Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-807/15/AK
z 12 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2015 r. (data wpływu 10 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania wypłaty kwoty reklamacji na rzecz Użytkownika za pośrednictwem Dystrybutora oraz braku prawa do pomniejszenia podstawy opodatkowania i podatku należnego w związku z wypłacanymi kwotami reklamacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania wypłaty kwoty reklamacji na rzecz Użytkownika za pośrednictwem Dystrybutora oraz braku prawa do pomniejszenia podstawy opodatkowania i podatku należnego w związku z wypłacanymi kwotami reklamacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym prowadzącym działalność polegającą przede wszystkim na produkcji i sprzedaży opon samochodowych oraz komponentów do tych opon (tzw. mieszanek). Spółka wchodzi w skład międzynarodowej grupy (dalej: Grupa), będącej jednym z liderów światowego rynku produkcji opon.

Zgodnie z przyjętym modelem sprzedaży, Spółka dostarcza opony (zarówno wyprodukowane w swoim zakładzie produkcyjnym, jak i nabyte od innych podmiotów z Grupy) podmiotom prowadzącym profesjonalną działalność w zakresie dystrybucji opon (dalej: Dystrybutorzy). Dystrybutorzy dokonują zaś sprzedaży nabytych od Spółki opon na rzecz ich dalszych nabywców (dalej: Użytkownicy). Nie występują przypadki, w których Spółka sprzedaje opony bezpośrednio do Użytkowników - zawsze w transakcji uczestniczy pośrednik - Dystrybutor. Sprzedaż pomiędzy Spółką a Dystrybutorami jest realizowana na terenie Polski W najbliższym czasie, w ramach Grupy ma zostać wdrożona nowa globalna polityka rozliczania reklamacji z tytułu uszkodzenia opon. Zgodnie z jej założeniami, w przypadku uznania reklamacji Spółka zobowiązana jest do przekazywania Użytkownikom określonej kwoty pieniężnej związanej ze stwierdzeniem uszkodzenia opon wyprodukowanych przez podmioty z Grupy.

Założenia nowej polityki reklamacyjnej.

Intencją ustanowienia nowych zasad polityki reklamacyjnej jest uproszczenie zasad realizacji reklamacji dla Użytkowników opon wyprodukowanych przez podmioty z Grupy, a poprzez to uatrakcyjnienie oferty Spółki oraz zachęcenie nowych Użytkowników oraz skłonienie dotychczasowych do nowych zakupów.

Zgodnie z przyjętymi zasadami, reklamacja jest rozpatrywana w kraju, w którym Użytkownik dokonuje jej zgłoszenia. Dla zgłoszeń na terenie Polski podmiotem odpowiedzialnym jest zawsze Spółka. Dla zgłoszeń dokonywanych poza Polską - inne spółki z Grupy. Jest to więc niezależnie od sposobu nabycia opony przez Użytkownika (np. kupno opony nowej/używanej/ samochodu z oponami Spółki), miejsca (miasta, czy nawet kraju) i czasu zakupu oraz podmiotu, od którego opona została przez Użytkownika kupiona (np. Dystrybutor, sprzedawca używanych opon, sprzedawca nowego lub używanego samochodu, gdzie opony są w komplecie). W związku z tym Użytkownik nie ma również obowiązku przedstawiania dowodu zakupu opony - wystarczy, że została ona wyprodukowana przez którykolwiek podmiot z Grupy, co można z łatwością stwierdzić przy oględzinach opony.

Wobec powyższego, Spółka ponosi względem Użytkowników zgłaszających reklamację na terenie Polski odpowiedzialność za wszelkie uszkodzenia opon powstałe w okresie gwarancji określonym w polityce rozpatrywania reklamacji (za wyjątkiem uszkodzeń wynikających z nieprawidłowego użytkowania opon). Wykonanie powyższego zobowiązania polega na wypłacie Użytkownikowi odpowiednio skalkulowanej kwoty reklamacji wyliczonej zgodnie z polityką rozpatrywania reklamacji. Kwota ta stanowi odpowiednio wyliczoną część pierwotnej wartości opony z uwzględnieniem jej stopnia zużycia - wg wartości pierwotnej ustalonej przez Spółkę (bez odniesienia do cen, po jakich Użytkownik faktycznie nabył opony). Spółka wykonuje swoje zobowiązanie zgodnie z następującym schematem:

1. w przypadku uszkodzenia opony w okresie objętym gwarancją, Użytkownik składa formularz reklamacyjny oraz przekazuje uszkodzoną oponę do dowolnego Dystrybutora na terenie Polski; składając formularz rejestracyjny, Użytkownik nie przedkłada Dystrybutorowi jakichkolwiek dowodów zakupu opony (np. faktur VAT); Użytkownik może złożyć formularz oraz przekazać uszkodzoną oponę do dowolnego Dystrybutora, niezależnie czy dokonywał u niego jakichkolwiek zakupów czy też nie;
2. następnie, Dystrybutor przekazuje formularz reklamacyjny wraz z uszkodzoną oponą do zakładu produkcyjnego Spółki celem zweryfikowania zasadności reklamacji; na Dystrybutorze nie ciąży obowiązek szczegółowej weryfikacji stanu technicznego opony, ani konieczność dokonania oceny zasadności reklamacji (chyba, że jest ona w oczywisty sposób bezzasadna); obowiązek ten spoczywa bowiem na Spółce i jest realizowany w zakładzie produkcyjnym w O.;
3. uznanie zasadności reklamacji dokonywane jest przez Spółkę po dokonaniu przeglądu technicznego uszkodzonej opony;
4. w przypadku pozytywnego rozpatrzenia reklamacji Spółka przekazuje odpowiednio skalkulowaną kwotę reklamacji na rzecz Użytkownika; realizowane jest to za pośrednictwem Dystrybutora, u którego zgłoszona została reklamacja; należna Użytkownikowi kwota reklamacji przekazywana jest na rachunek bankowy Dystrybutora, który jednak nie staje się jej właścicielem, i który ma obowiązek przekazać ją bezpośrednio i w całości na rzecz Użytkownika.

Dystrybutor nie pobiera żadnego wynagrodzenia (prowizji) w związku ze swoim administracyjnym uczestnictwem w procesie reklamacji. Uczestnictwo Dystrybutora w procesie rozpatrywania reklamacji odbywa się w ramach warunków współpracy ze Spółką i stanowi jeden z obowiązków Dystrybutora względem Spółki (nie ma charakteru odrębnego świadczenia na rzecz Spółki).

Spółka podkreśla, że w przyjętym schemacie rozliczeń, dla uznania reklamacji nie ma znaczenia, czy Użytkownik nabył oponę u Dystrybutora, za pośrednictwem którego przekazuje następnie uszkodzoną oponę do Spółki, czy też u jakiegokolwiek innego Dystrybutora, zlokalizowanego na terenie kraju lub za granicą. Spółka tego nie weryfikuje - sprawdza tylko, czy to opona wytwarzana przez Grupę.

Dla uznania reklamacji nie ma także znaczenia fakt, czy dana opona została wprowadzona na rynek przez Spółkę (jako opona wyprodukowana/nabyta przez Spółkę i dalej sprzedana), czy też przez inny podmiot z Grupy (również poza granicami Polski).

Dla uznania reklamacji, Użytkownik nie musi również posiadać jakichkolwiek dokumentów potwierdzających nabycie uszkodzonej opony. W praktyce możliwe są zatem sytuacje, w których Użytkownicy zgłaszają reklamacje opon, które zostały nabyte przy okazji nabycia całego pojazdu, który w opony podmiotu z Grupy był wyposażony. Innymi słowy, jedynym warunkiem rozpoznania reklamacji przez Spółkę jest to, by reklamowana opona została wyprodukowana przez dowolny podmiot z Grupy (niekoniecznie przez Spółkę).

Rozliczenia i dokumentacja.

Przekazanie kwoty reklamacji na rzecz Użytkownika (za pośrednictwem rachunku bankowego Dystrybutora), Spółka planuje dokumentować poprzez wystawienie noty księgowej (uznaniowej) na rzecz Dystrybutora, w której treści wskazuje m.in. dane identyfikacyjne Użytkownika, któremu kwota reklamacji jest należna.

Dystrybutor jest z kolei zobowiązany do przekazania Użytkownikowi kwoty reklamacji otrzymanej od Spółki w całości oraz do udokumentowania takiego przekazania (planowanym dokumentem jest nota uznaniowa). Dystrybutor pośredniczy w rozliczeniach między Spółką a Użytkownikiem, jednak w każdym wypadku to Spółka pozostaje gwarantem odpowiedzialnym za wypłatę na rzecz Użytkownika opon kwoty reklamacji z tytułu uszkodzenia opony przez cały okres obowiązywania polityki rozpatrywania reklamacji. Zobowiązanie to nie zostaje przeniesione w żadnym momencie na Dystrybutora. Jest on niejako gromadzącym dokumentację oraz agentem płatności, ale nie stroną rozliczenia reklamacyjnego, które odbywa się w relacji Spółka-Użytkownik. Zważywszy na opisywane wyżej założenia nowej polityki reklamacyjnej, Spółka uważa, że nie ma możliwości powiązania zgłaszanej przez Użytkownika konkretnej reklamacji z dokonaną wcześniejszą sprzedażą (w szczególności z konkretną fakturą sprzedaży wystawioną przez Spółkę na Dystrybutora).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wypłata kwoty reklamacji na rzecz Użytkownika za pośrednictwem Dystrybutora powinna być udokumentowana przez Spółkę poprzez wystawienie faktury korygującej VAT?
2. Czy wypłata kwoty reklamacji może być udokumentowana notą księgową (uznaniową)?
3. Czy w związku z przekazywanymi na rzecz Użytkowników kwotami reklamacji, Spółka ma możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania oraz podatku VAT należnego o kwoty wynikające z przekazywanych reklamacji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. przekazywanie kwot reklamacji Użytkownikom za pośrednictwem Dystrybutorów nie powinno być dokumentowane fakturą korygującą,
2. skoro ustawa o VAT nie reguluje sposobu dokumentowania takich wypłat, zatem nota księgowa (uznaniowa) powinna być akceptowalna,
3. z uwagi na brak możliwości powiązania reklamacji z konkretną zrealizowaną sprzedażą, nie ma prawa do pomniejszenia podstawy opodatkowania i podatku należnego w związku z wypłacanymi kwotami reklamacji.

Ad. 1.

Obowiązujące przepisy

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają szczegółowych regulacji dotyczących sposobu dokumentowania kwot reklamacji udzielanych przez producenta (będącego pierwszym ogniwem łańcucha dostaw) na rzecz podmiotów niebędących bezpośrednimi nabywcami sprzedawanych przez niego produktów, lecz znajdujących się na dalszych etapach łańcucha dostaw. W ocenie Spółki, w tym przypadku nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o VAT dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, co do zasady, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą dostawę towarów i świadczenie usług. Ponadto, w świetle art. 106j ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury m.in. udzielono opustów i obniżek cen, podatnik wystawia fakturę korygującą.

Brak sprzedaży bezpośrednio na rzecz Użytkowników.

Z przywoływanych uregulowań wynika, że faktura korygująca może być wystawiona tylko w przypadku korekty warunków dostawy wskazanych w fakturze pierwotnej. Oznacza to, że faktura korygująca może być wystawiona tylko pomiędzy bezpośrednimi kontrahentami, stronami danej pierwotnej transakcji.

W opisywanej sytuacji, Spółka oraz Użytkownicy nie są bezpośrednimi kontrahentami i nigdy nie dochodzi między nimi do pierwotnej dostawy towarów (lub świadczenia usług). Zgodnie z przyjętym modelem, Spółka dokonuje bowiem sprzedaży opon na rzecz Dystrybutorów, którzy to następnie dostarczają opony Użytkownikom.

Dystrybutorzy uczestniczą co prawda w procesie reklamacyjnym (m.in. poprzez odbieranie formularzy reklamacyjnych od Użytkowników, przekazywanie formularzy wraz z uszkodzoną oponą do Spółki, przyjmowanie kwot reklamacji od Spółki i przekazywanie tych kwot w całości Użytkownikowi), niemniej pełnią oni rolę jedynie pośrednika między Spółką a Użytkownikiem, a ich wsparcie ma charakter wyłącznie techniczny (administracyjny). Tym samym, przekazywanie kwot reklamacji nie dotyczy ani wcześniejszej dostawy opony między Spółką a Dystrybutorem, ani dostawy między Dystrybutorem a Użytkownikiem (skoro to Spółka pozostaje gwarantem odpowiedzialnym za wypłatę na rzecz Użytkownika opon kwoty reklamacji z tytułu uszkodzenia opony). Skoro więc Dystrybutor nie jest faktyczną stroną rozliczenia (tj. nie jemu należy się kwota reklamacji i to nie on jest stroną gwarantującą jakość Użytkownikowi), brak jest przesłanek do wystawiania przez Spółkę faktury korygującej pierwotną sprzedaż na rzecz Dystrybutora. Dane dotyczące pierwotnej sprzedaży pomiędzy Spółką a Dystrybutorem nie zmieniły się, więc nie ma podstaw do wystawienia faktury korygującej.

Brak możliwości powiązania wypłaty reklamacji z konkretną sprzedażą Spółki.

Dodatkowo, za przedstawionym przez Spółkę sposobem dokumentowania wypłacania kwot reklamacji (nie faktura korygująca, a np. nota uznaniowa) przemawia także brak możliwości przypisania kwoty wypłaconej reklamacji do dokonywanych wcześniej dostaw. O tym, że Spółka nie może powiązać kwoty reklamacji z dokonaną wcześniej dostawą świadczą m.in. następujące przesłanki:

• Użytkownik może zgłosić reklamację do dowolnego Dystrybutora bez względu na to, u kogo nabył reklamowaną oponę; w praktyce więc związany z procesem reklamacji łańcuch przekazania opony Użytkownik - Dystrybutor - Spółka może zupełnie nie odpowiadać pierwotnemu łańcuchowi sprzedaży opony;
• Spółka ma obowiązek dokonywania rozliczeń reklamacyjnych także w stosunku do opon nabytych przez Użytkownika w innych niż Polska krajach, wyprodukowanych/wprowadzonych na rynek przez inne podmioty z Grupy (a więc opon, które nigdy nie były przedmiotem sprzedaży Spółki);
• Spółka ma obowiązek dokonywania rozliczeń reklamacyjnych także w stosunku do opon nabytych przez Użytkownika jako opony używane - gdzie zakup był realizowany od zupełnie innego podmiotu niż Dystrybutor (a Spółka sprzedaje opony wyłącznie za pośrednictwem Dystrybutorów), nie prowadzi obrotu oponami używanymi;
• zgłaszając reklamację Użytkownik nie ma obowiązku przedstawiania jakichkolwiek dowodów zakupu opony;
• na opisywanych zasadach Spółka rozlicza reklamacje również w przypadku opon nabytych wraz z całym pojazdem w nie wyposażonym - w tym wypadku nie istnieją więc jakiekolwiek dowody nabycia opon przez Użytkownika od jakiegokolwiek Dystrybutora.

Podsumowując, zgodnie z opisywanym schematem rozliczeń reklamacji, w opisywanym stanie faktycznym Spółka nie ma praktycznej możliwości powiązania wypłacanej kwoty reklamacji z dokonaną sprzedażą przez nią sprzedażą. Nawet zakładając, że reklamowana opona była wyprodukowana/wprowadzona na rynek przez Spółkę to nie wie on:

• kiedy sprzedaż nastąpiła (Użytkownik mógł kupić oponę dużo później niż sprzedaż pomiędzy Spółką a którymś z Dystrybutorów),
• po jakiej cenie (Spółka nie ma przełożenia jakie ceny stosują Dystrybutorzy i jakich rabatów udzielają, ceny stosowane przez Dystrybutorów różnią się od siebie),
• od którego Dystrybutora Użytkownik nabył oponę.

Nieznajomość tych parametrów oznacza, że wystawienie faktury korygującej nie jest możliwe - bez konkretnej wiedzy, który Dystrybutor sprzedał oponę objętą reklamacją, jaka była cena tej opony w relacji pomiędzy Spółką a Dystrybutorem i kiedy ta sprzedaż była realizowana (na bazie jakiej konkretnej faktury VAT), nie ma możliwości wystawienia faktury korygującej. Mogłoby się bowiem w ekstremalnym przypadku okazać, że korygowana jest sprzedaż nie do tego Dystrybutora, od którego Użytkownik kupił oponę, albo że korekta ceny jest wyższa niż cena sprzedaży (np. w uwagi na promocje cenowe okresowo stosowane przez Spółkę). Jeśli Użytkownik kupił oponę używaną albo w ramach zakupu samochodu, nie jest w ogóle możliwe ustalenie czy w transakcji uczestniczył jakiś polski Dystrybutor, a jeśli tak to który. W oczywisty sposób pokazuje to, że dokumentowanie wypłaty kwoty reklamacji fakturą korygującą wystawianą na Dystrybutorów jest niedopuszczalne i mogłoby doprowadzić do zaniżenia obrotu VAT po stronie Spółki.

Jest to jeszcze bardziej ewidentne w przypadku uznania reklamacji opon, które w ogólne nie były wyprodukowane/wprowadzone do obrotu przez Spółkę (w tego rodzaju okolicznościach Spółka pozostaje całkowicie poza łańcuchem sprzedaży opon). Wówczas w sprzedaży nie uczestniczyli także polscy Dystrybutorzy, więc korygowanie sprzedaży pomiędzy Spółką a nimi jest całkowicie bezpodstawne (skoro sprzedaż taka nigdy nie miała miejsca).

Analizując sytuację Spółki oraz podsumowując powyższe rozważania należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 106j ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu,
2. udzielono opustów i obniżek cen,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

• podatnik wystawia fakturę korygującą.

W przedstawionej przez Spółkę sytuacji nie zachodzi żadna z ww. przesłanek dla wystawienia korekty. Co więcej, zgodnie z ust. 2 art. 106j ustawy o VAT, faktura korygująca powinna zawierać odwołanie do faktury pierwotnej sprzedaży, m.in. do jej numeru, daty wystawienia oraz daty dostawy. Jak wynika z powyższej analizy, takie odwołanie nie jest możliwe, ponieważ to nie Spółka sprzedaje opony do Użytkowników, mogli je oni kupić poza granicami kraju lub razem z samochodem, albo od wielu różnych Dystrybutorów. Wobec powyższego, udokumentowanie wypłaty kwoty reklamacji fakturą korygującą wystawianą przez Spółkę jest po pierwsze niemożliwe, po drugie nieprawidłowe na gruncie VAT.

Ad. 2.

Skoro - jak Spółka wykazała powyżej - nie jest możliwe udokumentowanie wypłacanych kwot reklamacji fakturą korygującą, należy uznać, iż ustawa o VAT nie reguluje zasad dokumentowania takich wypłat.

Zdaniem Spółki, dokumentowanie wypłacanych kwot reklamacji ma charakter analogiczny do mechanizmu dokumentowania tzw. rabatów pośrednich: istota rabatów pośrednich sprowadza się do udzielania nabywcom umiejscowionym na dalszych etapach łańcucha dostaw (tj. niebędących bezpośrednimi kontrahentami danego podatnika) opustów i obniżek w formie zwrotu części zapłaconej ceny, w szczególności w ramach określonych akcji promocyjnych i rabatowych.

Podobnie zatem jak w opisywanym stanie faktycznym, w przypadku rabatów pośrednich również dochodzi do wypłacania określonych kwot podmiotom, na rzecz których podatnik wypłacający nie dokonywał wcześniej jakiejkolwiek sprzedaży. Zgodnie z jednolitym i dobrze ukształtowanym stanowiskiem organów podatkowych, udzielenie rabatów pośrednich powinno być dokumentowane poprzez wystawienie noty uznaniowej (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 listopada 2014 r., sygn. IPPP2/443-848/14-2/DG i w interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2014 r., sygn. IPPP2/443-259/14-3/AO).

O możliwości dokumentowania za pomocą noty księgowej (uznaniowej) rozliczeń, których nie można powiązać z wcześniejszą sprzedażą wielokrotnie wypowiadał się również Naczelny Sąd Administracyjny, w tym m.in. w kontekście rozliczania tzw. premii pieniężnych.

I tak, przykładowo w wyroku z dnia 1 lipca 2010 r., sygn. akt 1 FSK 906/09 NSA uznał, że „(...) nie ma żadnych podstaw, aby tylko z uwagi na fakt niepowiązania przez dostawcę z poszczególnymi transakcjami przekazywanej nabywcy nagrody jedynie za osiągniętą wartość zakupów, dopatrywać się u tegoż ostatniego świadczenia usługi na rzecz dostawcy (...) Zatem skoro wypłata premii jest obojętna z punktu widzenia VAT uznać należy, że wystarczające jest jej dokumentowanie ogólnie stosowanym dokumentem księgowym jakim jest nota księgowa”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, nic nie stoi na przeszkodzie, aby dokumentem wystawianym w związku z wypłatą kwoty reklamacji była nota księgowa (uznaniowa). Nota księgowa jest bowiem dowodem księgowym stosowanym w przypadku, gdy uregulowania prawne nie przewidują obowiązku wystawiania innego szczególnego dokumentu.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, co do zasady, podstawą opodatkowania VAT jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1

Przywoływane wyżej przepisy nie wskazują, czy podstawę opodatkowania należy obniżyć także o wypłacaną przez Spółkę podmiotowi niebędącemu bezpośrednim nabywcą towarów kwotę reklamacji. W odniesieniu do przywoływanego już schematu „rabatów pośrednich", w którym również dochodzi do analogicznych rozliczeń, organy podatkowe stoją na stanowisku, że wypłata na rzecz niebezpośredniego nabywcy powinna skutkować możliwością obniżenia podstawy opodatkowania przez podmiot udzielający rabatu. Przykładowo, w interpretacji z dnia 25 marca 2014 r. (sygn. IPPP3/443-8/14-2/MKw) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że „w opisanym przypadku mamy do czynienia z pomniejszeniem, czyli odstępstwem od ustalonej ceny towarów przez podatnika, który co prawda nie sprzedaje bezpośrednio towarów na rzecz Nabywców finalnych, ale zgodnie z regulaminem promocji udziela im rabatów w formie pieniężnej, co powoduje w istocie zwrot części ceny towarów. W przypadku kiedy Nabywca finalny otrzyma zwrot części ceny zakupionego towaru, wówczas dla Wnioskodawcy i dla tego Nabywcy finalnego nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny towaru".

Niemniej, zdaniem Spółki, powyższe konkluzje nie znajdą zastosowania do stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego wniosku. Co prawda, dyskusja na temat rabatów pośrednich prowadzi do wniosku, iż możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania nie jest uzależniona od dokonywania sprzedaży bezpośrednio na rzecz podmiotu, któremu rabat jest udzielony. Jednak, zdaniem Wnioskodawcy, możliwość ta powinna dotyczyć wyłącznie sytuacji, gdzie jest klarowna (nawet jeśli nie bezpośrednia) możliwość powiązania wypłacanych kwot ze sprzedażą zrealizowaną przez podmiot wypłat dokonujący. W praktyce powinno to oznaczać, że możliwość obniżenia podstawy opodatkowania VAT wymaga, aby:

• po pierwsze - wykazać, że jest to towar, który pierwotnie został sprzedany przez podmiot dokonujący wypłaty,
• po drugie - jaki to towar - w celu np. ustalenia właściwej stawki VAT,
• po trzecie wreszcie - jaka była cena, która ulega korekcie.

W opisywanym zaś przez Spółkę stanie faktycznym możliwość powiązania wypłacanej reklamacji z jej konkretną sprzedażą nie występuje. Jak już bowiem zostało wspomniane, Spółka ma obowiązek rozliczenia reklamacji bez względu na to, czy:

• Użytkownik zgłosił reklamację do Dystrybutora, od którego nabył oponę, czy też do dowolnego Dystrybutora;
• opona została wyprodukowana/wprowadzona na rynek przez Spółkę, czy przez jakikolwiek inny podmiot z Grupy (czyli czy sprzedaż pierwotna została zrealizowana przez Spółkę czy nie);
• Użytkownik przedstawi jakiekolwiek dowody zakupu reklamowanej opony (zasadą jest, że takich dowodów zakupu Użytkownik nie musi przedstawiać);
• reklamacja dotyczy opony nabytej wraz z całym pojazdem (w tej sytuacji dowody zakupu samej opony przez Użytkownika - co do zasady - nie istnieją).

A skoro Spółka nie może w żaden sposób powiązać wypłaconej reklamacji z dokonaną wcześniejszą sprzedażą, nie może też ona dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego o kwoty wynikające z wypłacanych reklamacji. Gdyby taką możliwość dopuścić mogłaby ona skutkować np.:

• obniżeniem obrotu w sytuacji, gdy danej opony Spółka nigdy w Polsce nie sprzedała (reklamacje dotyczące opon kupionych za granicą lub zakupionych razem z samochodem);
• obniżeniem obrotu o kwotę wyższą od ceny pierwotnej sprzedaży (np. w sytuacji opony mało zużytej, którą Spółka sprzedała jednemu z Dystrybutorów ze znacznym rabatem od standardowej ceny rynkowej - wówczas kwota reklamacji mogłaby przekroczyć cenę sprzedaży).

Byłoby to wypaczeniem zasady powszechności opodatkowania VAT.

Uwzględniając powyższe, z uwagi na obiektywny brak możliwości przyporządkowania wypłacanych kwot reklamacji do dokonanych uprzednio dostaw, zdaniem Spółki, nie może ona dokonywać obniżenia podstawy opodatkowania i kwot podatku VAT należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.