Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP1.4512.87.2017.1.NK
z 20 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2017 r. (data wpływu 23 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży udziałów w Spółce 6 oraz uprawnienia do wystawienia faktury na rzecz nabywcy tych udziałów w przypadku zastosowania zwolnienia od podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży udziałów w Spółce 6 oraz uprawnienia do wystawienia faktury na rzecz nabywcy tych udziałów w przypadku zastosowania zwolnienia od podatku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od roku 2004 prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą X (NIP (…)). Przedmiotem działalności gospodarczej jest:

1. 46.51.Z Sprzedaż hurtowa komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania,
   
2. 47.41.Z Sprzedaż detaliczna komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,
   
3. 61.90.Z Działalność w zakresie pozostałej telekomunikacji,
   
4. 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem,
   
5. 62.02.Z Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,
   
6. 62.03.Z Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi,
   
7. 62.09.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych,
   
8. 63.11.Z Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,
   
9. 63.12.Z Działalność portali internetowych,
   
10. 73.12.Z Pośrednictwo w sprzedaży czasu i miejsca na cele reklamowe w radio i telewizji,
    
11. 95.11.Z Naprawa i konserwacja komputerów i urządzeń peryferyjnych.
    
    

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie był oraz nie jest obrót papierami wartościowymi.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest udziałowcem w następujących Spółkach:

1. Spółka 1 – posiada 80% udziałów, pełni w niej również funkcję prezesa zarządu,
2. Spółka 2 – posiada 99% udziałów, pełni w niej również funkcję prezesa zarządu,
3. Spółka 3 – posiada 34% udziałów,
4. Spółka 5 – posiada 20,6 % udziałów, pełni w niej również funkcję prokurenta,
5. Spółka 6 – posiada 32% udziałów.
   
   

Objęcie udziałów przez Wnioskodawcę w ww. Spółkach nie następowało w celach spekulacyjnych, tj. Wnioskodawca nie obejmował udziałów wyłącznie w tym celu, aby je później sprzedać licząc na wzrost ich wartości. Zarówno w momencie objęcia udziałów, jak również w momencie ewentualnej sprzedaży udziałów, przedmiotem faktycznie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie jest i nie będzie ani działalność maklerska ani działalność brokerska. Podobnie posiadanie udziałów w ww. Spółkach nie było bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej, w ramach której zajmował się obrotem udziałami oraz nie prowadził działalności w zakresie zarządzania udziałami. W przeszłości Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży udziałów lub akcji w Spółkach, z wyjątkiem sprzedaży w roku 2009 230 udziałów w Spółce 5.

W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać udziały w Spółce 6 na rzecz czynnego podatnika podatku od towarów i usług, w której poza posiadaniem udziałów nie pełni jakichkolwiek funkcji – nie uczestniczy w zarządzaniu Spółką 6 oraz z którą nie ma zawartej umowy o pracę. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (X) nie świadczy na rzecz Spółki 6 jakichkolwiek usług, natomiast do dnia 31 grudnia 2016 r. świadczył na rzecz Spółki 6 usługi licencyjne, w ramach których świadczył usługi informatyczne i techniczne (nie świadczył usług administracyjnych, finansowych i handlowych).

Wnioskodawca w przyszłości oraz na dzień sprzedaży udziałów w Spółce 6 planuje ponownie świadczyć na rzecz Spółki 6 usługi licencyjne, w ramach których świadczyć będzie usługi informatyczne i techniczne, natomiast nie będzie świadczyć usług administracyjnych, finansowych, handlowych. Planowana sprzedaż udziałów jest konsekwencją zmiany planów gospodarczych (ekonomicznych) Wnioskodawcy, jej celem nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przestawionego stanu sprawy, sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce 6 będzie korzystała ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Czy w przypadku zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce 6, Wnioskodawca będzie uprawniony na podstawie art. 106b ustawy o podatku od towarów i usług do wystawienia faktury na rzecz nabywcy udziałów w Spółce 6 będącego podatnikiem podatku od towarów i usług?
3. Czy w przypadku opodatkowania 23% podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce 6, Wnioskodawca będzie obowiązany na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług do wystawienia faktury na rzecz nabywcy udziałów w Spółce 6 będącego podatnikiem podatku od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Mając na uwadze przedstawione okoliczności faktyczne, Wnioskodawca reprezentuje stanowisko, że sprzedaż udziałów w Spółce 6 korzysta ze zwolnienia, o którym mowa odpowiednio w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do stanu sprawy przedstawionego w niniejszym wniosku o interpretację Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 12 grudnia 2016 r. o sygn. akt 2461-IBPP2.4512.785.2016.2.JJ stwierdził, że sprzedaż udziałów w Spółce 6 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dlatego też przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację jest zagadnienie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziałów w Spółce 6, a nie kwestia podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy – obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. – zwalnia się od podatku usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w:

1. spółkach,
2. innych niż spółkach podmiotach, jeżeli mają one osobowość prawną

-z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi.

W oparciu o art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41. Przy czym, w myśl art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Stosownie do art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13 nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Należy również wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 16 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 40a i 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

1. tytuł prawny do towarów;
2. tytuł własności nieruchomości;
3. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
4. udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;
5. prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.
   
   

Na gruncie prawa wspólnotowego, powyższe kwestie regulują przepisy art. 135 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z późn. zm.). Jak bowiem wynika z zapisu art. 135 ust. 1 Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają, między innymi, transakcje, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarzadzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych, o których mowa w art. 15 ust. 2. Artykuł 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE przewiduje natomiast, że: państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości;
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

W świetle zatem przepisów Dyrektywy 2006/112/WE (art. 135 ust. 1 lit. f), transakcje (z wyłączeniem przechowywania i zarządzania), których przedmiotem są udziały (w tym także sprzedaż, pośrednictwo w sprzedaży) podlegają zwolnieniu od VAT. Stanowisko to zostało także potwierdzone w orzecznictwie ETS, np. w wyroku z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-29/08. ETS stwierdził, że do zakresu stosowania szóstej dyrektywy należą usługi związane z udziałami/akcjami chociaż zwolnione są od podatku VAT na podstawie art. 13 część B lit. d pkt 5 tej dyrektywy: w szczególności transakcje dotyczące akcji, udziałów w spółkach lub stowarzyszeniach, obligacji i innych papierów wartościowych polegające na uzyskiwaniu stałego dochodu z działalności przekraczającej ramy samego nabywania i sprzedaży papierów wartościowych. A zatem na gruncie prawa unijnego sprzedaż udziałów jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

W związku z faktem, że zwolnienia określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika, pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle. Zatem, w pierwszej kolejności należy określić od spełnienia jakich przesłanek ustawodawca uzależnił przedmiotowe zwolnienie, dotyczące usług finansowych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych. Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT, nie jest uzależnione od rodzaju podmiotu świadczącego te usługi. Sam zakres usług jest bardzo szeroki, jedynym bowiem kryterium przedmiotowego zwolnienia jest świadczenie usług, których przedmiotem są udziały. W efekcie wszystkie usługi dotyczące obrotu udziałami oraz pośrednictwa w tym zakresie, korzystają odpowiednio ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT. W konsekwencji zwolnieniu podlega obrót (sprzedaż, jak i pośrednictwo w sprzedaży) udziałami w spółkach.

Zgodnie ze stanem sprawy przedstawionym we wniosku o interpretację, przedmiotem transakcji Wnioskodawcy będzie sprzedaż udziałów w Spółce 6. W konsekwencji w sprawie Wnioskodawcy nie znajdą zastosowania wyłączenia, o których mowa w art. 43 ust. 13 i 14, gdyż sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów nie stanowi odrębnej usługi stanowiącej element usługi, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40a ww. ustawy. Podobnie sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce 6 nie została wymieniona w katalogu wyłączeń ze zwolnienia wymienionych w art. 43 ust. 15 i art. 43 ust. 16, dlatego też wyłączenia te nie mają zastosowania do sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce 6.

Mając na uwadze powołane przepisy, w odniesieniu do przedstawionych okoliczności faktycznych wskazać należy, że sprzedaż udziałów w Spółce 6 korzysta ze zwolnienia, o którym mowa odpowiednio w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Wnioskodawca reprezentuje stanowisko, że w przypadku zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce 6, Wnioskodawca będzie uprawniony na podstawie art. 106b ustawy o podatku od towarów i usług do wystawienia faktury na rzecz nabywcy udziałów w Spółce 6 będącego podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie ze stanem sprawy, Wnioskodawca jest właścicielem udziałów w Spółce 6 jako osoba fizyczna – nie jest to związane z prowadzaną przez niego działalnością gospodarczą. Stosownie do treści interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 grudnia 2016 r. o sygn. akt 246l-IBPP2.4512.785.2016.2.JJ działania Wnioskodawcy w takim zakresie wpisują się w definicję prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, a wskazana we wniosku planowana sprzedaż udziałów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W następstwie powyższego w trakcie sprzedaży udziałów w Spółce 6, Wnioskodawca działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, wedle którego podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, a więc mają do niego zastosowanie przepisy art. 106b ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 106b ustawy o podatku od towarów i usług:

„Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
   
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
   
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
   
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   

2. Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

3. Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
   
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
   

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty”.

W świetle powyższego, w następstwie zwolnienia sprzedaży udziałów w Spółce 6 od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca stosownie do treści art. 106b ust. 2 ww. ustawy, będzie uprawniony, a nie obowiązany, do wystawienia faktury na rzecz nabywcy udziałów w Spółce 6. Nie dotyczy to jednak sytuacji określonej w art. 106b ust. 3 pkt 2 ww. ustawy to jest, gdy nabywca udziałów w Spółce 6 wystąpi z żądaniem wystawienia faktury w terminie 3 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym Wnioskodawca sprzedał udziały, gdyż wtedy na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek wystawienia faktury.

Ad. 3

Wnioskodawca reprezentuje stanowisko, że w razie opodatkowania 23% podatkiem od towarów i usług sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce 6, Wnioskodawca będzie obowiązany na podstawie art. 106b ustawy o podatku od towarów i usług do wystawienia faktury na rzecz nabywcy udziałów w Spółce 6 będącego podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie ze stanem sprawy Wnioskodawca jest właścicielem udziałów w Spółce 6 jako osoba fizyczna – nie jest to związane z prowadzaną przez niego działalnością gospodarczą. Stosownie do treści interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 grudnia 2016 r. o sygn. akt 246l-IBPP2.4512.785.2016.2.JJ działania Wnioskodawcy w takim zakresie wpisują się w definicję prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, a wskazana we wniosku planowana sprzedaż udziałów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W następstwie powyższego w trakcie sprzedaży udziałów w Spółce 6, Wnioskodawca działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, wedle którego podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, a więc mają do niego zastosowanie przepisy art. 106b ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 106b ustawy o podatku od towarów i usług:

„Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
   
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
   
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
   
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   

2. Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

3. Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
   
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
   

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty”.

W świetle powyższego, w razie opodatkowania transakcji zbycia udziałów w Spółce 6 stawką podstawową podatku od towarów i usług w wysokości 23%, Wnioskodawca stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług ma obowiązek wystawienia faktury na rzecz nabywcy udziałów w Spółce 6 będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – według art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że nie każda czynność dokonana przez podmiot mający status podatnika, będzie podlegać opodatkowaniu. Status podatnika podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

A więc, w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samej sprzedaży udziałów bądź akcji nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym, nie podlega opodatkowaniu.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i sprzedaży akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyrokach w sprawach C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95 TSUE podkreślał, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika. Natomiast w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.

Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem. Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania papierów wartościowych wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, w określonych okolicznościach, a mianowicie gdy:

• posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada;
• sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej;
• posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób ciągły.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne S.A. Beginvest przeciwko Państwu belgijskiemu stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 (2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych.

Również w orzeczeniu z dnia 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 Welthgrove BV (także spółka holdingowa) przeciwko Staatssecretaris van Financien TSUE wyraźnie wskazał, że samo zaangażowanie spółki holdingowej w zarządzanie jej spółkami zależnymi, lecz bez dokonywania transakcji podlegających VAT w rozumieniu art. 2 VI Dyrektywy, nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 (2) tej Dyrektywy. Wobec tego, działalnością gospodarczą będzie tylko takie zarządzanie spółkami zależnymi, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 VI Dyrektywy.

W orzeczeniu TSUE z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Trybunał podtrzymał stanowisko, że udział spółki holdingowej w zarządzaniu spółkami, których udziały nabyła, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, ale tylko w przypadku, gdy pociąga to za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 ust. 1 tej Dyrektywy, takich jak świadczenie przez spółkę holdingową na rzecz spółek zależnych usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych.

W związku z powyższym, zdaniem TSUE, samo nabycie i posiadanie akcji spółki nie powinno być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, nadająca ich posiadaczowi status podatnika.

Trybunał powtórzył tu wyrażone wcześniej w orzeczeniu z dnia 20 czerwca 1996 r. C-155/94 stanowisko, że jeżeli objęcie akcji nie stanowi działalności gospodarczej, to również nie ma takiego charakteru ich zbycie (także orzeczenie TSUE z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C 442/01).

Interpretując wskazany w tym orzecznictwie wyjątek od omawianej zasady, sprowadzający się do możliwości uznania za działalność gospodarczą posiadania (zbywania) udziałów, jeżeli towarzyszyłoby temu uczestnictwo w zarządzaniu spółką – WSA w Opolu w wyroku z dnia 25 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Op 176/10, stwierdził, że taka możliwość ograniczona jest do sytuacji szczególnych, w których udział w zarządzaniu pociąga za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu, takich jak świadczenie usług na rzecz spółki.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada w Spółce 6 udziały, które zamierza zbyć. Jednocześnie Zainteresowany na rzecz tej Spółki do dnia 31 grudnia 2016 r. świadczył usługi licencyjne, w ramach których świadczył usługi informatyczne i techniczne oraz w przyszłości i na dzień sprzedaży udziałów w Spółce 6 planuje ponownie świadczyć na rzecz tej Spółki usługi licencyjne, w ramach których świadczyć będzie usługi informatyczne i techniczne.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca uczestniczy w zarządzaniu Spółką 6, w której udziały posiada, bowiem wykonuje swe działania w zakresie wykraczającym poza zwykłe prawa i obowiązki udziałowca, przez świadczenie usług, na które to składają się usługi informatyczne i techniczne. Powyższe usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem działania Wnioskodawcy w takim zakresie wpisują się w definicję prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, a wskazana we wniosku planowana sprzedaż udziałów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą prawa do zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży udziałów w Spółce 6.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy, zwalnia się od podatku usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w:

1. spółkach,
2. innych niż spółkach podmiotach, jeżeli mają one osobowość prawną

-z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi.

W świetle art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przy czym, w myśl art. art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Należy również wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 16 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 40a i 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

1. tytuł prawny do towarów;
2. tytuł własności nieruchomości;
3. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
4. udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;
5. prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.
   
   

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że czynność sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce 6, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże – z uwagi na treść przepisu art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy – korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Ponadto Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące uprawnienia do wystawienia faktury na rzecz nabywcy udziałów w Spółce 6 w przypadku zastosowania zwolnienia od podatku.

Zasady dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawarte są w Dziale XI rozdziale 1 ustawy.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
   
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
   
   1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
   2. państwa trzeciego.
   
   
   

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Natomiast w myśl art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Ustawodawca nie nakłada natomiast na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w przewidzianym przepisem terminie.

Jak rozstrzygnięto powyżej, czynność sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce 6, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, w związku z czym czynność ta nie musi zostać udokumentowana fakturą (chyba, że nabywca zażąda wystawienia faktury).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że:

Ad. 1 i ad. 2

W świetle przestawionego stanu sprawy, sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce 6 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy. Zatem Wnioskodawca będzie uprawniony na podstawie art. 106b ustawy do wystawienia faktury na rzecz nabywcy udziałów w Spółce 6, będącego podatnikiem podatku od towarów i usług. Z kolei w przypadku, gdy żądanie nabywcy do wystawienia faktury zostanie zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym zostanie dokonana ta czynność, wówczas Wnioskodawca będzie zobowiązany do jej wystawienia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia, czy Wnioskodawca będzie obowiązany na podstawie art. 106b ustawy do wystawienia faktury na rzecz nabywcy udziałów w Spółce 6, w przypadku gdy sprzedaż udziałów będzie opodatkowana 23% podatkiem od towarów i usług.

Zaznacza się, że powyżej stwierdzono, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce 6 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy. Biorąc zatem pod uwagę powyższe rozstrzygnięcie oraz sposób zredagowania pytania oznaczonego we wniosku nr 3, odpowiedź na to pytanie stała się bezprzedmiotowa.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.