Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-608/15/AK
z 18 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 września 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku wyjść kapitałowych, które Spółka dokonywać będzie w przyszłości, wydatki na objęcie udziałów/akcji, sfinansowane w ramach Programu ze środków Funduszu kapitałowego objętego Dofinansowaniem, stanowić będą koszty uzyskania przychodu w momencie odpłatnego zbycia tych udziałów/akcji, na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zdarzenie przyszłe) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku wyjść kapitałowych, które Spółka dokonywać będzie w przyszłości, wydatki na objęcie udziałów/akcji, sfinansowane w ramach Programu ze środków Funduszu kapitałowego objętego Dofinansowaniem, stanowić będą koszty uzyskania przychodu w momencie odpłatnego zbycia tych udziałów/akcji, na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest wiodącą, regionalną instytucją, działającą na rzecz rozwoju regionalnego; jednym z najpoważniejszych partnerów instytucji centralnych i samorządu województwa w kształtowaniu polityki innowacyjnego rozwoju regionu. Spółka działa jako instytucja otoczenia biznesu, wspierająca m.in. powstawanie nowych firm innowacyjnych.

Na podstawie umów o dofinansowanie zawartych z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości (dalej jako: „PARP”), która działa jako Instytucja Wdrażająca/Instytucja Pośrednicząca II stopnia, Spółka - jako Beneficjent - jest podmiotem realizującym przedsięwzięcia (projekty) finansowane z udziałem środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013 (dalej jako PO IG 2007-2013), Oś priorytetowa 3 Kapitał dla Innowacji, Działanie 3.1 Inicjowanie działalności Innowacyjnej.

W 2008 r. Spółka zawarła z PARP umowę dotyczącą realizacji przedsięwzięcia (projektu) pod nazwą „Kapitał na Innowacje” a w 2009 r. zawarta została umowa dotycząca realizacji przedsięwzięcia (projektu) pod nazwą „Fundusz (…)” (dalej te dwa przedsięwzięcia określane są zbiorczo jako: „Projekty” a umowy, na podstawie których są one realizowane, jako: „Umowy”).

Realizacja Projektów związana jest z prowadzeniem przez Spółkę funduszu kapitałowego typu zalążkowego (fundusz seed capital; dalej jako: „Fundusz kapitałowy”), który inwestuje w nowo tworzone firmy wykorzystujące i wdrażające innowacyjne rozwiązania. Środki na ten cel ewidencjonowane są przez Spółkę na wyodrębnionych kontach księgowych, zgodnie z wymogami Umów oraz przepisami prawa bilansowego.

Celem Projektów jest wsparcie i utworzenie nowych przedsiębiorstw, działających na bazie innowacyjnych pomysłów.

Realizacja każdego z Projektów składa się z następujących etapów:

1. Preinkubacji, w tym:
   
   1. nabór projektów inwestycyjnych,
   2. analiza i selekcja projektów inwestycyjnych,
   3. preinkubacja inwestycyjna.
2. Inwestycji, w tym:
   
   1. wejście kapitałowe,
   2. nadzór właścicielski,
   3. wyjście kapitałowe.
   
   

Etap pierwszy (Preinkubacja) obejmuje prace przygotowawcze nad projektem inwestycyjnym, przez który należy rozumieć działające przedsiębiorstwo lub koncepcję utworzenia nowego przedsiębiorstwa opartego na innowacyjnym rozwiązaniu. Etap ten kończy się preinkubacją inwestycyjną, rezultatem której jest szczegółowy biznesplan projektu inwestycyjnego oraz raport z przeprowadzenia całego etapu preinkubacji.

W odniesieniu do najlepiej ocenionych projektów inwestycyjnych podejmowana jest decyzja o przejściu do etapu drugiego. Etap ten, określany jako Inwestycja, polega na objęciu przez Spółkę - ze środków Funduszu kapitałowego - udziałów/akcji w podmiotach (spółkach) objętych etapem preinkubacji, co w ramach Programu określane jest jako wejście kapitałowe. Z zasad Programu wynikają przy tym ograniczenia co do dopuszczalnego zaangażowania kapitałowego Spółki na wejście kapitałowe (maksymalna kwota, do której Spółka - ze środków Funduszu kapitałowego - może objąć udziały/akcje w jednym podmiocie oraz maksymalny łączny pakiet akcji/udziałów do objęcia przez Spółkę, który nie może przekroczyć 50 %) a także maksymalny czas trwania inwestycji (nie może przekraczać dziesięciu lat). Etap inwestycji kończy się więc obligatoryjnym wyjściem kapitałowym. W tym celu Spółka wycofuje swoje udziały/akcje w spółkach objętych etapem inwestycji, odsprzedając je pozostałym wspólnikom, pomysłodawcom projektu inwestycyjnego, inwestorowi strategicznemu lub w drodze oferty publicznej na GPW.

Realizacja Programu, w tym etap inwestycji, obejmujący wejście i wyjście kapitałowe, ściśle służą celowi Osi priorytetowej 3 Kapitał dla innowacji PO IG 2007-2013, którym jest zwiększenie liczby nowo powstałych przedsiębiorstw innowacyjnych, a także zwiększenie dostępu do zewnętrznych źródeł ich finansowania.

Umowy określają warunki na jakich Spółka otrzymuje dofinansowanie na realizację Programów, w tym środki na objęcie udziałów/akcji w spółkach (a więc na realizację wejść kapitałowych w ramach etapu inwestycji). Środki Funduszu kapitałowego, z których następuje realizacja wejść kapitałowych, objęte są zatem w całości dofinansowaniem przewidzianym w Umowie.

W przypadku Programów, których dotyczy wniosek, pierwsze wejścia kapitałowe w ramach etapu inwestycji nastąpiły po dniu 1 stycznia 2010 r. W konsekwencji uwzględniając okoliczność, że dofinansowanie w ramach Projektów udzielane jest w formie refundacji wydatków wcześniej poniesionych przez Spółkę, otrzymanie przez Spółkę środków stanowiących dofinansowanie na objęcie udziałów/akcji w ramach Programu, miało miejsce po dniu 1 stycznia 2010 r.

Zgodnie z aneksami do Umów sporządzonymi w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2009 r., Nr 157, poz. 1240 ze zm., dalej jako: „ustawa o FP”), dofinansowanie na realizację Programów stanowi wsparcie udzielane Spółce (Beneficjentowi) ze środków publicznych w formie dotacji celowej oraz płatności ze środków Europejskiego Funduszu Regionalnego (dalej jako: „Dofinansowanie”). Dotacja celowa stanowi część Dofinansowania w wysokości odpowiadającej wkładowi krajowemu, o której mowa w art. 127 ust. 2 pkt 5 ustawy o FP (15% kwoty Dofinansowania). Płatności ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego stanowią część Dofinansowania w wysokości odpowiadającej wkładowi środków europejskich, o których mowa w art. 186 pkt 2 ustawy o FP (85% Dofinansowania). Płatności ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego przekazywane są Spółce (na podstawie zlecenia płatności wystawianego przez PARP jako Instytucję Wdrażającą/Instytucję Pośrednicząca II stopnia) przez płatnika, którym jest Bank Gospodarstwa Krajowego.

Podstawę zawarcia Umów stanowiły m.in. przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 7 kwietnia 2008 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013 (Dz.U. z 2007 r., Nr 42, poz. 275 ze późn. zm.; dalej jako: „Rozporządzenie MRR z 2008 r.”). Rozporządzenie to (wprost powołane w Umowach jako podstawa ich zawarcia) stanowi w § 7 ust. 2 pkt 4 lit. d), że wsparcie na inicjowanie działalności Innowacyjnej może być udzielone podmiotowi działającemu na rzecz innowacyjności, który zobowiąże się m.in. do przeznaczenia wpływów pochodzących ze zbycia akcji lub udziałów w spółce, nabytych uprzednio ze środków wsparcia oraz z udziału w zyskach tej spółki na dalsze inicjowanie działalności innowacyjnej, zgodnie z umową o udzielenie wsparcia. Realizują postanowienia Umów, w przypadku każdej spółki powstałej w ramach Programu, Spółka składa (wobec PARP) oświadczenie o podziale środków po wyjściu z inwestycji. Zgodnie z treścią tego oświadczenia Spółka zobowiązuje się, że cała kwota uzyskana ze zbycia udziałów/akcji (wyjścia kapitałowego), zgodnie z polityką inwestycyjną Funduszu kapitałowego, przeznaczona zostanie na realizację kolejnych wejść kapitałowych.

Mając na uwadze powyższe, Spółka środki, które uzyskuje ze zbycia udziałów/akcji, przeznacza w całości na Fundusz kapitałowy. Wpływy uzyskane ze zbycia udziałów/akcji powiększają więc Fundusz kapitałowy) i są przeznaczane (zgodnie z celami Projektów, treścią Umów i obowiązującymi przepisami) na dalsze Inicjowanie działalności innowacyjnej w ramach Programu. Spółka nie może wobec powyższego w sposób dowolny rozporządzać środkami, które uzyskuje w związku z wyjściami kapitałowymi. Odmienne postępowanie w tym zakresie byłoby niedopuszczalne, sprzeczne z Umową i obowiązującymi przepisami i wiązałoby się ryzykiem rozwiązania Umów oraz koniecznością zwrotu Dofinansowania.

Środki otrzymane przez Spółkę jako Dofinansowanie, w momencie ich otrzymania, korzystają ze zwolnienia z podatku. Objęte są zwolnieniem przedmiotowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 lub pkt 48 lub pkt 52 lub pkt 53 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r.

Reasumując, Spółka w ramach etapu drugiego (etap inwestycji) dokonuje wejść kapitałowych, obejmując udziały/akcje spółek. Objęcie udziałów/akcji następuje w zamian za wkład pieniężny, ze środków Funduszu kapitałowego objętego Dofinansowaniem, a więc ze środków, które w momencie ich otrzymania objęte są zwolnieniem z podatku. W przyszłości Spółka będzie również dokonywać (zdarzenie przyszłe) wyjść kapitałowych, zbywając odpłatnie udziały/akcje spółek, do których dokonano wejścia kapitałowego na zasadach wskazanych powyżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku wyjść kapitałowych, które Spółka dokonywać będzie w przyszłości, wydatki na objęcie udziałów/akcji, sfinansowane w ramach Programu ze środków Funduszu kapitałowego objętego Dofinansowaniem, stanowić będą koszty uzyskania przychodu w momencie odpłatnego zbycia tych udziałów/akcji, na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT? (zdarzenie przyszłe)

W ocenie Spółki, wydatki poniesione na objęcie udziałów/akcji, sfinansowane w ramach Programu ze środków Funduszu kapitałowego objętego Dofinansowaniem, w przypadku wyjść kapitałowych, których Spółka dokonywać będzie w przyszłości (zdarzenie przyszłe), stanowić będą koszty uzyskania przychodu w momencie odpłatnego zbycia tych udziałów/akcji, na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1. Z powyższego wynika, że ponoszone przez podatników wydatki związane z prowadzoną działalnością - z wyłączeniem jednak wydatków, które ustawodawca wprost wyłącza z kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT - są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przez tych podatników przychodami (tj. celem tych wydatków jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów).

W okolicznościach, których dotyczy wniosek, nie może budzić wątpliwości, że wydatki ponoszone na objęcie udziałów/akcji w ramach wejścia kapitałowego, związane są z działalnością Spółki. Spółka działa bowiem jako Instytucja otoczenia biznesu, której zakres aktywności obejmuje m.in. wspieranie powstawania nowych firm innowacyjnych. Wydatki te pozostają także w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przez Spółkę przychodami. Obejmowanie udziałów/akcji następuje bowiem w ramach Programu, realizacja którego generuje po stronie Spółki przysporzenia stanowiące przychód na gruncie ustawy CIT. Uczestnicząc w Programie Spółka otrzymuje środki stanowiące Dofinansowanie. Z kolei w momencie wyjścia kapitałowego następuje odpłatne (a więc generujące przychód) zbycie objętych wcześniej udziałów/akcji.

W dalszej kolejności konieczne staje się ustalenie, czy w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Spółkę na objęcie udziałów/akcji zastosowanie znajduje art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, a więc czy wydatki te zawierają się w zamkniętym katalogu kosztów, które zostały przez ustawodawcę wprost wyłączne z kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust 7e.

Powołany przepis znajduje zastosowanie w analizowanym przypadku. Na jego podstawie (uwzględniając treść ww. przepisu do średnika) wydatki Spółki na objęcie udziałów/akcji, na moment ich objęcia, niezależnie od związku przyczynowo-skutkowego z przychodami Spółki - nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Konsekwencją subsumpcji art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, do okoliczności będących przedmiotem wniosku jest konieczność zastosowania również dyspozycji zawartej w drugiej jego części. Przepis ten po średniku stanowi o tym, że wydatki takie (tj. wydatki na objęcie udziałów/akcji) są kosztem uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia tych udziałów/akcji.

W ocenie Spółki, powołany przepis nie może być postrzegany wyłącznie jako określający moment potrącalności wydatków poniesionych na objęcia udziałów/akcji, tj. jako norma prawna, która wyłącznie odracza (przesuwa w czasie) moment potrącalności kosztów do chwili odpłatnego zbycia udziałów/akcji. Regulacje prawne dotyczące daty potrącalności wydatków ustawodawca zawarł w przepisach art. 15 ust. 4 i nast. ustawy o CIT. Natomiast norma zawarta w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, w ocenie Spółki, ma inny (szerszy) charakter. Przepis ten (w pierwszej jego części) wyłącza możliwość rozpoznania wydatków na objęcie udziałów/akcji jako kosztów uzyskania przychodów (tj. gdyby nie to wyłączenie wydatki te, po spełnieniu ogólnej przesłanki potrącalności wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, mogłyby zostać potrącone jako koszt uzyskania przychodów zgodnie z regulacją art. 15 ust. 4 i nast. ustawy o CIT). Jednocześnie wynika z niego (po średniku), że wydatki te są jednak kosztem uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji). W tej części przepis ten stanowi więc normę, która statuuje („kreuje”) koszt podatkowy. Wydatki na objęcie udziałów/akcji są („stają się”) kosztem podatkowym przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziałów/akcji (pod warunkiem, iż zachowana jest ogólna przesłanka potrącalności, wynikająca z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT). Inaczej rzecz ujmując, na moment uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów/akcji przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT „ustala” koszt podatkowy odpowiadający wydatkom poniesionym na nabycie tych udziałów/akcji.

Poprawne rozumienie art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, konieczne jest z punktu widzenia analizy innego przepisu zawartego w katalogu kosztów nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, którego zastosowanie wymaga rozważenia w analizowanych okolicznościach. Przepisem tym jest art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT stanowiący o tym, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Ustawodawca postanowił zatem, że nie mogą być kosztem podatkowym te wydatki, które zostały bezpośrednio sfinansowane ze wskazanych w ww. przepisie dochodów (przychodów), zwolnionych z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o CIT (zwolnienia przedmiotowe).

W ocenie Spółki przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, nie znajduje zastosowania w odniesieniu do wydatków poniesionych na objęcie udziałów/akcji w sytuacji, w której ma miejsce ich odpłatne zbycie. Tym samym wydatki te mogą zostać rozpoznane jako koszt uzyskania przychodu osiąganego przez Spółę z odpłatnego zbycia udziałów/akcji. Potrącenie to jest możliwe na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT.

Wniosek powyższy uznać należy za zasadny jeżeli uwzględniać powołane wyżej, prawidłowe rozumienie art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT. Przepis ten na moment obejmowania udziałów/akcji wyłącza poniesiony wydatek z kosztów uzyskania przychodów. W momencie obejmowania udziałów/akcji w analizowanym przypadku znajduje ponadto zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, ponieważ ponoszony wydatek finansowany jest ze środków objętych zwolnieniem z podatku. Nawet zatem w sytuacji, w której art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT nie znajdowałby zastosowania - w momencie obejmowania udziałów/akcji wydatek poniesiony na ten cel zostaje wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT. Nie może zatem budzić wątpliwości, że ze względu na ww. wyłączenia, na moment obejmowania udziałów/akcji wydatek poniesiony przez Spółkę na ich objęcie nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów (mimo, że spełnia przesłankę związku przyczynowo-skutkowego z przychodami Spółki, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT).

Odmiennie należy natomiast ocenić skutki prawnopodatkowe związane z kolejnym już (innym, odrębnym) zdarzeniem, jakim jest odpłatne zbycie udziałów/akcji. W tej sytuacji art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, nie znajduje zastosowania. Ujęcie wydatku poniesionego na objęcie udziałów/akcji w kosztach uzyskania przychodów nie wynika bowiem w tym przypadku bezpośrednio z wydatku wcześniej poniesionego przez Spółkę na ten cel (wyłączonego z kosztów uzyskania przychodów na moment obejmowania udziałów/akcji na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8 i pkt 58 ustawy o CIT), lecz z faktu odpłatnego zbycia udziałów/akcji, w związku z którą to okolicznością art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT „ustala” koszt uzyskania przychodu w kwocie wcześniej poniesionego wydatku. Stanowisko takie znajduje oparcie nie tylko w treści art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, jako przepisu ustalającego („kreującego”) koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów/akcji, lecz także bezpośrednio w treści art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT. Przepis ten stanowi bowiem o tym, że nie stanowią kosztu uzyskania przychodów wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z dochodów (przychodów) wskazanych w tym przepisie. Tymczasem rozpoznanie kosztu uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia udziałów/akcji nie jest bezpośrednio związane z wydatkiem ponoszonym przez Spółkę na ich objęcie (finansowanym w przypadku Spółki z kwot Dofinansowania objętego zwolnieniem z podatku), lecz z odpłatnym ich zbyciem, w przypadku którego podstawę do rozpoznania kosztu uzyskania przychodów stanowi art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT. Inaczej rzecz ujmując, przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT znajduje zastosowanie w momencie obejmowania udziałów/akcji. Na jego podstawie (oraz na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT) Spółka nie potrąca wydatku poniesionego na objęcie udziałów/akcji jako kosztu uzyskania przychodów (mimo związku tego wydatki z przychodami Spółki).

Poniesiony wydatek trwale nie stanowiłyby w tej sytuacji kosztu podatkowego gdyby nie odpłatne zbycie udziałów/akcji, z którym to zdarzeniem ustawodawca łączy w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, skutek w postaci prawa podatnika do rozpoznania kosztu uzyskania przychodów. Art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, nie znajduje już jednak w tej sytuacji zastosowania, gdyż na jego podstawie (i na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT) wydatek na objęcie udziałów/akcji wcześniej został już wyłączony z kosztów uzyskania przychodów. Odpłatne zbycia udziałów/akcji stanowi zaś w tej sytuacją samodzielną podstawę do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów.

Niezależnie od powyższej argumentacji wskazać należy, że brak jest uzasadnienia, dla którego art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT miałby wyłączać zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w momencie odpłatnego zbycia udziałów/akcji. W szczególności należy zwrócić uwagę, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 powinien być postrzegany jako regulacja szczególna wobec art. 16 ust. 1 pkt 58, bo dotycząca m.in. wydatków na objęcie udziałów i akcji a nie (w ogólności) jakichkolwiek wydatków i kosztów. Skoro zaś przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, jako szczególny, powinien być stosowany przed art. 16 ust. 1 pkt 58, to bez względu na źródło finansowania wydatków poniesionych na objęcie udziałów/akcji, Spółka w momencie ich odpłatnego zbycia uprawniona jest do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko powyższe znajduje (pośrednio) potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowa w imieniu Ministra Finansów, np. w interpretacji indywidulanej

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 16 lipca 2015 r. (nr IPTPB3/4510-150/15-4/PM) oraz
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 marca 2015 r. (nr ILPB3/423-659/14-2/JG).
  
  

Interpretacje te jakkolwiek odnoszą się do przypadku rozpoznawania jako koszt uzyskania przychodów wartości netto nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych, nabycie których finansowane było środkami pochodzącymi z dotacji lub innych form dofinansowania, to przez analogię pozostają aktualne także w sytuacji Spółki. Organy podatkowe potwierdzają w tym przypadku, że na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o CIT (którego brzmienie analogiczne jest do art. 16 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wartość netto środka trwałego (odpowiadająca wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe umorzenie) w momencie jego odpłatnego zbycia stanowi koszt uzyskania przychodów - bez względu na fakt, że ich nabycie finansowane było ze środków objętych zwolnieniem z podatku. Tak np. w powołanej interpretacji indywidualnej z 16 lipca 2015 r. (nr IPTPB3/4510-150/15-4/PM) organ podatkowy potwierdza, że kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży środka trwałego sfinansowanego częściowo z dotacji będzie wartość, która odpowiada wydatkom poniesionym na jego zakup (niezależnie od źródła ich finansowania), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, mimo że wnioskodawca wskazał, że zakup środka trwałego był częściowo sfinansowany dotacją z Unii Europejskiej. Organ podatkowy formułując ww. stanowisko nie poczynił natomiast jakichkolwiek odniesień i zastrzeżeń do art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, chociaż dotacja otrzymana przez wnioskodawcę mogła być kwalifikowana jako zwolniona z podatku na podstawie przepisów art. 17 ust. 1 powołanych w art. 16 ust. 1 pkt 58. Organ podatkowy uznał wobec powyższego, że art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o CIT stanowi samodzielną podstawę rozpoznania kosztów uzyskania przychodów a wyłączenie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT nie znajduje w tym przypadku zastosowania. W ocenie Spółki, w ten sam sposób powinien być intepretowany także art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, gdyż został on sformułowany analogicznie. Oba powołane przepisy wyłączają z kosztów uzyskania przychodów ponoszone przez podatników wydatki w momencie nabywania określonych składników majątkowych a jednocześnie ustalają, że wydatki te stają się kosztem uzyskania przychodów w momencie ich odpłatnego zbycia.

Stanowisko prezentowane przez Spółkę jest uzasadnione także jeżeli uwzględnić wykładnię systemową przepisów ustawy o CIT, z których wynika istota podatków dochodowych. Istotę tę oddaje przepis art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, który wyraża kluczową dla konstrukcji podatku dochodowego od osób prawnych zasadę, że „Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód” (tak m.in. NSA w wyroku z 9 kwietnia 2015 r., sygn. II FSK 732/13). Dochód obliczany jest zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, jako nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania. Przy tym w piśmiennictwie oraz judykaturze przychód podatkowy identyfikowany jest z trwałym przysporzeniem majątkowym zwiększającym wartość aktywów. W konsekwencji, z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu) (tak NSA w wyroku z 12 lutego 2013 r., sygn. I FSK 1248/11). Powyższe powinno być uwzględniane przy wykładni art. 15 i art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o CIT. NSA w wyroku z 8 lipca 2014 r. (sygn. II FSK 1744/12) wprost wskazał, że wykładnia językowa przepisów zawartych w art. 15, a także art. 16 ustawy o CIT musi uwzględniać konstrukcję oraz wypływający z niej charakter podatku dochodowego od osób prawnych. Konstrukcja ta polega na opodatkowaniu dochodu jaki powstaje u podatnika, a niekiedy przychodu. Przypadki, w których opodatkowaniu podlega przychód ustawodawca wprost wskazał przy tym w ustawie o CIT.

Określane kategorie przysporzeń majątkowych ustawodawca zwalnia z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o CIT. Ustawodawca postanawia zatem, ze pewne rodzaje dochodów (przychodów) są wolne od podatku dochodowego. Katalog ten obejmuje także środki - dotację celową i płatności ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, które Spółka otrzymuje jako Dofinansowanie. Zatem wolą ustawodawcy dochód (przyrost majątkowy) osiągany przez Spółkę w związku z otrzymaniem Dofinansowania jest wolny od podatku. Zwolnienie ta ma charakter przedmiotowy. Zwolniony z podatku jest określany rodzaj dochodów (przychodów) a ustawodawca podatkowy nie formułuje żadnych dodatkowych przesłanek, odnoszących się w szczególności do sposobu wydatkowania otrzymanych środków. Zwolnienia nie niweczy zatem ta okoliczność, że Spółka ze środków pochodzących z dofinansowania obejmuje udziały/akcje, które następnie odpłatnie zbywa.

Wyłączenie, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, możliwości rozpoznania przez Spółkę jako kosztu uzyskania przychodów wydatków poniesionych na objęcie udziałów/akcji - sprawiałoby, że dochód (przyrost majątkowy) zrealizowany przez Spółkę w momencie otrzymania Dofinansowania ostatecznie (a więc wbrew zwolnieniu) podlegałby opodatkowaniu. Jako dochód (podlegający opodatkowaniu) Spółka musiałaby bowiem rozpoznać całą kwotę przychodu z odpłatnego zbycia udziałów/akcji. Tymczasem zbywając udziały/akcje realizowany przez Spółkę na tej transakcji przyrost majątkowy odpowiada jedynie różnicy między przychodem z odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na ich objęcie. Natomiast przyrost majątkowy odpowiadający kwocie wydatków jakie Spółka poniosła na objęcie udziałów/akcji został osiągnięty przez Spółkę już wcześniej (w związku z faktem otrzymania Dofinansowania) i wolą ustawodawcy jest zwolniony z podatku. W tej sytuacji tylko zatem możliwość potrącenia przez Spółkę w momencie odpłatnego zbycia udziałów/akcji – jako kosztów uzyskania przychodów - wydatków na ich objęcie, pozwala „zachować” zwolnienie z podatku lub trafniej rzecz ujmując - nie obejmować podatkiem dochodu (przysporzenia majątkowego), który jest zwolniony z podatku. W przeciwnym wypadku cel zwolnienia zostanie zniweczony a samo zwolnienie staje się fikcją. Jeżeli bowiem podatnik, w sytuacji którego zwolnienie z podatku nie znajduje zastosowania, otrzyma dofinansowanie o wartość 100 jednostek pieniężnych (j.p.) i z dofinansowania tego obejmie udziały ponosząc wydatek 100 j.p. a ze sprzedaży tych udziałów osiągnie przychód w wysokości 140 j.p., to ostatecznie zapłaci podatek od dochodu w wysokości 140 j.p. (100 j.p. jako dochód z dotacji 140 j.p. jako dochód z odpłatnego zbycia udziałów). Identycznie będzie w przypadku, w którym dochód z dotacji (tak jak w sytuacji Spółki) objęty jest zwolnieniem z podatku, lecz (niezasadnie) na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT podatnikowi odmówi się prawa do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów. Podatnik taki w tej sytuacji także zapłaci podatek od dochodu w wysokości 140 j.p. (kwota przychodu ze sprzedaży udziałów bez możliwości potrącenia kosztów uzyskania przychodów), mimo że wcześniej w jego przypadku dochód (przyrost majątkowy) w kwocie 100 j.p. został objęty zwolnieniem z podatku. Sytuacja podatnika niekorzystającego ze zwolnienia z podatku oraz podatnika korzystającego ze zwolnienia z podatku zasadniczo zatem niczym nie różniłaby się - przesunięciu ulegałby jedynie moment rozpoznania dochodu do opodatkowania. Powyższe potwierdza, że jedynie możliwość rozpoznania przez Spółkę w momencie odpłatnego zbycia udziałów/akcji kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT pozwała zrealizować zwolnienie z podatku. W przykładzie podanym powyżej w momencie otrzymania dotacji podatnik osiągnie zatem dochód w wysokości 100 j.p. - dochód zwolniony z podatku a w momencie odpłatnego zbycia udziałów dochód w wysokości 40 j.p. (140-100) - dochód podlegający opodatkowaniu. Przysporzenie majątkowe o wartości 100 j.p pozostanie wolne od podatku zgodnie z treścią zwolnienia przedmiotowego.

Należy jednocześnie mieć na uwadze, że prezentowane przez Spółkę stanowisko pozostaje także zgodne z przepisami regulującymi zasady przyznawana pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013 oraz celami tej pomocy. Powyższe ma istotne znaczenie w analizowanym przypadku, bowiem jak wynika z przedstawionych okoliczności, 85 % Dofinansowania to płatności ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, odpowiadające wkładowi środków europejskich, o których mowa w art. 186 pkt 2 ustawy o FP.

Odmowa możliwości rozpoznania przez Spółkę w analizowanym przypadku kosztów uzyskania przychodów a tym samym objęcie podatkiem całego przysporzenia jaki Spółka realizuje w momencie odpłatnego zbycia udziałów/akcji oznaczałaby, w ocenie Spółki, naruszone przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (dalej jako: „Rozporządzenie 1083/2006”). Rozporządzenie to obowiązywało w dacie zawierania Umów a obecnie zastąpione zostało Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (dalej jako: „Rozporządzenie 1303/2013”).

W art. 80 Rozporządzenia 1083/2006 ustanowiono zasadę niepodzielności płatności na rzecz beneficjentów, z której wynika, że beneficjenci (w analizowanym przypadku Spółka) winni otrzymywać pełną kwotę wkładu ze środków publicznych. Nie potrąca się ani nie wstrzymuje żadnych kwot, ani też nie nakłada się żadnych opłat szczególnych lub innych opłat o równoważnym skutku, które powodowałyby zmniejszenie kwot wypłacanych beneficjentom. Tymczasem brak możliwości rozpoznania przez Spółkę kosztów uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia udziałów/akcji prowadziłaby do sytuacji, w której środki otrzymane przez Spółę jako Dofinansowanie podlegałyby w toku realizacji Programu pomniejszeniu (potrąceniu) o kwotę podatku dochodowego. Mniejsza ich suma mogłaby zostać przeznaczona na dalsze prowadzenie działalności innowacyjnej. Działanie takie pozostawałoby także w sprzeczności z art. 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, ustanawiającym cele działań w obszarze spójności gospodarczej i społecznej. Zgodnie z tym przepisem działanie podejmowane przez Wspólnotę ma na celu wzmocnienie spójności gospodarczej i społecznej w rozszerzonej Unii Europejskiej w celu wsparcia harmonijnego, zrównoważonego i trwałego rozwoju Wspólnoty. Jego realizacja doznawałaby uszczerbku jeżeli środki otrzymywane przez Spółkę jako płatności ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w związku z realizacją Programu (którego nieodzownym elementem jest dokonywanie wejść i wyjść kapitałowych), miałyby podlegać opodatkowaniu. Wskazać należy także na art. 9 ust. 1 Rozporządzenia 1083/2006, z którego wynika że fundusze (m.in. Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) zapewniają pomoc, która uzupełnia działania krajowe, w tym działania na poziomie regionalnym i lokalnym, włączając do nich priorytety Wspólnoty. Zasilanie z tych funduszy budżetu państwa członkowskiego za pomocą podatków pozostawałoby zatem w sprzeczności z celami udzielanej pomocy, która ma służyć finansowaniu działań popieranych przez Wspólnotę (a nie należy do nich zasilanie budżetów państw członkowskich). Wszystkie ww. regulacje, w tym szczególności zasada niepodzielności środków, zostały przy tym powtórzone także w aktualnie obowiązującym Rozporządzeniu 1303/2013.

Zwrócić należy uwagę, że także w orzecznictwie sądów administracyjnych wielokrotnie podkreślano, że generalna zasada udzielania pomocy ze środków Unii Europejskiej stanowi, że wszelkie fundusze i programy pomocowe finansowane przez Unię Europejską są wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym (por. np. wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 11 września 2014 r., sygn. I SA/Go 466/14, orzeczenie prawomocne; wyrok WSA w Krakowie z 8 października 2013 r., sygn. I SA/Kr 935/13, orzeczenie prawomocne oraz wyrok WSA w Bydgoszczy z 5 marca 2013 r., sygn. I SA/Bd 1053/12, orzeczenie prawomocne). Przy tym jakkolwiek powołane orzeczenia odnosiły się do możliwości skorzystanie ze zwolnienia z podatku w zależności od sposobu dystrybucji środków pomocowych (zagadnienie prefinansowania środków pomocowych), to w ocenie Spółki wyrażają jednak ogólną zasadę, która powinna być respektowana także w analizowanym przypadku. W szczególności zaś należy zwrócić uwagę, że jak wynika z Umów, na podstawie których Spółka realizuje Programy oraz z przepisów Rozporządzenia MRR z 2008 r., w tym zwłaszcza z § 7 ust. 2 pkt 4 lit d) - środki (w ww. rozporządzeniu określane jako „wpływy”) uzyskane przez Spółkę z odpłatnego zbycia udziałów/akcji mogą być przeznaczone wyłącznie na kontynuowanie działalności Innowacyjnej zgodnie z Programem. Zasada ta zawarta została także w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 2 kwietnia 2012 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013 (w § 9 ust. 2 pkt 5 lit. c), które zastąpiło Rozporządzenie MRR z 2008 r. Identycznie stanowi także (w § 10 ust. 2 pkt 5 lit c). obecnie obowiązujące rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013, które zastąpiło ww. rozporządzenie z 2012 r. Powyższe wskazuje, że dokonywanie wejść i wyjść kapitałowych jest wyłącznie narzędziem realizacji Programu a tym samym osiągania celów Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Obejmowania udziałów/akcji przez Spółkę a następnie ich odpłatne zbywanie, w sytuacji w której środki otrzymane (jako Dofinansowanie) na realizację tych działań są zwolnione z podatku (zgodnie nie tylko z ustawą o CIT, lecz przede wszystkim zgodnie z zasadami udzielania pomocy ze środków Unii Europejskiej), nie może więc skutkować ich opodatkowaniem. Prowadziłoby ta bowiem do paradoksalnej, w ocenie Spółki i niedopuszczalnej jeżeli uwzględnić zasady i cele pomocy ze środków Unii Europejskiej sytuacji, w której w toku realizacji Programu dochodzi do opodatkowania zwolnionych z podatku środków, otrzymanych na jego realizację. Spółka w zakresie wejść i wyjść kapitałowych powinna być zatem postrzegana wyłącznie jako podmiot gospodarujący cały czas tę samą kwotą Dofinansowania zwolnioną z podatku, środki (wpływy), które realizuje w związku z wyjściami kapitałowymi pozostają zresztą cały czas środkami publicznymi, bowiem pochodzą ze zbycia udziałów/akcji nabytych uprzednio ze środków publicznych. W ten sposób Spółka staje się de facto podmiotem, który redystrybuuje środki publiczne objęte zwolnieniem z podatku.

Reasumując, wydatki poniesione przez Spółkę na objęcie udziałów/akcji sfinansowane w ramach Programu ze środków Funduszu kapitałowego objętego Dofinansowaniem, stanowią koszty uzyskania przychodu w momencie odpłatnego zbycia tych udziałów/akcji na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT. Inna wykładnia pozostawałby nie tylko w sprzeczności z ww. przepisami ustawy o CIT, lecz także z przepisami regulującymi zasady przyznawana pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013 oraz celami tej pomocy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do tych uregulowań, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 58 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Katalog przychodów zwolnionych z podatku dochodowego, powodujących zakaz ujmowania finansowanego wydatku w kosztach podatkowych, jest w tym przypadku zamknięty. Nie stanowią kosztów podatkowych między innymi wydatki finansowane z kwot otrzymanych od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa. Przytoczona zasada ma na celu uniknięcie kolejnego przywileju po tym, który stanowi zwolnienie pewnych dochodów z podatku. Nie można środkami zwolnionymi z opodatkowania wykreować kosztów podatkowych.

Mając na uwadze fakt, że wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na objęcie udziałów/akcji, sfinansowanych w ramach Programu ze środków Funduszu kapitałowego objętego Dofinansowaniem w momencie odpłatnego zbycia tych udziałów/akcji tut. Organ nie odniósł się merytorycznie do kwestii zwolnienia środków z otrzymanej dotacji. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, otrzymane przez Wnioskodawcę środki w ramach realizacji Projektu korzystały ze zwolnień wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 47, pkt 48, pkt 52, pkt 53 updop.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 47 updop, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 48 updop, wolne od podatku są kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 52 updop, wolne od podatku są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Stosownie natomiast do art. 17 ust. 1 pkt 53 updop, w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2010 r., wolne od podatku są środki otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Z kolei zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Przepis ten dotyczy sytuacji, w której podatnik obejmuje lub nabywa udziały, akcje w zamian za wkład pieniężny. W takim przypadku, jeśli do spółki wnosi gotówkę i obejmuje udziały/akcje, nie powstanie dla niego przychód, gdyż obowiązek podatkowy został przesunięty na chwilę zbycia tych udziałów i wtedy ustala się koszt podatkowy w wysokości wydatków poniesionych na objęcie udziałów. Zatem przepis ten nie stanowi o definitywnym wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie między innymi udziałów albo akcji ale odracza możliwość zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów do momentu zbycia udziałów lub akcji. Przepis ten jednak nie zmienia zasady zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 58 updop, zgodnie z którą nie stanowią kosztów podatkowych wydatki i koszty sfinansowane z niektórych dochodów zwolnionych z podatku dochodowego.

Istotne dla rozstrzygnięcia sprawy jest określenie zakresu znaczeniowego użytego w art. 16 ust. 1 pkt 8 updop wyrazu „wydatków”. Wskazany przepis ustawy zawiera katalog wydatków, których ustawodawca nie uważa za koszty uzyskania przychodów. Dlatego przy ustalaniu znaczenia zastosowanych w nim pojęć należy preferować wykładnię gramatyczną, a więc znaczenie, jakie przydaje się danemu wyrazowi lub wyrażeniu w języku potocznym. W Słowniku języka polskiego pod red. M. Szymczaka (PWN, Warszawa, wyd. VIII z 1993 r., t. III, s. 793) podaje się, że wydatek to „suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś”. W rozumieniu tego wyrazu zawiera się więc element bezpośredniości dokonania wydatku.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że w przypadku wyjść kapitałowych, które Spółka dokonywać będzie w przyszłości, wydatki na objęcie udziałów/akcji, sfinansowane w ramach Programu ze środków Funduszu kapitałowego objętego Dofinansowaniem nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, ponieważ wydatki te zostały pokryte przysporzeniami, które na mocy przepisów podatkowych podlegają zwolnieniu z opodatkowania, zatem wydatki na objęcie udziałów/akcji sfinansowanych z tej dotacji podlegają wyłączeniu z kategorii kosztów podatkowych. Konsekwencją zwolnienia od podatku środków otrzymanych przez Wnioskodawcę jest brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych z tych środków.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych i wyroków stwierdzić należy, że zostały one wydane w innych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych i zostały potraktowane jako element stanowiska w sprawie, którego ze względów wskazanych w niniejszej interpretacji tut. Organ nie podziela. Zauważyć również należy, że postępowanie w sprawie dot. wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. W jego wyniku, organ wydając interpretację, przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do sytuacji indywidualnej wskazanej przez Wnioskodawcę. Nie można zatem utożsamiać „trybu interpretacji” z postępowaniem podatkowym, a w konsekwencji żądać, aby wydając interpretacje organ, odnosił się osobno do każdej powołanej we wniosku interpretacji lub wyroku, czy też prowadził szeroko rozumianą polemikę z każdym poglądem Wnioskodawcy. Końcowo należy wskazać, że stanowisko tut. Organu zostało potwierdzone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 5 czerwca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2615/11.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.