Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-165/16/AnK
z 31 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 8 lutego 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów:

• koszty noclegów wykupione w celu zakwaterowania uczniów (kursantów) podczas odbywania przez nich praktycznej nauki zawodu (praktyk) (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
• wypłacany uczniom (kursantom) ryczałt na pokrycie kosztów wyżywienia w wysokości nie mniejszej niż 40% diety wynikającej z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty noclegów wykupione w celu zakwaterowania uczniów (kursantów) podczas odbywania przez nich praktycznej nauki zawodu (praktyk) oraz czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wypłacany uczniom (kursantom) ryczałt na pokrycie kosztów wyżywienia w wysokości nie mniejszej niż 40% diety wynikającej z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zakres działalności spółki z o.o. (dalej: „Spółka”) to między innymi: 8532A - technika, 8532B - zasadnicze szkoły zawodowe, 8559B - pozostałe pozaszkolne formy edukacji. Spółka jest organem prowadzącym Centrum Edukacji Zawodowej X Zasadnicza Szkoła Zawodowa. Na podstawie art. 82 ust. 2a, 3, 3a, 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 2156 ze zm.), 8 października 2013 r. Starosta wpisał Centrum Edukacji Zawodowej X Zasadnicza Szkoła Zawodowa do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez powiat. Na podstawie art. 82 ust. 2a, art. 5c ust. 3 w związku z art. 7 ust. 3 ustawy o systemie oświaty oraz art. 104, art. 107 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 23), decyzją Starosty z dnia 11 października 2013 r. Centrum Edukacji Zawodowej X Zasadnicza Szkoła Zawodowa nadano uprawnienia szkoły publicznej. Siedziba szkoły mieści się w Y.

Na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 stycznia 2012 r. w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych Spółka jest instytucją szkoleniową, wpisaną do Rejestru Instytucji Szkoleniowych. Spółka prowadzi kursy z zakresu:

• Programista w języku JAVA (Eclipse),
• Operator wózka jezdniowego - w dniu 13 marca 2015 r. Spółce został udostępniony program opracowany przez Urząd Dozoru Technicznego do użytku podczas szkoleń z zakresu obsługi wózków jezdniowych,
• Podstawy wędliniarstwa,
• Zarządzanie zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie,
• Kadry kierownicze w zakładach przetwórstwa mięsnego.
  
  

Na podstawie:

• rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu,
• rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 stycznia 2012 r. w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych,
• ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty,
• rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 lipca 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach,
  
  

Spółka zamierza prowadzić kształcenie w formie kwalifikacyjnych kursów zawodowych, kursów kompetencji ogólnych i kursów umiejętności zawodowych oraz innych kursów umożliwiających uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Zajęcia praktyczne i praktyki zawodowe będą się odbywały poza siedzibą szkoły, w odległości uniemożliwiającej codzienne dojazdy na zajęcia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty noclegów wykupione w celu zakwaterowania uczniów (kursantów) podczas odbywania przez nich praktycznej nauki zawodu (praktyk) (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)?
2. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wypłacany uczniom (kursantom) ryczałt na pokrycie kosztów wyżywienia w wysokości nie mniejszej niż 40% diety wynikającej z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 167) (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)?
   
   

Zdaniem Spółki, szkoła kierująca uczniów na praktyczną naukę zawodu zapewnia uczniom odbywającym praktyczną naukę zawodu w miejscowościach poza siedzibą szkoły, do których codzienny dojazd nie jest możliwy, nieodpłatne zakwaterowanie oraz ryczałt na wyżywienie w wysokości nie niższej niż 40% diety przysługującej pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (t.j. Dz.U. Nr 244, poz. 1626 ze zm.) w związku z tym Spółka uważa, że ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania wydatki poniesione na zakwaterowanie uczniów (kursantów).

Na podstawie wymienionego wyżej rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej Spółka uważa, że ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów również wydatki na wypłatę uczniom (kursantom) ryczałtu na pokrycie kosztów wyżywienia podczas praktycznej nauki zawodu na warunkach wymienionych w tym rozporządzeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
  
  

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 2156 ze zm.), system oświaty zapewnia m.in. realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju; możliwość uzupełniania przez osoby dorosłe wykształcenia ogólnego, zdobywania lub zmiany kwalifikacji zawodowych i specjalistycznych.

Podmioty objęte system oświaty zostały wymienione w art. 2 tej ustawy, są to m.in.: przedszkola, szkoły (…), placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy o systemie oświaty, przez organ prowadzący szkołę lub placówkę - należy rozumieć ministra, jednostkę samorządu terytorialnego, inne osoby prawne i fizyczne.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 7 tej ustawy organ prowadzący szkołę lub placówkę odpowiada za jej działalność. Do zadań organu prowadzącego szkołę lub placówkę należy w szczególności:

1. zapewnienie warunków działania szkoły lub placówki, w tym bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki;
   1a) zapewnienie warunków umożliwiających stosowanie specjalnej organizacji nauki i metod pracy dla dzieci i młodzieży objętych kształceniem specjalnym;
   
2. wykonywanie remontów obiektów szkolnych oraz zadań inwestycyjnych w tym zakresie;
   
3. zapewnienie obsługi administracyjnej, w tym prawnej, obsługi finansowej, w tym w zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2013 r. poz. 330, ze zm.), i obsługi organizacyjnej szkoły lub placówki;
   
4. wyposażenie szkoły lub placówki w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania, programów wychowawczych, przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów oraz wykonywania innych zadań statutowych.
   
   

Zgodnie z art. 68a ust. 2 ustawy o systemie oświaty, kwalifikacyjne kursy zawodowe mogą być prowadzone przez:

1. publiczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe - w zakresie zawodów, w których kształcą, oraz w zakresie obszarów kształcenia, do których są przypisane te zawody;
2. niepubliczne szkoły o uprawnieniach szkół publicznych prowadzące kształcenie zawodowe - w zakresie zawodów, w których kształcą, oraz w zakresie obszarów kształcenia, do których są przypisane te zawody.
   
   

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (t.j. Dz.U. Nr 244, poz. 1626 ze zm.), szkoła kierująca uczniów na praktyczną naukę zawodu zapewnia uczniom odbywającym praktyczną naukę zawodu w miejscowościach poza siedzibą szkoły, do których codzienny dojazd nie jest możliwy, nieodpłatne zakwaterowanie i opiekę oraz ryczałt na wyżywienie w wysokości nie niższej niż 40% diety przysługującej pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Spółka jest organem prowadzącym Centrum Edukacji Zawodowej X Zasadnicza Szkoła Zawodowa, która w 2013 r. nabyła uprawnienia szkoły publicznej. Na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 stycznia 2012 r. w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych Spółka jest instytucją szkoleniową, wpisaną do Rejestru Instytucji Szkoleniowych. Spółka zamierza prowadzić kształcenie w formie kwalifikacyjnych kursów zawodowych, kursów kompetencji ogólnych i kursów umiejętności zawodowych oraz innych kursów umożliwiających uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Zajęcia praktyczne i praktyki zawodowe będą się odbywały poza siedzibą szkoły, w odległości uniemożliwiającej codzienne dojazdy na zajęcia.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie co do zasady istnieje związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy wydatkami, jakie Spółka poniesie w celu przeprowadzenia zajęć praktycznych i praktyk zawodowych a prowadzoną działalnością gospodarczą (osiąganiem przychodów). Spółka jest organem prowadzącym szkołę, która jako podmiot objęty systemem oświaty zobowiązana jest do wykonania określonych ustawą zadań dydaktyczno – wychowawczych. Dodatkowo należy stwierdzić, że obowiązek zapewnienia zakwaterowania oraz ryczałtu na wyżywienie dla uczniów kierowanych przez szkołę na praktyczną naukę zawodu, wynika z rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie praktycznej nauki zawodu.

W konsekwencji, co do zasady, Spółka będzie mogła wskazane we wniosku wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności, o ile nie zostaną one w jakikolwiek sposób zrefundowane (zwrócone) Spółce (art. 16 ust. 1 pkt 58 updop).

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.