2016.01.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-1071/15/PSZ
z 22 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2015 r. (data wpływu 3 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz możliwości zastosowania norm szacunkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz możliwości zastosowania norm szacunkowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nie posiadającą obywatelstwa polskiego, lecz będącą polskim rezydentem podatkowym. Prowadzi w Polsce działalność rolniczą i osiąga przychody z działów specjalnych produkcji rolnej. Wnioskodawca zajmuje się hodowlą i chowem zwierząt futerkowych (norek) oraz hodowlą bydła.

Wnioskodawca, choć prowadzi od roku 2013 księgi rachunkowe z tytułu opisanego powyżej, zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, nie zgłosił właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zamiaru prowadzenia ksiąg rachunkowych. Z tego powodu, zgodnie z treścią art. 15 in fine ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r., z tytułu hodowli i chowu norek, Wnioskodawca rozlicza się według norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej (art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Prawidłowość pozostania przy tej formie rozliczeń podatku dochodowego, z uwagi na brak zgłoszenia prowadzenia ksiąg właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, została potwierdzona przez Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej wydanej na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w roku 2015 rozliczył podatek dochodowy za rok 2015 z tytułu działów specjalnych produkcji rolnej według norm szacunkowych zgodnie z decyzją właściwego naczelnika urzędu skarbowego, określającą wysokość miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy.

Następnie, w tym samym roku, zwierzęta futerkowe, które były podstawą wyliczenia dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania Wnioskodawcy podatkiem dochodowym od osób fizycznych za ten rok, zostały oskórowane i skóry tych zwierząt futerkowych stały się towarem handlowym stanowiącym własność Wnioskodawcy.

Przychody wnioskodawcy za 2015 rok wyniosą co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000,00 euro, co spowoduje, że zgodnie z ww. art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, również w roku 2016 Wnioskodawca będzie zobowiązany prowadzić księgi rachunkowe z tytułu działalności rolniczej w ramach indywidualnego gospodarstwa rolnego.

Z końcem 2015 roku Wnioskodawca zamierza zakończyć prowadzenie indywidualnej działalności rolniczej w zakresie hodowli oraz chowu norek i przystąpić do nowo tworzonej spółki jawnej, która ma prowadzić działalność w zakresie hodowli i chowu zwierząt futerkowych. Spółka jawna nie będzie następcą prawnym Wnioskodawcy w zakresie opisanej działalności rolnej, w szczególności spółka nie nabędzie gospodarstwa rolnego dotychczas prowadzonego przez Wnioskodawcę. Wspólnikami spółki jawnej będą wyłącznie osoby fizyczne. Z uwagi na to, że spółka jawna, której wspólnikiem ma zostać Wnioskodawca będzie nowo utworzonym podmiotem, w stosunku do tej spółki nie wystąpią w roku 2015 okoliczności powodujące powstanie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca stając się wspólnikiem spółki jawnej, prowadzącej działalność w zakresie hodowli i chowu norek, przy jednoczesnym zakończeniu swojej indywidualnej działalności w zakresie hodowli i chowu norek, będzie zobowiązany do rozliczenia przychodu osiąganego z tytułu udziału w ww. spółce jawnej na podstawie ksiąg rachunkowych z tego powodu, że w ramach swojej indywidualnej działalności rolniczej ma obowiązek prowadzić księgi (z mocy art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości) w roku 2015 i będzie miał taki obowiązek w roku 2016?
Czy w przedstawionym stanie faktycznym obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych spoczywający dotychczas na Wnioskodawcy zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, przejdzie na spółkę jawną prowadzącą działalność w zakresie hodowli i chowu zwierząt futerkowych, na skutek przystąpienia wnioskodawcy do tej spółki?
Czy - wobec treści art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 roku - w przedstawionym stanie faktycznym przychód Wnioskodawcy z udziału w spółce jawnej prowadzącej działalność w zakresie hodowli i chowu zwierząt futerkowych, może być rozliczany na podstawie norm szacunkowych, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji, gdy Wnioskodawca jest zobowiązany w roku 2015 i będzie zobowiązany w roku 2016 do prowadzenia ksiąg rachunkowych z tytułu indywidualnej działalności rolniczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, stając się wspólnikiem spółki jawnej prowadzącej działalność w zakresie hodowli i chowu norek, przy jednoczesnym zakończeniu swojej indywidualnej działalności w zakresie hodowli i chowu norek, Wnioskodawca nie będzie obowiązany dokonywać rozliczenia swoich przychodów z tytułu udziału w tej spółce jawnej, na podstawie ksiąg rachunkowych.

Po zaprzestaniu hodowli i chowu norek w ramach indywidualnej działalności rolniczej, Wnioskodawca będzie wprawdzie zobowiązany do prowadzenia w dalszym ciągu ksiąg rachunkowych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, jednak w księgach tych nie będzie już ewidencjonował (wykazywał) przychodów z tytułu hodowli i chowu norek. Przychody te bowiem będą osiągane przez spółkę jawną i to ta spółka będzie zobowiązana je wykazywać w swych księgach rachunkowych - w razie zaistnienia po stronie tej spółki obowiązku prowadzenia ksiąg. Spółka jawna nie ma bowiem co prawda osobowości prawnej oraz w związku z tym nie jest podatnikiem podatku dochodowego, jednak jest podmiotem, który zgodnie z art. 2 ustawy o rachunkowości może być zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych, co oznacza, że przychody osiągane przez spółkę jawną wykazuje w swych księgach ta spółka, a nie jej wspólnicy. Z kolei zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r., jak i zgodnie z art. 15 ust. 2 tejże ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 roku, obowiązek rozliczenia przychodu z działów specjalnych produkcji rolnej (tu: hodowla i chów norek) rozlicza się na podstawie ksiąg rachunkowych, jeśli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody.

W zakresie pytania nr 2, zdaniem Wnioskodawcy, na spółkę jawną, której wspólnikiem Wnioskodawca się stanie, nie przejdzie obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, który spoczywa na Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

Brak jest bowiem podstaw do uznania, że przez wstąpienie przez Wnioskodawcę do spółki jawnej, która będzie prowadziła działalność w zakresie hodowli i chowu zwierząt futerkowych, doszło do jakiejkolwiek sukcesji obowiązków podatkowych lub też obowiązków wynikających z przepisów o rachunkowości, które spoczywały na wnioskodawcy zanim stał się wspólnikiem spółki jawnej w związku z prowadzeniem przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności rolniczej. W szczególności brak jest podstaw prawnych do uznania, że w niniejszym przypadku dojdzie do połączenia jednostek lub też do przekształcenia formy prawnej jednostki.

W zakresie pytania nr 3 zdaniem Wnioskodawcy, jego przychody z udziału w spółce jawnej prowadzącej działalność polegającą na hodowli i chowie norek, mogą być rozliczane na podstawie norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej (art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W omawianym zakresie, wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy tego, czy będzie on uprawniony po dniu 31 grudnia 2015 r. do opodatkowania przychodów osiąganych z udziału w spółce jawnej, prowadzonej działalności w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej (art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pomimo faktu, że w ramach swej indywidualnej działalności jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy fakt, iż w ramach swej indywidualnej działalności rolniczej jest on zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych i będzie zobowiązany do ich prowadzenia zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości również w roku 2016, nie stanowi przeszkody do tego, by Wnioskodawca mógł opodatkować na podstawie norm szacunkowych przychody z udziału w ww. spółce jawnej osiągane począwszy od roku 2016. W świetle bowiem art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 roku, podatnik jest zobowiązany do opodatkowania przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie ksiąg, jeśli prowadzi księgi wykazujące te przychody (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 roku). Jak to już wskazano wyżej, od dnia zakończenia hodowli i chowu norek w ramach indywidualnej działalności rolniczej (co nastąpi w roku 2015), Wnioskodawca nie będzie już wykazywał przychodów z tego tytułu w swych księgach.

Wnioskodawca w roku 2016 będzie osiągał przychody z działów specjalnych produkcji rolnej z tytułu działalności wykonywanej przez spółkę jawną, której będzie wspólnikiem. Jednak przychody te podlegają wykazaniu w księgach tej spółki, gdyż na spółce tej, zgodnie z art. 2 ustawy o rachunkowości, spoczywa obowiązek prowadzenia ksiąg w przypadkach tam wskazanych z tytułu działalności tej spółki, będący obowiązkiem niezależnym od obowiązków spoczywających na wspólnikach tej spółki.

Na marginesie Wnioskodawca wskazuje, że uznaje za bezsporną możliwość opodatkowania na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodów osiąganych przez wspólnika spółki jawnej prowadzącej działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

Okoliczność, iż osoba, która nie prowadzi osobiście działalności w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej, może opodatkować na zasadach właściwych dla tego typu działalności przychody uzyskane z udziału w spółce osobowej prowadzącej taką działalność potwierdził także Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 29 września 2011 roku, znak IPPB1/415-656/11-2/KS (dotyczącej prowadzenia omawianej działalności w ramach spółki komandytowej, będącej - podobnie jak spółka jawna - osobową spółką handlową).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ww. ustawy działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Natomiast jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, tj. w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Stosownie do treści art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Ponadto, zgodnie z art. 24a ust. 1 powoływanej ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

W myśl art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy, obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

Stosownie do treści art. 24a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14 ustawy, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330 z późn. zm.) przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego - art. 2 ust.1 pkt 1 ww. ustawy,
osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro – art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zatem przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. Zauważyć przy tym należy, że w świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, podmiotowość prawnobilansową, a zatem również obowiązek prowadzenia ksiąg podatkowych o których mowa w tej ustawie, posiadają spółki jawne osób fizycznych lub spółki cywilne osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, a nie wspólnicy tych spółek, co oznacza, że limit o którym mowa w tym przepisie ustalany jest odrębnie dla każdej spółki oraz niezależnie od wysokości przychodów uzyskanych indywidualnie przez wspólników.

Analiza art. 15 ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. prowadzi do wniosku, że przepis art. 15 ust. 1 dotyczy tylko podatników, którzy wybrali możliwość prowadzenia ksiąg, z uwagi na okoliczność, że nie przekroczyli limitu przychodów określonego w ustawie o rachunkowości. W takim przypadku mają oni obowiązek zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego w określonym terminie o zamiarze prowadzenia ksiąg.

Natomiast, jeżeli w 2015 r. przychody netto ze sprzedaży osiągnięte przez spółkę jawną w ramach działu specjalnego produkcji rolnej przekroczą równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro, spółka ta zobowiązana – na podstawie przepisów o rachunkowości – będzie prowadzić księgi rachunkowe. W takim przypadku wspólnik tej spółki, będący osobą fizyczną, zobowiązany będzie do ustalania przychodu z działu specjalnego produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a nie na podstawie norm szacunkowych dochodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność rolniczą i osiąga przychody z działów specjalnych produkcji rolnej. Wnioskodawca zajmuje się hodowlą i chowem zwierząt futerkowych (norek) oraz hodowlą bydła.

Mając na uwadze wyżej wskazane przepisy należy stwierdzić, że przychody osiągane przez Wnioskodawcę za pośrednictwem nowoutworzonej spółki jawnej stanowić będą dla Wnioskodawcy przychody z działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oceny, czy spółka ma obowiązek prowadzić księgi rachunkowe należy dokonać na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości. Jak już wyżej wskazano obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych powstaje, jeżeli przychody netto spółki jawnej osiągnięte w 2015 r. wyniosą co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. W sytuacji, gdy spółka jawna, której wspólnikiem ma zostać Wnioskodawca będzie nowoutworzonym podmiotem, w stosunku do tej spółki nie wystąpią w roku 2016 okoliczności powodujące powstanie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym – ze względu na to, że spółka, w ramach której Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychody z działów specjalnych produkcji rolnej, nie będzie miała obowiązku ewidencjonować zdarzeń gospodarczych w księgach rachunkowych – Wnioskodawca jako wspólnik spółki jawnej może ustalać dochód z działów specjalnych na podstawie norm szacunkowych. Na powyższe nie ma wpływu to, że w indywidualnej działalności w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej dotychczas Wnioskodawca prowadził, a także w roku bieżącym prowadzi księgi rachunkowe. Zauważyć bowiem należy, że ustawa o rachunkowości przy nakładaniu obowiązku stosowania jej postanowień bierze pod uwagę wyłącznie formę prawną i wielkość osiągniętych przychodów przez poszczególne podmioty. Prowadzenie ksiąg rachunkowych nie jest uzależnione od rodzaju prowadzonej działalności, czy formy opodatkowania.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy – w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Wyjaśnienia wymaga jednak, że w treści wniosku nieprawidłowo wywiedziono, że obowiązek prowadzenia ksiąg spoczywa na spółce i jest on niezależny od obowiązków wspólników. Jeżeli bowiem spółka ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, to zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisu tego wynika obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 tej ustawy – przez podmioty prowadzące działy specjalne produkcji rolnej, które osiągnęły przychody netto z tej działalności w wysokości przekraczającej równowartość 1.200.000 euro.

Jeżeli zatem obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych przez spółkę jawną wynika z przepisów ustawy o rachunkowości, to wspólnik tej spółki jest obowiązany do ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej wg zasad określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 8 tej ustawy.

Powyższe nie znajduje jednak zastosowania w niniejszej sprawie, nie ma zatem wpływu na zawartą w interpretacji ocenę stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin