Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-121/165/KM
z 18 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z póżn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej i braku obowiązku obliczenia kwoty podatku naliczonego w sposób, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i nast. ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej i braku obowiązku obliczenia kwoty podatku naliczonego w sposób, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i nast. ustawy.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa (dalej zwana Wnioskodawcą), prowadzi działalność w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych swoich członków oraz osób niebędących jej członkami, w szczególności przez dostarczanie samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu oraz w zakresie zarządzania nieruchomościami. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług. Zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych przez Wnioskodawcę dotyczy członków Spółdzielni oraz osób niebędących członkami Spółdzielni. W związku z tą działalnością dokonywany jest szereg czynności. Czynności te stanowią działalność gospodarczą Wnioskodawcy. W tym zakresie wskazać należy w szczególności na zarządzanie i administrowanie nieruchomościami, wynajmowanie lokali, ustanawianie prawa odrębnej własności poszczególnych lokali znajdujących się w budynkach wielomieszkaniowych oraz dokonywanie sprzedaży takich praw na rzecz określonych osób. Powyższe czynności, stanowią przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W ramach działalności Spółdzielnia dokonuje również czynności związanych z przyjmowaniem poszczególnych osób na członków Spółdzielni. Czynności te wiążą się z prowadzeniem dokumentacji i rejestrów, podejmowaniem uchwał, należą do dziedziny w istocie administracyjnej działalności Spółdzielni,

Spółdzielnia podejmuje czynności związane z przyjmowaniem na członków spółdzielni nowych osób (przyznawaniem stratusu członka Spółdzielni) oraz czynności związane z wykreślaniem określonych osób z listy członków (pozbawianiem statusu członka Spółdzielni). Z nadawaniem tego statusu łączy się szereg czynności, w tym związanych z podejmowaniem uchwał o przyjęciu w poczet członków, przygotowywaniu dokumentów stwierdzających powstanie statusu członka, wciąganie osoby przyjmowanej do rejestrów i ewidencji wewnętrznych Spółdzielni, jak również z przyjmowaniem udziału członkowskiego oraz wpisowego.

Spółdzielnia podejmuje również czynności związane z przenoszeniem na rzecz osób posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu odrębnej własności lokalu na zasadach przewidzianych w art. 17(14) ustawy o Spółdzielniach mieszkaniowych.

Na gruncie tych czynności, w związku z wprowadzeniem do ustawy o podatku od towarów i usług „instytucji prewskaźnika” przewidzianego przepisami art. 86 ust. 2a, art. 86 ust. 2b., art. 86 ust. 2c, art. 86 ust 2d, art. 86 ust. 2e., art. 86 ust. 2f, art. 86 ust. 2g ustawy o podatku od towarów i usług pojawia się zagadnienie budzące wątpliwości.

Mianowicie po stronie Spółdzielni pojawiła się wątpliwość, czy Spółdzielnia z uwagi na dokonywanie czynności związanych z przyjmowaniem na członków spółdzielni nowych osób oraz czynności związane z wykreślaniem określonych osób z listy członków (bez względu na podstawę prawną i przyczyny wykreślenia), jak również czynności związanych z przenoszeniem na rzecz osób posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu odrębnej własności lokalu na zasadach przewidzianych w art. 17(14) ustawy o Spółdzielniach mieszkaniowych, winna (na podstawie art. 86 ust. 2a i następnych ustawy o podatku od towarów i usług kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług), obliczać podatek naliczony według proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2b ustawy o podatku od towarów i usług i w przepisach następnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynności związane z przyjmowaniem na członków spółdzielni nowych osób oraz czynności związane z wykreślaniem określonych osób z listy członków (bez względu na podstawę prawną i przyczyny wykreślenia), jak również związane z przenoszeniem na rzecz osób posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu odrębnej własności lokalu na zasadach przewidzianych w art. 17 (14) ustawy o Spółdzielniach mieszkaniowych, stanowią czynności związane z prowadzeniem przez Spółdzielnię działalności gospodarczej, czy też stanowią czynności niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej, z uwagi na których dokonywanie przez Spółdzielnię, Spółdzielnia winna obliczać podatek naliczony według proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2b ustawy o podatku od towarów i usług i w przepisach następnych,

Zdaniem Wnioskodawcy czynności związane z przyjmowaniem na członków Spółdzielni nowych osób (przyznawaniem statusu członka spółdzielni) oraz czynności związane z wykreślaniem określonych osób z listy członków Spółdzielni (bez względu na podstawę prawną, i przyczyny wykreślenia) stanowią czynności związane z prowadzeniem przez Spółdzielnię działalności gospodarczej. W związku z powyższym nie występuje po stronie Wnioskodawcy obowiązek obliczania podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, według proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2b ustawy o podatku od towarów i usług i w przepisach następnych. Wykorzystywanie towarów i usług nabytych przez Spółdzielnię do realizacji czynności, o których mowa powyżej nie będzie stanowiło wykorzystywania ich do celów innych niż działalność gospodarcza.

Przywołać tu należy w pierwszej kolejności przepis art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług (ustawa o VAT), zgodnie z którym „W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji" Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć”.

Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2b. ustawy o VAT „Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe”.

Szereg informacji stanowiących swoiste dyrektywy wykładni przywołanych wyżej przepisów znajduje się w uzasadnieniu projektu ustawy wprowadzającej do ustawy o podatku od towarów i usług przepisy powyżej przywołane. W uzasadnieniu projektu ustawy czytamy w szczególności: „Celem wzmocnienia zasady dokonywania odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do czynności opodatkowanych w art. 1 pkt 2 lit. a projektu proponuje się szereg zmian w tym zakresie. W pierwszej kolejności proponuje się dodanie ust. 2a w art. 86 ustawy o VAT, który wprost będzie określał, co będzie stanowiło kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z proponowanym przepisem w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej” (tak: uzasadnienie projektu ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo zamówień publicznych, druk Nr 3077 z dnia 14 stycznia 2015 r.).

Z uzasadnienia projektu ustawy wprowadzającej do ustawy o podatku od towarów i usług przywołanej powyżej wynika, że cele prowadzonej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług „należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Mieścić będą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT, przykładowo otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności "trudnych" itp. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, z definicji niemające nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika. Ponieważ jednak w przypadkach wskazanych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT (czyli w sytuacji użytku prywatnego dóbr inwestycyjnych, z wyjątkiem nieruchomości, włączonych do majątku przedsiębiorstwa, w odniesieniu do których został odliczony podatek naliczony) następuje obowiązek naliczenia podatku VAT, obowiązek wydzielenia podatku naliczonego w tym zakresie nie będzie miał zastosowania. Przez cele prywatne należy rozumieć cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych oraz członków stowarzyszenia” (tak: uzasadnienie projektu ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo zamówień publicznych, druk Nr 3077 z dnia 14 stycznia 2015).

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przywołanej w przywołanym wyżej uzasadnieniu projektu ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na gruncie powyższego przepisu wskazuje się, że ustawa o podatku od towarów i usług (ustawa VAT) definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jest to zatem, jak się podnosi, definicja inna niż występująca w prawie działalności gospodarczej. Ustawa VAT definiuje działalność gospodarczą też inaczej niż czyni to ordynacja podatkowa. Definicja ta różni się także od definicji zawartej w innych ustawach podatkowych, np. w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Aczkolwiek ustawa nie wyraża tego wprost, przyjąć należy, że działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny, (tak.: Bartosiewicz Adam. Art. 15. W: VAT. Komentarz, wyd. IX. LEX, 2015).

Działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy VAT nie musi być również działalnością o charakterze zarobkowym. Należy jednak zauważyć, że podmiot, który wykonuje wyłącznie czynności nieodpłatne, nie może być uznany za podatnika VAT (tak ETS w orzeczeniu w sprawie 89/81 Staatssecretaris van Financien v. Hong-Kong Trade Development Council). Nie wykonuje on bowiem wówczas żadnych czynności opodatkowanych. W piśmiennictwie wskazuje się, że jest jednak różnica pomiędzy działalnością a działalnością gospodarczą (B.J.M. Terra, Developments in VAT - the deduction of input tax, International VAT Monitor 1996, nr 2, s. 53). Całkowity brak odpłatności eliminuje podmiot z systemu VAT, który obejmuje działalność gospodarczą, a nie wszelką działalność, (tak m.in: Bartosiewicz, Adam. Art. 15. W: VAT. Komentarz, wyd. IX. LEX, 2015).

Więcej nawet, wskazuje się, nawet Europejskie Ugrupowanie Interesów Gospodarczych (EUIG), utworzone zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2137/85 (Dz. Urz. WE L 199 z 31.07.1985, s. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 17, t. 1, s. 83), które realizuje dostawy towarów lub świadczy usługi odpłatnie na rzecz swoich członków lub osób trzecich, jest uważane za podatnika w rozumieniu dyrektywy, (tak m.in. Bartosiewicz Adam. Art. 15. W: VAT. Komentarz, wyd. IX. LEX, 2015,)

Dla zdefiniowania zaś zakresu działalności spółdzielni należy w pierwszej kolejności przywołać przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, definiujące przedmiot działalności spółdzielni oraz cele, jakie spółdzielnie mieszkaniowe mają realizować.

I tak, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych celem spółdzielni mieszkaniowej, zwanej dalej „spółdzielnią”, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zgodnie zaś z art. 1 ust. 2 ww. ustawy przedmiotem działalności spółdzielni może być:

1. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych;
   
   
   1¹ (uchylony);
   
   
   
2. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych;
3. budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów;
4. udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;
5. budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 5 ustawy o Spółdzielniach mieszkaniowych, „Spółdzielnia może zarządzać nieruchomością niestanowiącą jej mienia lub mienia jej członków na podstawie umowy zawartej z właścicielem (współwłaścicielami) tej nieruchomości”.

Zgodnie z art. 1 ust. 6 ustawy o Spółdzielniach mieszkaniowych „Spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, o którym mowa w ust. 1”.

Już przepis art. 1 ust. 6 ustawy o Spółdzielniach mieszkaniowych wskazuje, że ustawa ta wszelkie czynności przywołane w poprzedzających go ustępach art. 1 ustawy traktuje jako działalność gospodarczą. Zaznaczyć jednak należy, że ustawa o podatku od towarów i usług w przepisie art. 15 ust. 2 i 3, przewiduje własną, autonomiczną definicję działalności gospodarczej, w której jednak czynności dokonywane przez Spółdzielnię mieszczą się.

Postanowienia statutu Spółdzielni, jak wynika z ich brzmienia, w zakresie w jakim odnoszą się do celów Spółdzielni oraz przedmiotu jej działalności, powielają w istocie uregulowania ustawowe. I tak par. 3 ust. 1 Statutu Spółdzielni stanowi, że „Celem Spółdzielni jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, poprzez dostarczanie samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych a także lokali o innym przeznaczeniu”. Paragraf 3 ust. 2 Statutu Spółdzielni stanowi zaś że:

„Przedmiotem działalności Spółdzielni jest: 1) budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków a/ spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych; b/ skreślony; c/ odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także garaży; 2) budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów; 3) zarządzanie nieruchomościami stanowiącymi własność spółdzielni, jak również nieruchomościami stanowiącymi własność członków spółdzielni, 5) produkcja ciepła dla potrzeb centralnego ogrzewania i ciepłej wody”

Zgodnie z par. 3 ust. 3 Statutu Spółdzielni „Spółdzielnia może zarządzać nieruchomościami nie stanowiącymi jej mienia lub mienia jej członków na podstawie umowy zawartej z właścicielami (współwłaścicielami) tych nieruchomości”.

Zgodnie z par. 3 ust. 4 Statutu Spółdzielni, „dla realizacji przedmiotu określonego w ust. 2 Spółdzielnia:

1) nabywa nieruchomości na własność lub w wieczyste użytkowanie i prowadzi działalność inwestycyjną w tym powiernictwa i nadzoru inwestycyjnego na potrzeby własne i osób trzecich, 2) buduje obiekty zaplecza administracyjno-gospodarczego, organizuje i prowadzi działalność remontową i konserwatorską na potrzeby własne i osób trzecich, 3) prowadzi działalność społeczną, oświatową i kulturalną na rzecz członków i ich rodzin, 4) prowadzi działalność w dziedzinie rynku kapitałowego w celu uzyskania odsetek od wkładów oszczędnościowych na rachunkach bankowych, obligacji, z przeznaczeniem na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, 5) prowadzi inną działalność gospodarczą związaną bezpośrednio z realizacją celu działania spółdzielni w zakresie zaspokajania potrzeb bytowych członków, 6) organizuje wśród mieszkańców wzajemną pomoc, 7) propaguje poszanowanie wspólnego mienia i kulturę współżycia wśród członków”.

Wskazać należy jednak, że działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej na rzecz członków i ich rodzin Spółdzielnia nie prowadzi, mimo, że dopuszczalność takich działań przewiduje jej Statut.

Już powyższe wskazuje, że wszelkie czynności, dokonywane przez Spółdzielnię mieszkaniową, wskazane powyżej, związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych, zarządzaniem nieruchomościami, czy to członków Spółdzielni, czy to osób niebędących członkami Spółdzielni, mieszczą się w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W niniejszym stanie faktycznym również rodzaj czynności, wykonywanych przez spółdzielnię potwierdza, że wszelkie w istocie czynności, mieszczące się w działalności statutowej Spółdzielni (a więc związane w szczególności z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu, jak również związane z zarządzaniem nieruchomościami) stanowią czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej - stanowią bowiem czynności podlegające ustawie (opodatkowane, bądź zwolnione od opodatkowania przepisami ustawy).

Wskazać w tym zakresie należy przepis art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego”.

Przepis ten odnosząc się do dziedziny działalności spółdzielni, mieszczącej się w przywoływanej wyżej jej działalności statutowej, traktuje czynności mieszczące się w tej dziedzinie działalności, jako czynności podlegające ustawie - dostawy, a więc dokonywane w ramach działalności gospodarczej.

Wnioskodawca przedstawia twierdzenie, że czynności związane z przyjmowaniem na członków spółdzielni nowych osób oraz czynności związane z wykreślaniem określonych osób z listy członków Spółdzielni (bez względu na podstawę prawną i przyczyny wykreślenia) stanowią czynności związane z prowadzeniem przez Spółdzielnię działalności gospodarczej, a więc wykorzystywanie towarów i usług nabytych przez Spółdzielnię do realizacji takich czynności, stanowiło będzie wykorzystywanie ich do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej.

Wnioskodawca twierdzenie to uzasadnia w sposób następujący: aby możliwe był podejmowanie czynności mieszczących się - jak wyżej zauważono - w działalności gospodarczej Spółdzielni względem oznaczonej osoby, będącej członkiem Spółdzielni, niezbędne jest uprzednio nadanie oznaczonej osobie statusu członka Spółdzielni. Z nadawaniem tego statusu łączy się szereg czynności, w tym związanych z przyjmowaniem udziału członkowskiego oraz wpisowego (niestanowiącego zgodnie z powszechnie reprezentowanym poglądem obrotu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług vide: interpretacja indywidualna, wydana przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy, z dnia 15 września 2004 r. w sprawie znak.: DV-II-443-85-2/04). Podejmowanie takich czynności jest niezbędne dla umożliwienia prowadzenia przez Spółdzielnię działalności gospodarczej w zakresie dostaw, czy usług świadczonych na rzecz członków spółdzielni - brak członków spółdzielni oznacza niemożność prowadzenia działalności gospodarczej na ich rzecz. Czynności takie uznać należy więc za mieszczące się w ramach działalności gospodarczej - niezbędne dla jej prowadzenia i funkcjonalnie z nią powiązane - czynności pomocnicze. Zbliżona, czy analogiczna argumentacja pojawia się w odniesieniu do czynności związanych z wykreślaniem poszczególnych osób z rejestru członków spółdzielni - pozbawianie ich statusu członków spółdzielni.

W odniesieniu do czynności związanych z przenoszeniem na rzecz osób posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu odrębnej własności lokalu na zasadach przewidzianych w art. 17 (14) ustawy o Spółdzielniach mieszkaniowych, Wnioskodawca również przedstawia twierdzenie, że stanowią czynności związane z prowadzeniem przez Spółdzielnię działalności gospodarczej, a więc wykorzystywanie towarów i usług nabytych przez Spółdzielnię do realizacji takich czynności, stanowiło będzie wykorzystywanie ich do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej.

Twierdzenie powyższe Wnioskodawca uzasadnia w sposób następujący:

Obowiązek przenoszenia odrębnej własności lokalu na osoby posiadające spółdzielcze własnościowe prawa do lokali został wprowadzony przepisem art. 17(14) ust. 1 ustawy o Spółdzielniach mieszkaniowych. Zgodnie z tym przepisem: „Na pisemne żądanie członka lub osoby niebędącej członkiem spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, spółdzielnia mieszkaniowa jest obowiązana zawrzeć umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego: 1) spłaty przypadających na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami; 2) spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1”. Obowiązek przeniesienia odrębnej własności lokalu jest wprost powiązany z posiadaniem przez oznaczoną osobę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu - ustawodawca przyznaje bowiem osobie posiadającej spółdzielcze prawo do lokalu, związane z tym prawem do lokalu uprawnienie do żądania przeniesienia własności (zob. m.in.: Stefaniak, Adam. Art. 17(14). W: Komentarz do ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, [w:] Prawo spółdzielcze. Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych. Komentarz. LEX, 2014.).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że czynności powyższe stanowią, mieszczącą się w ramach działalności gospodarczej, dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: (,,.)ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego”.

Realizacja obowiązku Spółdzielni, o którym mowa w art. 17(14) w drodze czynności prawnej nie łączy się więc z obowiązkiem odrębnego opodatkowania takiej czynności (vide: interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 września 2008 r. w sprawie znak: ILPP1/443-602/08-2/IN). Jak się stwierdza w uzasadnieniu przedmiotowej interpretacji „wkład budowlany, kwotę kredytu, w części przypadającej na dany lokal oraz inne opłaty wnoszone przez członków spółdzielni, które nie są wkładami budowlanymi lub mieszkaniowymi, wynikające z uczestnictwa członków spółdzielni w zobowiązaniach spółdzielni związanych z budową lub wynikające z ostatecznego rozliczenia kosztów budowy, Spółdzielnia zobowiązana była już opodatkować w związku z ustanowieniem spółdzielczych własnościowych praw do lokali (zgodnie z art. 19 ust. 10 lit. a oraz art. 29 ust. 6 i ust. 7 ustawy o VAT). Jeżeli obecnie członek Spółdzielni - z tytułu przekształcenia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w odrębną własność, nie będzie zobowiązany do wnoszenia do Spółdzielni żadnych wpłat, podstawa opodatkowania tej czynności będzie wynosiła „0”. Do podstawy opodatkowania nie wlicza się bowiem kwot już pobranych i opodatkowanych z tytułu ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. W konsekwencji Spółdzielnia nie będzie zobowiązana do naliczenia od tej czynności podatku od towarów i usług” (vide: interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 września 2008 r. w sprawie znak: ILPP1/443-602/08-2/IN).

Okoliczność, że czynności związane z przyznawaniem oznaczonym osobom statusu członków Spółdzielni, jak i związane z odbieraniem tego statusu oznaczonym osobom, jak również związane z ustanawianiem i przenoszeniem na rzecz osób posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu odrębnej własności lokalu na zasadzie art. 17 (14) ustawy o Spółdzielniach mieszkaniowych mieszczą się w działalności gospodarczej, oznacza, że jest brak po stronie Spółdzielni z uwagi na wykonywanie tych czynności obowiązku obliczania kwoty podatku naliczonego w sposób wynikający z art. 86 ust. 2a i następnych ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.