Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-5/16/BP
z 23 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku (data wpływu 14 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku uzyskania decyzji o dopuszczalnych normach zużycia alkoholu etylowego –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku uzyskania decyzji o dopuszczalnych normach zużycia alkoholu etylowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o. o. (dalej: X. lub Spółka) jest podmiotem prowadzącym działalność przede wszystkim w zakresie produkcji i magazynowania wyrobów tytoniowych. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego oraz prowadzi na terenie kraju składy podatkowe.

W ramach swojej działalności, w jednym ze składów podatkowych, Spółka dodatkowo produkuje w procedurze zawieszenia poboru akcyzy aromaty o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości. Aromaty są to wyroby o kodzie CN 3302 („Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (włącznie z roztworami alkoholowymi) na bazie jednej lub na wielu takich substancjach, w rodzaju stosowanych jako surowce w przemyśle; pozostałe preparaty oparte na substancjach zapachowych, w rodzaju stosowanych do produkcji napojów”) (dalej: aromaty). Pewną część aromatów o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości Spółka może także nabywać w procedurze zawieszenia poboru akcyzy od kontrahentów z innych państw członkowskich Unii Europejskiej bądź od kontrahentów spoza Unii Europejskiej.

X .część z wyprodukowanych bądź nabytych aromatów wykorzystuje do produkcji wyrobów tytoniowych w swoim składzie podatkowym. Natomiast pozostałą część Spółka przemieszcza do kontrahentów z innych państw członkowskich Unii Europejskiej bądź do kontrahentów spoza Unii Europejskiej.

Aromaty o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości stosowane do produkcji wyrobów tytoniowych wykorzystywane są na ostatnim etapie produkcji krajanki tytoniowej. Proces produkcji krajanki tytoniowej rozpoczyna się od pocięcia i ułożenia liści tytoniu. Tak przygotowane liście tytoniu są następnie nawilżane przez parę oraz sosy do tytoniu. Krajanka tytoniowa powinna bowiem posiadać odpowiedni stopień wilgotności, który z jednej strony ma zapobiegać kruszeniu się tytoniu, a z drugiej strony umożliwiać jego palenie. Po uzyskaniu stosownej wilgotności liście tytoniu są spryskiwane aromatami i mieszane w przystosowanej do tego specjalne komorze.

Co do zasady, do wytworzenia konkretnej krajanki tytoniowej o określonym aromacie jest wykorzystywane od jednego do trzech rodzajów aromatów. Proporcja poszczególnych aromatów oraz pozostałych składników (np. liści tytoniu) wykorzystywanych do wytwarzania danej mieszanki tytoniowej wynika z tzw. „blend template" czyli receptury wytwarzania konkretnej mieszanki tytoniowej. Gotowa krajanka tytoniowa nie zawiera w ogóle alkoholu etylowego, gdyż alkohol etylowy, który jest zawarty w aromatach służy wyłącznie jako nośnik substancji zapachowej (aromatu) zostaje zużyty w procesie produkcji krajanki tytoniowej.

Spółka wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej potwierdzającej, że w związku ze zużyciem przez X. do celów produkcji wyrobów tytoniowych aromatów o rzeczywistej objętościowe mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, Spółka jest uprawniona do zastosowania wobec alkoholu etylowego zawartego w tych aromatach zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, gdyż produkt końcowy nie zawiera alkoholu etylowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (dalej: Dyrektor) wydał Spółce w imieniu Ministra Finansów w dniu 7 października 2015 r. interpretację indywidualną o sygn. IBPP4/4513-82/15/MK, w której potwierdził, że w przypadku Spółki, alkohol etylowy zawarty w aromatach o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, wykorzystywanych do procesów produkcji wyrobów tytoniowych, może podlegać zwolnieniu z opodatkowania akcyzą na podstawie § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Przy czym, Dyrektor wskazał, że: „Reasumując w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie zużywał w procesie produkcji wyrobów tytoniowych alkohol etylowy (napój alkoholowy) zawarty w aromatach, a produkt końcowy nie będzie zawierał alkoholu etylowego. Zużycie alkoholu będzie następowało w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 3 pkt 8 ustawy oraz będą spełnione warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-11 ustawy. Zatem w sytuacji objętej wnioskiem Wnioskodawca spełni wszystkie warunki uprawniające go do zastosowania zwolnienia wynikające z § 9 ust 1 pkt 3 ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień. Uwzględniając powyższe, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z akcyzy w oparciu o przepis § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, uznaje się je za prawidłowe.”

W wydanej Spółce interpretacji indywidualnej Dyrektor nie wskazał, że X.w przypadku korzystania z tego zwolnienia będzie zobowiązana do uzyskania dopuszczalnych norm zużycia dla alkoholu etylowego zawartego w tych aromatach.

Spółka pragnie potwierdzić, że w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka nie będzie zobowiązana do uzyskania dopuszczalnych norm zużycia dla alkoholu etylowego zawartego w tych aromatach, gdyż kwestia dopuszczalnych norm zużycia nie ma wpływu na możliwość zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, gdy Spółka będzie korzystała ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego to będzie zobowiązana do uzyskania decyzji o dopuszczalnych normach zużycia alkoholu etylowego zawartego w tych aromatach?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, gdy Spółka będzie korzystała ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego to nie będzie zobowiązana do uzyskania decyzji o dopuszczalnych normach zużycia alkoholu etylowego zawartego w tych aromatach.

Uzasadnienie:

(i)

Zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień, zwalnia się od akcyzy napoje alkoholowe używane do procesów produkcyjnych, pod warunkiem że produkt końcowy nie zawiera alkoholu.

Przypadki i warunki dla zastosowania tego zwolnienia określa § 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień. Zgodnie z tym przepisem przedmiotowe zwolnienie dotyczy przypadków określonych w art. 32 ust. 3 pkt 1 i 8 ustawy akcyzowej, pod warunkiem spełnienia warunków formalnych wynikających z art. 32 ust. 5-11 tej ustawy.

Zwolnienie z podatku akcyzowego dla napojów alkoholowych używanych do procesów produkcyjnych, pod warunkiem że produkt końcowy nie zawiera alkoholu może być zastosowane wyłącznie w sytuacjach:

• dostarczenia napojów alkoholowych ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego (art. 32 ust. 3 pkt 1 ustawy akcyzowej),
• zużycia napojów alkoholowych przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający (art. 32 ust. 3 pkt 8 ustawy akcyzowej).
  
  

Jednocześnie, powinny zostać spełnione warunki określone w art. 32 ust. 5-11 ustawy akcyzowej. Wiążą się one m.in. z prowadzeniem ewidencji wyrobów zwolnionych, złożeniem zabezpieczenia akcyzowego, dołączeniem do przemieszczanych wyrobów akcyzowych dokumentu dostawy, uzyskaniem pisemnego potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego, potwierdzeniem odbioru wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy przez odbierającego na dokumencie dostawy.

Przepisy art. 32 ust. 3 pkt 1 i 8 oraz ust. 5-11 określają wszystkie przypadki i warunki formalne, które muszą zostać spełnione dla zastosowania zwolnienia określonego w § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień. Literalne brzmienie § 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień przytoczone już wyżej nie budzi żadnych wątpliwości.

Należy zwrócić uwagę, że w orzecznictwie dotyczącym zasad wykładni przepisów podatkowych dotyczących ulg i zwolnień podkreśla się, że powinna ona być przeprowadzana w sposób ścisły, niedopuszczający w jakiejkolwiek postaci przeprowadzania wykładni rozszerzającej (exceptiones non sunt extendendae). Zakaz tego typu wykładni dotyczy interpretacji zarówno na korzyść, jak i niekorzyść podatnika. Wskazał na to m. in. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 marca 1994, sygn. akt III ARN 9/94: „Usprawiedliwiony powyższymi względami zakaz wykładni rozszerzającej przepisów podatkowych wprowadzających ulgi i zwolnienia podatkowe nie może być utożsamiany, jedynie z zakazem stosowania tego rodzaju wykładni na korzyść podatnika. W równym stopniu obejmuje również zakaz rozszerzającego interpretowania takich przepisów na niekorzyść osób zwolnionych od obowiązku podatkowego, bowiem przyjęcie odmiennej reguły w tym zakresie prowadziłoby do akceptacji nie znajdującej oparcia w przepisach prawa reguły in dubio pro fisco”.

Odnosząc powyższe uwagi do kwestii dopuszczalnych norm zużycia alkoholu etylowego zawartego w aromatach o - rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, należy stwierdzić że przepis § 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień nie przewiduje w ogóle konieczności ich posiadania czy stosowania dla zastosowania zwolnienia z § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia.

Stanowisko Spółki potwierdza m. in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 października 2014 r. sygn. IPTPP3/443A-47/14-4/BJ. Organ interpretujący odnosząc się do zapytania wnioskodawcy w zakresie warunków zastosowania zwolnienia określonego w § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień wskazał, że jedynym warunkiem dla podmiotu zużywającego jest dokumentowanie zużycia napoju alkoholowego (w tym przypadku alkoholu skażonego w laboratorium i dziale technicznym wnioskodawcy) w ewidencji wyrobów zwolnionych, bez obowiązku przedstawiania żadnej dodatkowych ewidencji i dokumentacji. Należy wskazać, że przesłanki zastosowania zwolnień określonych w § 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień są dokładnie takie same. W przypadku zatem gdyby istniał rzeczywiście obowiązek posiadania i stosowania dopuszczalnych norm zużycia, z pewnością Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi również odniósłby się do tej kwestii.

Na konieczność posiadania norm zużycia w przypadku korzystania przez Spółkę ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień nie wskazał również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej Spółce w dniu 7 października 2015 r. interpretacji indywidualnej o sygn. IBPP4/4513-82/15/MK dotyczącej możliwości zastosowania przez Spółkę zwolnienia na podstawie ww. przepisu.

(ii)

Należy ponadto podkreślić, iż art. 85 ust. 1 oraz art. 85 ust. 2 ustawy akcyzowej, dotyczące wydawania przez właściwego naczelnika urzędu celnego decyzji o dopuszczalnych normach zużycia, stanowią normy kompetencyjne, natomiast nie stanowią same w sobie warunku dla zastosowania zwolnienia podatkowego czy też warunku zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Na ich podstawie właściwy naczelnik urzędu celnego może, na wniosek albo z urzędu, wydać stosowna decyzję. Jednakże, biorąc pod uwagę literalną treść § 9 rozporządzenia w sprawie zwolnień, kwestia ustalenia dopuszczalnych norm zużycia nie ma znaczenia dla możliwości zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie ww. § 9, gdyż nie stanowi warunku zwolnienia z podatku akcyzowego. Należy bowiem podkreślić, że ustawodawca w przypadku zwolnienia z podatku akcyzowego o którym mowa w § 9 ust. 1 pkt rozporządzenia w sprawie zwolnień nie przewidział ograniczenia możliwości stosowania tego zwolnienia tylko do wysokości określonej w dopuszczalnych normach zużycia.

Należy zauważyć, że jeżeli ustawodawca ogranicza zakres zwolnienia tylko do wysokości dopuszczalnych norm zużycia to wskazuje to wprost w regulacjach akcyzowych. Takie stanowisko Spółki potwierdza odmienny sposób sformułowania przypadków i warunków zwolnień od akcyzy dla napojów alkoholowych, wskazanych z jednej strony w § 9 rozporządzenia w sprawie zwolnień, a zwolnień z podatku akcyzowego określonych w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy akcyzowej.

Zgodnie bowiem z art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy akcyzowej, zwalnia się z podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie:

„2) alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz.U. Nr 31, poz. 353, z późn. zm.27)) i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13; w przypadku podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 1 lit. b;

3) napoje alkoholowe używane:

1. do produkcji octu objętego pozycją CN 2209 00,
   
2. do produkcji produktów leczniczych, o których mowa w art. 30 ust. 9 pkt 4,
   
3. do produkcji olejków eterycznych, mieszanin substancji zapachowych, o których mowa w art. 30 ust. 9 pkt 5,
   
4. bezpośrednio do wytwarzania artykułów spożywczych - rozlewanych lub innych, lub jako składnik do półproduktów służących do wytwarzania artykułów spożywczych

• rozlewanych lub innych, pod warunkiem że w każdym przypadku zawartość alkoholu etylowego w tych artykułach spożywczych nie przekracza 8,5 litra alkoholu etylowego 100% vol. na 100 kg produktu dla wyrobów czekoladowych i 5 litrów alkoholu etylowego 100% vol. na 100 kg produktu dla wszystkich innych wyrobów
  
• wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust 3 pkt 1, 4 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust 5-13; w przypadku podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 1 lit. b”
  
  
  

Zakładając racjonalność działania ustawodawcy, w sytuacji gdyby również w przypadku zwolnienia określonego w § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień ograniczył zakres jego stosowania do ilości napojów alkoholowych nieprzekraczających norm zużycia, to § 9 ust. 2 tego rozporządzenia zawierałby analogiczne sformułowanie jak art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy akcyzowej.

Dodatkowo należy podkreślić, że zwolnienia dla napojów alkoholowych wskazane w § 9 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień zostały określone przez ustawodawcę na podstawie szczególnej delegacji ustawowej art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej i nie stanowią rozszerzenia katalogu zwolnień dla napojów alkoholowych określonego w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy, lecz zupełnie inną, niezależną regulację. Biorąc to pod uwagę, nie jest możliwe zastosowanie jakiejkolwiek analogii w zakresie konieczności uzyskania w ich zakresie dopuszczalnych norm zużycia.

(iii)

Odnosząc powyższe uwagi do stanu faktycznego przedstawionego na wstępie, w przypadku Spółki dla celów zastosowania zwolnienia określonego w § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień, kwestia dopuszczalnych norm zużycia dla alkoholu etylowego wykorzystywanego do produkcji wyrobów tytoniowych niezawierających alkoholu nie ma znaczenia. Świadczy o tym treść przepisu § 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień.

Przedmiotowe zwolnienie nie zawiera żadnego ograniczenia ilościowego, istotne jest tylko spełnienie warunku materialnego w postaci przeznaczenia napojów alkoholowych do produkcji wyrobów podczas gdy wyrób końcowy nie zawiera alkoholu etylowego oraz wystąpienia przypadków wskazanych w art. 32 ust. 3 pkt 1 albo 8 ustawy akcyzowej, przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 32 ust. 5-11 ustawy.

(iv)

Podsumowując więc, zdaniem JTI, w opisanym zdarzeniu przyszłym, gdy Spółka będzie korzystała ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego to nie będzie zobowiązana do uzyskania decyzji o dopuszczalnych normach zużycia alkoholu etylowego zawartego w tych aromatach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.), zwana dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Jednocześnie w poz. 43 ww. załącznika jako wyrób akcyzowy określony został (bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy) alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj.

Stosownie do art. 92 ustawy, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętości mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
   
   

W myśl § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 8 lutego 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (t.j. Dz.U. 2015 r. poz. 195) zwalnia się od akcyzy napoje alkoholowe używane do procesów produkcyjnych, pod warunkiem że produkt końcowy nie zawiera alkoholu.

Jednocześnie zgodnie z § 9 ust. 2 ww. rozporządzenia, powyższe zwolnienia ma zastosowanie, w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 3 pkt 1 i 8 ustawy, jeżeli spełnione są warunki o których mowa w art. 32 ust. 5-11 ustawy.

Przypadki, o których mowa w powyższym przepisie, to:

• dostarczenie wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego (art. 32 ust. 3 pkt 1 ustawy),
  
• zużycie wyrobów akcyzowych przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający (art. 32 ust. 3 pkt 8 ustawy).
  
  

Stosownie zaś do art. 32 ust. 5 ustawy, warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie jest również:

1. objęcie wyrobów akcyzowych będących przedmiotem zwolnienia zabezpieczeniem akcyzowym lub w przypadku importu - zabezpieczeniem złożonym w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego, złożonym przez, odpowiednio: podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot pośredniczący lub zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w wysokości zobowiązania podatkowego mogącego powstać w przypadku użycia tych wyrobów niezgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy lub naruszenia warunków zwolnienia - do czasu potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych przez, odpowiednio: podmiot zużywający lub podmiot pośredniczący; warunek ten nie dotyczy sytuacji, o której mowa w ust. 3 pkt 4 lub 8;
   
2. dołączenie do przemieszczanych wyrobów akcyzowych dokumentu dostawy.
   
   

Zgodnie z art. 32 ust. 6 ustawy, warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3 i 5, jest ponadto przedstawienie przez mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie podmiotowi dostarczającemu te wyroby akcyzowe, pisemnego potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 3.

Dokument dostawy, na podstawie którego przemieszczane są wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, może być zastąpiony przez inny dokument, w przypadku gdy dokument ten zawiera takie same dane, jakie są wymagane dla dokumentu dostawy i znajduje swoją podstawę w porozumieniach międzynarodowych lub w przepisach prawa Unii Europejskiej. Do dokumentu zastępującego dokument dostawy, stosuje się odpowiednio przepisy o dokumencie dostawy. (art. 32 ust. 10 ustawy)

W myśl art. 32 ust. 11 ustawy odbierający wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie jest obowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy.

Sytuacje, w których właściwy Naczelnik Urzędu Celnego ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych regulują przepisy art. 85 ustawy.

Na podstawie art. 85 ust. 1 ustawy właściwy naczelnik urzędu celnego, z zastrzeżeniem ust. 7, ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek:

1. normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych;
   
2. dopuszczalne normy zużycia napojów alkoholowych:
   
   1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w przypadku ich użycia do produkcji innych wyrobów,
   2. których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, w przypadku ich użycia przez podmiot zużywający.
   
   
   

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy właściwy naczelnik urzędu celnego, z zastrzeżeniem ust. 7, w drodze decyzji wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów:

1. może ustalić:
   
   1. normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych,
   2. dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych
   -o których mowa w ust. 1;
   
2. ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów;
   
3. ustala dopuszczalne normy zużycia napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, w przypadku ich użycia przez podmiot zużywający.
   
   

Właściwy naczelnik urzędu celnego, ustalając normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych oraz dopuszczalne normy ich zużycia, uwzględni:

1. rodzaj wyrobów akcyzowych;
   
2. specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych;
   
3. warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku;
   
4. maksymalne normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 5. (art. 85 ust. 4 ustawy)
   
   

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia czy Spółka chcąc korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego będzie zobowiązana do uzyskania decyzji o dopuszczalnych normach zużycia alkoholu etylowego zawartego w tych aromatach.

Na wstępie należy zauważyć, że właściwy naczelnik urzędu celnego ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek, dopuszczalne normy zużycia napojów alkoholowych, objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów, a także wyrobów, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, w przypadku ich użycia przez podmiot zużywający. Jednocześnie również właściwy naczelnik urzędu celnego w drodze decyzji wydanej z urzędu ustala dopuszczalne normy zużycia napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, w przypadku ich zużycia przez podmiot zużywający.

Natomiast zwolnienie przewidziane w § 9 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia przysługuje tylko

i wyłącznie w stosunku do wykorzystywanych do celów wskazanych w niniejszym przepisie napojów alkoholowych, tj. używanych do procesów produkcyjnych, pod warunkiem że produkt końcowy nie zawiera alkoholu, w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 3 pkt 1 i 8 jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-11 ustawy.

Tym samym przepisy art. 32 ust. 3 pkt 1 i 8 oraz ust. 5-11 określają przypadki i warunki formalne, które muszą zostać spełnione dla zastosowania zwolnienia określonego w § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Skorzystanie z ww. zwolnienia nie wymaga spełnienia żadnych dodatkowych warunków. Innymi słowy, brak opodatkowania alkoholu etylowy zużywanego przez Wnioskodawcę w zwolnieniu wskazanym w § 9 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia nie jest związany z ustaleniem dopuszczalnych norm jego zużycia, lecz ze spełnieniem warunków zawartych w tym przepisie.

A zatem Wnioskodawca celem skorzystania ze zwolnienia wskazanego w § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego nie będzie zobowiązany do uzyskania decyzji o dopuszczalnych normach zużycia alkoholu etylowego zawartego aromatach, gdyż przepis ten nie uzależnia ww. zwolnienia od uzyskania takiej decyzji. Należy jednak pamiętać, że zwolnieniem objęty jest alkohol zużywany do procesów produkcyjnych, pod warunkiem że produkt końcowy nie zawiera alkoholu. Zatem każde inne wykorzystywanie alkoholu nie będzie podlegało ww. zwolnieniu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.