Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/4510-1-538/15-4/ŁM
z 30 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2015 r. (data wpływu 2 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• powstania przychodu z tytułu umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia – jest prawidłowe,
• zastosowania do umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia przepisów dotyczących cen transferowych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony o brakującą opłatę 26 listopada 2015 r. – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• powstania przychodu z tytułu umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia,
• zastosowania do umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia przepisów dotyczących cen transferowych.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: p.d.o.p.), tj. podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. W chwili obecnej Wnioskodawca jest jednym ze wspólników innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (zwanej dalej „Spółką), do której również znajduje zastosowanie art. 3 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

W przyszłości planowana jest restrukturyzacja Spółki, której etapem może być zbycie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki, na podstawie art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych (dalej: k.s.h.), wszystkich albo części posiadanych przez siebie udziałów w kapitale Spółki w celu ich umorzenia (jest to dopuszczalne w świetle umowy spółki). Będzie to umorzenie dobrowolne bez wynagrodzenia, na co Wnioskodawca wyrazi zgodę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem przez Spółkę udziałów własnych bez wynagrodzenia, za zgodą Wnioskodawcy, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?
2. Czy w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem przez Spółkę udziałów własnych bez wynagrodzenia, za zgodą Wnioskodawcy, w jego przypadku będą miały zastosowanie przepisy ustawy o p.d.o.p. dotyczące tzw. cen transferowych, tj. art. 9a i art. 11 ustawy o p.d.o.p., a w szczególności czy dla takiego zdarzenia należy sporządzić dokumentację podatkową (tzw. dokumentację cen transferowych), o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o p.d.o.p., jak również, czy będzie miała zastosowanie zasada ustalania ceny rynkowej, o której mowa w art. 14 ustawy o p.d.o.p.?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy planowane dobrowolne umorzenie przez Spółkę udziałów własnych bez wynagrodzenia, za zgodą Wnioskodawcy, będzie dla niego neutralne podatkowo i nie spowoduje powstania po jego stronie przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W pierwszej kolejności wyjaśnić należy, że tryb umarzania udziałów uregulowany jest w art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.). Skutkiem umorzenia udziałów jest ich prawne unicestwienie, co wiąże się z wygaśnięciem wszelkich wynikających z nich praw o charakterze majątkowym i korporacyjnym. Stosownie do treści art. 199 § 1 k.s.h. udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Jednocześnie z art. 199 § 3 k.s.h. wynika, że za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia. Art. 199 § 4 i 5 k.s.h. przewidują z kolei automatyczne umorzenie udziałów, w razie ziszczenia się określonego zdarzenia.

Umowa Spółki dopuszcza dobrowolne umorzenie udziałów wspólnika bez wynagrodzenia, za jego zgodą. W związku z powyższym, w ramach czynności restrukturyzacyjnych, planowane jest zbycie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki wszystkich albo części posiadanych przez niego udziałów w kapitale Spółki w celu ich umorzenia. Jednocześnie Wnioskodawca wyrazi zgodę na umorzenie udziałów bez wynagrodzenia. Podstawą prawną umorzenia udziałów będzie zatem art. 199 § 3 k.s.h. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy opisane zdarzenie przyszłe spowoduje po jego stronie powstanie przychodu (dochodu), o którym mowa w ustawie o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, przy czym w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. stanowi nadto, że dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, a jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Szczególną kategorię stanowią dochody (przychody) z udziału w zyskach osób prawnych. Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także dochód z umorzenia udziałów (akcji). Z dniem 1 stycznia 2011 r. uchylony został art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.p., w konsekwencji dochód uzyskany z tzw. dobrowolnego umorzenia udziałów (zbycia udziałów na rzecz spółki w celu umorzenia) wyłączony został z kategorii dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych. Oznacza to, że w obecnym stanie prawnym dochody z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o p.d.o.p. nie zawierają definicji przychodu. W art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. wymieniono jedynie przykładowo katalog przychodów, natomiast w art. 12 ust. 4 w sposób enumeratywny wskazano kategorie niestanowiące takiego przychodu. Na gruncie w/w przepisów przyjmuje się, że przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, rzeczywiście otrzymane w roku podatkowym (Mazurkiewicz Małgorzata i Małecki Paweł. Art. 12 W: CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. VI. LEX, 2015). Również w orzecznictwie akcentuje się, że przychód to definitywne przysporzenie majątkowe, co oznacza, że jego źródłem jest odpłatne zbycie rzeczy czyli takie, w wyniku którego po stronie podatnika powstanie przysporzenie (wyrok NSA z dnia 9 lutego 2015 r. sygn. akt II FSK 399/13, wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt: II FSK 871/11).

Zbycie udziałów przez wspólnika na rzecz spółki w celu ich umorzenia oraz ich umorzenie bez wynagrodzenia nie zostały wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Choć katalog przychodów określony w tym przepisie jest otwarty, zdaniem Wnioskodawcy, opisane powyżej zdarzenie przyszłe nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca nie uzyska bowiem w związku z nieodpłatnym zbyciem udziałów na rzecz spółki w celu umorzenia żadnego przysporzenia finansowego o konkretnym wymiarze finansowym. W wyniku powyższego Wnioskodawca nie otrzyma żadnych środków finansowych ani nie zwiększy się jego majątek.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, brak jest w ustawie o p.d.o.p. jakiegokolwiek przepisu, który mógłby mieć zastosowanie w odniesieniu do dobrowolnego umorzenia udziałów w spółce kapitałowej i wskazywałby na powstanie przychodu w następstwie omawianego umorzenia po stronie wspólnika, którego udziały są umarzane.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych na gruncie analogicznych stanów faktycznych, m.in. w:

• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 czerwca 2015 r., sygn. ILPB4/4510-1-92/15-2/MC,
• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 maja 2015 r., sygn. ILPB4/4510-1-62/15-2/MC,
• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 kwietnia 2015 r., sygn. ILPB4/4510-1-28/15-2/ŁM,
• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. IPPB3/423-327/14-2/MC,
• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 lutego 2013 r., sygn. IPTPB3/423-420/12-3/PM.
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem przez Spółkę udziałów własnych bez wynagrodzenia, za zgodą Wnioskodawcy, w jego przypadku nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o p.d.o.p. dotyczące tzw. cen transferowych, tj. art. 9a i art. 11 ustawy o p.d.o.p., a zatem dla takiego zdarzenia nie należy sporządzać dokumentacji podatkowej (tzw. dokumentacji cen transferowych), o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o p.d.o.p., jak również nie będzie miała zastosowania zasada ustalania ceny rynkowej, o której mowa w art. 14 ustawy o p.d.o.p.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., jeżeli w wyniku powiązań pomiędzy podmiotami określonymi w tym przepisie zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały – dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań. Nadto art. 9a ust. 1 ustawy o p.d.o.p. stanowi, że podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takich transakcji. Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

W pierwszej kolejności podkreślenia wymaga, że w przypadku dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia nie dochodzi do transakcji w rozumieniu przepisów o cenach transferowych. Przepisy te nie definiują pojęcia „transakcji”, dlatego też w orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że należałoby wykorzystać w tej sytuacji definicję słownikową, zgodnie z którą (wg Słownika języka polskiego PWN) „transakcja” to zawarcie umowy, zwłaszcza handlowej dotyczącej kupna lub sprzedaży; układ, porozumienie jako wynik rokowań. W takim ujęciu pojęcie to jest synonimem pojęcia „umowa” (wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2849/12; wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1075/14; Mazurkiewicz Małgorzata i Małecki Paweł. Art. 9(a). W: CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. VI. LEX, 2015).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o p.d.o.p. o cenach transferowych odnoszą się do transakcji o charakterze handlowym, będących następstwem działalności gospodarczej, w wyniku których generowane są przychody. Oznacza to, że przepisy te nie znajdą zastosowania w przypadku umorzenia udziałów bez wynagrodzenia, które jest zdarzeniem jednorazowym, o charakterze restrukturyzacyjnym. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, jeżeli dojdzie do umorzenia udziałów bez wynagrodzenia, co jest dopuszczalne w świetle przepisów k.s.h., nie ma podstaw do zastosowania art. 11 ani art. 14 ustawy o p.d.o.p. Szacowanie wysokości wynagrodzenia na podstawie tych przepisów oznaczałoby w istocie przyjęcie, że każde umorzenie powinno następować za wynagrodzeniem, co stanowiło niewątpliwie zakwestionowanie samego charakteru tej instytucji prawnej. Nadto w przypadku umorzenia bez wynagrodzenia nie dochodzi do powstania przychodu dla spółki ani wspólnika, którego wartość mogłaby być szacowana.

Co więcej w analizowanym przypadku nie można mówić o cenie. W razie, określonego w art. 199 k.s.h., zbycia przez wspólnika udziałów na rzecz spółki w celu ich umorzenia występuje „wynagrodzenie”, a termin „wynagrodzenie” nie jest tożsamy z „ceną”. Zgodnie bowiem z art. 535 k.c. cena jest elementem umowy sprzedaży, tymczasem umorzenie udziałów bez wynagrodzenia ze swej istoty zakłada brak ceny/wynagrodzenia za umorzone udziały. W tej sytuacji po stronie wspólnika, którego udziały są umarzane, nie występuje żadne przysporzenie. Należy również wskazać, że podstawę dobrowolnego umorzenia udziałów stanowią łącznie umowa spółki, uchwała zgromadzenia wspólników oraz zgoda wspólnika. W tym wypadku nie mamy zatem do czynienia z odpłatnym zbyciem ani z ceną, ani z jakąkolwiek umową określającą tę cenę. Uchwały zgromadzenia wspólników o umorzeniu udziałów lub zgody wspólnika na umorzenie udziału bez wynagrodzenia nie można przecież utożsamiać z transakcją sprzedaży.

Należy także zwrócić uwagę na cel przepisów o cenach transferowych. W kontekście transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi istotne jest określenie, czy ustalone pomiędzy nim ceny za dane dobro lub dobra oraz świadczone usługi są zgodne z zasadami rynkowymi (zgodnie z zasadą arm’s length), tj. zgodnie z warunkami, jakie w porównywalnych okolicznościach ustaliłyby podmioty niezależne (Mazurkiewicz Małgorzata i Małecki Paweł. Art. 9(a). W: CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. VI. LEX, 2015). Funkcja art. 11 ustawy o p.d.o.p. polega na uniemożliwianiu dokonywania modyfikacji dochodów z transakcji przez powiązanych ze sobą podatników w celu zmniejszenia ich zobowiązań podatkowych. W przypadku nieodpłatnego zbycia udziałów przez wspólnika na rzecz spółki w celu ich umorzenia nie będzie miało jednak miejsca ustalanie bądź narzucanie pomiędzy spółką a wspólnikiem warunków różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty. Umorzenie udziałów jest bowiem zdarzeniem, które ze swej natury występuje jedynie pomiędzy spółką a jej wspólnikiem. Brak porównywalnych warunków ustalanych pomiędzy niezależnymi podmiotami przesądza, że nie jest możliwe określenie, jakie warunki uzgodniłyby te podmioty, a zatem nie istnieje rynek, który stanowiłby punkt odniesienia dla ustalenia, czy umorzenie udziałów nastąpiło z uwzględnieniem warunków rynkowych.

Reasumując art. 11 ustawy o p.d.o.p. nie znajdzie zastosowania w sytuacji umorzenia udziałów bez wynagrodzenia. Umorzenie udziałów nie stanowi bowiem transakcji handlowej, ale autonomiczną instytucję prawa spółek handlowych, regulującą specyficzny stosunek prawny, tj. relacje pomiędzy udziałowcem a spółką. Skoro przepisy k.s.h. dopuszczają umorzenie udziałów za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia, przepisy ustawy o p.d.o.p. nie powinny ograniczać możliwości skorzystania z wyboru trybu umorzenia. Należy też wskazać, że celem tej instytucji nie jest modyfikacja wysokości dochodów, jakie osiągają podatnicy powiązani, poprzez zastosowanie nierynkowej ceny. Jest to działanie jednorazowe o charakterze restrukturyzacyjnym, które w ramach stosunków korporacyjnych zostało dopuszczone przepisami k.s.h. Jego celem jest prawne unicestwienie udziałów wspólnika, którego udziały są umarzane, a nie dokonanie jakiejkolwiek transakcji gospodarczej.

Nawet gdyby uznać, że umorzenie udziałów w spółce jest transakcją, z czym Wnioskodawca zdecydowanie się nie zgadza, to brak jest metody ustalania ceny transakcyjnej, która mogłaby znaleźć zastosowanie w odniesieniu do takiej transakcji. Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej nie może być zastosowana ze względu na brak ceny i brak transakcji porównywalnych, metoda ceny odsprzedaży – z uwagi na brak ceny oraz brak sprzedaży (a tym bardziej odsprzedaży), metoda „koszt plus” – ze względu na brak sprzedaży, brak bazy kosztowej i narzutu zysku, natomiast metoda zysku transakcyjnego – w związku z brakiem transakcji oraz brakiem zysku. Zdaniem Wnioskodawcy powyższe przesądza, że dyspozycja przepisów o cenach transferowych nie obejmuje sytuacji przedstawionej w ramach opisu zdarzenia przyszłego (tj. umorzenia udziałów w spółce bez wynagrodzenia).

Nadto należy zwrócić uwagę, iż zastosowanie art. 14 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. wymaga, by zbycie rzeczy lub praw majątkowych miało charakter odpłatny, a jednocześnie było dokonywane na podstawie umowy określającej cenę zbycia (sprzedaży). W/w przesłanki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie zostaną spełnione z uwagi na to, że w przypadku nieodpłatnego dobrowolnego umorzenia udziałów w Spółce nie występuje element odpłatności.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone m. in. w:

• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 kwietnia 2015 r., sygn. ILPB4/4510-1-28/15-2/ŁM,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 lutego 2013 r., sygn. IPTPB3/423-420/12-3/PM.
  
  

Wnioskodawca jest świadomy, że przedstawiono w uzasadnieniu niniejszego wniosku interpretacje indywidualne są wiążące jedynie w sprawach, w których zostały wydane, lecz ze względu na tożsamość stosowanych regulacji prawa podatkowego stanowią potwierdzenie ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Zdaniem Wnioskodawcy mogą one zatem zostać potraktowane jako wskazówka interpretacyjna dla oceny zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie powstania przychodu z tytułu umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zastosowania do umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia przepisów dotyczących cen transferowych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu. W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację. Natomiast odwołanie się do publikacji podatkowej, jako że co do zasady nie stanowi ona źródła prawa, także nie jest wiążące dla organu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.