2013.01.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1225/12-2/IZ
z 8 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 4.10.2012 r. (data wpływu 8.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia urządzeń medycznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8.10.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia urządzeń medycznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej „Spółką”) świadczy usługi medyczne m.in. w zakresie badań radiologii, tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego. Dysponuje nowoczesnym sprzętem pozwalającym na wykonywanie szerokiej gamy badań radiologicznych. Spółka w ramach swojej działalności postawiła także na rozwój teleradiologii, polegającej na dokonywaniu zdalnej oceny badań obrazowych, dzięki ucyfrowieniu obrazów medycznych. Nowoczesna technologia daje możliwość przesyłania za pomocą łączy telekomunikacyjnych najwyższej jakości zdjęć m.in. rentgenowskich, tomograficznych, mammograficznych, rezonansu magnetycznego. Teleradiologia obniża koszty funkcjonowania Spółki ze względu na skrócenie diagnozy i terapii, skuteczność leczenia i możliwość częściowej rezygnacji z dyżurów lekarskich w ośrodkach o małej liczbie badań. Poprzez nowoczesne rozwiązania informatyczne istnieje możliwość łączenia się z ośrodkami położonymi nawet w najbardziej odległych miejscowościach. Charakter usług teleradiologii wymaga posiadania odpowiednich urządzeń i oprogramowania medycznego oraz wykwalifikowanej kadry.

Spółka w celu zwiększenia przychodów zamierza zawrzeć z innymi podmiotami leczniczymi -szpitalami (zwanymi dalej „Szpitalem”) umowę, na podstawie której będzie udzielała Szpitalowi odpłatnych świadczeń medycznych, polegających na wykonywaniu opisu badań RTG w oparciu o teleradiologię. Usługa ta będzie polegała na tym, że w szpitalu będzie wykonywane badanie na odpowiednim sprzęcie diagnostyki obrazowej, wynik badania w formie cyfrowej będzie przesyłany łączami telekomunikacyjnymi do Spółki, w której pracownicy z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu i oprogramowania będą dokonywali oceny i opisu danego badania.

W celu wykonania powyższej usługi, Spółka do analogowego urządzenia RTG należącego do Szpitala będzie musiała dołączyć własne urządzenia, w postaci jednej lub wszystkich z poniższych pozycji (w zależności od posiadanego przez Szpital sprzętu):

kapsuły ucyfrowienia pośredniego wraz z kasetami do konwersji obrazu z klisz na formę cyfrową;

stacje poglądowe, czyli komputery ze zwykłymi monitorami do oglądania obrazów na miejscu przez lekarzy kierujących na badania;

serwery do przechowywania danych;

oprogramowanie do zarządzania i przechowywania obrazów i danych pacjenta;

innego rodzaju sprzęt i oprogramowanie bezpośrednio konieczne do uruchomienia usług teleradiologii.

Bez podłączenia wymienionych urządzeń wykonanie usługi teleradiologicznej przez Spółkę na rzecz Szpitala nie będzie możliwe. Urządzenia te będą dostarczone Szpitalowi na okres trwania umowy bez pobierania dodatkowego wynagrodzenia i nie będą mogły być przez Szpital wykorzystane do innych celów, jak realizacja usług w ramach umowy ze Spółką. Oznacza to, że Szpitale nie będą mogły udostępnionych urządzeń wydzierżawić, wynajmować, ani na jakichkolwiek warunkach przekazać do korzystania osobom trzecim. Przez cały okres trwania umowy Spółka będzie właścicielem udostępnionych urządzeń, a po zakończeniu umowy Szpital będzie zobowiązany do ich zwrotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionych okolicznościach stanu przyszłego nieodpłatne udostępnienie urządzeń medycznych do Szpitala stanowić będzie część składową kompleksowej usługi medycznej i nie będzie podlegać odrębnemu opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Spółki, w opisanych okolicznościach stanu przyszłego będzie Ona świadczyć kompleksową usługę medyczną, ponieważ dzięki dodatkowym asortymentom w postaci specjalistycznych urządzeń Szpital będzie mógł przesyłać wykonane badania za pomocą najnowszych technologii i w taki sam sposób otrzymać opisane badanie. Oznacza to, iż przesłanie badań do opisu w takiej technologii umożliwi Spółce wykonanie usługi na rzecz Szpitala. Dzięki takiemu procesowi technicznemu Spółka w bardzo krótkim czasie dokona opisu zdjęć i prześle je do Szpitala, a jego pracownicy będą mogli w krótkim czasie podjąć decyzję o wyborze metody leczenia pacjenta.

Spółka uważa, że nie można rozpatrywać opisanego stanu w aspekcie nieodpłatnego dostarczenia towaru i nieodpłatnego świadczenia usług, ponieważ zgodnie z poniżej przytoczonymi artykułami taka czynność jest poza zakresem przedmiotowym ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie Polski. Zgodnie z definicją z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatną dostawę towarów uważa się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny,

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W związku z powyższym należy podkreślić, że opodatkowane jest przekazanie, w wyniku którego dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Postanowienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT odnoszące się do kwestii nieodpłatnego przekazania są uzupełnieniem podstawowej regulacji dotyczącej dostawy towarów, czyli art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, który mówi, że opodatkowaniu podlega każda czynność stanowiąca przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Choć pojęcie „prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” nie zostało zdefiniowane w ustawie VAT, to interpretację tego pojęcia można odnaleźć w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej np. w sprawie C-320/88 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że dostawa towarów w rozumieniu Dyrektyw VAT nie ogranicza się do cywilistycznego przeniesienia prawa własności. Istotne znaczenie ma przeniesienie ekonomicznego prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, pod warunkiem że daje ono w praktyce nabywcy analogiczne prawa jak przeniesienie tytułu prawnego.

W opisanej sytuacji Spółka wykazała, że uprawnienie które nabywa Szpital ograniczone jest wyłącznie do używania sprzętu Spółki tylko i wyłącznie w celu wysyłania badań poprzez łącza telekomunikacyjne. W okresie trwania umowy Spółka pozostaje właścicielem urządzeń, a umowa ściśle będzie określać sposób korzystania z tych urządzeń. Ponadto po zakończeniu umowy sprzęt będzie podlegał zwrotowi. Zgodnie z powyższym nie dochodzi do zmiany właściciela udostępnionych urządzeń medycznych - Spółka nadal jest ich właścicielem. Przekazanie tych urządzeń jest dokonywane wyłącznie w celu wykonania usługi medycznej, która nie jest możliwa do wykonania bez uprzedniego udostępnienia Szpitalowi narzędzi technicznych, a dzięki wykorzystaniu najnowszych metod do zdalnego przesyłania badań i odsyłania opisów tych badań, Spółka może pozyskać nowych kontrahentów, co w przyszłości wiąże się ze zwiększeniem przychodów Spółki.

Opisane działanie Spółki nie spełnia więc wymogów z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje wykluczeniem z zakresu przepisów o nieodpłatnej dostawie towarów. Tak więc, udostępnienie Szpitalowi urządzeń, dzięki którym możliwe jest świadczenie na jego rzecz usług, nie powinno być traktowane jako odrębna czynność, mająca skutki podatkowe w VAT.

Analizując art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika,
podatnikowi z tytułu zakupu przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku.

W celu uznania danej czynności za opodatkowaną podatkiem VAT konieczne jest spełnienie obu przesłanek łącznie. Spełnienie tylko jednej z nich skutkuje brakiem opodatkowania danej czynności. W opisanym stanie faktycznym następuje wykorzystanie urządzeń medycznych stanowiących część majątku Spółki. Działania jakie planuje przeprowadzić Spółka mają na celu wykonanie usługi medycznej, która nie jest możliwa do wykonania bez uprzedniego udostępnienia Szpitalowi narzędzi technicznych, a dzięki wykorzystaniu najnowszych metod do zdalnego przesyłania badań i odsyłania opisów tych badań, Spółka może pozyskać nowych kontrahentów, co w przyszłości wiąże się ze zwiększeniem przychodów Spółki. Dodatkowo urządzenie to jest własnością Spółki i wykorzystywane jest do celów związanych z wykonywaną działalnością Spółki. W związku z tym nie jest spełniony warunek użycia towarów do celów innych niż działalność, jaką prowadzi Spółka.

Spółka świadczy usługi medyczne, które korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 -19 ustawy o VAT i przy nabyciu udostępnionego sprzętu nie przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku należnego VAT. W związku z powyższym nie ma podstawy do opodatkowania na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie, w ocenie Spółki, udostępnienie Szpitalowi urządzeń koniecznych do wykonywania usług nie powinno być uznane za świadczenie usług.

Udostępnienie kontrahentowi tych urządzeń nie jest bowiem samoistną usługą w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT, lecz towarzyszy i służy wykonaniu usług medycznych. Usługa medyczna polegająca na opisie badań dokonanych na rzecz Szpitala nie jest możliwa bez uprzedniego udostępnienia kontrahentowi narzędzi technicznych. Z punktu widzenia nabywcy usług — Szpitala — wykonywana jest jedna usługa medyczna, w ramach której Spółka, jako zleceniobiorca, wykonuje różne działania, które mają na celu wywiązanie się z przedmiotu umowy.

W ocenie Spółki, świadczenie wykonywane przez Spółkę na rzecz Szpitala spełnia przesłanki świadczenia kompleksowego, w którym czynność zasadnicza, stanowiąca istotę świadczenia, określa konsekwencje podatkowe również dla pozostałych elementów tego świadczenia. Mając na uwadze, że udzielanie przez Spółkę świadczeń medycznych w postaci opisywania badań RTG korzysta, co do zasady, ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18-19 ustawy o VAT, należy uznać, że przedmiotowa usługa kompleksowa (której elementem jest udostępnienie kontrahentowi urządzeń technicznych niezbędnych do jej wykonania) powinna podlegać zwolnieniu z VAT. Mimo, iż koncepcja świadczenia złożonego nie ma bezpośredniego oparcia w krajowych przepisach w zakresie VAT, to została wykształcona na gruncie orzecznictwa TSUE, a także wielokrotnie potwierdzona przez polskie organy podatkowe.

Zgodnie ze stanowiskiem TSUE zaprezentowanym m.in. w sprawach Card Protection Plan (C-349/96 czy Levob C-41/04), dostawa składająca się z jednej usługi (z ekonomicznego punktu widzenia) nie powinna być sztucznie dzielona, a jej charakter dla celów podatkowych powinien zostać określony z uwzględnieniem zasadniczych cech całej transakcji. Natomiast w rozstrzygnięciu w sprawie Aktiebolaget NN (C-111/05) TSUE uznał, iż transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu VAT. Dlatego też jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

Mając na uwadze orzecznictwo TSUE w zakresie świadczeń złożonych trzeba uznać, iż dla stwierdzenia, że dana sprzedaż stanowi świadczenie złożone dla celów VAT, trzeba zweryfikować, czy składa się ona z szeregu „mniejszych” świadczeń, których realizacja prowadzi do osiągnięcia jednego celu (wynikającego ze świadczenia głównego).

Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, z których czynność główna stanowi realizację podstawowego celu, zaś czynności poboczne (dodatkowe) mają za zadanie lepsze korzystanie z czynności zasadniczej (głównej). Jeśli więc dana wiązka świadczeń spełnia powyższe warunki, to powinna być traktowana jako jednorodne świadczenie dla celów VAT, opodatkowane według zasad charakterystycznych dla świadczenia głównego.

Podobne stanowisko podzielił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24.02.2012 r. sygn. IPPP1-443-2/11-2/JL, w którym analizował sytuację, gdzie podatnik w celu wsparcia sprzedaży oddawał swoim klientom do używania pompy, zbiorniki, maszyny do pigmentowania farb, służące do odpowiedniego rozprowadzania i magazynowania produktów Spółki. Urządzenia te stanowiły własność Spółki i wpisane były do jej ewidencji środków trwałych. Organ podatkowy stwierdził, że „nieodpłatne przekazanie urządzeń ma związek z działalnością przedsiębiorstwa, bowiem jego celem jest wsparcie sprzedaży towarów Spółki. Jest to zatem nieodpłatna usługa, wykonywana w związku działalnością przedsiębiorstwa i jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Podobne stanowisko wyrażone zostało w interpretacji z dnia 31.08.2012 r. sygn. IPPP2/443-583/12-2/KOM, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdzie podatnik w celu ekspozycji swoich produktów udostępniał bezpłatnie kontrahentom stojaki i regały. Organ podatkowy przyznał rację Spółce, iż nieodpłatne przekazanie powyższych przedmiotów służących prezentacji produktów Spółki nie stanowi czynności opodatkowanej VAT.

W związku z powyższym Spółka uważa, iż bezpłatne przekazanie do używania Szpitalom urządzeń, które są niezbędne do wykonania przedmiotu umowy, nie są odrębną czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, tylko stanowią część składową usługi medycznej. W konsekwencji Spółka od bezpłatnie udostępnionych urządzeń nie ma obowiązku naliczać podatku VAT, ponieważ takie udostępnienie urządzeń jest całkowicie neutralne do rozliczeń podatkowych VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka w celu zwiększenia przychodów zamierza zawrzeć z innymi podmiotami leczniczymi - szpitalami (zwanymi dalej „Szpitalem”) umowę, na podstawie której będzie udzielała Szpitalowi odpłatnych świadczeń medycznych, polegających na wykonywaniu opisu badań RTG w oparciu o teleradiologię. Usługa ta, będzie polegała na tym, że w szpitalu będzie wykonywane badanie na odpowiednim sprzęcie diagnostyki obrazowej, wynik badania w formie cyfrowej będzie przesyłany łączami telekomunikacyjnymi do Spółki, w której pracownicy z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu i oprogramowania będą dokonywali oceny i opisu danego badania.

kapsuły ucyfrowienia pośredniego wraz z kasetami do konwersji obrazu z klisz na formę cyfrową;

stacje poglądowe, czyli komputery ze zwykłymi monitorami do oglądania obrazów na miejscu przez lekarzy kierujących na badania;

serwery do przechowywania danych;

oprogramowanie do zarządzania i przechowywania obrazów i danych pacjenta;

innego rodzaju sprzęt i oprogramowanie bezpośrednio konieczne do uruchomienia usług teleradiologii.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do kompleksowości przedmiotowej usługi, podkreślić należy, iż co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Kwestia kompleksowości usług była rozstrzygana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przywołać można chociażby wyrok z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07, w którym stwierdzono, iż „każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne” (również wyrok z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06). Wyrok ten sformułował kryteria przesądzające o tym, kiedy występuje świadczenie złożone. Ma ono zatem miejsce w sytuacji, gdy (i) świadczenie pomocnicze nie stanowi celu samego w sobie, lecz stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z usługi podstawowej, (ii) poszczególne czynności są ze sobą tak ściśle związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, (iii) kiedy nie istnieje możliwość nabywania danego świadczenia od podmiotów zewnętrznych, (iv) kiedy nie istnieje możliwość odrębnego fakturowania za daną czynność.

Usługa kompleksowa zawiera zatem kilka czynności (usług) opodatkowanych różnymi stawkami podatku VAT, z tym, że jedna z nich jest usługą główną, przeważającą, nadającą danej usłudze jej główny charakter, przy czym wszystkie zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w umowie. Usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej.

Mając zatem na uwadze okoliczności przedstawione przez Spółkę w zakresie świadczenia usług polegających na wykonywaniu opisu badań RTG w oparciu o teleradiologię, na potrzeby której Spółka nieodpłatnie przekaże Szpitalowi własne urządzenia medyczne można stwierdzić, iż stanowią one jedno świadczenie złożone dla celów podatku VAT. Usługi te są pewnymi czynnościami, pojedynczymi elementami (usługami), z których jedna – usługa opisu badań RTG - stanowi usługę zasadniczą, przy czym usługa nieodpłatnego przekazania urządzeń medycznych stanowi usługę pomocniczą, która nie jest usługą samą w sobie, odrębną, lecz zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby klienta (szpitala), będąc środkiem do lepszego wykonania usługi zasadniczej. Bez nieodpłatnego udostępnienia przedmiotowych urządzeń, świadczona przez Spółkę usługa opisu badań RTG nie byłaby możliwa.

Z perspektywy klientów (szpitala), Spółka będzie oferowała im w praktyce jedną usługę, tj. opis badań RTG. Zdaniem tut. Organu funkcjonalny związek pomiędzy nieodpłatnym przekazaniem urządzeń medycznych oraz odpłatnym świadczeniem usług opisu badań RTG sprawia, że mamy do czynienia z jedną transakcją i z jednym przedmiotem sprzedaży, którym jest usługa opisu badań RTG jako świadczenie złożone.

Zatem zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że nieodpłatne przekazanie wymienionych we wniosku urządzeń nie będzie podlegać odrębnemu opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż stanowi część usługi zasadniczej, jaką jest usługa opisu badań RTG, która jak wskazała Spółka stanowi usługę medyczną.

Tut. Organ informuje, ze w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydana została odrębna interpretacja indywidualna.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin