinna być interpretowane rozszerzająco, lecz w sposób ścisły.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w piśmie Ministra Finansów z 7 sierpnia 2002 r. (sygn. PB4/AK-8214-6905-192/02) wydanym na podstawie art. 14 Ordynacji Podatkowej, w którym Minister Finansów wskazał, że wydatkami na nabycie udziałów lub akcji są wyłącznie wydatki bezpośrednio związane z nabyciem, tj. wydatki, bez których nie byłoby możliwe nabycie lub objęcie udziałów lub akcji (w szczególności cena nabycia udziałów).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych wydawanych na przestrzeni lat, czego przykładem może być m.in.:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 18 czerwca 2015r., (sygn. IBPBI/2/4510-349/15/IZ), w której organ stwierdził, że kategorie kosztów takie, jak: koszty usług doradczych, prawnych, finansowych, koszty zakupu raportu due dilligence i koszty delegacji stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów;
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 20 marca 2014 r. (sygn. ITPB3/423-619/13/MK), w której to organ potwierdził stanowisko podatnika, że „koszty przeprowadzenia badania due dilligence prawnego, finansowo-podatkowego, techniczno-środowiskowego, ubezpieczeniowego, negocjacje umowy sprzedaży udziałów/akcji, koszty doradztwa przy zakupie udziałów/akcji, koszty doradztwa związanego z pozyskaniem niezbędnych zezwoleń od organów administracji, w tym Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, koszty wsparcia w zakresie wyceny udziałów/akcji oraz negocjowania warunków ich nabycia (...) mają inną charakterystykę - są to koszty niewątpliwie związane z nabyciem udziałów / akcji, ale o charakterze ogólnym, związane z nabyciem udziałów/akcji w sposób pośredni”;
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 grudnia 2014 r. (sygn. IPPB3/423-812/13-2/MC), w której to organ potwierdził stanowisko podatnika, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania do wydatków poniesionych na usługi doradcze oraz opłaty bankowe związane z procesem nabycia udziałów. Wydatki te będą więc stanowiły koszty uzyskania przychodów rozliczane na zasadach ogólnych. Ponadto organ wskazał, iż przedmiotowe wydatki, z uwagi na ich naturę, stanowią koszty pośrednio związane z przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT;
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia z 28 lutego 2012 r. (sygn. IBPBI/2/423-1377/11/SD), w której organ potwierdził prawidłowość stanowiska podatnika, że koszty pomocy prawnej, delegacje pracowników, analizy techniczne oraz przygotowanie oferty nie są kosztami warunkującymi nabycie udziałów / akcji o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT w konsekwencji stanowią koszty pośrednie, potrącalne w dacie ich poniesienia;
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 31 stycznia 2011 r. (sygn. IPPB3/423-808/10-2/MC) w której organ potwierdził prawidłowość stanowiska podatnika, że koszty doradztwa inwestycyjnego, koszty przygotowania projekcji finansowych, koszty audytu oraz audytu środowiskowego, koszty doradztwa prawnego, koszty due diligence, koszty wyjazdów nie stanowią „wydatków na nabycie udziałów” i w konsekwencji stanowią koszty podatkowe w chwili ich poniesienia;
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 23 lutego 2009 r. (ILPB3/423-791/08-4/MC); w której organ potwierdził prawidłowość stanowiska podatnika, że koszty doradztwa inwestycyjnego, koszty przygotowania projekcji finansowych, koszty audytu oraz audytu środowiskowego, koszty doradztwa prawnego, koszty due diligence, koszty wyjazdów nie stanowią „wydatków na nabycie udziałów” i w konsekwencji stanowią koszty podatkowe w chwili ich poniesienia;
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 19 maja 2008 r. (sygn. ILPB3/423-135/08-2/EK), w której organ uznał, iż „wydatki, które Spółka ponosi w związku planowanym nabyciem udziałów/akcji w innych podmiotach, takie jak koszty ekspertyz prawnych, wycen, analiz opłacalności, badań due diligence, podróży służbowych, nie są kosztami warunkującymi nabycie tych udziałów/akcji, a zatem wobec nich nie znajdą zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.
  
  

Przedstawioną przez Wnioskodawcę interpretację przepisu art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT potwierdzają również orzeczenia sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku NSA z dnia 7 września 2004 r., (sygn. akt FSK 324/2004), Sąd stwierdził, że „Przez wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2000 r. Nr 54, poz. 654), należy rozumieć wydatki podatnika bezpośrednio związane z nabyciem akcji, a więc w szczególności ich cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego.”

W świetle powyższego, należy uznać, iż przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania do wydatków poniesionych przez Spółkę na Usługi. Wydatki te będą więc stanowiły koszty uzyskania przychodów rozliczane na zasadach ogólnych. Ponadto, należy uznać, iż przedmiotowe wydatki, z uwagi na ich naturę, stanowią koszty pośrednio związane z przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki na Usługi powinny być potrącane dla celów podatkowych w dacie ich poniesienia.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2

Wydatki na Usługi jako koszty pośrednio związane z przychodami Wnioskodawcy powinny być, w świetle art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, potrącalne dla celów podatkowych w dacie ich poniesienia.

Datę poniesienia zdefiniowano w art. 15 ust. 4e ustawy o CIT. Przepis ten stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo BRM.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że moment rozpoznania wydatku jako koszt w księgach rachunkowych wyznacza także moment potrącenia kosztu dla celów podatkowych. Takie podejście potwierdzają interpretacje prawa podatkowego w tym m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 maja 2015 r. (IPPB6/4510-54/15-3/AG), według której „Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 4e ustawy o CIT (...) moment zaksięgowania wydatku jako kosztu dla celów rachunkowych przekłada się na moment ujęcia wydatku jako koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych (...); moment powstania kosztu podatkowego będzie uzależniony od uznania wydatku za koszt w ujęciu bilansowym. Zatem, wydatki dotyczące zakupu części zamiennych mogą być przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z chwilą zaksięgowania ich jako koszty dla celów rachunkowych, czyli na zakończenie każdego okresu rozliczeniowego (miesiąca). Podobnie w interpretacji z dnia 29 września 2010 r. (IPPB3/423-400/10-4/GJ), w której organ stwierdził: „podstawowe znaczenie ma dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, jako dzień do którego dany wydatek powinien zostać przypisany. Zgodnie bowiem z brzmieniem powołanego przepisu, data ta stanowi również moment rozpoznania kosztu do celów podatkowych. Oznacza to więc, że w przypadku, gdy koszt rozpoznany zostanie jednorazowo dla celów księgowych, to również jednorazowo powinien zostać rozpoznany dla celów podatkowych. Zasada ta obowiązuje również w sytuacji przeciwnej, tj. jeśli koszt zostaje rozpoznany dla celów księgowych na przestrzeni lat, również dla celów podatkowych powinien być rozpoznany na przestrzeni lat.”

Analogiczna teza została zaprezentowana w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 czerwca 2014 r., sygn. IPPB3/423-315/14-2/MC „Podkreślić należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Wskazać należy, iż z brzmienia art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika i jednoznacznie, że ustawodawca uzależnia moment, w którym wydatek staje się kosztem uzyskania przychodów od momentu ujęcia go w księgach zgodnie z zasadami ustawy z dnia 29 września 1994 r. rachunkowości.”

Również wyroki sądów administracyjnych wskazują, że księgowe podejście do ujmowania wydatków w kosztach determinuje ich rozpoznanie dla celów podatkowych (przykładowo: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 września 2012 r. sygn. II FSK 253/11 lub z dnia 20 maja 2014 r., sygn. II FSK 1443/12, w którym to NSA stwierdził, że wydatki na prowizje bankowe poniesione w związku ze sfinansowaniem nabycia udziałów w spółce należy uznać za koszty pośrednio związane z przychodem, natomiast za dzień poniesienia tych kosztów należy uznać dzień ich ujęcia w księgach rachunkowych na podstawie faktury).

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że będzie mu przysługiwało prawo do zaliczenia wydatków na zakup Usług poniesionych w związku z przygotowaniem i przeprowadzeniem Transakcji do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, rozumianej zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT (tj. w dniu, na który ujęto dany wydatek jako koszt w księgach rachunkowych, z wyjątkiem ujętych jako koszty rezerw albo BRM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.