Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.34.2017.1.EC
z 21 kwietnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2017 r. (data wpływu 27 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz nierezydenta z tytułu świadczenia usług pośrednictwa - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 27 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz nierezydenta z tytułu świadczenia usług pośrednictwa.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.


X Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie:

    (i) działalności rozrywkowej i rekreacyjnej,
    (ii) gastronomicznej.


Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka w związku z prowadzoną działalnością rozrywkową i rekreacyjną organizuje m.in. koncerty, pokazy, gale itp. podczas których wykonywane są występy artystyczne/rozrywkowe, osób m.in. spoza Polski (tzw. nierezydenci).

Spółka korzystała i w przyszłości zamierza korzystać z usług pośrednictwa osób fizycznych mających miejsce zamieszkania poza terytorium Polski (nierezydenci), (dalej: „Pośrednik”, „Pośrednicy”). Przedmiotem tych usług jest/będzie tzw. pośrednictwo handlowe, tj. Pośrednik nierezydent pośredniczy pomiędzy Spółką a artystą nierezydentem. W zakresie pośrednictwa handlowego z reguły jest m.in. tzw. wyszukanie odpowiedniego artysty do konkretnego koncertu/pokazu/gali itp., booking artysty, przygotowanie logistyczne itp.


Spółka wypłaca wynagrodzenie Pośrednikowi. Według najlepszej wiedzy Spółki Pośrednik/Pośrednicy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nie prowadzi(ą) jej na terenie Polski poprzez zakład w rozumieniu ustawy o PIT lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy Wnioskodawca powinien rozpoznawać wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz Pośrednika/Pośredników w wykonaniu umowy o świadczenie usług tzw. pośrednictwa handlowego, jako przychód, od którego pobierany jest zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tzw. podatek u źródła i w rezultacie zgodnie z art. 42 ust. 1 tejże ustawy pobierać jako płatnik zryczałtowany podatek dochodowy od tej wypłaty, względnie zaniechać jego poboru w przypadku, gdy zgodnie z właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania jest to dopuszczalne?


Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien on rozpoznawać wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę na rzecz Pośrednika/Pośredników w wykonaniu umowy o świadczenie usług tzw. pośrednictwa handlowego, jako przychód, od którego pobierany jest zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tzw. podatek u źródła i w rezultacie Wnioskodawca jest zwolniony z obowiązków płatnika wynikających z art. 42 ust. 1 tejże ustawy polegających na pobieraniu zryczałtowanego podatku dochodowego od tej wypłaty, względnie zwolniony z obowiązku weryfikacji, czy dopuszczalne jest zaniechanie jego poboru w myśl właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.


Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.


Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę znajduje oparcie w następujących argumentach.


Tytułem wstępu należy zauważyć, że Pośrednik (Pośrednicy), z którymi Wnioskodawca zawiera umowy o świadczenie usług tzw. pośrednictwa handlowego, o których mowa we wniosku są osobami fizycznymi. Z tego względu ocena prawa odnosi się do skutków prawnych wynikających z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 - zwana dalej również: „u.p.d.o.f.” lub „ustawą o PIT” lub „ustawą o PDOF”).

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2a ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Wskazana wyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Nie są natomiast w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.


Art. 29 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

  1. z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
  2. z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
  3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych -pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
  4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
  5. z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Na podstawie art. 42 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o PIT płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (IFT-l/IFT-1 R), również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).


Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy we wniosku należy rozważyć, czy w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowania art. 29 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 ustawy o PIT.


Aby można było uznać umowy o świadczenie usług pośrednictwa handlowego i wynagrodzenie z tego tytułu podlegałoby opodatkowaniu tzw. podatkiem u źródła musiałoby spełniać przesłanki wynikające z art. 29 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o PIT.


Analizując regulacje z ww. przepisu należy stwierdzić, że umowa pośrednictwa nie mieści się to w ramach określonej umowy świadczenia usług doradczych bowiem rola Pośrednika nie polega na doradzaniu Spółce. Oczywistym wydaje się, że nie można także opisanych usług zakwalifikować jako działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej.

Z kolei przepis art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT zawiera otwarty katalog usług, których świadczenie podlega opodatkowaniu ww. podatkiem „u źródła”, czyli w Polsce, czego dowodem jest użyte przez ustawodawcę sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. Za „świadczenia o podobnym charakterze” należy uznać świadczenia o podobnym zakresie działań w ramach świadczonych usług.

Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane, przy czym decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Zgodnie z definicją słownikową (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl) „pośrednictwo” to:

  1. „działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron”;
  2. „kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy”.

W przypadku zatem umowy o świadczenie przez Pośredników usług pośrednictwa handlowego dochodzi do zdarzeń gospodarczych pomiędzy trzema podmiotami: zleceniodawcą (tutaj Wnioskodawca), zleceniobiorcą (artysta) oraz podmiotem trzecim (Pośrednikiem).

Tym samym ww. usługi nie spełniają usług wskazanych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT - jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie. W rezultacie Wnioskodawca jest zwolniony z obowiązków płatnika wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy o PIT polegających na pobieraniu zryczałtowanego podatku dochodowego od tej wypłaty, względnie zwolniony z obowiązku weryfikacji, czy dopuszczalne jest zaniechanie jego poboru w myśl właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.


Pogląd prezentowany przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie także w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Stanowisko takie zostało przedstawione m.in. w:

  • interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (IPPB5/4510-588/16-2/MK), w której organ stwierdził, że: „prowizja wypłacana przez Spółkę na rzecz B. nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem u źródła. W związku z tym. Spółka nie ma obowiązku pobierania podatku u źródła przy dokonywaniu płatności Prowizji na rzecz B.
    W związku z powyższym (...) usługi wykonywane przez B. nie powinny być uznawane za usługi wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy CIT, bo usługi B. ograniczają się do usług agencyjnych i pośredniczenia zakupie towarów.”;
  • interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (ILPB1-3/4510-1-28/16-2/DS), w której organ stwierdził, że: „Wynagrodzenie wypłacane Agentowi za Usługi Pośrednictwa Handlowego nie podlegają zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu, a w konsekwencji Spółka w żadnym wypadku nie będzie zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego Agentowi”,
  • interpretacji indywidualnej z dnia 14 października 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBI-1-3/4510-387/15/WLK), w której organ stwierdził, że: „Wśród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop, brak jest przychodów z tytułu usług pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego. Usług tych. nie można również zaliczyć do świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń”,
  • interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPB3/4510-196/15-2/IR), w której organ stwierdził, że: „W świetle powyższego należy stwierdzić, że uzyskiwane przez podmiot zagraniczny przychody z tytułu usługi pośrednictwa handlowego nie zostały literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu «podatkiem u źródła», jak również nie sposób uznać ich za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Tym samym przychody uzyskane przez podmiot zagraniczny z tytułu świadczenia usługi pośrednictwa handlowego nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt l i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”,
  • interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (ITPB4/4511-183/15/PST), w której organ stwierdził, że: „Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przedstawiony stan sprawy należy stwierdzić, że przychód menadżerów/agentów, tj. osób nieposiadających miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu wykonywanych na rzecz Wnioskodawcy usług polegających na pośredniczeniu przy zawieraniu umów z zawodnikami o profesjonalne uprawianie piłki nożnej nie będzie podlegał w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, Wnioskodawca nie ma obowiązku potrącania podatku u źródła od płatności dokonanych na rzecz nierezydentów (menadżerów/agentów).",
  • interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2014 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (IPPB5/423-721/14-2/MK), w której organ przychylił się do stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym: „W ocenie Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym przychody uzyskiwane przez Spółkę A należy zakwalifikować, jako przychody z tytułu pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego. Z kolei przychody z tytułu pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego nie mieszczą się w żadnym z przypadków wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, w którym to został określony katalog należności wypłacanych przez polskie podmioty, podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązany do jego pobrania i odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego jest podmiot polski. Jest to tzw. podatek u źródła”,
  • interpretacji indywidualnej z dnia 5 lutego 2014 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (ILPB4/423-434/13-4/MC), w której organ stwierdził, że: „Mając na uwadze powyższe informacje - usługi pośrednictwa polegające na wyszukaniu odpowiednich kontrahentów na tynkach zagranicznych nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowymi od osób prawnych, w tym w szczególności w pkt 2a tej regulacji oraz nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych".
  • interpretacji indywidualnej z dnia 05 lipca 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (ITPB4/423-189/12/AM), w której organ stwierdził, że: „W kontekście powyższego, analiza treści przepisu art. 21 ust. 1 ustawy, a zwłaszcza pkt 2a tej regulacji, w zestawieniu z charakterem usług (noszących znamiona pośrednictwa handlowego) wykonywanych przez podmiot zagraniczny w ramach przedmiotowej umowy, prowadzi do wniosku, iż świadczone na rzecz Spółki usługi przez nierezydenta nie wypełniają dyspozycji zawartej w tejże regulacji, co skutkuje brakiem konieczności pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat wynagrodzenia za świadczone przez ten podmiot usługi.”

Reasumując Wnioskodawca, nie powinien rozpoznawać wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę na rzecz Pośrednika/Pośredników w wykonaniu umowy o świadczenie usług tzw. pośrednictwa handlowego, jako przychód od którego pobierany jest zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tzw. podatek u źródła i w rezultacie Wnioskodawca jest zwolniony z obowiązków płatnika wynikających z art. 42 ust. 1 tejże ustawy polegających na pobieraniu zryczałtowanego podatku dochodowego od tej wypłaty, względnie zwolniony z obowiązku weryfikacji, czy dopuszczalne jest zaniechanie jego poboru w myśl właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.): osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).


Stosowanie do treści art. 3 ust. 2b ww. ustawy: za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

  1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
  2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
  3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
  4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
  5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
  6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
  7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

W myśl art. 3 ust. 2d tej ustawy: za dochody (przychody), o których mowa w ust. 2b pkt 7, uważa się przychody wymienione w art. 29 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 2b pkt 1-6.


Wskazana wyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Nie są natomiast w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.


Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


W myśl art. 29 ust. 1 pkt 1, 2 i pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

  • z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
  • z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu,
  • z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 tej ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonują swoje zadania – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (IFT-1/IFT-1R), również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).


Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy we wniosku należy rozważyć, czy w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 29 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


W przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym nie znajduje zastosowania powołany wyżej art. 29 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskane przez nierezydenta na postawie umów pośrednictwa handlowego nie mogą zostać zaliczone do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, gdyż umowy te będą zawierane z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą. Nie można także opisanych usług zakwalifikować jako działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej.

Nie znajdzie również zastosowania art. 29 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy. Wprawdzie katalog usług wskazanych w tym przepisie jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze”, jednak w ramach tego katalogu za „świadczenia o podobnym charakterze” należy uznać świadczenia o podobnym zakresie działań w ramach świadczonych usług. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane, przy czym decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 Ustawy po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jej nazwa.


Zgodnie z definicją słownikową (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl) „pośrednictwo” to:

  1. „działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron”;
  2. „kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy”.

W przypadku zatem umowy o świadczenie przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą usług polegających na pośredniczeniu przy zawieraniu umów z artystami dochodzi do zdarzeń gospodarczych pomiędzy trzema podmiotami: zleceniodawcą, zleceniobiorcą oraz podmiotem trzecim (pośrednikiem) zawierającym w efekcie usługi pośrednictwa w zawarciu umowy pomiędzy zleceniobiorcą a zleceniodawcą.

Tym samym ww. usługi nie spełniają usług wskazanych w art. 29 ust. 1 pkt 5 Ustawy - jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.


Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przedstawiony stan sprawy należy stwierdzić, że przychód pośredników, tj. osób nieposiadających miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu wykonywanych na rzecz Wnioskodawcy usług polegających na pośredniczeniu przy zawieraniu umów z artystami nie będzie podlegał w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, Wnioskodawca nie ma obowiązku potrącania podatku u źródła od płatności dokonanych na rzecz nierezydentów (pośredników).


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj