Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB4.4511.1351.2016.1.JM
z 4 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności otrzymanych z Komisji Europejskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności otrzymanych z Komisji Europejskiej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest pracownikiem naukowym Instytutu, zarejestrowanym w bazie ekspertów Unii Europejskiej. W roku 2016 Wnioskodawczyni została zaangażowana, jako ekspert zewnętrzny, do wykonania następujących prac na podstawie dwóch imiennych kontraktów zawartych z Komisją Europejską:

• Kontrakt 1: Recenzowanie raportów z wykonania zadań projektu, realizowanego w ramach Programu Ramowego Unii Europejskiej (program WSPÓŁPRACA), uczestnictwo w spotkaniu sprawozdawczym tego projektu w siedzibie Komisji Europejskiej w Brukseli w dniu 10 października 2016 r. pod przewodnictwem Oficera Projektowego z Komisji Europejskiej. Efektem końcowym tego kontraktu było sporządzenie do dnia 15 listopada 2016 r. raportu oceniającego wyżej wymieniony projekt w formacie zadanym przez Komisję Europejską.
  

• Kontrakt 2: Uczestnictwo w panelu obserwatorów oceniających prawidłowość przeprowadzenia oceny i selekcji wniosków projektowych zgłoszonych do Komisji Europejskiej w odpowiedzi na 8 konkursów otwartych w ramach programu Horizon2020 (program „Wyzwania społeczne”, działania w dziedzinie: klimat, środowisko, efektywna gospodarka zasobami i surowce). Kontrakt obejmował obserwację wszystkich etapów oceny wniosków projektowych: prawidłowości stosowania procedur i stosowania zasady bezstronności. Ocenie podlegali zarówno eksperci zewnętrzni oceniający wnioski jak i personel wewnętrzny, monitorujący i odpowiedzialny za przeprowadzenie ewaluacji wniosków. Efektem końcowym tych prac było sporządzenie dla Komisji Europejskiej dwóch raportów zawierających obserwacje ze wszystkich etapów ewaluacji. Praca była wykonywana częściowo zdalnie – obserwacja pierwszego etapu ewaluacji prowadzonego drogą elektroniczną i sporządzanie raportów a częściowo obejmowała uczestnictwo w pracach paneli ekspertów w siedzibie Komisji Europejskiej w Brukseli.
  
  
  

Za pracę tę Wnioskodawczyni otrzymała wynagrodzenie bezpośrednio z Komisji Europejskiej. W ramach pierwszego kontraktu Wnioskodawczyni zapłacono łącznie za 5 dni pracy (1 dzień w siedzibie Komisji w Brukseli i 4 dni pracy zdalnej). W ramach kontraktu drugiego Wnioskodawczyni otrzymała wynagrodzenie za 14 dni pracy (10 dni w siedzibie Komisji Europejskiej i 4 dni pracy zdalnej). Dodatkowo Wnioskodawczyni otrzymała zwrot kosztów podróży, diety dobowe oraz ryczałt hotelowy za te dni w których praca wykonywana była w Brukseli.

W ocenie Wnioskodawczyni, do powyższych dochodów mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 z 4 marca 1968 r., z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opisane dochody (wynagrodzenie za pracę na rzecz Komisji Europejskiej, zwrot kosztów podróży, diety pobytowe i ryczałt hotelowy) są zwolnione od podatku dochodowego w Polsce, czy też muszą być wykazane w rozliczeniu podatkowym za rok 2016?

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Status pracownika Wspólnot Europejskich Wnioskodawczyni uzasadnia w następujący sposób:

• Wnioskodawczyni świadczyła pracę na rzecz Komisji Europejskiej na podstawie dwóch imiennych kontraktów.
• praca była wykonana pod nadzorem i przewodnictwem odpowiedzialnych urzędników Wspólnoty Europejskiej,
• praca wymagała dyspozycyjności ze względu na wymóg obecności w określonych terminach w siedzibie Komisji Europejskiej,
• praca była świadczona za wynagrodzeniem
  
  

W ocenie Wnioskodawczyni, zachodzą w wyżej opisanej sprawie przesłanki do zwolnienia z podatku od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni pragnie dodać, że taka interpretacja została uznana za prawidłową w innych rozstrzygnięciach dotyczących podobnych przypadków zatrudniania ekspertów zewnętrznych przez Komisje Europejską (przykładowe sygnatury: IBPBII/1/415-540/14/BJ, IBPB4/4511-831/15-4/JK, IBPBII/1/415-419/13/AŻ, IBPB2/415-834/08/HK, IBPB2/415-1078/08/BJ, IBPB4/415-725/13-2/JK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 46a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056, z 4 marca 1968 r., z późn. zm.).

W myśl art. 1 wymienionego powyżej rozporządzenia Rady (EWG, EURATOM, EWWIS) Nr 260/68, podatek od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Wspólnotę urzędnikom i innym pracownikom wymienionym w art. 13 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jest ustalany i pobierany według procedury określonej w niniejszym rozporządzeniu. Stosownie natomiast do art. 2 ww. rozporządzenia, opodatkowaniu podlegają m.in. osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, w tym korzystające ze świadczeń odszkodowawczych z tytułu pozbawienia stanowiska w interesie służby, z wyłączeniem jednak personelu miejscowego.

Zgodnie z art. 12 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4, z późn. zm.), urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzenia zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami. Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest pracownikiem naukowym Instytutu, zarejestrowanym w bazie ekspertów Unii Europejskiej. W roku 2016 Wnioskodawczyni została zaangażowana, jako ekspert zewnętrzny, do wykonania prac na podstawie dwóch imiennych kontraktów zawartych z Komisją Europejską. Za pracę tę Wnioskodawczyni otrzymała wynagrodzenie bezpośrednio z Komisji Europejskiej. Dodatkowo Wnioskodawczyni otrzymała zwrot kosztów podróży, diety dobowe oraz ryczałt hotelowy za te dni w których praca wykonywana była w Brukseli. W ocenie Wnioskodawczyni, do powyższych dochodów mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 z 4 marca 1968 r., z późn. zm.).

Zatem wobec stwierdzenia Wnioskodawczyni, że należności, które otrzymuje są dochodami uzyskanymi z Komisji Europejskiej i do dochodu mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056, 4 marca 1968 r., z późn. zm.), uznano, że zostały spełnione warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem dochód z wskazanych w treści wniosku należności korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. Dochodu tego Wnioskodawczyni nie musi wykazywać w zeznaniu rocznym.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, że przywołane przez Wnioskodawczynię rozstrzygnięcia organów podatkowych dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W związku z tym że ilość stanów faktycznych w złożonym wniosku była mniejsza niż ilość wniesionych opłat różnica w wysokości 40,00 zł zostanie zwrócona, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.