Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-687/15-2/IM
z 4 sierpnia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu 8 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych działań promocyjnych i reklamowych polegających na sponsorowaniu udziału Lekarzy/Farmaceutów w konferencjach, zjazdach, sympozjach naukowych związanych z branżą medyczną, zarówno krajowych jak i zagranicznych na podstawie umowy sponsorskiej – jest:


  • nieprawidłowe - w części dotyczącej możliwości zwolnienia z opodatkowania kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej (przejazdów lokalnych) z tytułu podróży zagranicznej w wysokości nadwyżki ponad przewidziany limit określony w rozporządzeniu regulującym wysokość oraz warunki ustalania należności z tytułu podróży służbowej, w sytuacji pokrywania tych kosztów oraz kosztów wyżywienia w wysokości przekraczającej wysokość diet określonych w ww. rozporządzeniu,
  • prawidłowe – w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE


W dniu 8 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych działań promocyjnych i reklamowych polegających na sponsorowaniu udziału Lekarzy/Farmaceutów w konferencjach, zjazdach, sympozjach naukowych związanych z branżą medyczną, zarówno krajowych jak i zagranicznych na podstawie umowy sponsorskiej.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest spółką zajmującą się między innymi działalnością marketingową w zakresie promocji produktów leczniczych i wyrobów medycznych (dalej „Produkty”). W ramach świadczonych usług marketingowych Spółka odpowiedzialna jest między innymi za prowadzenie działań promocyjnych i reklamowych w odniesieniu do Produktów na podstawie umów o świadczenie usług marketingowych.

Jednym ze sposobów reklamy Produktów jest sponsorowanie udziału osób uprawnionych do wystawiania recept (dalej: „Lekarze”) lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi (dalej: „Farmaceuci”) w różnego rodzaju konferencjach, zjazdach, sympozjach naukowych (dalej: „Wydarzenia”) związanych z branżą medyczną, zarówno krajowych jak i zagranicznych.

Wspomniane Wydarzenia mogą być organizowane zarówno przez P. jak i podmioty trzecie.


Przedmiotem Wydarzeń jest tematyka dotycząca wiedzy merytorycznej związanej bezpośrednio z wykonywanym zawodem Lekarza/Farmaceuty lub prowadzoną przez niego praktyką zawodową. Przykładowo podczas Wydarzeń przedstawiane są nowe sposoby i metody badania i leczenia różnego rodzaju chorób, aktualne informacje, często poparte naukowymi badaniami, o skuteczności leczenia poszczególnych jednostek chorobowych zarówno lekami już dostępnym na rynku, jak również lekami dopiero wprowadzanymi.

Zapewnienie uczestnictwa Lekarzy/Farmaceutów w Wydarzeniach stanowi formę reklamy produktu, o której mowa w art. 52 ust. 2 pkt 6 ustawy Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2001 r., Nr 126, poz. 1381).


W przypadku, gdy całkowity koszt danego Wydarzenia przekracza 200 PLN brutto na jednego Lekarza/Farmaceutę, P. zawiera z każdym z nich umowę sponsorską. W ramach zawieranej umowy sponsorskiej, P. zobowiązuje się do sponsorowania udziału Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu, a Lekarz/Farmaceuta zobowiązuje się wziąć osobisty udział w Wydarzeniu i wyraża zgodę na przekazywanie przez Spółkę informacji o sponsorowaniu w nim jego udziału. Koszty pokrywane przez Spółkę w ramach umowy sponsorskiej, obejmują, w zależności od charakteru Wydarzeń oraz uzasadnionych potrzeb Lekarza/Farmaceuty, wszystkie lub niektóre z następujących rodzajów/kategorii wydatków (dalej: „Koszty”):

  • koszty transportu, tzn. koszty przelotów/przejazdów Lekarza/Farmaceuty (z określonego miejsca, np. miejsca zamieszkania Lekarza/Farmaceuty, do miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie oraz z powrotem), w niektórych przypadkach również przejazdy lokalne w miejscu oraz w czasie, w którym odbywa się Wydarzenie;
  • koszty wiz lub opłat o analogicznym charakterze, np. z tytułu przekroczenia granicy lub przemieszczania się po określonej trasie/terytorium, jeżeli są wymagane;
  • koszty zakwaterowania/noclegu Lekarza/Farmaceuty w miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie (w czasie, w którym odbywa się Wydarzenie), przy czym koszty hotelu nie obejmują drobnych wydatków hotelowych w tym: rozmów telefonicznych, płatnej TV, mini baru, pralni;
  • koszty wyżywienia Lekarza/Farmaceuty (w dniach, w których odbywać się będzie Wydarzenie);
  • wynajem sali wykładowej w której odbywa się Wydarzenie (w przypadku Wydarzenia organizowanego przez P.);
  • koszt wynagrodzenia wykładowcy/prelegenta występującego podczas Wydarzenia (w przypadku Wydarzenia organizowanego przez P.);
  • inne uzasadnione koszty (np. opłata rejestracyjna za uczestnictwo w Wydarzeniu, koszty ubezpieczenia Lekarza/Farmaceuty, ewentualne inne koszty związane z uczestnictwem Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu).


Wyżej wymienione Koszty Wydarzeń pokrywane są przez P. bezpośrednio „z góry”, tzn. Spółka we własnym imieniu nabywa określone towary i usługi od dostawców (np. biur podróży, linii lotniczych i kolejowych, hoteli, organizatorów Wydarzeń itp.), dokonuje płatności bezpośrednio na rzecz tych podmiotów oraz otrzymuje od nich odpowiednie dokumenty (fakturę, rachunek lub inny dokument - np. bilet) potwierdzające poniesienie wydatków. Natomiast, nie występują sytuacje, w których Lekarz/Farmaceuta pokrywałby określone Koszty z własnych środków (zwracanych następnie przez Spółkę) lub, w których Lekarz/Farmaceuta otrzymywałby od Spółki środki w celu samodzielnego sfinansowania Kosztów.

Lekarze/Farmaceuci, zawierający umowy sponsorskie w ramach uczestnictwa w Wydarzeniach, nie są pracownikami Spółki. Spółka pragnie jednocześnie podkreślić, że niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie Lekarzy/Farmaceutów, którzy zawierają ze Spółką umowy sponsorskie, ale nie w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Jeżeli całkowity koszt Wydarzenia, przypadający na jednego uczestnika przekroczył 200 PLN brutto, w dotychczasowej praktyce Spółka wypełniała i przesyłała Lekarzowi/Farmaceucie oraz właściwemu dla niego urzędowi skarbowemu informację PIT-8C, w której wykazywała wszystkie Koszty poniesione na rzecz Lekarza/Farmaceuty w związku z jego udziałem w Wydarzeniu.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy w związku z pokrywaniem Kosztów udziału Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu na podstawie umowy sponsorskiej i osiąganiem przez niego przychodu z tego tytułu, Spółka, jako podmiot zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C, może wyłączyć z kalkulacji ww. przychodów Lekarza/Farmaceuty następujące pozycje Kosztów: koszty transportu, zakwaterowania, wyżywienia oraz koszt wiz lub opłat o analogicznym charakterze za czas podróży Lekarza/Farmaceuty do wysokości określonej we właściwych przepisach, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt w zw. z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie ujmować ich w informacji PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy.


W związku z zawieranymi między Spółką a Lekarzem/Farmaceutą umowami sponsorskimi, Spółka, jako podmiot obowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C, ma obowiązek rozpoznać po stronie Lekarza/Farmaceuty przychód w wysokości wszelkich świadczeń uzyskiwanych przez Lekarza/Farmaceutę na podstawie umowy, tzn. w równowartości kosztów pokrytych przez Spółkę, przy czym, przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 21 ust. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) (dalej: „PDOF), do kosztów transportu, zakwaterowania, wyżywienia oraz wiz lub opłat o analogicznym charakterze, zastosowanie ma zwolnienie z PDOF, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PDOF (do limitów wynikających z Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych).


W konsekwencji, w sporządzonej informacji PIT-8C, Spółka uwzględni wyłącznie przychód Lekarza/Farmaceuty obejmujący następujące kategorie Kosztów:


    i. opłatę rejestracyjną,

    ii. koszt wynagrodzenia wykładowcy/prelegenta występującego podczas Wydarzenia,


    iii. opłatę za wynajem sali, w której odbywa się Wydarzenie,


    iv. koszty ubezpieczenia Lekarza/Farmaceuty oraz


    v. ewentualne inne koszty związane z uczestnictwem Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu poza ww. kosztami transportu, zakwaterowania, wyżywienia oraz wiz lub opłat o analogicznym charakterze.

  1. Pokrycie Kosztów jako przychód Lekarza/Farmaceuty

W przypadku, kiedy osoba fizyczna otrzymuje korzyść (przysporzenie majątkowe), przekazanie której wynika z danego tytułu prawnego łączącego strony, korzyść taka stanowi przychód z tego źródła przychodów.

Mając na uwadze fakt, że Lekarz/ Farmaceuta otrzymuje określone świadczenia, zdaniem Spółki wartość tych świadczeń należy uznać za przychód w rozumieniu przepisów ustawy o PDOF. Natomiast klasyfikacja przychodu otrzymanego przez podatnika jako uzyskanego z określonego źródła w rozumieniu ustawy o PDOF uzależniona jest od tytułu prawnego, na podstawie którego doszło do powstania takiego przychodu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PDOF, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52C oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W ocenie Spółki w analizowanym stanie faktycznym będzie miał zastosowanie przepis zawarty w art. 10 ust. 9 ustawy o PDOF, który jako źródło przychodów wskazuje „inne źródła”, wśród których art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF wymienia w szczególności m.in. nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 ustawy o PDOF.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF pojęcie przychodu obejmuje pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, które zostały przez podatnika otrzymane lub postawione do dyspozycji w roku kalendarzowym.

Zgodnie art. 11 ust. 2 ustawy o PDOF wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Natomiast na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy o PDOF wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się w sposób następujący:

  • według cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia;
  • według cen zakupu - jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione;
  • według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku - jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku;
  • na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia - w pozostałych przypadkach.

Zdaniem Spółki, pokrycie przez P. Kosztów Wydarzenia w związku z uczestnictwem Lekarza/ Farmaceuty w tym Wydarzeniu powoduje powstanie po stronie Lekarza/Farmaceuty przychodu z innych źródeł na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż przychód ten nie stanowi przychodu z tytułów, o których mowa w art. 12-14 i 17 ustawy o PDOF. Wartość nieodpłatnych świadczeń powinna zaś zostać ustalona w oparciu o przepisy art. 11 ustawy o PDOF.


    2. Warunki zwolnienia z opodatkowania z PDOF

Mając na uwadze brzmienie art. 9 ust. 1 ustawy o PDOF dochody wymienione w art. 21 ustawy o PDOF nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.


Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PDOF, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika (lit. a tego przepisu) lub podróży osoby niebędącej pracownikiem Git. b tego przepisu). Wymienione zwolnienie jest ograniczone kwotowo do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy i w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, tj. w przepisach Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych.


Jak wynika z przepisów Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, do należności takich zalicza się pokryte przez pracodawcę koszty poniesione na rzecz diet, przejazdów i dojazdów pracownika, noclegów i innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

W ocenie P. z uwagi na brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PDOF przepisy Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych odnoszą się nie tylko do sytuacji pracowników, ale również bezpośrednio do podróży osoby niebędącej pracownikiem. W konsekwencji, w przypadku, gdy Lekarz/Farmaceuta odnosi korzyść z tytułu zapewnienia mu przez Spółkę przejazdów i dojazdów, noclegów i innych wydatków, określonych przez Spółkę w związku z odbywaną podrożą, nie dochodzi do powstania przychodu po stronie Lekarza/Farmaceuty.

W myśl art. 21 ust. 13 ustawy o PDOF „przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

  • w celu osiągnięcia przychodów lub
  • w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
  • przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
  • przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji”.


Z przytoczonych regulacji wynika więc, że w celu zwolnienia od opodatkowania Kosztów związanych z Wydarzeniem, konieczne jest spełnienie następujących warunków:

  1. osoba biorąca udział w konferencji odbywa podróż;
  2. pokryte koszty muszą zostać poniesione w celu osiągnięcia przychodu przez Spółkę;
  3. pokryte przez Spółkę Koszty Wydarzenia nie zostaną zaliczone przez Lekarza/Farmaceutę do kosztów podatkowych,
  4. pokrycie wyżej wymienionych kosztów nastąpi w oparciu o Rozporządzenie w sprawie podróży służbowych.

Ad. 1) Pojęcie podróży


Ustawa o PDOF, jak również inne regulacje nie definiują pojęcia podróży osoby niebędącej pracownikiem, w związku z tym należy pojęcie to rozumieć zgodnie z jego potoczną (słownikową) definicją. Zgodnie zaś z internetowym Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl), podróż to „przebywanie drogi do jakiegoś odległego miejsca”. W tym kontekście wyjazd Lekarza/Farmaceuty poza miejsce swojego zamieszkania do miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie, zarówno w Polsce jak i poza granicami kraju, jest odbywaniem przez niego podróży.

Ponadto, pojęcie podróży osoby niebędącej pracownikiem należy odróżnić od pojęcia podróży służbowej. Podróż służbowa jest bowiem pojęciem zdefiniowanym na gruncie kodeksu pracy, zgodnie z którym podróż służbowa to wykonywanie określonego zadania na polecenie pracodawcy poza miejscem stałego zatrudnienia. Z uwagi na fakt, że umowa sponsorska jest odrębną od umowy o pracę instytucją prawną, do której stosują się całkowicie inne regulacje, czyli kodeks cywilny a nie kodeks pracy, nie można utożsamiać tych dwóch pojęć, czyli zrównywać pojęcia „podróży osoby niebędącej pracownikiem” i „podróży służbowej pracownika”. W tym kontekście podróż Lekarza/Farmaceuty biorącego udział w Wydarzeniu jest pojęciem szerszym od podróży służbowej i w praktyce obejmuje każdy wyjazd takiej osoby poza miejsce zamieszkania i miejsce siedziby Spółki, który to wyjazd wiąże się z wykonaniem zawartej umowy. W tym kontekście wyjazd Lekarza/Farmaceuty w celu udziału w Wydarzeniu bez wątpienia spełnia kryteria definicji podróży osoby niebędącej pracownikiem w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PDOF.

Stanowisko zaprezentowane przez Spółkę potwierdza także wykładnia systemowa ustawy o PDOF. Gdyby bowiem ustawodawca utożsamiał podróż odbywaną przez osobę niebędącą pracownikiem z podróżą służbową pracowników, to nie wyodrębniałby dwóch zwolnień od opodatkowania diet i kosztów takich podróży, odrębnie przewidując zwolnienie od opodatkowania diet i kosztów podróży służbowej pracowników i odrębnie regulując kwestie zwolnienia diet i kosztów podróży osób innych niż pracownicy (w tym także Lekarza/Farmaceuty biorącego udział w Wydarzeniu na podstawie umowy sponsorskiej).

Stanowisko prezentowane przez Spółkę potwierdzają także interpretacje prawa podatkowego wydane przez Dyrektorów poszczególnych Izby Skarbowych w imieniu Ministra Finansów.

Przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 czerwca 2013 roku (Nr IPPB2/415-303/13-2/MK) wskazano, że „Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż pokryte przez Spółkę koszty uczestnictwa Lekarza /Farmaceuty w Konferencji związane z przejazdem zarówno w podróży krajowej jak i zagranicznej do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi (wiza), oraz gdy Spółka pokryje koszty noclegu stwierdzone rachunkiem w wysokości przekraczającej limity określone w cytowanym rozporządzeniu zarówno w podróży krajowej i zagranicznej, uznając taki przypadek jako uzasadniony, uzyskany przez Lekarza / Farmaceuty przychód korzystać będzie ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 czerwca 2013 roku (Nr ILPB1/415- 280/13-2/AG), w której stwierdzono, że: ,Biorąc zatem pod uwagę informacje zawarte we wniosku oraz treść art. 21 ust. 1 pkt 16 lit b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, iż wartość zwrotu kosztów dojazdów, zakwaterowania, wiz lub opłat o podobnym charakterze oraz wyżywienia - do wysokości limitu określonego w cytowanym rozporządzeniu w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej - pokrywanych przez Wnioskodawcę osobie, z którą zawarto umowę o dzieło, lub umowę sponsoringu, zwolniona jest z podatku dochodowego od osób fizycznych, na mocy wyżej wskazanego przepisu”.

Analogiczne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 25 kwietnia 2013 roku (Nr IPPB2/415-112/13-2/AS).


Ad. 2) Wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodu


P. zwraca uwagę, że celem pokrycia Kosztów Lekarza/Farmaceuty związanych z udziałem w Wydarzeniu jest reklama produktów farmaceutycznych realizowana przez Spółkę w imieniu własnym, ale na rachunek innych podmiotów.

Kwestię reklamy produktów farmaceutycznych reguluje ustawa Prawo farmaceutyczne. Zgodnie z art. 52 ust. 2 pkt 6 Prawa farmaceutycznego reklama produktu leczniczego obejmuje w szczególności sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi. A zatem celem sponsorowania przez Spółkę udziału Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu jest reklama produktów farmaceutycznych zgodnie z Prawem farmaceutycznym, która jest związana z działalnością promocyjną i reklamową Spółki, czyli świadczeniem usług na rzecz innych podmiotów.

W konsekwencji również drugi, z wymienionych powyżej warunków zastosowania zwolnienia od opodatkowania diet i zwrotu kosztów podróży lekarzy w analizowanym przypadku zostanie spełniony.


Ad. 3) Niezaliczenie Kosztów Wydarzenia do kosztów podatkowych


W analizowanym przypadku Spółka nie oblicza zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych Lekarza/Farmaceuty biorącego udział w Wydarzeniu, w konsekwencji Lekarz/Farmaceuta nie może również rozliczyć jakichkolwiek kosztów uzyskania przychodu w stosunku do Kosztów Wydarzenia.


W związku z tym warunek z pkt 3 powyżej uznaje się również jest spełniony.


Ad. 4) Pokrycie kosztów na zasadach określonych w Rozporządzeniu w sprawie podróży służbowych


Jak wyżej wskazano zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PDOF diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 21 ust. 13 ustawy o PDOF, podlegają zwolnieniu z opodatkowania wyłącznie do wysokości określonej w Rozporządzeniu w sprawie podróży służbowych (dalej: „Limit Zwolnienia”).

Zgodnie z ugruntowaną interpretacją oraz praktyką stosowania tych przepisów, ilekroć w Rozporządzeniu w sprawie podróży służbowych jest mowa o pracowniku, rozumie się przez to odpowiednio również osobę niebędącą pracownikiem, a ilekroć jest mowa o pracodawcy, rozumie się przez to odpowiednio również podmiot finansujący podróż osoby niebędącej pracownikiem.


Zgodnie z treścią § 2 Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi posługują:

  1. diety;
  2. zwrot kosztów:
    1. przejazdów,
    2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
    3. noclegów,
    4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Na gruncie przepisów Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, wysokość Limitu Zwolnienia zależy od kategorii (rodzaju) należności związanej z podróżą.


W świetle powyższego, przychód uzyskany przez Lekarza/Farmaceutę w związku z pokryciem przez P. Kosztów związanych z uczestnictwem Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu podlega co do zasady zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 16) lit. b) ustawy o PDOF. Zakres powyższego zwolnienia jest ograniczony do wysokości Limitu Zwolnienia określonego, w przepisach Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych.


  1. Zwrot kosztów przejazdów i dojazdów
    W przypadku podróży zarówno w kraju jak i poza jego granicami, zgodnie z § 5 ust. 2 Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, zwrot kosztów przejazdu obejmuje cenę biletu określonego środka transportu, z uwzględnieniem przysługującej pracownikowi ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga ta przysługuje.
    W kontekście zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych diet i innych należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PDOF, powyższe oznacza, że Limit Zwolnienia obejmuje efektywnie całą należność (całą cenę biletu/biletów plus ewentualne opłaty dodatkowe) z tytułu przejazdu/przejazdów (analogicznie, z tytułu przelotu/przelotów itp.) tej osoby w ramach odbywanej podróży, wynikającą z odpowiedniego dokumentu potwierdzającego cenę biletu oraz ewentualnych opłat dodatkowych.
    Powyższe oznacza zdaniem Spółki, że ponoszone przez P. Koszty (w zakresie, w jakim dotyczyły będą przejazdu Lekarza/Farmaceuty do miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie, jak również przejazdów lokalnych w miejscu oraz w dniach, w których odbywa się Wydarzenie) będą zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych do Limitu Zwolnienia, który obejmuje całą cenę biletu oraz ewentualne opłaty dodatkowe. Powyższe dotyczy jednakowo Kosztów w związku z uczestnictwem Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu odbywających się na terytorium Polski, jak i w Wydarzeniu odbywającym się poza granicami kraju.
  2. Zwrot kosztów zakwaterowania/noclegu
    W przypadku podróży na terytorium kraju, zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, za nocleg podczas podróży krajowej w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety. Jednak zgodnie z ust. 2 tego paragrafu w uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1.W przypadku podróży poza granicami kraju, zgodnie z § 16 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, za nocleg podczas podróży zagranicznej pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach limitu określonego w poszczególnych państwach w załączniku do Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych. Jednocześnie, zgodnie z § 16 ust. 3 Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, w uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg w hotelu, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa powyżej.
    W kontekście zwolnienia od PDOF diet i innych należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PDOF, powyższe oznacza, że Limit Zwolnienia obejmuje efektywnie całą należność (całą wysokość rachunku hotelowego) z tytułu zakwaterowania/noclegu tej osoby w ramach podróży tej osoby, wynikającą z odpowiedniego dokumentu potwierdzającego wysokość rachunku hotelowego. Niemniej w przypadku rachunku hotelowego przekraczającego ustalone ww. limity kwotowe wynikające z Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych wymagana jest przy tym odpowiednia zgoda pracodawcy.
    W odniesieniu do zdarzeń będących przedmiotem wniosku, powyższe oznacza zdaniem Spółki, że ponoszone przez P. (a zatem, z założenia, zawsze za uprzednią zgodą Spółki) Koszty (w zakresie, w jakim dotyczyły będą zakwaterowania/noclegu Lekarza/Farmaceuty w miejscowości, gdzie odbywa się Wydarzenie), będą zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych do Limitu Zwolnienia, który obejmuje całą wysokość rachunku hotelowego. Powyższe odnosi się jednakowo do Kosztów w związku z uczestnictwem Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu odbywających się na terytorium Polski, jak i w Wydarzeniu odbywającym się poza granicami kraju.
  3. Zwrot kosztów wyżywienia
    W przypadku podróży na terytorium kraju, jak stanowi § 2 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują m.in. diety. W myśl § 7 ust. 1 ww. Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, dieta jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży i wynosi 30 zł za pełną dobę podróży. Jednocześnie jednak na gruncie Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych dopuszcza się, aby w czasie podróży, o której mowa powyżej, pracodawca zapewnił pracownikowi bezpłatne całodzienne wyżywienie. Wówczas, zgodnie z § 7 ust. 3 pkt 2 Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, dieta nie przysługuje.
    W przypadku podróży poza granicami kraju, zgodnie z § 2 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, z tytułu podróży odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują diety. W myśl § 13 ust. 1-4 Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki w czasie podróży, a jej wysokość różni się w zależności od państwa będącego celem podróży. Jednocześnie jednak, na gruncie Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych dopuszcza się, aby w czasie podróży, o której mowa powyżej, pracodawca zapewnił pracownikowi bezpłatne całodzienne wyżywienie. Wówczas, zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, dieta zostaje obniżona do 25% standardowej wysokości i jest przeznaczona na inne drobne wydatki, o których mowa w Rozporządzeniu w sprawie podróży służbowych.
    W kontekście zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych diet i innych należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PDOF, powyższe oznacza, że Limit Zwolnienia obejmuje efektywnie całą należność z tytułu wyżywienia (tzn. całą wartość świadczeń w zakresie wyżywienia, zapewnionego tej osobie, w sytuacji, w której zapewniono wyżywienie), wynikającą z odpowiednich dokumentów potwierdzających wartość tych świadczeń (np. faktur, rachunków).
    W konsekwencji, ponoszone przez P. Koszty (w zakresie, w jakim dotyczyły będą wyżywienia zapewnionego Lekarzowi/Farmaceucie w dniach, w których odbywa się Wydarzenie) będą zwolnione z PDOF do Limitu Zwolnienia, który obejmuje całą wartość świadczeń w zakresie wyżywienia, zapewnionego Lekarzowi/Farmaceucie. Powyższe ma zastosowanie do Kosztów w związku z uczestnictwem Lekarza/Farmaceuty zarówno w Wydarzeniu odbywającym się na terytorium Polski, jak i w Wydarzeniu odbywającym się poza granicami kraju.
    Spółka zwraca uwagę, że powyższy pogląd jest zgodny ze stanowiskiem organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 czerwca 2011 r. (sygn. IPPB4/415-288/11-5/MP) organ podatkowy wskazał m.in. że: „(...) w sytuacji kiedy Spółka będzie sama finansować bezpośrednio koszty całodziennego wyżywienia pracowników, a pracownikom przebywającym w podróży służbowej nie będą wypłacane diety, wartość finansowanych przez pracodawcę kosztów wyżywienia nie będzie stanowić dla pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu”. Jak wskazano wcześniej, powyższe stanowisko stosuje się również do sytuacji osoby niebędącej pracownikiem.
  4. Zwrot innych uzasadnionych kosztów związanych z podróżą (wizy i opłaty o analogicznym charakterze, opłaty rejestracyjne, ubezpieczenie Lekarza/Farmaceuty)
    W przypadku zarówno podróży na terytorium kraju jak i za granicą, zgodnie z § 2 pkt 4 Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługuje m.in. zwrot kosztów innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
    Niemniej, zdaniem Spółki, użycie w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit b) ustawy o PDOF określenia „należności za czas podróży”, sugeruje, że intencją ustawodawcy było objęcie omawianym zwolnieniem kosztów związanych z „podróżą” w ścisłym rozumieniu tego słowa.
    Tym samym, zdaniem Spółki, zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych powinny podlegać te uzasadnione i odpowiednio udokumentowane Koszty, które są bezpośrednio związane z podróżą Lekarza/Farmaceuty, takie jak wizy i opłaty o analogicznym charakterze (wymagane z tytułu przekroczenia granicy lub przemieszczania się po określonej trasie/terytorium i ponoszone po to, aby podróż mogła się odbyć zgodnie ze swoim przeznaczeniem). Limitem Zwolnienia, w takim przypadku, powinna być kwota stwierdzona rachunkiem/posiadanym przez P. dowodem zapłaty (tzn. efektywnie całość wydatków poniesionych przez Spółkę w tym zakresie). Powyższe dotyczy jednakowo Kosztów w związku z uczestnictwem Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu odbywających się na terytorium Polski, jak i w Wydarzeniu odbywającym się poza granicami kraju.
    Jednocześnie, w ocenie Spółki, pozostałe wydatki poniesione przez P. w związku z realizacją celu podróży przez Lekarza/Farmaceutę (tzn. uczestnictwem w Wydarzeniu) oraz niezwiązane bezpośrednio z podróżą Lekarza/Farmaceuty, nie powinny podlegać zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych. Zatem, do wydatków niepodlegających takiemu zwolnieniu, zdaniem Spółki, należy zaliczyć opłaty rejestracyjne, koszty ubezpieczenia Lekarza/Farmaceuty, jak również w przypadku Wydarzenia organizowanego przez P.: koszt wynagrodzenia wykładowcy/prelegenta występującego podczas Wydarzenia i opłatę za wynajem sali, w której odbywa się Wydarzenie.


Powyższe stanowisko podzielane jest przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych, wydawanych w oparciu o analogiczne stany faktyczne.


W szczególności:

  • w interpretacji indywidualnej z dnia 19 października 2012 r. (sygn. IPPB2/415-692/12-3/MK), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził: „(...) do innych wydatków określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb można zaliczyć wyłącznie wydatki związane stricte z podróżowaniem (przemieszczaniem się), jak np. opłatę za przejazd autostradą. Natomiast opłacenie polisy ubezpieczeniowej na rzecz lekarzy biorących udział w Wydarzeniu skutkuje powstaniem po ich stronie przychodu i przychód ten nie korzysta ze zwolnienia”. ,Nieodpłatne świadczenie w postaci udziału w Wydarzeniu (kongresie, szkoleniu), otrzymane przez lekarza (farmaceutę) na podstawie umowy o dzieło zawartej z Wnioskodawcą, stanowi jego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z działalności wykonywanej osobiście (...)”.


Zatem, w odniesieniu do zdarzeń będących przedmiotem wniosku, powyższe oznacza zdaniem Spółki, że ponoszone przez P. Koszty, w zakresie, w jakim dotyczą wiz i opłat o podobnym charakterze będą podlegać zwolnieniu z PDOF na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PDOF. Natomiast koszty ubezpieczenia Lekarza/Farmaceuty, opłat rejestracyjnych za uczestnictwo Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu, jak również koszt wynagrodzenia wykładowcy/prelegenta występującego podczas Wydarzenia, i opłaty za wynajem sali w której odbywa się Wydarzenie (gdy Wydarzenie jest organizowane przez P.), nie będą korzystać z omawianego zwolnienia z PDOF.


    3. Podsumowanie

Podsumowując powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że skoro:

  • pokrywa wydatki w związku z Wydarzeniami, w których Lekarze/Farmaceuci biorą udział na podstawie umów sponsorskich w wysokości i na zasadach określonych w Rozporządzeniu w sprawie podróży służbowej;
  • pokrycie Kosztów udziału Lekarzy/Farmaceutów w Wydarzeniach na podstawie umów sponsorskich będzie następować w celu osiągnięcia przychodu Spółki;


Koszty Wydarzeń nie zostaną zaliczone do kosztów podatkowych Lekarzy/Farmaceutów biorących udział w Wydarzeniach
uzyskany przez Lekarzy/Farmaceutów przychód, jako przychód z innych źródeł, w zakresie w jakim dotyczy kosztów przejazdu/przelotu, zakwaterowania, wyżywienia oraz wiz i opłat o podobnym charakterze, będzie zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PDOF (przy spełnieniu warunków z art. 21 ust. 13 ustawy o PDOF) do Limitu Zwolnienia wynikającego z Rozporządzenia w sprawie podróży służbowych.


Zdaniem Spółki, zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych przewidziane w tym przepisie nie znajdzie zastosowania wobec części poniesionych przez Spółkę wydatków, odpowiadającej poniesionym przez P. Kosztom:

  • opłat rejestracyjnych,
  • ubezpieczenia Lekarza/Farmaceuty,
  • kosztu wynajmu sali, w której odbywać się będzie Wydarzenie (w przypadku Wydarzeń organizowanych przez Spółkę),
  • wynagrodzenia wykładowcy/prelegenta (w przypadku Wydarzeń organizowanych przez Spółkę).


Potwierdzeniem takiego utrwalonego podejścia są niżej wymienione interpretacje indywidualne:

  • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 czerwca 2014 r. (sygn. IPPB2/415-239/14-2/MG);
  • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2013 r. (sygn. IPPB2/415-136/13-2/MG);
  • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 października 2012 r. (sygn. IPPB2/415-692/12-2/MK);
  • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 2010 r. (sygn. IPPB4/415-744/10-4/MP);
  • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2012 r. (sygn. IPPB2/415-721/12-2/MK);
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 października 2012 r. (sygn. IPPB2/415-692/12-2/MK).

    4. Obowiązki Spółki w zakresie PIT-8C

Zgodnie z art. 42a ustawy o PDOF, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 (tzn. stanowiących przychody z innych źródeł), z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych m.in. w art. 21, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Jednocześnie, w § 1 pkt 3 lit. a) Rozporządzenia w sprawie wzorów deklaracji przewidziano, że informacja o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy powinna zostać sporządzona na wzorze informacji PIT-8C, stanowiącym załącznik nr 8 do tego Rozporządzenia.


Mając na względzie powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w zakresie, w jakim:

  • ponoszone przez P. Koszty w związku z uczestnictwem Lekarzy/Farmaceutów w Wydarzeniach podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na gruncie art. 21 ust 1 pkt 16) lit. b) ustawy o PDOF


lub


  • podlegają zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a) ustawy o PDOP (jednorazowa wartość nieodpłatnego świadczenia nie przekroczy 200 zł)

na Spółce nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania ich Lekarzom/Farmaceutom oraz właściwym dla nich organom podatkowym do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, w którym Lekarze/Farmaceuci uzyskali świadczenie.


W przeciwnym razie na Spółce spoczywał będzie obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania jej Lekarzom/Farmaceutom oraz właściwym dla nich organom podatkowym do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, w którym Lekarze/Farmaceuci uzyskali świadczenie.


Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.


Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 19, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnym źródłem przychodów są tzw. inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W świetle zapisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Podkreślić należy, że z powyższego przepisu wynika, że w informacji PIT-8C nie ujmuje się m.in. tych dochodów, które są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 powyższej ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką zajmującą się między innymi działalnością marketingową w zakresie promocji produktów leczniczych i wyrobów medycznych (dalej „Produkty”). W ramach świadczonych usług marketingowych Spółka odpowiedzialna jest między innymi za prowadzenie działań promocyjnych i reklamowych w odniesieniu do Produktów na podstawie umów o świadczenie usług marketingowych.

Jednym ze sposobów reklamy Produktów jest sponsorowanie udziału osób uprawnionych do wystawiania recept (dalej: „Lekarze”) lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi (dalej: „Farmaceuci”) w różnego rodzaju konferencjach, zjazdach, sympozjach naukowych (dalej: „Wydarzenia”) związanych z branżą medyczną, zarówno krajowych jak i zagranicznych.

Wspomniane Wydarzenia mogą być organizowane zarówno przez P. jak i podmioty trzecie.

Przedmiotem Wydarzeń jest tematyka dotycząca wiedzy merytorycznej związanej bezpośrednio z wykonywanym zawodem Lekarza/Farmaceuty lub prowadzoną przez niego praktyką zawodową. Przykładowo podczas Wydarzeń przedstawiane są nowe sposoby i metody badania i leczenia różnego rodzaju chorób, aktualne informacje, często poparte naukowymi badaniami, o skuteczności leczenia poszczególnych jednostek chorobowych zarówno lekami już dostępnym na rynku, jak również lekami dopiero wprowadzanymi.

Zapewnienie uczestnictwa Lekarzy/Farmaceutów w Wydarzeniach stanowi formę reklamy produktu, o której mowa w art. 52 ust. 2 pkt 6 ustawy Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2001 r., Nr 126, poz. 1381).


W przypadku, gdy całkowity koszt danego Wydarzenia przekracza 200 PLN brutto na jednego Lekarza/Farmaceutę, P. zawiera z każdym z nich umowę sponsorską. W ramach zawieranej umowy sponsorskiej, P. zobowiązuje się do sponsorowania udziału Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu, a Lekarz/Farmaceuta zobowiązuje się wziąć osobisty udział w Wydarzeniu i wyraża zgodę na przekazywanie przez Spółkę informacji o sponsorowaniu w nim jego udziału. Koszty pokrywane przez Spółkę w ramach umowy sponsorskiej, obejmują, w zależności od charakteru Wydarzeń oraz uzasadnionych potrzeb Lekarza/Farmaceuty, wszystkie lub niektóre z następujących rodzajów/kategorii wydatków (dalej: „Koszty”):

  • koszty transportu, tzn. koszty przelotów/przejazdów Lekarza/Farmaceuty (z określonego miejsca, np. miejsca zamieszkania Lekarza/Farmaceuty, do miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie oraz z powrotem), w niektórych przypadkach również przejazdy lokalne w miejscu oraz w czasie, w którym odbywa się Wydarzenie;
  • koszty wiz lub opłat o analogicznym charakterze, np. z tytułu przekroczenia granicy lub przemieszczania się po określonej trasie/terytorium, jeżeli są wymagane;
  • koszty zakwaterowania/noclegu Lekarza/Farmaceuty w miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie (w czasie, w którym odbywa się Wydarzenie), przy czym koszty hotelu nie obejmują drobnych wydatków hotelowych w tym: rozmów telefonicznych, płatnej TV, mini baru, pralni;
  • koszty wyżywienia Lekarza/Farmaceuty (w dniach, w których odbywać się będzie Wydarzenie);
  • wynajem sali wykładowej w której odbywa się Wydarzenie (w przypadku Wydarzenia organizowanego przez P.);
  • koszt wynagrodzenia wykładowcy/prelegenta występującego podczas Wydarzenia (w przypadku Wydarzenia organizowanego przez P.);
    inne uzasadnione koszty (np. opłata
  • rejestracyjna za uczestnictwo w Wydarzeniu, koszty ubezpieczenia Lekarza/Farmaceuty, ewentualne inne koszty związane z uczestnictwem Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu).


Wyżej wymienione Koszty Wydarzeń pokrywane są przez P. bezpośrednio „z góry”, tzn. Spółka we własnym imieniu nabywa określone towary i usługi od dostawców (np. biur podróży, linii lotniczych i kolejowych, hoteli, organizatorów Wydarzeń itp.), dokonuje płatności bezpośrednio na rzecz tych podmiotów oraz otrzymuje od nich odpowiednie dokumenty (fakturę, rachunek lub inny dokument - np. bilet) potwierdzające poniesienie wydatków. Natomiast, nie występują sytuacje, w których Lekarz/Farmaceuta pokrywałby określone Koszty z własnych środków (zwracanych następnie przez Spółkę) lub, w których Lekarz/Farmaceuta otrzymywałby od Spółki środki w celu samodzielnego sfinansowania Kosztów.

Lekarze/Farmaceuci, zawierający umowy sponsorskie w ramach uczestnictwa w Wydarzeniach, nie są pracownikami Spółki. Spółka pragnie jednocześnie podkreślić, że niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie Lekarzy/Farmaceutów, którzy zawierają ze Spółką umowy sponsorskie, ale nie w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Jeżeli całkowity koszt Wydarzenia, przypadający na jednego uczestnika przekroczył 200 PLN brutto, w dotychczasowej praktyce Spółka wypełniała i przesyłała Lekarzowi/Farmaceucie oraz właściwemu dla niego urzędowi skarbowemu informację PIT-8C, w której wykazywała wszystkie Koszty poniesione na rzecz Lekarza/Farmaceuty w związku z jego udziałem w Wydarzeniu.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Świadczenia ponoszone za osoby biorące udział w Wydarzeniach związanych z branżą medyczną (konferencjach, zjazdach, sympozjach naukowych) odbywających się zarówno na terytorium Polski, jak i poza granicami kraju, na podstawie zawartej umowy sponsoringu niewątpliwie należą do nieodpłatnych świadczeń, jakie osoby te otrzymują od Spółki.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z art. 353 § 2 ww. Kodeksu, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że sfinansowanie przez Spółkę kosztów podróży związanych z udziałem Lekarza/Farmaceuty w przedmiotowych Wydarzeniach, na które składają się: koszty transportu tzn. koszty przelotów/przejazdów Lekarza/Farmaceuty (z określonego miejsca, np. miejsca zamieszkania Lekarza/Farmaceuty do miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie oraz z powrotem), w niektórych przypadkach również przejazdy lokalne w miejscu oraz czasie, w którym odbywa się Wydarzenie, koszty wiz lub opłat o analogicznym charakterze, koszty zakwaterowania/noclegu Lekarza/Farmaceuty, koszty wyżywienia Lekarza/Farmaceuty, wynajem sali wykładowej, w której odbywa się Wydarzenie, koszt wynagrodzenia wykładowcy/prelegenta oraz inne uzasadnione koszty np. opłata rejestracyjna za uczestnictwo w Wydarzeniu, ubezpieczenie Lekarza/Farmaceuty stanowić będą dla Lekarza/Farmaceuty nieodpłatne świadczenie.

Wartość tego świadczenia należy ustalać kierując się treścią art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu. Z tej też przyczyny wartość tychże świadczeń należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z innych źródeł.

Wartość świadczeń przekazywanych Lekarzom/Farmaceutom, która stanowi dla nich przychód może być jednak zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści art. 21 ust. 1 pkt 68a zwolniona z podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł. Zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Podstawową przesłanką zastosowania omawianego zwolnienia jest otrzymanie od świadczeniodawcy nieodpłatnego świadczenia. Istotnym jest również, aby osoby otrzymujące świadczenie nie były pracownikami świadczeniodawcy lub nie były związane z nim stosunkiem cywilnoprawnym, a wartość nieodpłatnego świadczenia nie przekraczała jednorazowo kwoty 200 zł i była otrzymana w związku z promocją lub reklamą podmiotu dokonującego świadczenia.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji pojęć „promocja” lub „reklama”. Jednakże, istniejące orzecznictwo oraz stanowisko organów podatkowych określają ww. pojęcia w sposób szeroki, wskazując na ogół czynności mających charakter promocyjny lub reklamowy.

Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Przepisy ww. ustawy podatkowej nie zawierają również definicji pojęcia reklamy, którą w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter .

Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca jest spółką zajmującą się między innymi działalnością marketingową w zakresie promocji produktów leczniczych i wyrobów medycznych. W ramach świadczonych usług marketingowych Spółka odpowiedzialna jest między innymi za prowadzenie działań promocyjnych i reklamowych w odniesieniu do Produktów na podstawie umów o świadczenie usług marketingowych. Jednym ze sposobów reklamy Produktów jest sponsorowanie udziału Lekarzy/Farmaceutów w ww. Wydarzeniu, a ponoszone w związku z tym przez Spółkę koszty są wydatkami związanymi z jej promocją lub reklamą, o czym świadczą chociażby, przytoczone w opisie zdarzenia przyszłego przepisy prawa farmaceutycznego.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że wartość nieodpłatnych świadczeń nie przekraczająca 200 zł będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie nieodpłatne świadczenie, którego jednorazowa wartość przekroczy 200 zł.


Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

  1. podróży służbowej pracownika,
  2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

W myśl ust. 13 art. 21 ustawy, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

  1. w celu osiągnięcia przychodów lub
  2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
  3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
  4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

W art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy posłużono się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia nie ogranicza się jedynie do podróży służbowych, w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez podmiot otrzymujący świadczenie, oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez podmiot je finansujący (art. 21 ust. 13 ustawy).

Omawiane zwolnienie jest limitowane obowiązującym od dnia 1 marca 2013 r. rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).


Zgodnie z treścią § 2 ww. rozporządzeniu, w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

  1. diety;
  2. zwrot kosztów:
    1. przejazdów,
    2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
    3. noclegów,
    4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, środek transportu właściwy do odbycia podróży krajowej lub podróży zagranicznej, a także jego rodzaj i klasę, określa pracodawca.


Pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje (ust. 2 § 3 ww. rozporządzenia).


Jak stanowi § 4 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości.


Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia, wydatki, o których mowa w ust. 1, obejmują opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 Rozdziału 2 ww. rozporządzenia odnoszącego się do podróży krajowych, miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży krajowej określa pracodawca.


Dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży (§ 7 ust. 1 ww. rozporządzenia).


Z kolei jak stanowi § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia, należność z tytułu diet oblicza się za czas od rozpoczęcia podróży krajowej (wyjazdu) do powrotu (przyjazdu) po wykonaniu zadania służbowego w następujący sposób:

  1. jeżeli podróż trwa nie dłużej niż dobę i wynosi:
    1. mniej niż 8 godzin - dieta nie przysługuje,
    2. od 8 do 12 godzin - przysługuje 50% diety,
    3. ponad 12 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości;
  2. jeżeli podróż trwa dłużej niż dobę, za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną ale rozpoczętą dobę:
    1. do 8 godzin - przysługuje 50% diety,
    2. ponad 8 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości.


Stosownie do § 7 ust. 3 rozporządzenia, dieta nie przysługuje:

  1. za czas delegowania do miejscowości pobytu stałego lub czasowego pracownika oraz w przypadkach, o których mowa w § 10;
  2. jeżeli pracownikowi zapewniono bezpłatne całodzienne wyżywienie.

Zgodnie z § 7 ust. 4 ww. rozporządzenia, kwotę diety, o której mowa w ust. 1, zmniejsza się o koszt zapewnionego bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy posiłek stanowi odpowiednio:

  1. śniadanie - 25% diety;
  2. obiad - 50% diety;
  3. kolacja - 25% diety.

W przypadku korzystania przez pracownika z usługi hotelarskiej, w ramach której zapewniono wyżywienie, przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio (§ 7 ust. 5 ww. rozporządzenia).


W myśl § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, za nocleg podczas podróży krajowej w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety.

W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (ust. 2 § 8 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 8 ust. 3 rozporządzenia, pracownikowi, któremu nie zapewniono bezpłatnego noclegu, i który nie przedłożył rachunku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety.


Stosownie do § 9 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży krajowej pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety.


Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli pracownik nie ponosi kosztów dojazdów (§ 9 ust. 2 rozporządzenia).


Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli na wniosek pracownika pracodawca wyrazi zgodę na pokrycie udokumentowanych kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej (§ 9 ust. 3 rozporządzenia).


Natomiast zgodnie z § 13 ust. 1 Rozdziału 3 ww. rozporządzenia dotyczącego podróży zagranicznych, dieta w czasie podróży zagranicznej jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki.


Dieta przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży zagranicznej. W przypadku podróży zagranicznej odbywanej do dwóch lub więcej państw pracodawca może ustalić więcej niż jedno państwo docelowe (§ 13 ust. 2 rozporządzenia).

Jak stanowi ust. 3 § 13 rozporządzenia, należność z tytułu diet oblicza się w następujący sposób:

  1. za każdą dobę podróży zagranicznej przysługuje dieta w pełnej wysokości;
  2. za niepełną dobę podróży zagranicznej:
    1. do 8 godzin - przysługuje 1/3 diety,
    2. ponad 8 do 12 godzin - przysługuje 50% diety,
    3. ponad 12 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości.

Wysokość diety za dobę podróży zagranicznej w poszczególnych państwach jest określona w załączniku do rozporządzenia (§ 13 ust. 4 ww. rozporządzenia).


Stosownie do § 14 ust. 1 rozporządzenia, pracownikowi, któremu zapewniono w czasie podróży zagranicznej bezpłatne, całodzienne wyżywienie, przysługuje 25% diety ustalonej zgodnie z § 13 ust. 3.


Jak wynika z ust. 2 § 14 rozporządzenia, kwotę diety zmniejsza się o koszt zapewnionego bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy posiłek stanowi odpowiednio:

  1. śniadanie - 15% diety;
  2. obiad - 30% diety;
  3. kolacja - 30% diety.

W przypadku korzystania przez pracownika z usługi hotelarskiej, w ramach której zapewniono wyżywienie, przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio (§ 14 ust. 3 rozporządzenia).


Zgodnie z § 16 ust. 1 Rozdziału 3 ww. rozporządzenia, odnoszącego się do podróży zagranicznej za nocleg podczas podróży zagranicznej pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach limitu określonego w poszczególnych państwach w załączniku do rozporządzenia.


W świetle ust. 2 § 16 rozporządzenia, w razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust. 1. Ryczałt ten nie przysługuje za czas przejazdu.


W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg, stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (ust. 3 § 16 ww. rozporządzenia).


Zgodnie z § 17 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu z i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego w wysokości jednej diety w miejscowości docelowej za granicą oraz w każdej innej miejscowości za granicą, w której pracownik korzystał z noclegu.


W przypadku gdy pracownik ponosi koszty dojazdu, o których mowa w ust. 1, wyłącznie w jedną stronę, przysługuje ryczałt w wysokości 50% diety.


Stosownie do ust. 3 § 17 rozporządzenia, na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 10% diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży zagranicznej.


W myśl § 21 cytowanego rozporządzenia, w przypadku odbywania podróży zagranicznej w połączeniu z przejazdem na obszarze kraju, przepisy rozdziału 2 stosuje się odpowiednio.


Odnośnie ponoszonych przez Spółkę kosztów transportu, związanych z przejazdem Lekarza/Farmaceuty z określonego miejsca, np. miejsca zamieszkania Lekarza/Farmaceuty do miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie oraz z powrotem jak również przejazdów lokalnych w miejscu oraz w dniach, w których odbywa się Wydarzenie, organ podatkowy stwierdza: pokrywane przez Spółkę koszty przejazdów Lekarza/Farmaceuty z określonego miejsca, np. miejsca zamieszkania Lekarza/Farmaceuty do miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie oraz z powrotem zarówno w podróży krajowej i zagranicznej korzystać będą ze zwolnienia z podatku dochodowego do wysokości, jaka wynika z treści zacytowanego powyżej § 3 ust. 2 rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, tj. do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi.


Natomiast w kwestii dotyczącej pokrywanych przez Spółkę kosztów przejazdów lokalnych w miejscu oraz w czasie, w którym odbywać się będzie dane Wydarzenie w przypadku podróży:

  • krajowej - za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety, jednakże jeżeli na wniosek pracownika pracodawca wyrazi zgodę na pokrycie udokumentowanych kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej - ryczałt w wysokości 20% diety nie przysługuje (§ 9 ust. 1-3 rozporządzenia),
  • zagranicznej - za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży pracownikowi przysługuje na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej ryczałt w wysokości 10% diety za dobę podróży w danym państwie, zgodnie z załącznikiem do przedmiotowego rozporządzenia (§ 17 ust. 3 rozporządzenia).


Z treści wniosku wynika, że Spółka w niektórych przypadkach pokrywać będzie koszty przejazdów lokalnych w miejscu oraz w czasie, w którym odbywać się będzie dane Wydarzenie obejmujące efektywnie całą cenę biletu/biletów plus ewentualne opłaty dodatkowe, zatem w przypadku podróży krajowych zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w przypadku podróży zagranicznej, jeżeli kwota pokrytych przez Spółkę kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej (przejazdów lokalnych) przekroczy limit, o którym mowa w 17 ust. 3 ww. rozporządzenia, nadwyżka ponad przewidziany limit stanowić będzie przychód danego Lekarza/Farmaceuty z tytułu nieodpłatnego świadczenia (art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy).

W dalszej kolejności odnosząc się do prawidłowości stanowiska Spółki dotyczącego kosztów zakwaterowania/noclegu Lekarza/Farmaceuty w miejscowości, w której odbywać się będzie Wydarzenie (w czasie, w którym odbywa się Wydarzenie) organ podatkowy stwierdza, że w przypadku podróży odbywanej:

  • na terenie kraju – zakwaterowanie/nocleg podczas podróży w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (§ 8 ust. 1 - 2 ww. rozporządzenia),
  • poza granicami kraju – zakwaterowanie/nocleg podczas podróży pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach limitu określonego w poszczególnych państwach w załączniku do rozporządzenia. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (§ 16 ust. l i ust. 3 ww. rozporządzenia).


Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Spółka pokryje koszty noclegu w wysokości przekraczającej limity określone w cytowanym rozporządzeniu, uznając taki przypadek jako uzasadniony, wówczas pokryte przez Spółkę koszty w wysokości stwierdzonej rachunkiem hotelowym w odniesieniu do Lekarza/Farmaceuty uczestniczącego w danym Wydarzeniu, będą wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustosunkowując się natomiast do zwolnienia z opodatkowania ponoszonych przez Spółkę kosztów wyżywienia Lekarza/Farmaceuty w związku z Wydarzeniem (w dniach, w których odbywać się będzie Wydarzenie), należy stwierdzić, że nie można podzielić stanowiska Spółki, zgodnie z którym cała wartość świadczenie w zakresie wyżywienia zapewnionego Lekarzowi/Farmaceucie będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych.


Należy wskazać, że w sytuacji podróży:

  • krajowej - za każdą dobę podróży pracownikowi przysługuje dieta na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w wysokości 30 zł (§ 7 ust. 1 rozporządzenia),
  • zagranicznej - w czasie podróży zagranicznej dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki. Dieta przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży zagranicznej. Wysokość diety za dobę podróży zagranicznej w poszczególnych państwach jest określona w załączniku do rozporządzenia (§ 13 ust. 1, 2 i 4 cytowanego rozporządzenia).

Zdaniem Wnioskodawcy, w kontekście zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych diet i innych należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PDOF, powyższe oznacza, że Limit Zwolnienia obejmuje efektywnie całą należność z tytułu wyżywienia (tzn. całą wartość świadczeń w zakresie wyżywienia, zapewnionego tej osobie w sytuacji, w której zapewniono żywienie), wynikającą z odpowiednich dokumentów potwierdzających wartość tych świadczeń (np. faktur, rachunków).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę Koszty (w zakresie, w jakim dotyczyły będą wyżywienia zapewnionego Lekarzowi/Farmaceucie w dniach, w których odbywa się Wydarzenie) są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych do Limitu Zwolnienia, który obejmuje całą wartość świadczeń w zakresie wyżywienia, zapewnionego Lekarzowi/Farmaceucie. Powyższe ma zastosowanie do Kosztów związanych z uczestnictwem Lekarza/Farmaceuty zarówno w Wydarzeniu odbywającym się na terytorium Polski, jak i w Wydarzeniu odbywającym się poza granicami kraju.

Organ podatkowy zauważa, że rezygnacja z wypłacania diety na rzecz zapewnienia bezpłatnego wyżywienia nie oznacza, że w takiej sytuacji zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy nie określa limitu dla należności związanych z wyżywieniem podczas podróży osoby niebędącej pracownikiem.

W świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotne bowiem jest, że niezależnie od formy, w jakiej zapewniono osobie odbywającej podróż wyżywienie, ze zwolnienia od podatku korzysta tylko ta część otrzymanego świadczenia związanego z wyżywieniem, która nie przekracza wysokości diety określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

Z powyższego wynika, że ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, korzysta tylko ta część pokrytego przez Spółkę świadczenia związanego z wyżywieniem Lekarza/Farmaceuty, która nie przekroczy wysokości diety z tytułu podróży osoby niebędącej pracownikiem, czyli w przypadku podróży krajowej 30 zł za dobę podróży, odpowiednio w przypadku podróży zagranicznej w wysokości diety za dobę podróży obowiązującej dla docelowego państwa podróży, określonej w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

Zatem nadwyżka ponoszonych przez Spółkę kosztów wyżywienia, zarówno w przypadku podróży krajowej, jak i zagranicznej ponad kwotę diet określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej stanowi podlegający opodatkowaniu przychód Lekarza/Farmaceuty z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w ww. art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że pokryte przez Spółkę koszty uczestnictwa Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu bezpośrednio związane z podróżą Lekarza/Farmaceuty, takie jak przeloty/przejazdy, wizy i opłaty o analogicznym charakterze (wymagane z tytułu przekroczenia granicy lub przemieszczania się po określonej trasie/terytorium i ponoszone po to, aby podróż mogła się odbyć zgodnie ze swoim przeznaczeniem) zarówno w podróży krajowej jak i zagranicznej do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, oraz gdy Spółka pokryje koszty noclegu stwierdzone rachunkiem w wysokości przekraczającej limity określone w cytowanym rozporządzeniu zarówno w podróży krajowej i zagranicznej, uznając taki przypadek jako uzasadniony, uzyskany przez Lekarza/Farmaceutę przychód korzystać będzie ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast z uwagi na fakt, że w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, dotyczącym podróży osoby niebędącej pracownikiem mowa jest wyłącznie o podróży w rozumieniu potocznym, przez „inne niezbędne wydatki”, o których mowa w § 2 pkt 2 lit. d) cyt. rozporządzenia, należy rozumieć wyłącznie wydatki związane bezpośrednio z odbywaniem podróży, a nie wydatki związane z realizacją celu podróży (np. udział w konferencji, kongresie, itd.). Dlatego też opłata rejestracyjna, koszty wynagrodzenia wykładowcy/prelegenta występującego podczas Wydarzenia, opłata za wynajem sali, w której odbywa się Wydarzenie, koszty ubezpieczenia Lekarza/Farmaceuty oraz ewentualne inne koszty związane z uczestnictwem Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu nie stanowią przewidzianych w powołanym rozporządzeniu „innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb”. Do takich wydatków można zaliczyć wyłącznie wydatki związane stricte z podróżowaniem (przemieszczaniem się).

Zatem pokrywanie przez Spółkę, na podstawie zawieranych pomiędzy Spółką a Lekarzem/Farmaceutą umów sponsoringu w postaci opłaty rejestracyjnej, kosztów wynagrodzenia wykładowcy/prelegenta, opłatę za wynajem sali, koszty ubezpieczenia Lekarza/Farmaceuty oraz ewentualne innych kosztów związanych z uczestnictwem Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniach zarówno w kraju, jak i za granicą będzie skutkować powstaniem po stronie Lekarza/Farmaceuty przychodu z nieodpłatnych świadczeń, który należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który nie podlega zwolnieniu określonemu w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) cytowanej ustawy.


W konsekwencji na Spółce w związku z zawieranymi między Spółką a Lekarzami/Farmaceutami umowami sponsoringu ciążą obowiązki informacyjne wynikające z treści zacytowanego powyżej art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polegające na sporządzeniu i przekazaniu w stosownym terminie informacji PIT-8C podatnikowi oraz właściwemu organowi podatkowemu, w której Spółka zobowiązana jest wykazać kwoty:

  • przychodu z tytułu dojazdów środkami komunikacji miejscowej (przejazdów lokalnych) w przypadku podróży zagranicznej w sytuacji kiedy kwota pokrytych przez Spółkę kosztów przekroczy limit, o którym mowa w § 17 ust. 3 ww. rozporządzenia, w wysokości nadwyżki ponad przewidziany limit,
  • nadwyżki świadczenia związanego z wyżywieniem Lekarza/Farmaceuty w wysokości przekraczającej wysokość diet z tytułu podróży osoby niebędącej pracownikiem, określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej,
  • opłaty rejestracyjnej, kosztów wynagrodzenia wykładowcy/prelegenta, opłatę za wynajem sali, koszty ubezpieczenia Lekarza/Farmaceuty oraz ewentualne innych kosztów związanych z uczestnictwem Lekarza/Farmaceuty w Wydarzeniu.


Mając na względzie powyższe, należy podkreślić, że w zakresie, w jakim ponoszone przez Spółkę Koszty w związku z uczestnictwem Lekarzy/Farmaceutów w Wydarzeniach będą podlegały zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 16) lit. b) lub podlegają zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (gdy jednorazowa wartość nieodpłatnego świadczenia nie przekroczy 200 zł) na Spółce nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania ich Lekarzom/Farmaceutom oraz właściwym dla nich organom podatkowym do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, w którym Lekarze/Farmaceuci uzyskali świadczenie.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, iż orzeczenia te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Ponadto podkreślić należy, że odmienne rozstrzygnięcia organów podatkowych, dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach, nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy wnioskodawcy, jeżeli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa. Na podstawie art. 14e ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W stosunku do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych zostały podjęte działania w trybie art. 14e ustawy Ordynacja podatkowa, natomiast interpretację indywidualną Nr IPPB4/415-288/11-5/MP z dnia 3 czerwca 2011 r. Minister Finansów z urzędu zmienił, stwierdzając jej nieprawidłowość.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj