2014.10.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-675/14/KO
z 14 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności odpłatnego przekazania zestawu składającego się z karty rabatowej i kuponu rabatowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności odpłatnego przekazania zestawu składającego się z karty rabatowej i kuponu rabatowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca rozważa wydawanie odpłatnie zestawu składającego się z:

karty rabatowej uprawniającej do rabatu o wartości 5% ceny przy zakupie dowolnych przedmiotów z asortymentu sklepu internetowego Wnioskodawcy, i
kuponu rabatowego uprawniającego do rabatu o wartości określonej kwotowo na konkretny produkt z asortymentu sklepu internetowego Wnioskodawcy.

Karta rabatowa i kupon rabatowy będą uprawniać do rabatu przez ustalony okres ważności określony na opakowaniu zestawu. Karta rabatowa i kupon rabatowy mają postać kodów rabatowych wypisanych na papierowych kartach włożonych do kartonowej koperty stanowiącej opakowanie zestawu. W dacie zakupu zestawu nie jest wiadomo, czy klient skorzysta z karty rabatowej lub kuponu rabatowego w okresie ich ważności, a jeśli tak to z którego z nich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpłatne przekazanie karty rabatowej i kuponu rabatowego, o których mowa powyżej będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, a jeśli tak to w jakiej stawce?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Odpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz klienta zestawu złożonego z karty rabatowej i kuponu rabatowego nie stanowi ani dostawy towarów ani świadczenia usług i nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: dana czynność ujęta została w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (przesłanka podmiotowa) oraz czynność wykonana została przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT (przesłanka podmiotowa). Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy tym, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Chociaż zestaw składający się z karty rabatowej i kuponu rabatowego ma postać rzeczową, to jego istotą jest uprawnienie do zniżek w odniesieniu do cen towarów oferowanych przez Wnioskodawcę wynikające z posiadania karty i kuponu rabatowego. Forma rzeczowa tego zestawu rabatowego ułatwia jedynie weryfikację możliwości skorzystania z uprawnienia przez posiadacza karty i kuponu. Jako że uprawnienie nie jest towarem, odpłatne przekazanie zestawu składającego się z karty i kuponu rabatowego nie może zostać uznane za dostawę towarów (tak: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 września 2013 r. sygn. akt IPPP1/443-621/13-2/AS).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jednakże w orzecznictwie i interpretacjach indywidualnych jednolicie wskazuje się, że: „usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 września 2013 r. sygn. akt IPPP1/443-621/13-2/AS; por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 czerwca 2013 r. sygn. akt IPPP2/443-401/13-2/JW.).

W ocenie Wnioskodawcy, odpłatne przekazanie zestawu składającego się z karty i kuponu rabatowego nie może zostać uznane również za świadczenie usług, ponieważ samo ich przekazanie nie powoduje, że klient nabywa jakąkolwiek usługę. Karta i kupon rabatowy upoważniają jedynie klienta do zakupu na preferencyjnych warunkach towarów oferowanych przez Wnioskodawcę. Zatem nie będzie miało miejsce świadczenie usług, lecz z dniem zakupu przez klienta konkretnych towarów oferowanych przez Wnioskodawcę (czyli z dniem przeniesienia na klienta prawa do rozporządzania konkretnymi towarami oferowanymi przez Wnioskodawcę) nastąpi dostawa towarów stanowiąca czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji powyższego, stwierdzić należy, że czynność odpłatnego przekazania zestawu składającego się z karty i kuponu rabatowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bo nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych tym podatkiem wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto dokonana przez klienta wpłata środków pieniężnych w związku z nabyciem zestawu składającego się z karty i kuponu rabatowego nie stanowi zaliczki ani przedpłaty w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy o VAT. Zaliczka jak również przedpłata jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją. Natomiast w tym przypadku z założenia może wystąpić sytuacja, że klient przez cały okres obowiązywania karty czy kuponu rabatowego, nie zakupi żadnego towaru oferowanego przez Wnioskodawcę. Zatem w momencie zapłaty za przekazania tego zestawu rabatowego, przyszła dostawa towarów nie jest jeszcze szczegółowo określona i nie można powiązać wpłaty z żadnym konkretnym świadczeniem.

Reasumując należy stwierdzić, że czynność odpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę na klienta zestawu składającego się z karty i kuponu rabatowego nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust.1 ustawy o VAT. Kwota uzyskana z odpłatnego przekazania tego zestawu rabatowego nie stanowi również zaliczki ani przedpłaty w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług lub dostawy towarów, to – co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), w którym Trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Podatnikami, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozważa wydawanie odpłatnie zestawu składającego się z:

karty rabatowej uprawniającej do rabatu o wartości 5% ceny przy zakupie dowolnych przedmiotów z asortymentu sklepu internetowego Wnioskodawcy, i
kuponu rabatowego uprawniającego do rabatu o wartości określonej kwotowo na konkretny produkt z asortymentu sklepu internetowego Wnioskodawcy.

Mając na uwadze okoliczności wskazane we wniosku, należy stwierdzić, że odpłatne wydawanie kart rabatowych i kuponów rabatowych stanowi odpłatne świadczenie usług tj. sprzedaż praw do zakupu określonych towarów w cenach promocyjnych. Kupujący inaczej beneficjent świadczenia nabywa ww. prawo do zakupu, zaś świadczącym usługę jest Wnioskodawca, który za sprzedane prawo otrzymuje od nabywcy kuponu, karty rabatowej wynagrodzenie. Zatem czynność ta stanowi odpłatne świadczenie usług, podlegające w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 tej ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku świadczenia niektórych usług wskazanych w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 40a ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w:

spółkach,
innych niż spółki podmiotach, jeżeli mają one osobowość prawną

-z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi;

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 41 ww. ustawy zwalnia usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

W art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi zawarty jest katalog instrumentów finansowych, w szczególności papiery wartościowe i instrumenty finansowe niebędące papierami wartościowymi, jak tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania, instrumenty rynku pieniężnego, opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego, opcje dotyczące stóp procentowych i inne instrumenty pochodne, instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego, kontrakty na różnicę, którymi obrót podlega zwolnieniu od towarów i usług.

Zgodnie z ww. przepisami, zwolnienie z opodatkowania VAT usług finansowych, w tym czynności związanych z obrotem „innymi rodzajami papierów wartościowych” lub „innymi papierami handlowymi” nie obejmuje sprzedaży kart rabatowych, kuponów rabatowych, których dotyczy wniosek.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie sprzedaż zestawu składającego się z karty rabatowej i kuponu rabatowego, którego to nabywca będzie uprawniony do skorzystania z rabatu o wartości 5% ceny przy zakupie dowolnych przedmiotów lub o wartości określonej kwotowo na konkretny produkt z asortymentu sklepu internetowego Wnioskodawcy stanowiąca „sprzedaż prawa do rabatu”, a więc świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, będzie opodatkowana wg właściwej stawki, tj. 23% w oparciu o art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin