Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.1024.2016.1.ANK
z 20 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 listopada 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 2 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy uzyskany przez Spółkę ze strony Partycypantów zwrot nakładów/wydatków na inwestycję wskazanych w stanie faktycznym uznać należy za przychód podatkowy na tle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy uzyskany przez Spółkę ze strony Partycypantów zwrot nakładów/wydatków na inwestycję wskazanych w stanie faktycznym uznać należy za przychód podatkowy na tle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą skupioną na produkcji roślinnej (np. zboża). W związku z prowadzoną działalnością, Spółka zamierza poszerzyć swoje możliwości magazynowania oraz utrzymywania produktów roślinnych. W związku z tym wybudowany został kompleks suszarniczo-magazynowy, złożony z elewatorów do przechowywania zbóż oraz kukurydzy, urządzeń towarzyszących i zapewniających obsługę całego kompleksu jak np. automatyka obiektu, suszarnia i czyszczarnia ale też drogi dojazdowe, waga samochodowa, pomieszczenia oraz urządzenia techniczne i pomocnicze oraz pomieszczenia i urządzenia laboratorium (zwany dalej: „Inwestycją”).

Mając na uwadze ograniczenie kosztów, uniezależnienie się od czynników zewnętrznych czy też widząc szerokie pole do współdziałania oraz wspólny interes, Spółka zamierza podjąć współpracę w zakresie finansowania oraz realizacji Inwestycji z innymi podmiotami (zwane dalej: „Partycypantami”). Spółka oraz Partycypanci (zwani dalej: „Stronami”) zamierzają wspólnie sfinansować realizację Inwestycji. Stosownie do zaangażowania finansowego każdego z Partycypantów, określony zostanie udział w powierzchni magazynowej Inwestycji przysługującej każdej ze stron. Finalnie Inwestycja znajdować się będzie we współwłasności każdej ze Stron.

Na mocy wzajemnych porozumień Strony nabywają własność Inwestycji zgodnie z udziałami adekwatnymi do zaangażowania finansowego, na zasadzie współwłasności. Zgodnie z wolą Stron, Spółka odpowiedzialna jest za:

1. koordynację wszelkich prac związanych z przygotowaniem, wdrożeniem, a następnie rozliczeniem projektu,
2. podpisanie niezbędnych umów,
3. zapewnienie finansowania Inwestycji,
4. organizacja, przechowywanie i nadzór nad dokumentami,
5. prowadzenie prac związanych z monitorowaniem projektu,
6. umożliwienie kontroli oraz audytu Inwestycji na żądanie Partycypantów,
7. prawidłową realizację Inwestycji.
   
   

Na mocy wzajemnych porozumień Partycypanci dokonają na rzecz Spółki zwrotu poniesionych przez nią nakładów/wydatków na Inwestycję, rozumianych w szczególności jako:

1. faktury zakupowe materiałów i usług,
2. podatki i opłaty administracyjne,
3. koszty finansowania

-na podstawie Kosztorysu powykonawczego. Zwrot nakładów inwestycyjnych należny Spółce nastąpi w terminie 30 dni od daty przedłożenia kosztorysu powykonawczego. Powyższe nakłady/wydatki na Inwestycję nie zostaną zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów do chwili dokonania rozliczeń z Partycypantami oraz określenia wartości początkowej środka trwałego przynależnego każdej ze Stron na zasadzie współwłasności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy uzyskany przez Spółkę ze strony Partycypantów zwrot nakładów/wydatków na inwestycję wskazanych w stanie faktycznym uznać należy za przychód podatkowy na tle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., zwana dalej: „ustawą o CIT”) nie definiuje pojęcia „przychodu”, ale w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT zawarty jest katalog przychodów, w którym na pierwszym miejscu wymienione są „otrzymane pieniądze”. Do przychodów podatkowych zalicza się takie przychody, które są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Podatek dochodowy od osób prawnych obejmuje swoim zakresem wszelkie wpływy majątkowe powstałe przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Konstrukcja tego fundamentalnego przepisu ustawy podatkowej oparta jest na przychodach „związanych” z działalnością gospodarczą. W takiej sytuacji odnosi się on do przychodów będących następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, związanych z nią bezpośrednio lub pośrednio.

W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik winien zaliczyć takie przychody, które są mu należne. Nie są to jednak jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie przysporzenia, którymi podatnik może rozporządzać jak właściciel. W analizowanej sprawie uzyskany zwrot nakładów/wydatków na Inwestycję nie jest definitywny i trwały. Zwrot ten nie powiększa aktywów Spółki, bowiem stanowi zwrot poniesionych wcześniej wydatków przeznaczonych na obsługę realizacji Inwestycji.

W art. 12 ust. 1 ustawy o CIT ustawodawca nie sformułował wymogu, aby przychodem były tylko wymienione w art. 12 wpływy, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie zatem wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 tej ustawy, mogą być uznane za przychód osoby prawnej. W szczególności ust. 4 cytowanego artykułu zawiera listę wpływów, które nie mogą być zaliczone do przychodów. Należy przy tym pamiętać, że norma prawna zawarta w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT tworzy zamknięty katalog, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zwężeniu poprzez stosowanie analogii czy wykładni rozszerzającej (por. wyrok NSA z dnia 13 lipca 2010 r. sygn. akt II FSK 455/09).

Jak wskazał też Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 29 kwietnia 2003 r., sygn. III SA 2013/01, „najogólniej można powiedzieć, że przychodami są te wszystkie otrzymane pieniądze i nieodpłatne świadczenia rzeczowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2), które nie zostały wyłączone na podstawie art. 12 ust. 4 (...) okoliczność o rekompensacyjnym charakterze świadczenia (...) mogła natomiast uzasadniać zastosowanie wyjątku z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT. Warunkiem zastosowania wspomnianego wyjątku było jednak niezaliczenie równowartości świadczenia do kosztów uzyskania przychodów”. Jednocześnie Sąd wyraźnie pokreślił iż, pod pojęciem „zwróconych innych wydatków”, należy rozumieć wszelkie wydatki, które zostały zwrócone, a których nie wymieniono w innych punktach art. 12 ust. 4 ustawy o CIT.

Stosownie do powołanego wyżej przepisu art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W sytuacji zatem gdy Spółka osiągnęła przysporzenie majątkowe w postaci zwrotu nakładów/wydatków na Inwestycję, przysporzenie to może nie być przychodem podatkowym, albowiem zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się zwróconych wydatków, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Podstawowym warunkiem do zastosowania powołanego przepisu jest fakt, iż dany wydatek nie może być zaliczony do kosztów podatkowych w rozumieniu art. 16 tej ustawy, oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony a następnie zwrócony podatnikowi, przy czym wydatek poniesiony jest odpowiednikiem wydatku zwróconego.

Jak wskazuje Krajewska Aleksandra w komentarzu „Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz”, wyd. IV, WK 2016 „Podatnik, który nie zaliczył określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, a następnie został on mu zwrócony, nie zalicza zwróconego wydatku do przychodów”.

Wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W przypadku zwrotu takiego wydatku nie jest zatem generowany przychód podatkowy. W kontekście analizowanej sytuacji Spółki winien zatem znaleźć zastosowanie przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o CIT - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

W ocenie Spółki, skoro same nakłady/wydatki na Inwestycję nie będą zaliczone przez Spółkę w ciężar kosztów uzyskania przychodów, to późniejszy zwrot części tych wydatków/nakładów przez Partycypantów nie będzie dla Spółki przychodem. Należy też wskazać, że wartość wydatków/nakładów na Inwestycję uwzględniona w wartości początkowej poszczególnych środków trwałych zostanie zaliczona w ciężar kosztów uzyskania przychodów Spółki tylko w zakresie wydatków/nakładów przypisanych Spółce proporcjonalnie do jej udziału w finansowaniu Inwestycji. Wartość nakładów/wydatków zwróconych przez Partycypantów nie będzie przez Spółkę nigdy zaliczona w ciężar uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne - zaliczenie w koszty uzyskania przychodów nastąpi bowiem po stronie Partycypantów.

W ocenie Spółki, skoro przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o CIT stanowi, że wydatki na wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, to zwrócone takie wydatki nie stanowią przychodu Spółki w świetle art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT. Nakłady te zostaną bowiem w późniejszym okresie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w ramach odpisów amortyzacyjnych przez każdą ze Stron (tj. Spółka oraz Partycypant będą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z regułami dotyczącymi sytuacji współwłasności środka trwałego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.