Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-1140/15/RS
z 2 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej „Wnioskodawca") jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej także jako: „VAT"). Jednym z podstawowych profili działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.2)

Wnioskodawca jest następcą prawnym (przekształcenie) spółki A. (dalej: „Spółka jawna"). Spółka jawna na dzień szczegółowo opisanej poniżej transakcji kupna nieruchomości była zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej także jako „VAT") Jednym z podstawowych profili działalności Spółki jawnej był wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.2).

W listopadzie 2015 r. Spółka jawna zawarła umowę kupna nieruchomości (dalej „Nieruchomość") od spółki Y Sp. z o.o. (dalej: „Spółka"). Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Jednym z profili działalności Spółki jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10 Z). Nieruchomość składa się z 4 działek gruntowych (dalej również jako: „Działki")

• Działki o numerze 727/2, o powierzchni 0,0200 ha.
• Działki o numerze 728/5, o powierzchni 0,4038 ha,
• Działki o numerze 732/8, o powierzchni 0.0151 ha.
• Działki o numerze 734/4, o powierzchni 0,1472 ha

położonych w miejscowości X, jednostka ewidencyjna 246101-1, obręb ewidencyjny nr 0020.

Według wiedzy Wnioskodawcy:

1. Działki o numerze 728/5 oraz o numerze 734/4 (dalej: „Działki zabudowane") zabudowane są budynkiem o funkcji handlowo-uslugowej. Dla której Sąd Rejonowy w miejscowości X. VII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (dalej jako „Budynek"),
2. Działki o numerze 727/2 oraz 732/8 są działkami niezabudowanymi (dalej „Działki niezabudowane").

Działki objęte są jednostkami, które w miejscowym planie zagospodarowanie przestrzennego zostały opisane jako tereny o przeznaczeniu pod:

• 142-U-11„usługi, w tym usługi handlu o powierzchni sprzedaży poniżej 2.000m³".
• 142-KDG-01 - „ulice główną (ul. C.)".
• 142-KDL-02 - „ulicę lokalną oraz urządzenia i obiekty infrastruktury technicznej"

Nieruchomość została nabyta przez Spółkę w 2012 r., jej dostawa podlegała opodatkowaniu VAT. Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie Budynku o wartości co najmniej 30% „ich” wartości początkowej (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym). Jak wskazano powyżej, przedmiotem opisywanej transakcji jest sprzedaż (dostawa) Nieruchomości. Dodatkowo, na Spółkę jawną (teraz Wnioskodawcę jako następcę prawnego) jako nabywcę przeszły wszelkie prawa wynikające z umów najmu zawartych przez Spółkę. Na Spółkę jawną (Wnioskodawcę) nie zostały natomiast przeniesione:

• inne składniki majątku Spółki (prawa majątkowe, roszczenia, wierzytelności, itp.),
• zobowiązania Spółki związane z Nieruchomością,
• rachunki bankowe,
• pracownicy Spółki,
• inne umowy niż umowy najmu.

W stosunku do Nieruchomości, Spółka nie prowadziła odrębnych kont księgowych. Nieruchomość nie została w ramach majątku Spółki formalnie wyodrębniona organizacyjnie ani funkcjonalnie.

Działając na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, Spółka oraz Spółka jawna złożyły, przed dniem dostawy Nieruchomości, właściwemu dla Spółki jawnej naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania dostawy Budynku. Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie zawierało m.in.;

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej Spółki oraz Spółki jawnej;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy Nieruchomości;
3. adres Nieruchomości.

Od dnia nabycia cała Nieruchomości jest/będzie wykorzystywana przez Spółkę jawną oraz Wnioskodawcę wyłącznie do:

• wykonywania czynności opodatkowanych lub ewentualnie z zamiarem wykonywania czynności opodatkowanych oraz
• działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcja sprzedaży Nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT stawką 23% i nie jest zwolniona z VAT i w związku tym przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT w związku z tą transakcją?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży Nieruchomości jest opodatkowana VAT stawką 23% i nie jest zwolniona z VAT, w konsekwencji przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT w związku z tą transakcją.

Uzasadnienie,

1. Sprzedaż Nieruchomości nie stanowi transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

1. Uwagi wstępne.

W opisanym stanie faktycznym, kluczowe dla oceny konsekwencji podatkowych zbycia Nieruchomości jest ustalenie, czy Nieruchomość stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej również jako: „ZCP").

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi wyjątek od ogólnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług i należy go zatem interpretować ściśle. Zastosowanie tego przepisu, prowadzące do wyłączenia określonej transakcji z zakresu opodatkowania VAT, uzależnione jest od możliwości uznania tej transakcji za transakcję „zbycia", przy równoczesnym określeniu jej przedmiotu jako „przedsiębiorstwo" lub „zorganizowana część przedsiębiorstwa". O ile określenie „transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do sprzedaży (oraz wszelkich czynności w wyniku których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel), o tyle dla celów wniosku pojęcie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) wymaga pogłębionej analizy.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa" posłużyć się należy w tym zakresie definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.).

Według „ art. 551” Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne:
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W powyższym przepisie ustawodawca wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa przewiduje, że jest nią organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia z ZCP, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w ramach istniejącego przedsiębiorstwa;
3. zespół składników jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4. zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Aby spełniona była definicja ZCP, nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej - musi się ona odznaczać się pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Zorganizowana cześć przedsiębiorstwa nie jest bowiem sumą poszczególnych składników, które potencjalnie mogłyby służyć do prowadzenia odrębnego przedsiębiorstwa, lecz zorganizowanym, autonomicznym zespołem tych składników.

Zarówno doktryna, jak i orzecznictwo sądów administracyjnych wskazuje, że wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że:

1. zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w istniejącej strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, zakład, poświadczone w zatwierdzonej strukturze organizacyjnej w formie wewnętrznego aktu prawnego.
2. wyodrębnioną strukturą organizacyjną kieruje: kierownik, dyrektor, kadra menedżerska, której podlegają pracownicy zatrudnieni w tej komórce organizacyjnej.

Równocześnie poprzez wyodrębnienie finansowe wskazuje się często:

• zdolność do samodzielności finansowej,
• prowadzenie ewidencji rachunkowej na podstawie wydzielonych kont w systemie finansowo-księgowym,
• odrębny rachunek bankowy,
• możliwe szczegółowe określenie pozycji finansowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w tym przychodów, kosztów, należności oraz zobowiązań na podstawie bilansu i rachunku zysków i strat),
• należności i zobowiązania związane organizacyjnie i finansowo z wyodrębnionym majątkiem służyć mają realizacji określonych zadań gospodarczych jako niezależne przedsiębiorstwo.

Dla uznania danej masy majątkowej za ZCP, konieczne jest także spełnienie przesłanki samodzielności, tj. by ZCP mogła potencjalnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

2. Analiza możliwości uznania Nieruchomości za przedsiębiorstwo lub ZCP.

1. Kwestia wyodrębnienia organizacyjnego.

Przenosząc powyżej wskazane kryteria oceny wyodrębnienia organizacyjnego ZCP na grunt stanu faktycznego, w opinii Wnioskodawcy, warunek wyodrębnienia organizacyjnego nie jest spełniony w odniesieniu do zbywanej Nieruchomości.

Zbywana Nieruchomość nigdy nie została formalnie wydzielona w istniejącej strukturze organizacyjnej Spółki jako dział, wydział, oddział, zakład. Przeniesieniu nie podlega również „oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa)".

2. Kwestia wyodrębnienia finansowego.

W ocenie Wnioskodawcy, nie można również uznać Nieruchomości za wyodrębnioną finansowo w ramach Spółki.

Zbywana Nieruchomość nie posiada (ani nigdy nie posiadała) zdolności do samodzielności finansowej. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółki nie wyodrębniono rachunków bankowych dla Nieruchomości. Dla Nieruchomości nie prowadzono również ewidencji rachunkowej na podstawie całkowicie wydzielonych kont w systemie finansowo-księgowym. Ponadto, przedmiotem omawianej transakcji nie są objęte należności, środki pieniężne, ani inne aktywa związane z funkcjonowaniem Nieruchomości. Na Spółkę jawną (Wnioskodawcę) nie przechodzą także zobowiązania związane z Nieruchomością.

3. Ocena wyodrębnienia funkcjonalnego, samodzielności.

Ostatni warunek niezbędny do uznania Nieruchomości za ZCP odnosi się do wyodrębnienia funkcjonalnego.

W ocenie Wnioskodawcy, zbywana przez Spółkę Nieruchomość nie miałyby zdolności do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym po dokonaniu wydzielenia z przedsiębiorstwa. Nie może zostać również uznana za przedsiębiorstwo ze względu na brak kluczowych elementów wchodzących w skład kompleksu zbywanych składników, które decydują o istnieniu przedsiębiorstwa. W szczególności, wraz z Nieruchomością na rzecz Spółki jawnej (Wnioskodawcy) nie został przeniesiony żaden z działów Spółki, ani żaden pracownik. W związku z powyższym, nie można stwierdzić, że Nieruchomość będzie w stanie funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo w takim kształcie, w jakim zostanie zbyte przez Spółkę.

4. Podsumowanie.

W ocenie Wnioskodawcy, Nieruchomość nie stanowi wyodrębnionej organizacyjnie i finansowo części przedsiębiorstwa Spółki. Równocześnie, Nieruchomość nie może stanowić niezależnego przedsiębiorstwa, samodzielnie realizującego zadania gospodarcze.

W konsekwencji, opisywana transakcja sprzedaży Nieruchomości nie podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT, przewidzianemu w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

2. Sprzedaż Nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 stawy o VAT lub art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu VAT według stawki 23%.

1. Sposób opodatkowania VAT dostawy gruntów niezabudowanych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy o VAT).

2. Konsekwencje podatkowe dostawy Działek Niezabudowanych.

Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczenie Działek Niezabudowanych określono jako:

• „usługi, w tym usługi handlu o powierzchni sprzedaży poniżej 2000 m².
• „ulica główna (ul. C.)",
• „ulica lokalna oraz urządzenia i obiekty infrastruktury technicznej".

Z powyższego wynika, że Działki Niezabudowane stanowią na gruncie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a także przepisów o VAT, grunty przeznaczone pod zabudowę. W konsekwencji należy stwierdzić, że dostawa Działek Niezabudowanych nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, a więc podlega opodatkowaniu według stawki 23%.

3. Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy w orzecznictwie.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 stycznia 2014 r. sygn. ILPP1/443-954/13-3/JSK wskazano: „teren ww. działki znajduje się w obrębie terenu elementarnego o symbolu:

• w części - D.D.6033.KD.L - teren drogi publicznej - ulica lokalna,
• w części - D.D.6018.U,P,S,Ws - teren zabudowy usługowej, produkcyjnej, magazynów, składów oraz wody powierzchniowe śródlądowe,
• w części - D.D.6020.U,P,S,Ws - teren zabudowy usługowej, produkcyjnej, magazynów, składów oraz wody powierzchniowe śródlądowe,
• w części - D.D. 6037.KD.D - teren drogi publicznej - ulica dojazdowa.

(…) W konsekwencji należy uznać, że dostawa nieruchomości gruntowej niezabudowanej (...), jako przeznaczonej pod zabudowę nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy”.

Analogiczne stanowisko można odnaleźć m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 listopada 2014 r., sygn. IBPP1/443-782/14/DK lub interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 czerwca 2015 r., sygn. IBPP2/4512-203/15/KO.

4. Ogólna zasada dotycząca opodatkowania VAT dostawy gruntów zabudowanych.

Na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że dostawa gruntów zabudowanych podlega opodatkowaniu VAT w ten sam sposób, w jaki opodatkowana jest dostawa budynków lub budowli posadowionych na tym gruncie.

5. Sposób opodatkowania VAT dostawy Budynków oraz gruntów, na których budynki te są posadowione - zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, dostawa budynków podlega opodatkowaniu według stawki 23%.

Jednocześnie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT przewiduje zwolnienie z VAT dostawy budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy.

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   

Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub, np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy).

6. Możliwość rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

7. Sposób opodatkowania dostawy Budynku oraz Działek Zabudowanych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że na Działkach Zabudowanych znajduje się Budynek. Dostawa Działek Zabudowanych podlega więc opodatkowaniu w ten sam sposób, w jaki opodatkowana jest dostawa Budynku.

Spółka nabyła Budynek w 2012 r. i nie dokonywała w nim ulepszeń, których wartość stanowiłaby co najmniej 30% wartości początkowej Budynku. Oznacza to, że:

1. dostawa Budynku dokonana przez Spółkę nie jest realizowana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawa dokonaną przez Spółkę upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dostawa Nieruchomości w części zabudowanej Budynkiem powinna podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Tym samym, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT stronom transakcji przysługuje prawo do rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opcji opodatkowanie powyższej dostawy. Zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionym we wniosku, Spółka oraz Spółka jawna złożyły do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla nabywcy zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia z VAT oraz o wyborze opodatkowania dostawy Budynku. W konsekwencji należy wskazać, że dostawa Budynku nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT, lecz będzie opodatkowana według stawki 23%. W ten sam sposób, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, opodatkowana będzie dostawa Działek Zabudowanych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 czerwca 2015 r., sygn. IPTPP2/4512-169/15-6/AJB

1. Prawo do odliczenia VAT.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 Ustawy o VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług;
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku
należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są
wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegajacych temu podatkowi. Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. W podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W związku z powyższą argumentacją oraz faktem, że od dnia nabycia cała Nieruchomości jest/ będzie wykorzystywana przez Spółkę jawną oraz Wnioskodawcę wyłącznie do:

• wykonywania czynności opodatkowanych lub ewentualnie z zamiarem wykonywania czynności opodatkowanych oraz
• działalności gospodarczej,

będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT w związku z opisaną transakcją nabycia Nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, z których wynika, że dostawa składników majątku na rzecz Wnioskodawcy nie jest wyodrębniona pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.