Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-656/15/JKT
z 7 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 19 listopada 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 listopada 2015 r.), uzupełnionym 17 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy do wartości początkowej środka trwałego budynku socjalno-biurowego, można zaliczyć koszty wytworzenia (wartość nakładów) poniesione na obiekty pomocnicze oraz nakłady na grunt i budowę ogrodzenia obsługujące wyłącznie budynek socjalno-biurowy - jest prawidłowe,
• czy do wartości początkowej środka trwałego budynku socjalno-biurowego, można zaliczyć poniesione nakłady na zagospodarowanie terenu (z wyjątkiem nakładów na ogrodzenie obsługujące wyłącznie ten budynek) - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy do wartości początkowej środka trwałego budynku socjalno-biurowego, można zaliczyć koszty wytworzenia (wartość nakładów) poniesione na obiekty pomocnicze oraz nakłady na grunt i budowę ogrodzenia obsługujące wyłącznie budynek socjalno-biurowy - jest prawidłowe,
• czy do wartości początkowej środka trwałego budynku socjalno-biurowego, można zaliczyć poniesione nakłady na zagospodarowanie terenu (z wyjątkiem nakładów na ogrodzenie obsługujące wyłącznie ten budynek) - jest nieprawidłowe.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 1 lutego 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-656/15/JKT, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 17 lutego 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem działki na której wybudowano budynek administracyjno- socjalny, uniwersalny terminal kontenerowy w postaci otwartego, utwardzonego placu z dwoma torami kolejowymi i jedną suwnicą na kołach, drogi utwardzone, chodniki, uzbrojenie techniczne podziemne takie jak: kanalizację teletechniczną, kanalizację sanitarną, sieć wodociągową, sieć elektryczną. Na tej działce znajduje się również stary budynek portierni (dawny budynek wagi), stary budynek magazynu, kontenerowy budynek portierni. Innych budynków na tej działce nie ma i nie planuje się budowy. Na ww. działkę poniesiono również nakłady na grunt, np. typu makroniwelacji (niżej wskazane). Stare budynki planuje się w przyszłości rozebrać.

Budynek socjalno-biurowy obsługują wyłącznie następujące obiekty pomocnicze: parking wydzielony dla tego budynku, droga dojazdowa dla tego budynku, chodnik dla tego budynku, teren zieleni dla tego budynku, oświetlenie uliczne dla tego budynku, sieć teletechniczna (nie obsługuje innego budynku niż budynek socjalno-biurowy), sieć wodnokanalizacyjna (nie obsługuje innego budynku niż budynek socjalno-biurowy).

Budowa budynku administracyjno-socjalnego została zakończona, budynek ten został przekazany do użytkowania i jest środkiem trwałym Wnioskodawcy ujętym w ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca zaliczył ten budynek do środków trwałych według kosztów jego wytworzenia. Do wartości początkowej tego budynku wyliczonej według kosztów jego wytworzenia Wnioskodawca zaliczył również poniesione do dnia przekazania tego budynku do używania koszty wytworzenia (budowy) ww. obiektów pomocniczych obsługujących wyłącznie budynek socjalno-biurowy, gdyż bez budowy tych obiektów pomocniczych ten budynek socjalno-biurowy nie byłby gotowy do użytkowania i nie mógłby być użytkowany zgodnie z przeznaczeniem tego budynku.

Do wartości początkowej tego budynku socjalno-biurowego, wyliczonej według kosztów jego wytworzenia w n/w sposób, Wnioskodawca zaliczył też poniesione do dnia przekazania tego budynku do użytkowania nakłady na grunt działki (koszt wytworzenia) w wysokości proporcjonalnej sumy powierzchni zajmowanej przez budynek socjalno-biurowy i obiekty pomocnicze obsługujące wyłącznie ten budynek takie jak: parking wydzielony dla tego budynku, droga dojazdowa dla tego budynku, chodnik dla tego budynku i tereny zielone dla tego budynku, w stosunku do całkowitej powierzchni tej działki. Bez poniesienia tych nakładów na grunt (kosztów wytworzenia) nie byłoby możliwe wybudowanie i użytkowanie tego budynku socjalno-biurowego zgodnie z jego przeznaczeniem.

Do wartości początkowej tego budynku socjalno-biurowego, wyliczonej według kosztów jego wytworzenia w n/w sposób, Wnioskodawca zaliczył również poniesione do dnia przekazania: tego budynku do użytkowania nakłady na zagospodarowanie działki w części dotyczącej powierzchni zajmowanej przez budynek socjalno-biurowy i przez obiekty pomocnicze obsługujące wyłącznie ten budynek takie jak: parking wydzielony dla tego budynku, droga dojazdowa dla tego budynku, chodnik dla tego budynku i tereny zielone dla tego budynku, w stosunku do całkowitej powierzchni tej działki. Bez poniesienia nakładów na zagospodarowanie działki (kosztów wytworzenia) nie byłoby możliwe wybudowanie i użytkowanie tego budynku socjalno-biurowego zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wnioskodawca wykorzystuje wszystkie powyżej wskazane budynki i budowle (obiekty budowlane) wyłącznie na potrzeby związane z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie planuje zawieszać prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej ani ogłaszać upadłości. Wszystkie ww. budynki i obiekty budowlane mają przewidywany okres używania dłuższy niż rok, są kompletne i zdatne do użytku, mają wartość początkową większą od 3.500 zł, stanowią własność Wnioskodawcy i nie będą używane sezonowo.

Tory kolejowe i suwnica do rozładunku i załadunku wagonów kolejowych wraz z placem do ich obsługi i drogą dojazdową stanowią odrębny środek trwały i posiadają do tego celu odrębną niezbędną infrastrukturę.

W uzupełnieniu wniosku z 10 lutego 2016 r. (data wpływu to tut. BKIP 17 lutego 2016 r.), Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego poprzez wskazanie, że:

1.Wnioskodawca poniósł następujące nakłady na grunt przedmiotowych działek:

• wykonanie robót ziemnych (wykopy w gruncie połączone z wywiezieniem urobku),
• wykonanie niwelacji i wyrównania terenu działki,
• usunięcie i utylizacja zanieczyszczonej warstwy gruntu,
• profilowanie gruntu,
• zagęszczenie gruntu,
• stabilizacja podłoża,
• odwodnienie i drenaż gruntu,
• pozostałe elementy wykonania makroniwelacji gruntu.

2.Wnioskodawca poniósł między innymi następujące nakłady na zagospodarowanie terenu:

• budowę ogrodzenia (obsługuje tylko jeden budynek adminstracyjno-socjalny, gdyż dwa „stare” małe budynki portierni i wagi samochodowej przeznaczone są do rozbiórki i nie są użytkowane),
• plantowanie gruntu,
• nasadzenie zieleni, które nie odbiega od zwyczajowo przyjętych w tym zakresie i nie cechuje ich wystawność,
• utrzymanie czystości terenu w okresie do dnia przyjęcia środka trwałego do użytkowania.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do wartości początkowej środka trwałego budynku socjalno-biurowego, oprócz kosztów wytworzenia tego środka trwałego poniesionych do dnia oddania jego do użytkowania, można zaliczyć poniesione do dnia oddania do użytkowania, tego budynku koszty wytworzenia (wartość nakładów) poniesione na:

1. Ww. obiekty pomocnicze obsługujące wyłącznie budynek socjalno-biurowy.
2. Nakłady na grunt działki w proporcji sumy powierzchni zajmowanej przez budynek socjalno-biurowy wraz z obiektami pomocniczymi obsługujące wyłącznie ten budynek takimi jak: parking wydzielony dla tego budynku, droga dojazdowa dla tego budynku, chodnik dla tego budynku oraz tereny zielone dla tego budynku (dzielna) do całkowitej powierzchni tej działki (dzielnik).
3. Zagospodarowanie gruntu działki w części dotyczącej powierzchni zajmowanej przez budynek socjalno-biurowy i powierzchni obiektów pomocniczych obsługujących wyłącznie ten budynek takich jak: parking wydzielony dla tego budynku, droga dojazdowa dla tego budynku, chodnik dla tego budynku i tereny zielone dla tego budynku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, do wartości początkowej środka trwałego budynku socjalno-biurowego, oprócz kosztów wytworzenia tego środka trwałego poniesionych do dnia oddania jego do użytkowania, można zaliczyć poniesione do dnia oddania do użytkowania tego budynku koszty wytworzenia (wartość nakładów) poniesione na ww. obiekty pomocnicze obsługujące wyłącznie budynek socjalno-biurowy, nakłady na grunt działki w proporcji sumy powierzchni zajmowanej przez budynek socjalno-biurowy wraz z obiektami pomocniczymi obsługujące wyłącznie ten budynek takimi jak: parking wydzielony dla tego budynku, droga dojazdowa dla tego budynku, chodnik dla tego budynku oraz tereny zielone dla tego budynku (dzielna) do całkowitej powierzchni tej działki (dzielnik) oraz nakłady na zagospodarowanie gruntu działki w części dotyczącej powierzchni zajmowanej przez budynek socjalno-biurowy i powierzchni obiektów pomocniczych obsługujących wyłącznie ten budynek takich jak: parking wydzielony dla tego budynku, droga dojazdowa dla tego budynku, chodnik dla tego budynku i tereny zielone dla tego budynku.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 330 ze zm.), przez środki trwałe rozumie się (z zastrzeżeniem pkt 17) rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zalicza się do nich w szczególności nieruchomości, maszyny, urządzenia, środki trwałe w budowie i inne rzeczy. Natomiast, zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o rachunkowości, wartość początkową stanowiącą cenę nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego, powiększają koszty jego ulepszenia, polegającego na przebudowie, rozbudowie, modernizacji lub rekonstrukcji i powodującego, że wartość użytkowa tego środka po zakończeniu ulepszenia przewyższa posiadaną przy przyjęciu do używania wartość użytkową, mierzoną okresem, używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych przy pomocy ulepszonego środka trwałego, kosztami eksploatacji lub innymi miarami.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, zwane środkami trwałymi.

Z kolei stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k ustawy o CIT, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z ust. 2 tego przepisu podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji i wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Z kolei, zgodnie z ust. 4 podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i ustawy o CIT. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres, od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego.

Przeprowadzane prace związane z nakładami na grunt, np. typu makroniwelacji, tj. wyrównania terenu, odwodnienia i drenaży całości posiadanego gruntu ww. działki mają związek z inwestycją budowlaną zrealizowaną przez Wnioskodawcę, gdyż prace związane z niwelacją i uporządkowaniem terenu (gruntu) są konieczne dla prawidłowego funkcjonowania wybudowanego, obiektu i tym samym warunkują osiąganie przychodów z prowadzonej w tym zakresie działalności. Wydatki inwestycyjne stanowią koszt uzyskania przychodów głównie w sposób pośredni przez możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy odpisów z tytułu zużycia środków trwałych - odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o CIT. Koszty poniesione na uzdatnienie gruntu są w przedmiotowej sprawie związane z przeprowadzaną inwestycją budowlaną. Koszty te jako związane z inwestycją główną, winny zwiększać wartość początkową wytworzonego środka trwałego i podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w sposób pośredni, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT. Stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia. W myśl art. 16g ust. 4 ustawy o CIT, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.

Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Poniesione na uzdatnienie gruntu wydatki są nierozerwalnie związane z inwestycją główką, powinny wobec tego zwiększać wartość początkową wytworzonego środka trwałego tj. obiektu budowlanego, i dlatego mogą zostać zaliczone w koszty uzyskania przychodów wnioskodawcy poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

Wydatki związane bezpośrednio z przystosowaniem składnika majątku do stanu zdatnego do używania, a takimi wydatkami są kwoty wydatkowane przez Wnioskodawcę na niwelację oraz uporządkowanie nabytego terenu. Z kolei wydatki poniesione przed przejęciem składnika majątku trwałego do eksploatacji nie mogą obciążać bezpośrednio kosztów działalności, bo są to nakłady inwestycyjne na tenże składnik majątkowy mające na celu przygotowanie go do gospodarczego wykorzystania w przyszłości i ewentualnego uzyskania w przyszłości przychodów z tego tytułu.

W sprawie nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 lit. a ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów.

Wykonanie wskazanych powyżej obiektów pomocniczych obsługujących wyłącznie budynek socjalno-biurowy warunkuje oddanie do użytkowania tego budynku, gdyż bez wybudowania tych obiektów pomocniczych budynek ten nie nadaje się do użytkowania zgodnie z jego przeznaczeniem. Dlatego wartość kosztów wytworzenia tych obiektów pomocniczych, które obsługują wyłącznie ten budynek socjalno-biurowy, powinna powiększyć wartość początkową środka trwałego tego budynku socjalno-biurowego.

Powyższą ocenę prawną potwierdzono w interpretacji indywidualnej z 3 marca 2008 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB3-423-522/07-2/MB.

Ponieważ, realnie nie da się w sposób jednoznaczny i bezsporny wydzielić poniesionych nakładów na grunt działki, na nakłady dotyczące części powierzchni zajmowanej przez budynek socjalno-biurowy wraz z obiektami pomocniczymi obsługującymi wyłącznie ten budynek takie jak parking wydzielony dla tego budynku, droga dojazdowa dla tego budynku, chodnik dla tego budynku i tereny zielone dla tego budynku, oraz na pozostałą cześć tej działki, to zasadnym jest podzielenie tych nakładów proporcjonalnie do zajmowanej przez te części działki powierzchni lub proporcjonalnie w stosunku do wartości środków trwałych znajdujących się na tych częściach działki. W niniejszej sprawie pod względem technicznym bardziej zasadnym jest podzielenie proporcjonalnie w stosunku do zajmowanej powierzchni, co też Wnioskodawca uczynił.

Analogicznie jest w przypadku poniesionych przez Wnioskodawcę do dnia oddania do użytkowania budynku socjalno-biurowego nakładów na zagospodarowanie gruntu działki w części dotyczącej powierzchni zajmowanej przez budynek socjalno-biurowy wraz z obiektami pomocniczymi obsługującymi wyłącznie ten budynek takich jak: parking wydzielony dla tego budynku, droga dojazdowa dla tego budynku, chodnik dla tego budynku i tereny zielone dla tego budynku, oraz na pozostałą cześć tej działki. Dlatego w niniejszej sprawie dokonano również podziału proporcjonalnego w stosunku do zajmowanej powierzchni.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop.
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W przedmiotowej sprawie należy w pierwszej kolejności stwierdzić, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę, wskazane we wniosku należy zaliczyć do wartości początkowej wytworzonego środka trwałego. Wydatków „na inwestycję” nie uznaje się bowiem bezpośrednio za koszty uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 1 updop).

Stosownie do treści unormowania zawartego w art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

• nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
• nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
• ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Wydatki „na inwestycję” mogą zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodów w sposób pośredni w postaci odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej środków trwałych. Zasady ustalania przez podatników wartości początkowej składników majątku określa art. 16g updop, w zależności od sposobu nabycia, rodzaju składnika majątku trwałego oraz okoliczności modyfikujących wielkość wartości początkowej.

Na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 2 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w razie wytworzenia we własnym zakresie uważa się koszt wytworzenia. Natomiast, art. 16g ust. 4 ww. ustawy, określa jakie rodzaje wydatków zalicza się do kosztu wytworzenia środków trwałych.

Zgodnie z art. 16g ust. 4 updop, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Należy także wskazać, że klasyfikacji środków trwałych do poszczególnych grup dokonuje się na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz.U. Nr 242, poz. 1622). Z objaśnień szczegółowych do ww. klasyfikacji wynika, że przez budynek należy rozumieć obiekt budowlany, który jest na trwale powiązany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.). W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się także obiekty pomocnicze obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie, itp. Obiekty pomocnicze, obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem.

W świetle powyższych przepisów wydatki poniesione na budowę obiektów pomocniczych obsługujących budynek socjalno-pomocniczy należy zaliczyć do wartości początkowej tego budynku. Również wskazane we wniosku nakłady na grunt działki w proporcji sumy powierzchni zajmowanej przez budynek socjalno-biurowy wraz z obiektami pomocniczymi obsługujące wyłącznie ten budynek do całkowitej powierzchni działki zwiększają wartość początkową nowo wybudowanego budynku. Podobnie należy potraktować wydatki na budowę ogrodzenia, jeżeli obsługuje budynek socjalno-biurowy.

Stanowisko Spółki w tym zakresie jest zatem prawidłowe.

Natomiast, wydatków poniesionych na zagospodarowanie terenu (oprócz nakładów poniesionych na budowę ogrodzenia) nie można zakwalifikować do wydatków na wytworzenie środka trwałego.

Koszty poniesione przez Wnioskodawcę na zagospodarowanie terenu (plantowanie gruntu, nasadzenie zieleni, utrzymanie czystości terenu), jako niezwiązane z budową środka trwałego, nie mogą zostać uwzględnione w wartości początkowej tego środka trwałego.

Skoro wydatki poniesione przez Spółkę na zagospodarowanie terenu mają na celu utrzymanie stanu technicznego i estetycznego terenu, to jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami stanowić będą koszty uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ust. 4d updop.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, organ do tego upoważniony nie przeprowadza postępowania dowodowego, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Zatem ocena, czy poniesione przez Spółkę wydatki na zagospodarowanie terenu mają charakter okazałości i wystawności należy do Spółki, co może zostać zweryfikowane jedynie w prowadzonym przez właściwe organy postępowaniu podatkowym.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• czy do wartości początkowej środka trwałego budynku socjalno-biurowego, można zaliczyć koszty wytworzenia (wartość nakładów) poniesione na obiekty pomocnicze oraz nakłady na grunt i budowę ogrodzenia obsługujące wyłącznie budynek socjalno-biurowy - jest prawidłowe,
• czy do wartości początkowej środka trwałego budynku socjalno-biurowego, można zaliczyć poniesione nakłady na zagospodarowanie terenu (z wyjątkiem nakładów na ogrodzenie obsługujące wyłącznie ten budynek) - jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.