Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-253/14/EK
z 4 września 2014 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 4 czerwca 2014 r. (data wpływu 10 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Elektrociepłownia „”X” S.A. („Spółka”) jest przedsiębiorstwem z siedzibą na terytorium Polski prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła i energii elektrycznej. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („podatek VAT”).
W ramach planowanej reorganizacji swojej działalności Spółka zamierza wnieść aportem całe przedsiębiorstwo w rozumieniu art. art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U.64.16.93, dalej „KC”) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „spółka z o.o.”).
Spółka jest jedynym wspólnikiem spółki z o.o. i wykonując w trybie art. 156 Kodeksu Spółek Handlowych (dalej: „KSH”) uprawnienia przysługujące Zgromadzeniu Wspólników spółki z o.o. podjęła uchwałę w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego spółki z o.o. poprzez utworzenie nowych udziałów. W zamian za wniesiony do spółki z o.o. aport przedsiębiorstwa Spółka otrzyma nowoutworzone udziały w spółce z o.o.
Wnoszone przedsiębiorstwo będzie obejmować cały majątek Spółki, w tym elektrociepłownię, włącznie z zobowiązaniami związanymi z prowadzonym przedsiębiorstwem.
W skład przedsiębiorstwa wnoszonego aportem do spółki z o.o., będą zatem wchodzić wszystkie rzeczy, prawa i innego rodzaju wartości majątkowe oraz pracowników, w szczególności:
- Wartości niematerialne i prawne
- Wartości niematerialne i prawne należące do przedsiębiorstwa, w tym odrębnie licencje i licencje techniczne, programy komputerowe, prawa do domen internetowych, weksle, włącznie z wszystkimi ich częściami i akcesoriami.
- Rzeczowe aktywa trwałe
- Nieruchomości
- Nieruchomości, czyli grunty i budowle, należące do przedsiębiorstwa włącznie z wszystkimi ich częściami i akcesoriami.
- Długoterminowe aktywa finansowe
- Zapasy
- Inne środki
- Należności długoterminowe
- Należności krótkoterminowe
- Krótkoterminowe aktywa finansowe
- Rezerwy
- Zobowiązania długoterminowe
- Zobowiązania krótkoterminowe
- Rozliczenia międzyokresowe
- Pracownicy
- Umowy (umowy dzierżawy i inne umowy)
- Pozostałe elementy przedsiębiorstwa i pozostałe zobowiązania, w tym również
- Środki pieniężne zgromadzone na rachunkach należących do Spółki.
Przejmowane przedsiębiorstwo będzie stanowiło zakład pracy, zaś nabycie przedsiębiorstwa przez spółkę z o.o. wywoła skutek wynikający z art. 23(1) Kodeksu Pracy.
Równocześnie z nabyciem przedsiębiorstwa, spółka z o.o. przejmie zobowiązania Spółki stosownie do treści art. 519 KC wynikające z umów, oraz inne zobowiązania pieniężne funkcjonalnie związane z przedsiębiorstwem. Ponadto, Spółka przeniesie (ceduje) na spółkę z o.o. prawa i wierzytelności z gwarancji udzielonych przez kontrahentów Spółki / strony umów wynikające z umów związanych z przedsiębiorstwem.
W związku z aportem Spółka przeniesie (ceduje) na spółkę z o.o. prawa, wierzytelności i uprawnienia z tytułu rękojmi ze wszystkich umów sprzedaży, umów o dzieło, umów o roboty budowlane oraz innych umów, dla których z mocy prawa znajdują zastosowanie przepisy o rękojmi na podstawie przepisów art. 556 KC i następne. W tym w szczególności przedmiotem cesji będą uprawnienia do żądania obniżenia ceny, usunięcia wady lub dostarczenia rzeczy wolnej od wad. Wszystkie prawa i zobowiązania należące do przedsiębiorstwa, włącznie z prawami i obowiązkami wynikającymi z umów i ze stosunków pracy z pracownikami Spółki zostaną przeniesione na spółkę z o.o. w dniu zawarcia umowy o przeniesienie własności przedsiębiorstwa. Prawa i zobowiązania (obowiązki) wynikające ze stosunków zobowiązaniowych (umowy) przeniesione zostaną na spółkę z o.o. na podstawie zgód udzielonych przez kontrahentów.
Przedmiotem aportu nie będą natomiast składniki majątkowe związane ściśle ze Spółką, mianowicie:
- umowa o prowadzenie rachunku bankowego,
- umowa licencyjna dotycząca korzystania ze znaku „Spółka notowana na GPW”,
- umowa na świadczenie usług certyfikacyjnych z … S.A.,
- umowa z Komisją Papierów Wartościowych i Giełd o korzystanie z systemu Emitent,
- umowa z biurem maklerskim, umowa o pracę z jednym z członków zarządu.
Zespół składników wnoszonych przez Spółkę będzie zatem posiadał pełną zdolność do niezależnego działania jako samodzielny podmiot gospodarczy, umożliwiający nabywcy wkładu podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa i kontynuowania dotychczasowej działalności Spółki.
W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym Spółka wnosi o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, poprzez potwierdzenie prawidłowości stanowiska Spółki, zgodnie z którym wnoszony aportem zespół składników majątkowych stanowiący przedsiębiorstwo będzie neutralny dla celów VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy transakcja wniesienia aportem przedsiębiorstwa Spółki w zamian za udziały sp. z o.o. będzie neutralna na gruncie ustawy VAT?
Zdaniem Wnioskodawca, przeniesiony w ramach aportu zespół składników majątkowych będzie stanowić przedsiębiorstwo dla celów ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa VAT”) i tym samym transakcja będzie neutralna dla celów VAT.
Ustawa VAT nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa. Nie zawiera również przepisu, który wskazuje na bezpośrednie odniesienie do definicji przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) KC. Zgodnie z podejściem doktryny nie oznacza to jednak, iż nie należy się w tym zakresie odwoływać do KC. Sędzia NSA Janusz Zubrzycki w Leksykonie VAT 2009 Oficyna Wydawnicza „Unimex”, Wrocław 2009 podkreśla, iż „ustawa o VAT nie określa w treści swych postanowień definicji pojęcia „przedsiębiorstwo”. Przedmiotową definicję „przedsiębiorstwo” zawiera art. 55(1) KC”.
O konieczności stosowania definicji przedsiębiorstwa w rozumieniu KC dla potrzeb ustaw podatkowych decyduje również przepis art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), który definiuje pojęcie przedsiębiorstwa odwołując się do stosownych uregulowań KC. Ustawa VAT nie zawiera natomiast zastrzeżeń, iż rozumienie przedsiębiorstwa powinno być inne niż dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z regulacją art. 55(1) KC, przedsiębiorstwo definiowane jest jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:
- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
- własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
- prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
- wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
- koncesje, licencje i zezwolenia;
- patenty i inne prawa własności przemysłowej;
- majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
- tajemnice przedsiębiorstwa;
- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Natomiast zgodnie z art. 55(2) KC czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
W literaturze podkreśla się, iż przywołany katalog składników tworzących przedsiębiorstwo ma charakter otwarty. Należy zauważyć, że użyte w art. 55(1) KC sformułowanie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. Jednocześnie, w razie braku wyraźnej woli stron przepis ten stwarza domniemanie przynależności do przedsiębiorstwa wyliczonych w nim składników.
Zgodnie z wykładnią prezentowaną w orzecznictwie podstawową cechą przedsiębiorstwa jest samodzielność. Znajduje ona wyraz w odrębności jego składników majątkowych, samodzielności organizacyjnej, podporządkowaniu realizacji określonego zadania (zadań) gospodarczego, indywidualizacji za pomocą własnych oznaczeń i firmy, posiadaniu własnej dokumentacji księgowej, a także byciu (jako całość) podmiotem określonych obowiązków o charakterze publicznym i prywatnym. Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą jego składników, lecz ich zorganizowanym zespołem, a wartość przedsiębiorstwa nie jest równa wartości jego składników, ale jest odpowiednio wyższa o wartość czynnika organizacyjnego (wyrok NSA z 24 listopada 1999 r., I SA/Kr 1189/99).
W konsekwencji, wyodrębnia się następujące kryteria definiujące przedsiębiorstwo:
- istnieje zespól składników materialnych i niematerialnych,
- zorganizowany jako całość (aspekt organizacyjny),
- przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych (aspekt organizacyjny).
Z kolei, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności. Jeśli w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak by przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu dotychczasowej działalności gospodarczej, wówczas powyższy warunek zostanie spełniony.
Zgodnie z linią interpretacyjną akceptowaną również przez organy podatkowe, dla oceny czy w przypadku danej transakcji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa niezbędna jest weryfikacja, czy składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów.
Jednocześnie należy podkreślić, iż zgodnie z podejściem judykatury wyłączenie z transakcji zbycia przedsiębiorstwa pewnych elementów, w tym również wymienionych w art. 55(1) KC, nie skutkuje automatycznym uznaniem, że przedmiotem danej czynności prawnej nie będzie przedsiębiorstwo. Istotnym jest bowiem to, by przedmiotem aportu zostały objęte bezwzględnie te elementy, które umożliwiają kontynuowanie działalności. W rezultacie, wyłączenie z przedmiotu aportu umów ściśle związanych z funkcjonowaniem Spółki, jako spółki akcyjnej, nie będzie miało wpływu na kwalifikację przedmiotu aportu jako przedsiębiorstwa.
W analizowanym stanie faktycznym zakresem aportu objęty zostanie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych oraz zobowiązań w rozumieniu art. 55(1) KC (w tym elektrociepłownia) przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i sprzedaży ciepła i prądu. Ponadto, spółka z o.o. jako podmiot otrzymujący wkład niepieniężny, będzie kontynuatorem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Niepodważalny jest również aspekt przeniesienia przez Spółkę w drodze aportu zorganizowanego jako całość zespołu składników materialnych i niematerialnych, który jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych.
Odnosząc powyższe do regulacji ustawy VAT należy zauważyć iż bazując na treści art. 6 pkt 1 ustawy VAT oraz powszechnie akceptowanej wykładni, pod pojęciem „transakcji zbycia” należy rozumieć wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.
Mając powyższe na uwadze, w analizowanym stanie faktycznym, realizacja umowy przeniesienia przedsiębiorstwa Spółki w ramach aportu do spółki z o.o. w zamian za jej udziały będzie neutralna na gruncie ustawy VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Przez towary – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (…).
Jak stanowi art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.
Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.
Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).
Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
- własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
- prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
- wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
- koncesje, licencje i zezwolenia;
- patenty i inne prawa własności przemysłowej;
- majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
- tajemnice przedsiębiorstwa;
- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Należy zauważyć, że użyte w ww. artykule określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.
Z kolei, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.
Należy tu wskazać również art. 552 Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
Natomiast wyłączenie z aportu niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa nie wyklucza uznania, iż mamy do czynienia z aportem całego przedsiębiorstwa, która to czynność pozostaje poza zakresem VAT. Istotne jest jednak, aby przedmiotem aportu były bezwzględnie te elementy, które umożliwiają kontynuowanie działalności gospodarczej.
Taką tezę można wywieść z wyroku NSA z 10 marca 2011r., sygn. akt I FSK 1062/10. W sprawie będącej przedmiotem powyższego rozstrzygnięcia spółka z o.o. planowała założyć spółkę akcyjną, do której chciała wnieść aportem posiadane przedsiębiorstwo handlowe, z wyłączeniem nieruchomości będącej jej własnością. Nieruchomość ta - zgodnie z planem - miała być przedmiotem długotrwałej umowy najmu pomiędzy spółką z o.o., a spółką akcyjną.
NSA zgodził się ze stanowiskiem, zgodnie z którym wyjaśnienie pojęcia „przedsiębiorstwo” w ramach wykładni systemowej należy poszukiwać na gruncie art. 551 Kodeksu cywilnego, w świetle którego zbycie przedsiębiorstwa oznacza przekazanie podstawowych jego składników, które umożliwiają nabywcy kontynuowanie dotychczasowej działalności. Ponadto, jak uznał NSA, wymienione w ww. przepisie składniki przedsiębiorstwa zostały wskazane jedynie w sposób przykładowy, a nie enumeratywny. Aby zatem uznać, iż przedmiotem aportu jest całe przedsiębiorstwo, przekazywane składniki majątku muszą stanowić zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia danej działalności. Istnieje zatem możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszania statusu tego przedsiębiorstwa.
Składniki wymienione przez spółkę składające się na jej przedsiębiorstwo, charakter prowadzonej działalności gospodarczej (handel), zagwarantowanie korzystania z nieruchomości na podstawie umowy najmu, w ocenie Sądu sprawiają, że wyłączenie ze składników przedsiębiorstwa nieruchomości nie niweczy możliwości kontynuowania działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie.
Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy i przedstawione regulacje prawne należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie dojdzie do zbycia przedsiębiorstwa, gdyż podmiot tej transakcji będzie obejmował całość składników materialnych i niematerialnych składających się na przedsiębiorstwo. Bez znaczenia dla powyższej kwalifikacji zbywanych składników jako „przedsiębiorstwa” jest fakt, że wyłączeniu z aportu będą podlegały umowa o prowadzenie rachunku bankowego, umowa licencyjna dotycząca korzystania ze znaku „Spółka notowana na GPW”, umowa na świadczenie usług certyfikacyjnych z Krajową Izbą Rozrachunkową S.A., umowa z Komisją Papierów Wartościowych i Giełd o korzystanie z systemu Emitent, umowa z biurem maklerskim, umowa o pracę z jednym z członków zarządu. Te składniki majątku nie są decydujące dla prowadzenia dotychczasowej działalności gospodarczej Spółki lecz mają ogólny związek z funkcjonowaniem Spółki i ich brak nie uniemożliwi nabywcy wykonywania działalności w oparciu o przejęte składniki. Brak wymienionych składników w majątku przedsiębiorstwa nie wpłynie zatem na funkcjonalne związki pomiędzy pozostałymi składnikami, które pozwalają na prowadzenie działalności.
Zatem wyłączenie z masy majątkowej przedsiębiorstwa składników takich jak: umowa o prowadzenie rachunku bankowego, umowa licencyjna dotycząca korzystania ze znaku „Spółka notowana na GPW”, umowa na świadczenie usług certyfikacyjnych z K…S.A., umowa z Komisją Papierów Wartościowych i Giełd o korzystanie z systemu Emitent, umowa z biurem maklerskim, umowa o pracę z jednym z członków zarządu nie pozbawia wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa.
W świetle powyższego za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy o zaklasyfikowanie zbywanych składników za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy, gdyż przedmiot czynności (aport) wykazywać będzie odpowiedni poziom zorganizowania spełniający wymogi uznania go za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 oraz 552 kodeksu cywilnego, posiadającego zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej.
Wskutek powyższego planowany aport przedsiębiorstwa na mocy art. 6 ust. 1 ustawy będzie wyłączony z zakresu działania tej ustawy, tj. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.