Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-859/15/PS
z 25 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 sierpnia 2015 r. (data wpływu 28 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 10 listopada 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przejęcia Spółki Cypryjskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przejęcia Spółki Cypryjskiej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W najbliższym czasie Wnioskodawca (dalej jako: Spółka Przejmująca) planuje przeprowadzić połączenie ze spółką D. z siedzibą w L. na Cyprze (dalej jako: Spółka Cypryjska, Spółka Przejmowana) – zdarzenie przyszłe. Główny składnik majątku Spółki Cypryjskiej, oprócz innych składników, stanowią udziały w spółce P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej jako: Inna Spółka).

Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) nie posiada żadnych udziałów w kapitale zakładowym Spółki Cypryjskiej (Spółka Przejmowana) ani Spółka Cypryjska (Spółka Przejmowana) nie jest udziałowcem Wnioskodawcy (Spółki Przejmującej). Udziałowcami Spółki Cypryjskiej (Spółki Przejmowanej) oraz Wnioskodawcy (Spółki Przejmującej) są te same osoby fizyczne, będące polskimi rezydentami podatkowymi w rozumieniu art. 3 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: Wspólnicy).

Projektowane przejęcie przeprowadzone zostanie w trybie połączenia transgranicznego (vide – art. 491 § 1(1) Kodeksu spółek handlowych) poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Cypryjskiej (Spółka Przejmowana), w którego skład wchodzą głównie udziały w Innej Spółce, na Wnioskodawcę (Spółka Przejmująca), wraz z innymi składnikami jej majątku. W zamian za przeniesiony na Wnioskodawcę (Spółka Przejmująca) majątek Spółki Cypryjskiej (Spółka Przejmowana), Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) wyda Wspólnikom Spółki Cypryjskiej (Spółki Przejmowanej) udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy (Spółki Przejmującej) (wyemitowanym przez nią w związku z połączeniem transgranicznym) (vide – art. 492 § 1 ust. 1 Kodeksu spółek handlowych). Wspólnicy Spółki Cypryjskiej (Spółki Przejmowanej) staną się z chwilą połączenia Wspólnikami Wnioskodawcy (Spółki Przejmującej) w zakresie jej podwyższonego kapitału zakładowego (w istocie zwiększy się ich udział w tejże spółce). Podwyższony kapitał zakładowy Wnioskodawcy (Spółki Przejmującej) zostanie pokryty majątkiem Spółki Cypryjskiej (Spółki Przejmowanej). Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) nie przewiduje przekazania na rzecz Wspólników Spółki Cypryjskiej (Spółki Przejmowanej) żadnych dopłat w gotówce.

W wyniku opisanego połączenia, Spółka Cypryjska (Spółka Przejmowana) przestanie istnieć (zostanie wykreślona z właściwego rejestru bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego), a Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) przejmie cały jej majątek. Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) stanie się następcą prawnym Spółki Cypryjskiej (Spółki Przejmowanej).

Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) planuje wydać Wspólnikom Spółki Cypryjskiej (Spółki Przejmowanej) udziały, których wartość nominalna odpowiadać będzie wartości rynkowej przejmowanego majątku Spółki Cypryjskiej (Spółki Przejmowanej). Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) nie może jednak wykluczyć, że wartość nominalna wydanych udziałów Wnioskodawcy (Spółka Przejmująca) okaże się niższa niż wartość przejętego przez Wnioskodawcę (Spółka Przejmująca) majątku Spółki Cypryjskiej (Spółki Przejmowanej).

W chwili obecnej zasadność planowanej transakcji połączenia transgranicznego poddawana jest badaniu pod względem występowania przyczyn ekonomicznych dla jej przeprowadzenia.

Istnieje możliwość, że efektem zdarzenia przyszłego będzie w szczególności, chociaż nie wyłącznie:

1. racjonalizacja działalności, w tym zarządzania i pełnienia nadzoru właścicielskiego,
2. restrukturyzacja (uproszczenia struktury),
3. koncentracja działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. transfer wiedzy i doświadczenia,
5. obniżenie kosztów zarządzania i kosztów administracji,
6. wykorzystanie efektów skali,
7. uzyskanie możliwość płynnego przesuwania zasobów bez konieczności dokonywania dodatkowych transakcji lub
8. uzyskanie możliwość negocjowania korzystniejszych form finansowania i inne.

Wnioskodawca (Spółka przejmująca) po przeprowadzeniu planowanego połączenia transgranicznego, będzie konstytuować działalność gospodarczą dotychczas wykonywaną przez Spółkę Cypryjską (Spółka przejmowana).

W świetle przepisów obowiązujących na terytorium Republiki Cypryjskiej, przy uwzględnieniu zapisów art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, czynność przekazania majątku Spółki Cypryjskiej (Spółka przejmowana), w związku z planowanym połączeniem transgranicznym, będzie wyłączona z opodatkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedmiotowym zdarzeniem przyszłym, tj. planowanym przejęciem Spółki Cypryjskiej (Spółka Przejmowana) przez Wnioskodawcę (Spółka Przejmująca) w drodze procedury połączenia transgranicznego nastąpi zbycie przedsiębiorstwa, a tym samym znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a zatem Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) w żadnym zakresie nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) (zdarzenie to będzie neutralne na gruncie ustawy VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przedmiotowym zdarzeniem przyszłym, tj. planowanym przejęciem Spółki Cypryjskiej (Spółka Przejmowana) przez Wnioskodawcę (Spółka Przejmująca) w drodze procedury połączenia transgranicznego nastąpi zbycie przedsiębiorstwa, a tym samym znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zatem Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) w żadnym zakresie nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) (zdarzenie to będzie neutralne na gruncie ustawy VAT).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie zaś do treści art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, wyłączonymi spod opodatkowania ww. podatkiem są m. in. transakcje mające za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części.

W przywołanym przepisie ustawodawca nie posłużył się pojęciem uprzednio przez niego zdefiniowanym na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług (jak np. sprzedaż, czy dostawa), co oznacza, że z punktu widzenia regulacji nie jest istotną forma, lecz sam fakt zadysponowania przedsiębiorstwem (lub jego zorganizowaną częścią) w taki sposób, że dochodzi do jego zbycia. W związku z tym, opodatkowaniem objęta jest zarówno sprzedaż, jak i aport, zamiana i darowizna przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa), a także wszelkie inne zdarzenia prowadzące do jego zbycia. Zbycie należy zatem rozumieć jako jakąkolwiek czynność prowadzącą do przeniesienia własności (tak: T. Michalik, VAT. Komentarz. Wyd. 10, Warszawa 2014).

Analogiczne stanowisko wyrażone zostało w interpretacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 września 2014 r. (Nr IBPP4/443-253/14/EK), w uzasadnieniu której wskazano, że termin „zbycie” „obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej”.

Za szerokim rozumieniem pojęcia „zbycie” przemawia również kształt analogicznej do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT regulacji art. 3 ust. 1 pkt 1 z ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującej przed dniem 1 maja 2004 r., która to regulacja przewidywała, że opodatkowaniu podatkiem nie podlega jedynie sprzedaż przedsiębiorstwa (oraz zakładu/oddziału samodzielnie sporządzającego bilans). Okoliczność zastąpienia terminu „sprzedaż” szerszym znaczeniowo terminem „zbycie” w sposób jednoznaczny wskazuje, że celem Ustawodawcy było poszerzenie zakresu zastosowania ww. wyłączenia. Jednocześnie mając na uwadze to, że intencją działania Prawodawcy było rozszerzenie zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wobec jednoczesnego brak doprecyzowania użytego wyrażenia (w celu zawężenia jego zakresu), uznać należy, że Ustawodawca chciał zakresem art. 6 pkt 1 objąć wszystkie formy przeniesienia własności.

W zakresie objętym zastosowaniem ww. przepisu znajduje się również przeniesienie na Wnioskodawcę całego majątku Spółki Cypryjskiej (Spółka Przejmowana). Artykuł 6 pkt 1 ustawy o VAT pozwala na wyłączenie spod opodatkowania VAT wszystkich transakcji, niezależnie od ich charakteru oraz rodzaju podmiotów biorących udział w „zbywaniu”. Wskazane powyżej rozumienie przepisu znalazło swoje potwierdzenie m.in. w orzeczeniach:

• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 11 grudnia 2007 r. (sygn. akt III SA/G11041/07);
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 82/08).

Przez „przedsiębiorstwo”, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, należy rozumieć stosownie do art. 55¹ K.c. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarcze. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa w takim wypadku należałoby zaś utożsamiać ze zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie na tyle, że jest on zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze.

Budowa przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wskazuje, że wyłączonymi spod opodatkowania są takie transakcje, których przedmiotem jest przynajmniej zorganizowana część przedsiębiorstwa. Przepis nie zwiera w sobie jakichkolwiek innych ograniczeń, pomniejszających możliwość jego zastosowania. Tym samym czynnikiem reglamentującym możliwość zastosowania ww. regulacji jest jedynie wymóg minimalnego przedmiotu „zbycia” - zorganizowana część przedsiębiorstwa. Z powyższego należy zaś wysnuć, że brak jest przeszkód aby ww. wyłączeniem objąć przeniesienie całości majątku spółki dokonywane w ramach procesu łączenia spółek. Ze swej istoty przeniesienie całego majątku spółki stanowi zbycie przedsiębiorstwa, skoro przenoszone są wszystkie jego składniki, zarówno niematerialne, jak i materialne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

W zakresie barku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:

1. na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną;
   
2. uprawnione do korzystania z procedury celnej obejmującej uszlachetnianie czynne, odprawę czasową, przetwarzanie pod kontrolą celną, w tym również osoby, na które, zgodnie z odrębnymi przepisami, zostały przeniesione prawa i obowiązki związane z tymi procedurami;
   
3. dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
   
4. nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
   
   
   
   1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
      
   2. usługobiorcą jest:
      
      
      
      1. w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
         
      2. w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4;
   
   
5. nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
   
   
   
   1. dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
      
   2. nabywcą jest:
      
      
      
      1. w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej – podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
         
      2. w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,
      
      
   3. dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
   
6. obowiązane do zapłaty podatku na podstawie art. 42 ust. 8 lub ust. 10;
   
7. nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:



1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
   
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
   
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122;


8. nabywające usługi w zakresie przenoszenia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. poz. 1223), jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
   
   
   
   1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
      
   2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 491 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W myśl § 1¹ cyt. artykułu, spółka kapitałowa oraz spółka komandytowo-akcyjna mogą łączyć się ze spółką zagraniczną, o której mowa w art. 2 pkt 1 dyrektywy 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych (Dz. Urz. UE L 310 z 25.11.2005, str. 1), utworzoną zgodnie z prawem państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa-strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i mającą siedzibę statutową, zarząd główny lub główny zakład na terenie Unii Europejskiej lub państwa-strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (połączenie transgraniczne). Spółka komandytowo-akcyjna nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W myśl art. 492 § 1 pkt 1 ww. ustawy, połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmująca) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro Spółka w wyniku połączenia ze Spółką Cypryjską przejmie całość jej majątku i czynność ta – jak wskazano we wniosku – w świetle przepisów Republiki Cypryjskiej, przy uwzględnieniu art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, będzie wyłączona z opodatkowania, to w transakcji tej Spółka nie wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 17 ustawy o podatku od towarów i usług. W rezultacie w momencie połączenia transakcja ta nie wywoła dla Spółki konsekwencji na gruncie przepisów dot. podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.