Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4515.439.2016.2.HK
z 11 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do Biura 17 października 2016 r., uzupełnionym 7 i 12 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego w piśmie z 24 listopada 2016 r. wezwano o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 7 grudnia 2016 r. (uiszczenie opłaty) i 12 grudnia 2016 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Pani J. Z. w dniu 31 marca 2016 r. wystąpiła ze spółki cywilnej, w której oprócz niej wspólnikami byli: jej syn – Pan R. Z. (dalej: Wnioskodawca) oraz żona syna – Pani K. Z.

Aktualnie Pani J. Z. posiada wobec wspólników spółki wierzytelność pieniężną, związaną ze zwrotem równowartości wniesionego przez nią wkładu niepieniężnego do tej spółki.

Pani J. Z. rozważa zwolnienie z długu (związanego z przysługującą wierzytelnością) wspólników spółki cywilnej, tj. syna oraz synowej.

Wspólnicy posiadają równy udział w zyskach i stratach spółki – po 50 %.

Pani J. Z. w zamian za dokonanie zwolnienia nie otrzyma żadnego świadczenia od wspólników spółki, w szczególności nie otrzyma zapłaty za wierzytelność. W związku ze zwolnieniem z długu wspólnicy nie będą również zobowiązani do żadnych późniejszych świadczeń na rzecz Pani J. Z.

W uzupełnieniu wniosku z 7 grudnia 2016 r. (wpływ do Biura – 12 grudnia 2016 r.) Wnioskodawca wskazał, że przedstawiona we wniosku czynności zwolnienia z długu nie przybierze postaci umowy darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy – Kodeks cywilny.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zwolnienie z długu będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, przy czym będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

W ocenie Wnioskodawcy zwolnienie wspólników spółki cywilnej z długu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, gdyż czynność ta nie stanowi darowizny.

Pomiędzy Panią J. Z. a Panem R. Z. oraz Panią K. Z. istnieje źródłowy stosunek prawny wynikający ze stosunku spółki, zatem zwolnienie z długu nie może stanowić darowizny, gdyż darowizna jest odrębną i samoistną czynnością prawną uregulowaną w Kodeksie cywilnym. Zwolnienie z długu jest również odrębną czynnością uregulowaną w art. 508 Kodeksu cywilnego.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 kwietnia 2010 r., znak: IPPB2/436-43/10-4/AF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn.

W pozostałym zakresie wniosku, tj. podatku dochodowego od osób fizycznych, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

W myśl ust. 2 tego przepisu podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Oznacza to, że ustawodawca wyłączył spod opodatkowania inne podobne czynności, które nie zostały wymienione we wskazanym przepisie. W konsekwencji czynności niewymienione wprost w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Pani J. Z. w dniu 31 marca 2016 r. wystąpiła ze spółki cywilnej, w której oprócz niej wspólnikami byli: jej syn – Pan R. Z. (dalej: Wnioskodawca) oraz żona syna – Pani K. Z.

Aktualnie Pani J. Z. posiada wobec wspólników spółki wierzytelność pieniężną, związaną ze zwrotem równowartości wniesionego przez nią wkładu niepieniężnego do tej spółki.

Pani J. Z. rozważa zwolnienie z długu (związanego z przysługującą wierzytelnością) wspólników spółki cywilnej, tj. syna oraz synowej.

Pani J. Z. w zamian za dokonanie zwolnienia nie otrzyma żadnego świadczenia od wspólników spółki, w szczególności nie otrzyma zapłaty za wierzytelność. W związku ze zwolnieniem z długu wspólnicy nie będą również zobowiązani do żadnych późniejszych świadczeń na rzecz Pani J. Z.

Przedstawiona we wniosku czynności zwolnienia z długu nie przybierze postaci umowy darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy – Kodeks cywilny.

Wnioskodawca uważa, że zwolnienie wspólników spółki cywilnej z długu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zawierają definicji pojęcia „zwolnienie z długu” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Stosownie do art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.) zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Zwolnienie z długu jest czynnością dwustronną o charakterze rozporządzającym, zawartą między wierzycielem a dłużnikiem. Z prawnego punktu widzenia, przysporzenia dokonywane są w celu zwolnienia się z istniejącego zobowiązania, dążenia do uzyskania świadczenia od drugiej strony albo obdarowania. W zależności od przyczyny oraz woli stron umowy, zwolnienie z długu może być nieodpłatne albo odpłatne. Zakwalifikowanie czynności nieodpłatnego zwolnienia z długu do konkretnego rodzaju umowy zależy od szczegółowego stanu faktycznego i postanowień tej umowy.

We wniosku wskazano, że czynność zwolnienia z długu Wnioskodawcy przez jego matkę nie przybierze postaci umowy darowizny, zgodnie z ustawą – Kodeks cywilny.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro planowane przez matkę Wnioskodawcy zwolnienie z długu (związane z przysługującą jej wierzytelnością) Wnioskodawcy nie przybierze postaci umowy darowizny – w rozumieniu Kodeksu cywilnego, to czynność ta nie będzie objęta zakresem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w tej sytuacji zwolnienie go (jako wspólnika spółki cywilnej) z długu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Tym samym po stronie Wnioskodawcy nie powstanie zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn.

Końcowo zauważyć należy, że – skoro wskazana we wniosku czynność prawna nie podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn – bezprzedmiotowym jest rozważanie ewentualnego zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (wskazanego w pytaniu Wnioskodawcy).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w niej zawarte nie jest wiążące dla organu interpretacyjnego. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Niemniej jednak należy podkreślić, że rozstrzygnięcie to jest zgodne z linią interpretacyjną reprezentowaną przez Ministra Rozwoju i Finansów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.