INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 05.02.2010 r. (data wpływu 09.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie umowy darowizny wierzytelności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.02.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie umowy darowizny wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Pani Danuta K (dalej: „Darczyńca”) jest żoną Pana Romana K i matką Pani Ireny K (dalej: „Wnioskodawca:”, dalej razem: „Obdarowani”). Darczyńca udzielił Obdarowanym, jako wspólnikom spółki cywilnej, oprocentowanych pożyczek (dalej: „Pożyczki”). Darczyńca rozważa obecnie dokonanie na rzecz Obdarowanych darowizny (dalej: „Darowizna”) wierzytelności z tytułu Pożyczek, obejmującej zarówno wartość zobowiązania wynikającą z pożyczonych kwot głównych, jak i należnych odsetek (dalej: „Wierzytelności”).

W zamian za dokonanie darowizny darczyńca nie otrzyma żadnego świadczenia od obdarowanych; w szczególności nie otrzyma zapłaty za wierzytelności. W związku z otrzymaniem darowizny Obdarowani nie będą również zobowiązani do żadnych późniejszych świadczeń na rzecz darczyńcy.

Pismem z dnia 22.03.2010 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez wskazanie, czy w sytuacji, gdy odpowiedź na pytanie Nr 1 w złożonym wniosku będzie pozytywna, interpretacja przepisów prawa podatkowego ma być udzielona również w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24.03.2010 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie pismem z dnia 29.03.2010 r. (data nadania 29.03.2010 r., data wpływu 31.03.2010 r.) wskazując, iż w sytuacji, gdy odpowiedź na zawarte we wniosku pytanie nr 1 będzie pozytywna nie jest konieczne udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego również w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (odpowiedź na pytanie Nr 2).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy dokonanie przez darczyńcę darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn i będzie mogło skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania wskazanego w przepisie w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy – w przypadku, gdy odpowiedź na pytanie Nr 1 będzie negatywna – wartość otrzymanych wierzytelności będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy PIT...
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego (Dz. u. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), w umowie darowizny „darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku”. Podstawową cechą takiej umowy i warunkiem koniecznym dla możliwości mówienia o darowiźnie jest nieodpłatność umowy. Poprzez nieodpłatność należy rozumieć taką sytuację, gdy obdarowany, w zamian za otrzymaną umowę darowizny lub w związku z jej otrzymaniem, nie jest zobowiązany do jakichkolwiek świadczeń na rzecz darczyńcy – ani w chwili otrzymania darowizny, ani w przyszłości. Tym samym, skutkiem darowizny jest wyłącznie jednostronne przysporzenie po stronie podmiotu obdarowanego.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku, Darczyńca w chwili przekazania wierzytelności obdarowanym nie otrzyma w zamian żadnych świadczeń lub innych korzyści majątkowych. Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powyższego należy uznać, że działania będące przedmiotem zapytania spełniają warunki do uznania ich za darowiznę.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn nabycie przez osobę fizyczną praw majątkowych wykonywanych na terytorium Polski tytułem darowizny podlega podatkowi od spadków i darowizn. Wierzytelność wynikająca z pożyczki jest prawem majątkowym. W związku z tym darowizna będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności praw majątkowych m.in. przez małżonka oraz zstępnych, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Obowiązek podatkowy w przypadku darowizny powstaje na mocy art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn z chwila złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia.

Ponieważ darczyńca jest dla obdarowanych odpowiednio żoną i matką, jeśli obdarowani zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, darowizna będzie na podstawie art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwolniona z opodatkowania tym podatkiem.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn ustawy PIT nie stosuje się. W opinii Wnioskodawcy należy zwrócić uwagę, że art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT wskazuje jako wyłączone spod regulacji ustawy PIT nie przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ale przychody, które jedynie podlegają przepisom o podatku od spadków i darowizn. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że przychody z tytułu darowizny są wyłączone z pod regulacji ustawy PIT i nie podlegają na jej podstawie opodatkowaniu.

Reasumując powyższe, w opinii Wnioskodawcy, darowizna spełnia warunki dla uznania jej za darowiznę w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Tym samym, mając na uwadze, iż obdarowani są osobami fizycznymi, będą do nich miały zastosowanie przepisy ustawy o spadkach i darowiznach, a nie ustawy PIT. Jednocześnie, w związku z tym, że Wnioskodawca jest dla darczyńcy córką, wartość darowizny będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn pod warunkiem złożenia stosownego oświadczenia w urzędzie skarbowym.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m. in. darowizny.

Podstawową cechą umowy darowizny jest, zgodnie z art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Kodeks cywilny nie określa rodzaju tego świadczenia. Świadczenie takie może polegać zarówno na działaniu, jak i zaniechaniu działania, np. na zaniechaniu dochodzenia swojej wierzytelności wobec dłużnika.

Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za wymienioną darowiznę. Nieodpłatność więc oznacza, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonywania darowizny, ani też w przyszłości. Umowa darowizny, zgodnie z art. 155 Kodeksu cywilnego, jest umową zobowiązująco - rozporządzającą.

Oznacza to, że z chwilą zawarcia umowy przejście własności na nabywcę następuje z mocy umowy. Strony mogą jednak modyfikować ten termin. Pomimo, że darowizna jest świadczeniem tylko jednej strony na rzecz drugiej, nie jest czynnością jednostronną, lecz stosunkiem obligacyjnym (umową). Do jej zawarcia, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest więc zgodne oświadczenie woli obu stron umowy. Jedną stroną umowy darowizny jest darczyńca, drugą – obdarowany. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Na podstawie art. 508 Kodeksu cywilnego zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. W ten sposób następuje umorzenie zobowiązania bez zaspokojenia interesów wierzyciela. Jest to czynność o charakterze rozporządzającym, zawarta wyłącznie z udziałem dłużnika i wierzyciela.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż matka Wnioskodawczyni, udzieliła Wnioskodawczyni, jako wspólnikowi spółki cywilnej, oprocentowane pożyczki. Matka Wnioskodawczyni rozważa obecnie dokonanie na rzecz Wnioskodawczyni darowizny wierzytelności z tytułu pożyczek, obejmującej zarówno wartość zobowiązania wynikająca z pożyczonych kwot głównych, jak i należnych odsetek. W zamian za dokonanie darowizny darczyńca nie otrzyma żadnego świadczenia od Wnioskodawczyni, w szczególności nie otrzyma zapłaty za wierzytelności. W związku z otrzymaniem darowizny Wnioskodawczyni nie będzie również zobowiązana do żadnych późniejszych świadczeń na rzecz darczyńcy.

Analizując zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie będzie miała miejsca darowizna ze strony Matki na rzecz Wnioskodawczyni. Pomiędzy stronami istnieje bowiem stosunek prawny wynikający z zawartych wcześniej umów pożyczek. A zatem zwolnienie z długu nie może stanowić darowizny, ponieważ darowizna jest odrębną czynnością zawartą w Kodeksie cywilnym.

Reasumując należy stwierdzić, iż czynność opisana we wniosku nie stanowi darowizny i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W związku z powyższym w przedmiotowym opisie zdarzenia przyszłego nie będzie miało zastosowania zwolnienie określone w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym czynność zwolnienia z długu, będzie podlegać uregulowaniom ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.