Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB3.4510.585.2016.1.AD
z 10 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z póź. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2016 r. (data wpływu 22 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych zwrotu na rzecz Instytucji Zarządzającej środków uzyskanych z tytułu pożyczek udzielanych odbiorcom ostatecznym (przedsiębiorcom - pożyczkobiorcom) w formie odsetek, prowizji i innych przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. skutków podatkowych zwrotu na rzecz Instytucji Zarządzającej środków uzyskanych z tytułu pożyczek udzielanych odbiorcom ostatecznym (przedsiębiorcom - pożyczkobiorcom) w formie odsetek, prowizji i innych przychodów.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Uchwałą Nr ………. dnia 15 października 2009 r. Zarząd Województwa XXX dokonał wyboru projektu „D.” do dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa XXX na lata 2007 - 2013 osi Priorytetowej 1 „Rozwój i innowacje w MSP”, Działania 1.4. „Systemowe wspieranie przedsiębiorczości” złożonych w ramach konkursu nr 1.4.2. Zgodnie z załącznikiem do powyższej Uchwały oraz wnioskiem o dofinansowanie nr …………., całkowity koszt realizacji projektu wyniósł 20.861.040 zł, w tym:

• wydatki kwalifikowane 16.417.454 zł 12 gr, w tym kwota współfinansowana ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego: 12.313.090 zł 59 gr (75% wydatków kwalifikowanych projektu),
• wydatki niekwalifikowane: 4.443.585 zł 88 gr.

Wnioskodawca jako Beneficjent, dnia 11 grudnia 2009 r. zawarł z Instytucją Zarządzającą - Województwem XXX, reprezentowanym przez Agencję Rozwoju XXX S.A. Umowę nr …….. o dofinansowanie Projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa XXX na lata 2007-2013, zmienioną następnie aneksami: nr ……. z dnia 15 lutego 2010 r., …….. z dnia 11 grudnia 2012 r., ……… z dnia 27 listopada 2012 r. oraz ………. z dnia 28 grudnia 2015 r.

Według umowy o dofinansowanie okres realizacji Projektu określono w sposób następujący: rozpoczęcie: 11 grudnia 2009 r., zakończenie 31 grudnia 2011 r.

We wniosku i aneksie nr …….. do umowy o dofinansowanie rozpoczęcie realizacji projektu ustalono na dzień 1 sierpnia 2007 r., a zakończenie na 31 grudnia 2011 r. Następnie aneksem nr …. zmieniono termin zakończenia realizacji projektu na 30 czerwca 2012 r. W aneksie nr …………. do umowy zapisano, że w całkowitych wydatkach kwalifikowalnych Projektu wynoszących nie więcej niż 16.417.454 zł 12 gr, środki własne Beneficjenta stanowią nie mniej niż 4.104.363 zł 53 gr. (min. 25% całkowitych wydatków kwalifikowalnych). Jako wkład własny stanowiący wydatki kwalifikowane Beneficjenta w kwocie 4.104.363 zł 53 gr zostały zakwalifikowane udzielone przez Spółkę pożyczki w okresie od 1 sierpnia 2007 r. do dnia podpisania umowy o dofinansowanie.

Według umowy o dofinansowanie „Beneficjent jest zobowiązany do realizacji Projektu zgodnie z Wnioskiem o dofinansowanie”. We Wniosku o dofinansowanie nr ……….. w części E.2. Trwałość celów zapisano, że „trwałość projektu zostanie zagwarantowana dzięki otrzymaniu dotacji w wysokości 14.446 zł. Po zakończeniu realizacji projektu (tzn. po poniesieniu ostatnich wydatków kwalifikowalnych) planowanej na grudzień 2011 r. projekt będzie kontynuowany przez min. kolejnych 5 lat (min. do końca 2016 r.). I Pozyskane środki finansowe po zakończeniu realizacji projektu zostaną wykorzystane do prowadzenia działalności statutowej Funduszu tj. na udzielenie pożyczek”.

Otrzymane w latach 2009-2010 środki pochodzące z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w kwocie 12.313.090 zł 59 gr wraz z odsetkami, prowizjami i innymi przychodami związanymi z projektem zostały rozliczone w wynikach tych lat i wpłynęły na zwiększenie kapitału własnego Spółki.

Na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych w zeznaniach rocznych CIT-8 za lata 2009-2015 Wnioskodawca do przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium RP zaliczał w szczególności przychody z pożyczek udzielanych Odbiorcom Ostatecznym (przedsiębiorcom - pożyczkobiorcom) w formie odsetek, prowizji i innych przychodów uzyskiwanych od Odbiorców Ostatecznych oraz odsetki od środków lokowanych na bankowych rachunkach terminowych, a do dochodów (przychodów) wolnych wykazywanych w załączniku CIT-8/O kwoty uzyskanego dofinansowania. Otrzymane odsetki, prowizje i inne przychody od pożyczek udzielanych Odbiorcom Ostatecznym (przedsiębiorcom - pożyczkobiorcom) oraz odsetki od środków lokowanych na bankowych rachunkach terminowych były zatem zaliczane do przychodów podatkowych nie podlegających zwolnieniu, a zatem wpływały na ustalenie podatku należnego za wskazane lata podatkowe.

W dniu 28 grudnia 2015 r. Zarząd Spółki podpisał aneks nr ……….. do umowy nr …………. z dnia 11 grudnia 2009 r. o dofinansowanie Projektu: „D.” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa XXX na lata 2007 - 2013, Oś Priorytetowa 1 - Rozwój i innowacje w MSP”, Działanie 1.4. .Systemowe wspieranie przedsiębiorczości”. Zgodnie z § 1 Aneksu: „Do Umowy wprowadza się zmianę polegającą na tym, że tekst Umowy zostaje zastąpiony zmienionym tekstem, który stanowi załącznik do niniejszego Aneksu”. Na mocy § 4 wskazanego Aneksu: „Aneks wchodzi w życie z dniem podpisania przez Strony umowy, a jego postanowienia obowiązują od dnia 1 stycznia 2016 r.” Na podstawie Aneksu umowę uzupełniono o § 13 zatytułowany „Polityka wyjścia”, na podstawie którego Spółka, jako Beneficjent, zobowiązana jest między innymi do:

1. zaprzestania od dnia 1 stycznia 2016 r. udzielania pożyczek/poręczeń ze środków instrumentu inżynierii finansowej, na które składają się:
   
   
   
   1. środki z EFRR przekazane Beneficjentowi w formie bezpośredniego wkładu finansowego w kwocie 12.313.090 zł 59 gr, stanowiące 75 % wydatków kwalifikowanych,
      
   2. środki własne (wkład własny) Beneficjenta w kwocie nie mniejszej niż 4.104.363 zł 53 gr,
      
   3. przychody z tytułu inwestowania salda niewypłaconych środków, o których mowa powyżej w lit. a) oraz b).
      
      
      
2. zwrotu na rachunek bankowy wskazany przez Instytucję Zarządzającą w terminie do 10 lipca 2016 r. następujących środków:
   
   
   
   1. wymienionych powyżej w lit a) i c),
      
   2. powracających po udzieleniu Odbiorcom Ostatecznym pożyczek/poręczeń, tym w formie: spłat kapitału pożyczek/uwolnionego kapitału zaangażowanego poręczenia oraz odsetek, prowizji i innych przychodów.
      

Zgodnie z zapisami Aneksu, zwrot powyższych środków następuje: „zgodnie z ich wartością na dzień 30 czerwca 2016 r. po pomniejszeniu o koszty zarządzania poniesione w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 30 czerwca 2016 r. i z odliczeniem części przypadającej proporcjonalnie na wkład własny Beneficjenta. Od 1 lipca 2016 r., środki zwracane przez Odbiorców Ostatecznych z tytułu udzielonych im pożyczek/uwolnione w wyniku wygaśnięcia poręczeń będą sukcesywnie przekazywane przez Beneficjenta na rachunek bankowy wskazany przez Instytucję Zarządzającą, każdorazowo w terminie 15 dni roboczych po zakończeniu każdego kwartału kalendarzowego w wysokości odpowiadającej łącznej kwocie spłat pożyczek/uwolnionych poręczeń powiększonej o przychody pochodzące z udzielonych pożyczek/poręczeń, po pomniejszeniu o koszty zarządzania uwzględniając proporcjonalny udział wkładu własnego. Na tych samych zasadach Beneficjent zobowiązany jest do zwrotu kwot odzyskanych przez Beneficjenta w związku z prowadzonymi czynnościami windykacyjnymi, do których jest on zobowiązany na mocy Umowy”.

Konieczność zawarcia Aneksu i wprowadzenia „polityki wyjścia” wynikała z przepisów art. 98 ust. 1 i kolejnych ustawy o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej, zgodnie z którym środki finansowe pochodzące z wkładów wniesionych w ramach krajowych i regionalnych programów operacyjnych do instrumentów inżynierii finansowej, wdrażanych na podstawie art. 44 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 25, z późn. zm.), po wykonaniu zobowiązań wynikających z zawartych umów o dofinansowanie w zakresie ich wykorzystania zgodnie z art. 78 ust. 7 tego rozporządzenia, niezaangażowane w ramach umów z odbiorcami wsparcia udzielanego przez instrumenty inżynierii finansowej oraz środki zwracane przez tych odbiorców do instrumentów inżynierii finansowej są ponownie wykorzystywane na realizację celów określonych w art. 78 ust. 7 tego rozporządzenia, zgodnie z art. 152 ust. 1 rozporządzenia ogólnego. Jak stanowi art. 98 ust. 2 wskazanej ustawy - w celu ponownego wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1, instytucja zarządzająca otwiera w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek do obsługi instrumentów inżynierii finansowej, a na mocy art. 98 ust. 4 pkt 2 tej ustawy - wyłącznym dysponentem środków finansowych zgromadzonych na rachunku, o którym mowa w ust. 2, jest zarząd województwa - w odniesieniu do środków pochodzących z regionalnego programu operacyjnego.

Wnioskodawca na dzień 31 grudnia 2015 r. oszacował zobowiązania wynikające z Aneksu w łącznej kwocie 17.917.360 zł 71 gr, w tym: zobowiązania krótkoterminowe w kwocie 14.210.620 zł 70 gr oraz zobowiązania długoterminowe w kwocie 3.706.740 zł 01 gr.

Środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w kwocie 12.313.090 zł 59 gr obciążyły „Pozostałe koszty operacyjne” natomiast oszacowane za lata 2007 - 2015 odsetki, prowizje i inne przychody przypadające na wkład z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w kwocie 4.538.808 zł 27 zł oraz odsetki od środków na rachunku bankowym w kwocie 1.065.461 zł 85 gr zwiększyły „Koszty finansowe”.

Opisane wyżej zdarzenia wpłynęły na zmniejszenie wyniku finansowego za rok obrotowy 2015 o kwotę 17.917.360 zł 71 gr. Spółka w 2016 r. dokonała zwrotu części środków zgodnie z Aneksem i będzie dokonywała zwrotów w latach kolejnych.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytania.

1. Czy w latach 2009-2015 Wnioskodawca prawidłowo uznał odsetki uzyskane przez Wnioskodawcę od środków uzyskanych w zakresie opisanej Umowy o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa XXX i lokowanych na bankowych rachunkach terminowych jako niepodlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych?
2. Czy w związku z podpisaniem Aneksu, który określił obowiązek zwrotu środków uzyskanych z tytułu pożyczek udzielanych Odbiorcom Ostatecznym (przedsiębiorcom - pożyczkobiorcom) w formie odsetek, prowizji i innych przychodów uzyskiwanych od Odbiorców Ostatecznych i faktycznym dokonaniem zwrotu tych środków do Instytucji Zarządzającej zgodnie z postanowieniami Aneksu, Wnioskodawca może rozpoznać koszt uzyskania przychodów, a jeśli tak, to czy będzie to koszt bezpośredni rozliczany poprzez korektę zeznań CIT-8 za właściwe lata, czy też będzie to koszt pośredni, rozliczany na bieżąco w dacie poniesienia, tj. dokonania zwrotu?

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania oznaczonego we wniosku numerem 2. W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z podpisaniem Aneksu, który określił obowiązek zwrotu środków uzyskanych z tytułu pożyczek udzielanych Odbiorcom Ostatecznym (przedsiębiorcom - pożyczkobiorcom) w formie odsetek, prowizji i innych przychodów uzyskiwanych od Odbiorców Ostatecznych i faktycznym dokonaniem zwrotu tych środków do Instytucji Zarządzającej zgodnie z postanowieniami Aneksu, Wnioskodawca może rozpoznać koszt uzyskania przychodów i będzie to koszt pośredni, rozliczany na bieżąco w dacie poniesienia, tj. dokonania zwrotu.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Wnioskodawca na mocy Aneksu zobowiązał się do „zwrotu” na rachunek bankowy wskazany przez Instytucję Zarządzającą m.in. powracających po udzieleniu Odbiorcom Ostatecznym pożyczek, w tym odsetek, prowizji i innych przychodów. W ocenie Wnioskodawcy w istocie nie jest to zwrot, a zobowiązanie do zapłaty. Zwracane są środki wcześniej przelane przez Instytucję Zarządzającą, a odsetki, prowizje i innych przychody uzyskiwane od Odbiorców Ostatecznych były przychodami własnymi XXX, uzyskanymi od podmiotów trzecich (przedsiębiorców - pożyczkobiorców). Wcześniej Umowa o dofinansowanie nie zawierała „polityki wyjścia”, a postanowienia Aneksu obowiązują od dnia 1 stycznia 2016 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie powyższej definicji w doktrynie i orzecznictwie wskazuje się, że dany wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeśli spełnia łącznie następujące przesłanki:

1. został faktycznie poniesiony - uwzględnienie danego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależnione od jego faktycznego i definitywnego poniesienia. Przez poniesienie wydatku należy rozumieć obciążenie majątku podatnika. Obciążenie to powinno mieć jednocześnie charakter definitywny. W niniejszej sprawie przesłanka ta jest spełniona, gdyż faktycznie następuje obciążenie majątku XXX i jest to obciążenie definitywne.
2. jego poniesienie nastąpiło w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów - jak wskazuje się w literaturze (por. A. Krajewska, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, wyd. IV, Wolters Kluwer 2016, komentarz do art. 15), o spełnieniu przesłanki poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodów decyduje więc celowość poniesienia danego wydatku. Powinna być ona oceniana zarówno z subiektywnego, jak i obiektywnego punktu widzenia. Trzeba pamiętać, że to podatnik decyduje o kierunkach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz o ponoszeniu określonych wydatków w związku z jej prowadzeniem. Samodzielnie ocenia ryzyko gospodarcze oraz dysponuje dostępnymi środkami finansowymi w celu osiągnięcia przychodów. Ocena celowości poniesienia danego wydatku, a zatem potencjalnej możliwości spowodowania osiągnięcia przychodów, w pierwszej kolejności należy do podatnika. Ma ona charakter subiektywny. Trzeba pamiętać przy tym, że podatnik najlepiej orientuje się w realiach prowadzonej działalności gospodarczej i podejmuje decyzje gospodarcze z uwzględnieniem uwarunkowań tej działalności. Ów zamiar podatnika, który z poniesieniem danego wydatku wiąże oczekiwania co do przyczynienia się tego wydatku do powstania przychodu w przyszłości, można określić jako subiektywne kryterium uznania wydatku za poniesiony w celu osiągnięcia przychodów. Dany wydatek spełnia przesłankę poniesienia w celu osiągnięcia przychodów, o ile uwzględniając doświadczenie praktyki gospodarczej, można powiedzieć, że choć potencjalnie możliwe jest to, że doprowadzi on do osiągnięcia przychodów. Ten aspekt oceny można określić jako kryterium obiektywne. Podatnik, ponosząc dany wydatek, w świetle całokształtu okoliczności faktycznych powinien mieć uzasadnione oczekiwanie, że istnieje możliwość osiągnięcia przychodów w związku z jego poniesieniem. Dokonując oceny kryterium obiektywnego przesłanki poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodów, należy zwrócić szczególną uwagę na ocenę całokształtu okoliczności faktycznych i charakteru prowadzonej działalności gospodarczej podatnika.

W kontekście powyższych rozważań, możliwość zaliczenia środków zwróconych (przekazywanych) na podstawie Aneksu do kosztów uzyskania przychodów zależy w szczególności od oceny celowości takiego przekazania w kontekście osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W okolicznościach niniejszej sprawy, jak wskazano w opisie stanu faktycznego konieczność zawarcia Aneksu i wprowadzenia „polityki wyjścia” wynikała z przepisów art. 98 ust. 1 i kolejnych ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz.U. z 2014 r. poz. 1146, ze zm.). Zatem XXX był prawnie zobowiązany do zawarcia Aneksu i zwrotu środków, a tym samym poniesienie wydatku należy uznać za uzasadnione i spełniające przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

c) nie znajduje się w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym zakresie należy zwrócić uwagę na art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na mocy którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23,24,42,47,48, 52, 53 i 55, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Zatem zwrot środków, które korzystały ze zwolnień podatkowych na powyższych podstawach nie będzie kosztem uzyskania przychodów. Przy czym Wnioskodawca chce rozpoznać koszt podatkowy wyłącznie odnośnie środków, które w jego ocenie podlegały opodatkowaniu i nie korzystały ze zwolnień podatkowych, a więc powyższy przepis nie będzie miał zastosowania.

Wnioskodawca nie dostrzega w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisów mogących ograniczać możliwość zaliczenia opisanego wydatku do kosztów podatkowych.

Uznając za zasadne zaliczenie zwrotu opisanych środków do kosztów uzyskania przychodów, należy rozważyć, czy będzie to koszt uzyskania przychodów bezpośrednio związany z przychodami (tzw. koszt bezpośredni), czy też koszt uzyskania przychodów, inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami (tzw. koszt pośredni). Z jednej strony bowiem jest to zwrot ściśle określonych kwot uznanych wcześniej za przychody podatkowe, a więc związek wydaje się bezpośredni, z drugiej strony - mając na względzie, że podpisanie Aneksu i wprowadzenie „polityki wyjścia" nastąpiło po uzyskaniu tych przychodów - w ocenie Wnioskodawcy należy je wiązać z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, a ich związek z przychodami jest pośredni. W ocenie Wnioskodawcy należy uznać koszty za pośrednie, rozliczane zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc na bieżąco w dacie poniesienia, tj. dokonania zwrotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) - nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie jedynie do wskazania w art. 12 ust. 1 ww. ustawy przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii, a także enumeratywnie wyliczył, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy można więc stwierdzić, że - co do zasady - przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została wyłączona z przychodów podatkowych mocą art. 12 ust. 4 tej ustawy.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika - względnie na jego rachunek - wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jako Beneficjent w dniu 11 grudnia 2009 r. zawarł z Instytucją Zarządzającą - Województwem XXX, reprezentowanym przez Agencję Rozwoju XXX S.A. Umowę nr …….. o dofinansowanie Projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa XXX na lata 2007-2013. Natomiast w dniu W dniu 28 grudnia 2015 r. Zarząd Spółki podpisał aneks do ww. umowy, który wchodzi w życie z dniem podpisania przez Strony umowy, a jego postanowienia obowiązują od dnia 1 stycznia 2016 r. Na podstawie aneksu Wnioskodawca jako Beneficjent, zobowiązany jest między innymi do zaprzestania od dnia 1 stycznia 2016 r. udzielania pożyczek/poręczeń ze środków instrumentu inżynierii finansowej oraz zwrotu na rachunek bankowy wskazany przez Instytucję Zarządzającą w terminie do 10 lipca 2016 r. m.in. środków powracających po udzieleniu odbiorcom ostatecznym pożyczek/poręczeń: w tym spłat kapitału pożyczek/uwolnionego kapitału zaangażowanego poręczenia, odsetek, prowizji i innych przychodów. Otrzymane odsetki, prowizje i inne przychody od pożyczek udzielanych odbiorcom ostatecznym (przedsiębiorcom - pożyczkobiorcom) oraz odsetki od środków lokowanych na bankowych rachunkach terminowych były zaliczane przez Wnioskodawcę do przychodów podatkowych nie podlegających zwolnieniu.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu zwróconych na rzecz Instytucji Zarządzającej ww. kwot. Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku zwrotu odsetek, prowizji i innych przychodów, jest on uprawniony do obciążenia własnych kosztów podatkowych ww. wydatkami, uznając je za koszty pośrednie, rozliczane na bieżąco w dacie poniesienia, tj. dokonania zwrotu.

W tym miejscu należy wskazać na interpretację indywidualną z dnia 10 listopada 2016 r. znak ………. wydaną wobec Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 przedstawionego w niniejszym wniosku, z której wynika, że (…) „środki uzyskane z tytułu odsetek od lokowanych na bankowych rachunkach terminowych środków projektu stanowią przychód Wnioskodawcy i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych”.

Brak jest również podstaw do zwolnienia od podatku dochodowego w stosunku do odsetek, prowizji od pożyczek i innych przychodów uzyskanych przez Wnioskodawcę z tytułu udzielanych przez niego odbiorcom ostatecznym pożyczek/poręczeń.

Brak podstaw do zwolnienia od podatku dochodowego tych środków wynika z faktu, że są to środki wygenerowane w ramach działalności Wnioskodawcy i są efektem gospodarowania otrzymanym dofinansowaniem środkami projektu, przez co inne jest pochodzenie tych środków i jako takie nie mogą podlegać zwolnieniu przedmiotowemu od opodatkowania.

Mając zatem na uwadze przestawiony we wniosku stan faktyczny oraz stan prawny obowiązujący w jego zakresie stwierdzić należy, że skoro otrzymane odsetki, prowizje i inne przychody od pożyczek udzielanych odbiorcom ostatecznym (przedsiębiorcom - pożyczkobiorcom) były zaliczane przez Wnioskodawcę do przychodów podatkowych, to w przypadku ich zwrotu na rzecz Instytucji Zarządzającej Wnioskodawca powinien skutkować zmniejszeniem tych przychodów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie odpowiedź na pytanie nr 2 Wnioskodawcy w części dotyczącej momentu potrącalności omawianych kosztów oraz ocena stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie stają się bezprzedmiotowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.