Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-848/14-2/DG
z 25 listopada 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy -przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości, sposobu dokumentowania oraz terminu rozliczenia wypłacanych Podmiotom trzecim Premii stanowiących obniżkę ceny (rabat pośredni) sprzedawanych Produktów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 8 września r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości, sposobu dokumentowania oraz terminu rozliczenia wypłacanych Podmiotom trzecim Premii stanowiących obniżkę ceny (rabat pośredni) sprzedawanych Produktów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest przetwórstwo warzywne. W ramach prowadzonej działalności Spółka sprzedaje określone rodzaje produktów, w szczególności warzywa mrożone, warzywa konserwowe oraz sosy warzywne (dalej: Produkty).

Produkty sprzedawane są przez B. bezpośrednim kontrahentom Spółki. Następnie bezpośredni kontrahenci Wnioskodawcy sprzedają Produkty podmiotom trzecim funkcjonującym na rynku, którzy są przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą z siedzibą w Polsce (dalej: Podmioty trzecie).


W związku z powyższym, w celu intensyfikacji sprzedaży Produktów i zwiększenia zysku, B. wdrożył rozwiązania w postaci akcji promocyjnych, mające na celu efektywnie obniżenie ceny Produktów, którą muszą płacić Podmioty trzecie. Zgodnie z zasadami akcji promocyjnych Wnioskodawca płaci określone sumy pieniężne Podmiotom trzecim w przypadku gdy podmioty te zrealizują określony poziom zakupów Produktów w danym okresie objętym akcją (dalej: Premie).

Podmioty trzecie nie są bezpośrednimi kontrahentami Spółki, lecz zakupują Produkty od nabywców Wnioskodawcy. W konsekwencji Spółka nie dostarcza Produktów na rzecz Podmiotów trzecich.


Ponadto, Podmioty trzecie nie świadczą na rzecz Spółki jakichkolwiek usług, np. marketingowych w zamian za otrzymane Premie. Podmioty trzecie mogą w określonych sytuacjach świadczyć usługi na rzecz Spółki, jednak charakter tych usług ani kwalifikacja podatkowa płatności za takie usługi nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy Premie wypłacane przez Spółkę Podmiotom trzecim stanowią opusty i obniżki cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT i w konsekwencji Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania VAT z tytułu sprzedaży Produktów o wartość Premii?
  2. Czy udzielenie Premii Podmiotom trzecim może zostać udokumentowane za pomocą dokumentu innego niż faktura VAT, przykładowo za pomocą noty księgowej?
  3. Jeżeli odpowiedzi na pytania 1 i 2 będą twierdzące, czy Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania oraz VAT należnego za okres rozliczeniowy, w którym dokona wypłaty Premii na rzecz Podmiotu trzeciego?


Zdaniem Wnioskodawcy:


  1. Zdaniem Wnioskodawcy, Premie udzielane przez Spółkę Podmiotom trzecim stanowią opusty i obniżki cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 Ustawy o VAT i w konsekwencji Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania VAT z tytułu sprzedaży Produktów o wartość Premii.
  2. W ocenie Spółki udzielenie Premii Podmiotowi trzeciemu powinno zostać udokumentowane za pomocą noty księgowej zawierającej niezbędne elementy dowodu księgowego w myśl ustawy o rachunkowości.
  3. Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania oraz VAT należnego za okres rozliczeniowy, w którym dokona wypłaty Premii na rzecz Podmiotu trzeciego.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY


Ad. 1.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT, co do zasady podstawą opodatkowania VAT jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.


Zgodnie z art. 29a ust. 10 Ustawy o VAT, podstawę opodatkowania, obniża się o:


  1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
  2. wartość zwróconych towarów i opakowań;
  3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
  4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Przepisy Ustawy o VAT nie definiują jak należy rozumieć terminy „opust” oraz „obniżka cen” oraz czy mają one zastosowanie w przypadku obniżek cen na rzecz niebezpośrednich nabywców towarów.


Tym niemniej, pomimo braku stosownych definicji, w ocenie Spółki Premie wypłacane Podmiotom trzecim stanowią opusty i obniżki cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 Ustawy o VAT i w konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania VAT z tytułu sprzedaży Produktów o wartość Premii. Stanowisko Spółki uzasadnione jest m.in. faktem, że Premie wypłacane Podmiotom trzecim nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usługi oraz tym, że za prawem do obniżenia podstawy opodatkowania o wartość Premii, oprócz przepisów ustawy o VAT, przemawiają także uregulowania prawa wspólnotowego i orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE).


(i) Premie nie są wynagrodzeniem za usługę


W świetle art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT odpłatne świadczenie usług, rozumiane zasadniczo jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, co do zasady podlega opodatkowaniu VAT.

Aby mówić o świadczeniu usług niezbędne jest istnienie świadczenia po stronie usługodawcy tj. określonego zachowania lub zobowiązania się do powstrzymania od dokonania czynności lub do tolerowania czynności, którego wykonania usługobiorca może żądać w zamian za wynagrodzenie na podstawie związku prawnego między usługodawcą a usługobiorcą. W tym względzie wynagrodzenie musi pozostawać w bezpośrednim związku z określonym świadczeniem usługodawcy.


W świetle powyższego, zgodnie z uwagami zawartymi w stanie faktycznym niniejszego wniosku Podmioty trzecie nie świadczą na rzecz Spółki żadnej usługi w zamian za otrzymanie Premii. Premia wypłacana jest Podmiotom trzecim tylko i wyłącznie z tytułu zrealizowania przez Podmioty trzecie (niebędące bezpośrednimi nabywcami produktów od Spółki) określonego poziomu zakupów Produktów w danym okresie objętym akcją promocyjną. W związku z tym Podmioty trzecie nie wykonują na rzecz Wnioskodawcy żadnego świadczenia, które mogłoby być zaklasyfikowane jako usługa. Ponadto, między Spółką a Podmiotami trzecimi nie istnieje żaden związek prawny, na podstawie którego Spółka mogłaby wymagać od Podmiotów trzecich jakiegokolwiek świadczenia.

W konsekwencji, ze względu na brak świadczenia po stronie Podmiotów trzecich na rzecz Wnioskodawcy, które mogłoby być uznane za świadczenie usługi, wypłacane przez Wnioskodawcę Premie nie stanowią na gruncie VAT wynagrodzenia za świadczenie usług.


(ii) Uregulowania prawa wspólnotowego i orzecznictwo TSUE


Należy zwrócić uwagę, że art. 29a ustawy VAT został dodany do Ustawy o VAT z dniem 1 stycznia 2014 roku i stanowi on modyfikację poprzednio obowiązującego art. 29. Regulacja ta została poddana modyfikacji w celu pełniejszego odzwierciedlenia przepisów Dyrektywy 2006/112/WE (dalej: Dyrektywa).

Zgodnie z art. 90 ust. 1 Dyrektywy, w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie.


Z powyższego uregulowania wynika, że w przypadku udzielenia opustu (obniżki) ceny po dokonaniu transakcji, podatnik powinien dokonać obniżenia podstawy opodatkowania o wartość udzielonego opustu lub obniżki ceny. Przepisy Dyrektywy nie wykluczają możliwości obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu udzielenia opustu (obniżki ceny) w przypadku jej udzielenia kolejnemu podmiotowi w łańcuchu dostaw (podmiotowi trzeciemu) innemu niż bezpośredni nabywca towarów od podatnika.

W konsekwencji, w celu zachowania fundamentalnych zasad VAT tj. zasady proporcjonalności, która stanowi, że podatek należny z tytułu sprzedaży powinien być proporcjonalny do ceny faktycznie pobranej przez sprzedawcę oraz zasady neutralności, przewidującej, że VAT nie powinien być ponoszony przez podatnika, który bierze udział w obrocie towarami i usługami i który nie jest finalnym konsumentem, podatnik udzielający upustu cenowego kolejnemu podmiotowi w łańcuchu dostaw, innemu niż bezpośredni nabywca towarów, powinien mieć prawo do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania.


Prawidłowość powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie w orzeczeniach TSUE. W tym względzie, w orzeczeniu z 24 października 1996 r. w sprawie C-317/94 Elida Gibbs, TSUE rozstrzygnął, powołując się na zachowanie zasady neutralności, że podstawa opodatkowania VAT nie może być wyższa od wynagrodzenia rzeczywiście zapłaconego pierwotnemu sprzedawcy.

W konsekwencji, zdaniem TSUE „w celu zapewnienia realizacji zasady neutralności podatku VAT, należy, obliczając podstawę opodatkowania dla celów VAT, uwzględnić sytuacje, w których podatnik, nie pozostając w stosunkach umownych z konsumentem końcowym, ale będąc pierwszym ogniwem łańcucha transakcji kończącego się na tym konsumencie, udziela takiemu konsumentowi zniżki za pośrednictwem detalistów lub poprzez bezpośredni zwrot wartości kuponów. W przeciwnym razie, organy podatkowe otrzymałyby z tytułu VAT kwotę większą niż rzeczywiście zapłacona przez konsumenta ostatecznego, kosztem podatnika”.


Ponadto, w opinii TSUE „system VAT nie ulega zakłóceniu z powodu takiego obniżenia podstawy opodatkowania, ponieważ nie ma potrzeby korekty transakcji pośrednich. Przeciwnie, te kwoty pozostają niezmienione, ponieważ dla tych transakcji zachowanie zasady neutralności zapewnia zastosowanie warunków odliczenia określonych w Tytule XI VI Dyrektywy. Zgodnie z tymi warunkami, pośrednie ogniwa łańcucha dystrybucyjnego, takie jak hurtownicy czy detaliści, mogą odliczyć od własnej podstawy opodatkowania kwoty zapłacone przez każdego z nich jego własnym dostawcom z tytułu VAT od przedmiotowej transakcji, w ten sposób przekazując organom podatkowym część podatku VAT odpowiadającą różnicy pomiędzy ceną zapłaconą przez każdego z nich jego dostawcy, a ceną, po jakiej dostarczył towary swojemu odbiorcy”.

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone przez TSUE w orzeczeniu z dnia 15 października 2002 r. w sprawie C-427/98 Komisja przeciwko Republice Federalnej Niemiec, w którym TSUE stwierdził, że podstawa opodatkowania VAT producenta musi stanowić kwotę odpowiadającą cenie, za jaką sprzedał on towary hurtownikom lub detalistom pomniejszoną o wartość kuponów przekazanych przez tego producenta ostatecznym odbiorcom.


Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, w ocenie Wnioskodawcy Premie udzielane przez Spółkę Podmiotom trzecim stanowią opusty i obniżki cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT i w konsekwencji Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania VAT z tytułu sprzedaży Produktów o wartość Premii.

Prawidłowość powyższego podejścia w zbliżonych stanach faktycznych znajduje również potwierdzenie w praktyce polskich sądów administracyjnych. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w wyroku z dnia 13 kwietnia 2010 r. (sygn. akt I FSK 600/09) stwierdził, że „dokonując zatem wykładni art. 29 ust. 4 u.pt.u., z uwzględnieniem powyższych orzeczeń ETS, stwierdzić należy, że podatnik zmniejsza obrót nie tylko o kwoty rabatów udzielonych swoim bezpośrednim kontrahentom, lecz także kolejnym w łańcuchu obrotu odbiorcom jego towaru, o ile fakt udzielenia takiego rabatu znajduje stosowne udokumentowanie, które w takim przypadku nie mogąc przybrać formy faktury korygującej, może przybrać inną dopuszczalną prawnie formę dokumentacyjną, np. noty księgowej. (...) Jedynie taka wykładnia art. 29 ust. 4 u.p.t.u. zapewnia prawidłową realizację zasady proporcjonalności VAT wyrażonej w art. 1 Dyrektywy 2006/112, zgodnie z którą zasada wspólnego systemu VAT polega na zastosowaniu do towarów i usług ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny towarów i usług, niezależnie od liczby transakcji, które mają miejsce w procesie produkcji i dystrybucji poprzedzającym etap obciążenia tym podatkiem”.


Co prawda powyższe orzeczenie zostało wydane w oparciu o przepisy ustawy o VAT obowiązujące przed styczniem 2014 r., jednak w ocenie Wnioskodawcy, jego tezy znajdują zastosowanie również w obecnym stanie prawnym.


Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy w przypadkach zbliżonych do sytuacji Spółki na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o VAT jest również potwierdzona w interpretacjach Ministra Finansów. Przykładowo, w interpretacji z 25 marca 2014 r. (nr IPPP3/443-8/14-2/MKw) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że „w opisanym przypadku mamy do czynienia z pomniejszeniem, czyli odstępstwem od ustalonej ceny towarów przez Wnioskodawcę, który co prawda nie sprzedaje bezpośrednio towarów na rzecz Nabywców finalnych, ale zgodnie z regulaminem promocji udziela im rabatów w formie pieniężnej, co powoduje w istocie zwrot części ceny towarów. W przypadku kiedy Nabywca finalny otrzyma zwrot części ceny zakupionego towaru, wówczas dla Wnioskodawcy i dla tego Nabywcy finalnego nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny towaru.

Takie obniżenie ceny nie dotyczy ani Dystrybutora ani Dealera, którzy zapłacili za towar i otrzymali cenę należną w pełnej wysokości. Podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego staje się Wnioskodawca, który dokonał sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie, tj. udzielił rabatu. Zatem, u Wnioskodawcy nastąpi obniżenie wartości obrotu i kwoty podatku należnego. W takiej sytuacji wypłacone środki pieniężne stanowią w istocie rabat.” Tożsame stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zaprezentował w interpretacji z 24 lipca 2013 r. (nr IPPP1/443-407/13-2/AP).


Ad. 2.

Przepisy Ustawy o VAT nie zawierają szczegółowych regulacji dotyczących sposobu dokumentowania opustów (obniżek cen) udzielanych przez producenta (będącego pierwszym ogniwem łańcucha dostaw) na rzecz podmiotów niebędących bezpośrednimi nabywcami sprzedawanych przez niego produktów, lecz znajdujących się na dalszych etapach łańcucha dostaw.

W ocenie Spółki, w tym przypadku nie mają zastosowania przepisy Ustawy o VAT dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących.


Zgodnie bowiem z art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT co do zasady podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą dostawę towarów i świadczenie usług. Ponadto, w świetle art. 106j ust. 1 Ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury m.in. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29 ust. 10 pkt 1 Ustawy o VAT, podatnik wystawia fakturę korygującą.

Na mocy powyższych uregulowań należy podkreślić, że z jednej strony Premie nie mogą być dokumentowane przez Podmioty trzecie fakturą wystawioną na Spółkę, ponieważ jak zostało już wskazane, podmioty te nie świadczą na rzecz Wnioskodawcy żadnej usługi. Z drugiej strony natomiast, jak wynika z powołanych regulacji, faktura korygująca może być wystawiona tylko w przypadku korekty warunków dostawy wskazanych w fakturze pierwotnej. Oznacza to, że faktura korygująca może być wystawiona tylko pomiędzy bezpośrednimi kontrahentami, stronami danej transakcji.


W rezultacie, ze względu na fakt, że Spółka oraz Podmioty trzecie nie są bezpośrednimi kontrahentami i nie dochodzi między nimi do dostawy towarów lub świadczenia usług, Spółka nie będzie uprawniona do dokumentowania wypłacanych Premii fakturami korygującymi.


Biorąc pod uwagę, że przepisy Ustawy o VAT nie wskazują dokumentu, na podstawie którego podatnik udzielający obniżki cen na rzecz podmiotu niebędącego jego bezpośrednim kontrahentem może tą obniżkę udokumentować, zdaniem Spółki nic nie stoi na przeszkodzie, aby dokumentem tym była np. nota księgowa. Należy zauważyć, że nota księgowa jest dowodem księgowym stosowanym w przypadku, gdy uregulowania prawne nie przewidują obowiązku wystawiania innego szczególnego dokumentu. Ponadto, na podstawie noty Spółka jest w stanie określić kwotę udzielonej Podmiotom trzecim Premii.

Podsumowując, w ocenie Spółki udzielenie Premii Podmiotowi trzeciemu może zostać udokumentowane za pomocą noty księgowej.


Prawidłowość powyższego stanowiska, w zbliżonych do sytuacji Spółki przypadkach, została potwierdzona w licznych interpretacjach. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 maja 2011 r. (nr IPPP1-443-377/11-4/PR) Organ potwierdził stanowisko podatnika, że w przypadku udzielenia premii pieniężnej niebezpośredniemu kontrahentowi „nie jest możliwe dokonanie zmniejszenia obrotu na podstawie faktury korygującej zmniejszającej. W przedmiotowym przypadku spółka nie wystawiała na rzecz aptek faktur sprzedaży, gdyż sprzedaż taka została dokonana za pośrednictwem hurtowni, które nabywały produkty spółki i następnie zbywały je na rzecz aptek. W konsekwencji, odpowiednie zmniejszenie obrotu oraz podatku należnego powinno nastąpić na podstawie noty uznaniowej wystawionej przez spółkę”. Tożsamy pogląd został zaprezentowany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 14 stycznia 2014 r. (nr IPPP1/443-1183/13-2/IGo) oraz z 25 marca 2014 r. (nr IPPP3/443-8/14-2/MKw).

Przedstawione przez Spółkę stanowisko znajduje również uzasadnienie w orzecznictwie, w tym w wyroku NSA z dnia 13 kwietnia 2010 r. sygn. akt I FSK 600/09.


Ad. 3.

Uregulowania Ustawy o VAT nie zawierają szczegółowych przepisów dotyczących momentu, w którym podatnik udzielający opustu (obniżki ceny) na rzecz podmiotu, który nie jest bezpośrednim odbiorcą sprzedawanych przez niego towarów, jest uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku VAT o wartość udzielonego opustu.

Zdaniem Spółki, nie znajdzie w tym zakresie zastosowania art. 29a ust. 13 Ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie natomiast potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.


Należy bowiem zauważyć, że powyższy przepis znajduje zastosowanie wyłącznie do korekt obrotu dokumentowanych za pomocą faktur korygujących, a jak wskazano powyżej, Spółka nie będzie uprawniona do udokumentowania udzielanych Premii Podmiotom trzecim za pomocą faktur korygujących.


W związku z powyższym, w opinii Spółki, będzie ona uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania oraz VAT należnego za okres rozliczeniowy, w którym dokona wypłaty Premii na rzecz Podmiotu trzeciego.

Prawidłowość wyżej wskazanego stanowiska Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej z 25 maja 2011 r. (nr IPPP1-443-377/11-4/PR), w sytuacji zbliżonej do Wnioskodawcy potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym w przypadku udzielenia rabatu pośredniego „odpowiednie zmniejszenie obrotu oraz podatku należnego powinno nastąpić na podstawie noty uznaniowej (...) w momencie dokonania zapłaty lub potrącenia należności z wymagalnymi zobowiązaniami kontrahenta”. Tożsame stanowisko zostało zajęte m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 25 marca 2014 r. (nr IPPP3/443-8/14-2/MKw) oraz z 24 lipca 2013 r. (nr IPPP1/443-407/13-2/AP).


Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:


  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 cyt. ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z tym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.


Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją wykonanego świadczenia.

W myśl obowiązującego do 31 grudnia 2013 r. art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.


Na mocy art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.


Z dniem 1 stycznia 2014 r. weszły w życie przepisy dotyczące m.in. podstawy opodatkowania, wystawiania faktur (w tym korygujących) wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35).

I tak stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2–5, art. 30a–30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.


Z powyższego przepisu wynika, że nowy art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.


Zauważyć należy, że ogólna zasada ustalania podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, jest w pełni zgodna z definicją podstawy opodatkowania zawartą w art. 73 Dyrektywy. Zmiana przepisów miała więc na celu dostosowanie regulacji krajowych do przepisów unijnych.


Zgodnie z art. 29a ust. 6 podstawa opodatkowania obejmuje:


  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:


  1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
  2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
  3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku (art. 29a ust. 7 ustawy).

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:


  1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
  2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
  3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
  4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Obniżka ceny, rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Natomiast, jeżeli obniżenie ceny/udzielenie rabatu ma miejsce po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wówczas czynność ta wymaga wystawienia faktury korygującej zmniejszającej wartość towarów, zgodnie art. 106j ust. 1 ustawy.


Należy wskazać, że wystawienie faktury korygującej jest możliwe wyłącznie w sytuacji udzielenia opustu/obniżki ceny bezpośredniemu nabywcy towarów lub usług.


Analiza powyższych przepisów wskazuje, że każdy z wymienionych w art. 29a ust. 10 ustawy przypadków, tj.:


  • udzielenie po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen,
  • zwrotów towarów,
  • zwrotu całości lub część zapłaty otrzymanej przed dokonaniem sprzedaży (zaliczek), jeśli do sprzedaży nie doszło,
  • zwrotu kwot dotacji, subwencji i innych opłat o podobnym charakterze,
    stanowi odrębną podstawę zmniejszenia podstawy opodatkowania.

Zatem każda z wymienionych wyżej czynności powoduje zmniejszenie podstawy opodatkowania.


Należy mieć na uwadze, że konstrukcja podstawy opodatkowania jest wyrazem zasady neutralności podatku VAT. Oznacza ona, że ekonomicznego ciężaru podatku VAT nie powinny ponosić podmioty niebędące ostatecznymi odbiorcami towarów lub usług. W konsekwencji, po obniżeniu ceny transakcyjnej powinno następować proporcjonalne obniżenie podstawy opodatkowania. W innym wypadku, tj. gdyby podstawa opodatkowania przewyższała kwotę wynagrodzenia należnego podatnikowi, podatnik ponosiłby ekonomiczny ciężar podatku, co naruszałoby wskazaną wyżej zasadę neutralności.

Zasada neutralności była wielokrotnie podkreślana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako: TSUE), przykładowo w wyroku z dnia 14 lutego 1985 r. w sprawie C-268/83 pomiędzy D.A. Rompelman i E.A. Rompelman-Van Deelen a Minister van Financien oraz w wyroku z dnia 13 grudnia 1989 r. w sprawie C-342/87 pomiędzy Genius Holding BV a Staatssecretaris van Financien wskazujących, że system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru podatku VAT.


Na szczególną uwagę zasługuje wyrok w sprawie C-317/94 pomiędzy Elida Gibbs Ltd a Commissioners of Customs and Excise, w którym TSUE stwierdził, że: „(...) producent, który zrefundował wartość kuponu zniżkowego detaliście lub wartość kuponu uprawniającego do zwrotu gotówki klientowi końcowemu, otrzymuje, po zakończeniu transakcji, kwotę odpowiadającą cenie sprzedaży zapłaconej przez hurtowników lub detalistów za jego towary, pomniejszoną o wartość przedmiotowych kuponów. Nie byłoby zatem zgodne z dyrektywą, gdyby podstawa opodatkowania użyta do obliczenia podatku należnego od producenta jako podatnika, przekraczała kwotę ostatecznie przez niego otrzymaną. Gdyby bowiem tak było, zasada neutralności VAT w stosunku do podatników, do których należy przecież także producent, nie byłaby spełniona” (pkt 28).

Ponadto, TSUE wskazuje, że: „(...) w celu zapewnienia realizacji zasady neutralności należy, obliczając podstawę opodatkowania dla celów VAT, uwzględnić sytuacje, w których podatnik, nie pozostając w stosunkach umownych z konsumentem końcowym, ale będąc pierwszym ogniwem łańcucha transakcji kończącego się na tym konsumencie, udziela takiemu konsumentowi zniżki za pośrednictwem detalistów lub poprzez bezpośredni zwrot wartości kuponów. W przeciwnym razie, organy podatkowe otrzymałyby z tytułu VAT kwotę większą niż rzeczywiście zapłacona przez konsumenta ostatecznego, kosztem podatnika” (pkt 31).


Powyższy wyrok potwierdza zatem jednoznacznie, że w przypadku udzielania zniżki podmiotowi niebędącemu bezpośrednim nabywcą towarów, sprzedawca powinien obniżyć obrót z tytułu sprzedaży.


Należy również wskazać, że stosownie do art. 29a ust. 13 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.


W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-6 ustawy faktura powinna zawierać:


  1. datę wystawienia;
  2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
  3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
  4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
  5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
  6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

Natomiast zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy w przypadku gdy po wystawieniu faktury:


  1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
  2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
  3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
  4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1pkt 4,
  5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

    – podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z kolei art. 106j ust. 2 ustawy stwierdza, że faktura korygująca powinna zawierać:


  1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
  2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
    1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1–6,
    2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
  4. przyczynę korekty;
  5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
  6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie przetwórstwa warzywnego. W ramach prowadzonej działalności Spółka sprzedaje określone rodzaje produktów, w szczególności warzywa mrożone, warzywa konserwowe oraz sosy warzywne (Produkty).

Produkty sprzedawane są przez Spółkę bezpośrednim kontrahentom Spółki, którzy następnie sprzedają Produkty podmiotom trzecim będącym przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą w kraju.


Wnioskodawca w celu intensyfikacji sprzedaży Produktów wdrożył rozwiązania w postaci akcji promocyjnych, mające na celu efektywnie obniżenie ceny Produktów, którą muszą płacić Podmioty trzecie. Zgodnie z zasadami akcji promocyjnych Wnioskodawca płaci określone sumy pieniężne Podmiotom trzecim w przypadku gdy podmioty te zrealizują określony poziom zakupów Produktów w danym okresie objętym akcją (Premie).


Podmioty trzecie nie są bezpośrednimi kontrahentami Spółki, lecz zakupują Produkty od nabywców Wnioskodawcy. Spółka nie dostarcza Produktów na rzecz Podmiotów trzecich.

Podmioty trzecie nie świadczą na rzecz Spółki jakichkolwiek usług, np. marketingowych w zamian za otrzymane Premie.


Ad. 1. i 2.

W tym miejscu należy wskazać, że wskutek wypłacenia Premii Podmiotowi trzeciemu Wnioskodawca nie nabywa żadnej usługi świadczonej na jego rzecz, za którą wypłacane jest stosowne wynagrodzenie. Tym samym więc nie istnieje stosunek zobowiązaniowy polegający na tym, że zostanie wykonana usługa, na rzecz beneficjenta płacącego określone wynagrodzenie. Zatem w niniejszej sprawie Podmiot trzeci nie wykonuje na rzecz Strony usługi w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – tj. czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, a tym samym Wnioskodawca nie ma statusu beneficjenta takiej czynności.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z pomniejszeniem, czyli odstępstwem od ustalonej ceny towarów przez Wnioskodawcę, który co prawda nie sprzedaje bezpośrednio towarów na rzecz Podmiotów trzecich, ale na podstawie odpowiednich umów udziela im opustu w formie wypłaty Premii, co powoduje w istocie zwrot części ceny towarów.


W przypadku kiedy Podmiot trzeci, któremu Wnioskodawca przyznał Premię (rabat pośredni), otrzyma zwrot części ceny zakupionego towaru, wówczas dla Wnioskodawcy i dla Podmiotu trzeciego nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny towaru. Takie obniżenie ceny nie dotyczy bezpośrednich kontrahentów Spółki, które zapłaciły Wnioskodawcy i otrzymały od klienta cenę należną w pełnej wysokości. Podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego staje się Wnioskodawca, który dokonał sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie, tj. udzielił opustu (rabatu pośredniego).


U Wnioskodawcy nastąpi zatem obniżenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego. W takiej sytuacji wypłacana Premia (rabat finansowy) staje się de facto opustem, obniżką ceny, o której mowa w art. 29a ust. 10 ustawy i Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego o kwoty wypłaconych Premii.

Jednakże rzeczywisty obrót gospodarczy powinien mieć odzwierciedlenie w prowadzonej dokumentacji. Do obowiązków uczestników obrotu gospodarczego należy uwiarygodnienie dokonanych transakcji. Podmiot udzielający opustu powinien posiadać dla celów dowodowych dokumenty świadczące o jego udzieleniu na rzecz finalnego odbiorcy – w tym przypadku Podmiotu trzeciego. Posiadanie takich dokumentów jest warunkiem potwierdzającym prawo do obniżenia podatku należnego po stronie sprzedawcy.


Jeżeli opust (rabat) został przyznany przez podatnika stojącego na początku łańcucha dostaw ostatecznemu odbiorcy, nie zaś przez podmioty transakcji pośrednich lub też tym podmiotom, to podmioty te nie będą mogły wystawiać lub przyjmować faktur korygujących, gdyż w transakcjach przez nie wykonywanych nie dojdzie do zmiany ceny. Nie będzie również możliwe wystawienie faktury korygującej ostatecznemu odbiorcy, ponieważ między pierwszym sprzedawcą a tym odbiorcą nie dojdzie do żadnej dostawy. Jak wynika z opisu sprawy, między Wnioskodawcą a Podmiotami trzecimi nie dochodzi do żadnej transakcji, których wartość należałoby skorygować w drodze wystawienia faktury korygującej/faktur korygujących. Tym samym przepisy krajowe nie określają dokumentu, na podstawie którego podatnik udzielający obniżki ceny może ją udokumentować. Nie jest tym dokumentem faktura korygująca, jednak żadne przepisy nie wskazują, że nie może nim być np. nota.

Wobec tego tut. Organ stwierdza, że w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawiania faktur korygujących na rzecz Podmiotu trzeciego, a udzielony opust (rabat pośredni) może udokumentować np. notą księgową.


Zatem wystawiona nota będzie dokumentowała udzielony przez Wnioskodawcę opust w postaci wypłaconej Premii. W konsekwencji będzie pisemnym dokumentem, który w świetle regulacji prawnych umożliwi udokumentowanie Premii. Zatem, na podstawie wystawionych not, Wnioskodawca jest w stanie określić kwotę udzielonej Podmiotom trzecim obniżki ceny i w związku z tym posiada prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego z tego tytułu od zakupionych przez Podmioty trzecie Produktów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.


Ad. 3.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również, czy Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania oraz VAT należnego za okres rozliczeniowy, w którym dokona wypłaty Premii na rzecz Podmiotu trzeciego.

W myśl obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. art. 109 ust. 3 ustawy podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134 oraz art. 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.


Przytoczone regulacje wskazują zatem na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.


W rozpatrywanej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 29a ust. 13 Ustawy o VAT, dotyczący obniżenia podstawy opodatkowania, w sytuacji wystawienia na rzecz kontrahenta faktury korygującej obniżającej wartość sprzedaży. Wnioskodawca będzie udzielał Premii podmiotom, na rzecz których nie dokonuje bezpośrednio sprzedaży.


Jak już wyżej wskazano, Wnioskodawca wystawi notę księgową w celu udokumentowania udzielonej Podmiotom trzecim obniżki ceny (rabatu). Nota będzie stanowiła pisemny dokument potwierdzający wysokość kwoty przyznanego danemu Podmiotowi trzeciemu opustu (rabatu). Wnioskodawca powinien również posiadać stosowne dokumenty, które umożliwią precyzyjne określenie, w jakim okresie rozliczeniowym dokonano przekazania Podmiotom trzecim kwoty Premii stanowiącej obniżkę ceny nabytych Produktów. Należy stwierdzić, że będzie to dzień, w którym Wnioskodawca dokona wypłaty lub przekazania Premii na rachunek bankowy Podmiotu trzeciego.

Na podstawie posiadanych dokumentów Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym faktycznie zostaną przekazane Podmiotom trzecim kwoty Premii stanowiące rabaty pieniężne. Wnioskodawca ma prawo dokonać obniżenia wartości sprzedaży – tj. podstawy opodatkowania i podatku należnego na podstawie ww. dokumentów poprzez uwzględnienie ich w prowadzonej dla potrzeb podatku VAT ewidencji dotyczącej okresu, w której została wypłacona ww. Premia oraz w sporządzonej na tej podstawie deklaracji VAT.


W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj