Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-691/11-6/LS
z 5 października 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23.08.2011 r. (data wpływu 29.08.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20.09.2011 r. (data nadania 20.09.2011 r., data wpływu 22.09.2011 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-691/11-2/LS z dnia 08.09.2011 r. (data nadania 08.09.2011 r., data doręczenia 13.09.2011 r.) oraz pismem z dnia 30.09.2011 r. (data wpływu 30.09.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu dywidendy oraz odsetek otrzymanych od spółki mającej siedzibę na terytorium Cypru - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29.08.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu dywidendy oraz odsetek otrzymanych od spółki mającej siedzibę na terytorium Cypru.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Pan Peter B. (dalej: „podatnik” lub „Wnioskodawca”) jest obywatelem Australii. Z początkiem roku 2011 przeniósł się na stałe do Polski wraz z rodziną (żona i dzieci). W związku z tym, że żona Wnioskodawcy posiada obywatelstwo Wielkiej Brytanii, jego pobyt na terytorium Polski odbywa się na podstawie karty pobytu członka rodziny obywatela Unii Europejskiej. Jego wcześniejsze miejsce zamieszkania znajdowało się na terytorium Rosji, gdzie wykonywał pracę dla spółki z siedzibą na terytorium Rosji. W związku z powołaniem na stanowisko członka zarządu w spółce z siedzibą na terytorium Polski, podatnik postanowił zmienić miejsce zamieszkania i przenieść swoje ognisko domowe na terytorium Polski. Mimo, że Wnioskodawca od czasu do czasu przyjeżdżał do Polski już w 2010 r., to ostateczna decyzja o zmianie miejsca zamieszkania i przeniesieniu „ogniska domowego” została podjęta na początku 2011 r. W chwili obecnej podatnik mieszka wraz z żoną i małoletnimi dziećmi w wynajmowanym domu. Podatnik większość czasu przebywa na terytorium Polski, choć 2-3 dni w tygodniu przebywa na terytorium Rosji, gdzie świadczy pracę dla spółki rosyjskiej. Podatnik zamierza przebywać na terytorium Polski co najmniej 183 dni zarówno w 2011 r. jak i 2012 r. Podatnik posiada udziały w spółce kapitałowej z siedzibą na Cyprze. W związku z posiadanymi udziałami podatnik uzyska dywidendę (zyski ze spółki kapitałowej), która będzie jego własnością. Wypłata dywidendy będzie odbywać się na podstawie wewnętrznego prawa cypryjskiego. Wnioskodawca spodziewa się również, że otrzyma spłatę odsetek od pożyczki udzielonej spółce cypryjskiej. Podatnik pragnie podkreślić, że w chwili obecnej nie posiada numeru NIP. Podatnik wystąpił o jego nadanie, ale nie otrzymał jeszcze odpowiedniej decyzji administracyjnej.
Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 08.09.2011 r. Nr IPPB2/415-691/11-2/LS wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:
- Wyczerpujące przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego, który ma być przedmiotem rozpatrzenia wniosku o następujące informacje:
- Czy w 2011 r. miejscem zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatku dochodowego jest Polska?
Braki uzupełniono prawidłowo w wyznaczonym terminie. W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:
Jak zostało wskazane we wniosku o interpretację, z początkiem 2011 r. Wnioskodawca podjął decyzję o zmianie miejsca zamieszkania i przeniesieniu „ogniska domowego” do Polski. Wnioskodawca przeniósł się do Polski wraz z żoną i małoletnimi dziećmi. Podatnik zamierza przebywać na terytorium Polski co najmniej 183 dni zarówno w 2011 r. jak i 2012 r. Wnioskodawca posiada w Polsce miejsce zamieszkania rozumiane jako przebywanie z zamiarem stałego pobytu (art. 25 Kodeksu cywilnego). Przedmiotem wniosku o interpretację było potwierdzenie stanowiska podatnika, czy miejsce zamieszkania rozumiane jako przeniesienie do Polski „ogniska domowego” i przebywanie na terytorium Polski z zamiarem stałego pobytu, spełnia przesłanki do uznania, że Podatnik stał się, dla celów podatku dochodowego, polskim rezydentem podatkowym z początkiem stycznia 2011 r. (posiada miejsce zamieszkania dla celów podatku dochodowego na terytorium Polski).
W odpowiedzi na wezwanie telefoniczne Wnioskodawca pismem z dnia 30.09.2011 r. uzupełnił dodatkowo przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
- Czy podatnik ma w Polsce miejsce zamieszkania w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.)?
- Czy obliczając wysokość polskiego podatku z tytułu otrzymanej dywidendy od spółki cypryjskiej, Wnioskodawca ma prawo obniżyć podatek należny o podatek, jaki może zostać nałożony przez państwo cypryjskie, czyli o podatek wynoszący 10% wartości dywidendy, bez względu na fakt, czy podatek od dywidendy został faktycznie zapłacony na Cyprze?
- Czy obliczając wysokość polskiego podatku z tytułu otrzymanych odsetek od spółki cypryjskiej, Wnioskodawca ma prawo obniżyć podatek należny o podatek, jaki może zostać nałożony przez państwo cypryjskie, czyli o podatek wynoszący 10% wartości odsetek, bez względu na fakt, czy podatek od tych odsetek został faktycznie zapłacony na Cyprze?
Zdaniem Wnioskodawcy:
AD. 1
Zdaniem podatnika, z chwilą przeniesienia do Polski „ogniska domowego” z początkiem 2011 r., uzyskał on status polskiego rezydenta. W związku z tym podlega on nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i jest zobowiązany do uiszczania podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce od całości dochodów uzyskiwanych w Polsce i zagranicą zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy PIT osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Pojęcie osoby mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski zostało określone w art. 3 ust. 2a ustawy PIT. Według art. 3 ust. 1a ustawy PIT za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną która:
- posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
- przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Z uwagi na zawarty w przepisie spójnik „lub” (będący z gramatycznego punktu widzenia spójnikiem rozłącznym) należy za każdym razem badać, czy spełniony został którykolwiek z warunków uznania danej osoby za Polskiego rezydenta podatkowego. Zaistnienie bowiem którejkolwiek z przesłanek, uzasadnia podleganie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. W ustawie PIT nie zdefiniowano w jaki sposób rozumieć pojęcie centrum interesów osobistych lub gospodarczych czy też pojęcie ośrodka interesów życiowych. W literaturze przedmiotu („praca cudzoziemców w Polsce. Aspekty prawne, podatkowe i ubezpieczeniowe” pod red. M. Jamrożego i T. Majora wyd. ODDK, Gdańsk 2009) wskazuje się, iż o centrum interesów osobistych decyduje zwykle przebywanie małżonka, dzieci, krewnych, przyjaciół. Nie chodzi tutaj o pozostawanie w formalnym związku małżeńskim czy pokrewieństwa, lecz o faktyczne utrzymywanie więzi osobistych. W bardziej złożonych sytuacjach ważna może okazać się analiza aktywności towarzyskiej, społecznej czy obywatelskiej. W przypadku podatnika, z racji przebywania na terytorium Polski jego małżonki oraz dzieci, z którymi utrzymuje on więzi rodzinne, można stwierdzić, iż w Polsce znajduje się jego centrum interesów życiowych. Podobną definicję centrum interesów osobistych można znaleźć w artykule „Rezydencja podatkowa” (Bajson Jacek, Kret Tomasz, przegląd podatkowy 2008/1/7, publik. Lex nr 65535/1) „na
Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że z początkiem roku 2011, tj. momentem przeniesienia „ogniska domowego” do Polski, podatnik stał się polskim rezydentem podatkowym. W związku z tym jego dochody uzyskiwane w Polsce i za granicą podlegają opodatkowaniu w Polsce.
Potwierdzenie takiego rozumienia przepisów można również znaleźć w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe w oparciu o podobne stany faktyczne. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 maja 2011 r., sygn. IPPB4/415-185/11-4/SP, w którym potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym z dniem jego przyjazdu do Polski, wraz z żoną nabył on polską rezydencję podatkową. Należy podkreślić, że już sam fakt przeniesienia do Polski ośrodka interesów życiowych z początkiem 2011 roku, decyduje że podatnik nabył Polską rezydencję podatkową. Jednakże należy zauważyć, że również i drugi element definicji rezydencji podatkowej został spełniony. Otóż zgodnie z obecnym stanem wiedzy podatnika, jego pobyt w Polsce zarówno w 2011 roku jak i 2012 roku przekroczy 183 dni. Zdaniem podatnika, nawet gdyby jego pobyt w Polsce w danym roku kalendarzowym był krótszy niż 183 dni, to nadal byłby on Polskim rezydentem, przez sam fakt posiadania centrum interesów życiowych w Polsce. Podatnik będzie posiadał rezydencję podatkową w Polsce, aż do czasu przeniesienia ogniska domowego za granicę (podatnik nie jest w chwili obecnej w stanie wskazać, kiedy opuści terytorium Polski w sposób trwały).
AD. 2
W opinii Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania dywidendy z tytułu udziału w zyskach w spółce cypryjskiej, przysługuje mu prawo do obniżenia polskiego podatku, wynoszącego 19% wartości dywidendy, o podatek, jaki byłby nałożony przez państwo cypryjskie (10% wartości dywidend), gdyby nie zwolnienie z opodatkowania dochodu tego typu na gruncie wewnętrznego ustawodawstwa cypryjskiego. Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, dochody z dywidend podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19%. Osoby fizyczne, posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (art. 3 ust. 1 ustawy pit). Na mocy art. 4a ustawy PIT, przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Stosownie do art. 10 ust. 1 i 2 umowy polsko-cypryjskiej, dywidendy wypłacane przez spółkę z siedzibą na Cyprze osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, mogą być opodatkowane w Polsce. Jednakże dywidendy te mogą być również opodatkowane na Cyprze i według prawa cypryjskiego, z zastrzeżeniem, że jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to pobrany podatek nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto. W związku z tym, że dywidendy mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i na Cyprze, konieczne jest ustalenie zasad unikania podwójnego opodatkowania, w myśl art. 24 ust. 1 lit. b) umowy polsko-cypryjskiej, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który może być opodatkowany na Cyprze, to polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu, zapłaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze. Należy zauważyć, że art. 30 umowy polsko-cypryjskiej wskazuje, iż niniejszą umowę sporządzono w językach polskim, greckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy interpretacji za rozstrzygający uznaje się tekst angielski. Art. 24 ust. 1 lit. b) umowy polsko-cypryjskiej w wersji angielskiej brzmi: „where a resident of Poland derives income which, in accordance with the provisions of articles 10, 11 and 12 of this agreement may be taxed in Cyprus, Poland shall allow as a deduction form the tax on the income of that resident an amount equal to the tax payable in Cyprus. Such deduction shall not, however, exceed that part of the tax, as computed before the deduction is given, which is appropriate to such income derived in Cyprus.” Sformułowanie „tax payable in cyprus” zostało w polskiej wersji językowej umowy polsko-cypryjskiej zastąpione pojęciem „podatku dochodowego zapłaconego na Cyprze”, zgodnie z definicją słowa „payable” podanym w Wielkim Słowniku angielsko-polskim Oxford PWN oznacza ono - płatny. Dodatkowo w słowniku handlowym angielsko-polskim PWE słowo „payable” tłumaczone jest jako płatny, wymagalny, przypadający do zapłaty, należny.
Wskazać zatem należy na wyraźną różnicę pomiędzy znaczeniem wyrazu „zapłacony”, jakie zostało użyte w polskiej wersji językowej umowy polsko-cypryjskiej, a wyrazem „płatny”. W polskim tłumaczeniu zastosowano trybu dokonanego, który odnosi się jedynie do podatku faktycznie zapłaconego na Cyprze. Prowadzi to do znaczącego rozdźwięku z brzmieniem angielskim, którego wykładnia jest w takiej sytuacji rozstrzygająca. Podatek „płatny” może zatem oznaczać zarówno podatek do zapłaty na Cyprze (który jeszcze nie został zapłacony), jak również podatek wymagalny, nawet w przypadku, gdy jego pobranie jest zwolnione na podstawie wewnętrznych przepisów cypryjskich.
Kolejna różnica między polską a angielską wersją językową umowy polsko-cypryjskiej związana jest w tłumaczeniem wyrażenia „but for” zawartego w art. 24 ust. 3 umowy polsko-cypryjskiej. Zwrot ten został w polskiej wersji językowej zdefiniowany jako „z wyjątkiem”, podczas gdy za Wielkim Słownikiem angielsko-polskim PWN należałoby go tłumaczyć jako „gdyby nie”. W związku z powyższym, angielska wersja językowa niniejszego przepisu wprost wskazuje, że podatek podlegający potrąceniu w Polsce to ten podatek, który „byłby” („would have been”) „płatny” (payable”) na cyprze „gdyby nie” („but for”) jakiekolwiek ulgi, zwolnienia lub inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo cypryjskie.
W rozumieniu powyższych przepisów, prawo do potrącenia podatku nie jest zależne od rzeczywistej zapłaty podatku w państwie źródła. Określenie „podatek podlegający zapłacie” użyte w art. 24 umowy polsko-cypryjskiej nie jest bowiem jednoznaczne ze sformułowaniem „podatek zapłacony”. Odliczenie w Polsce podatku od dywidendy wymagalnego na Cyprze w wysokości 10% jest zatem możliwe także, gdy prawo cypryjskie zwalnia z opodatkowania dywidendy wypłacane przez spółki mające siedzibę w tym państwie.
Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do odliczenia od podatku od dywidend należnego w Polsce kwoty podatku w wysokości 10% wartości dywidendy, który stanowiłby podatek do zapłacenia na Cyprze, gdyby nie zwolnienie tego rodzaju dochodów od podatku zgodnie z wewnętrznym prawem cypryjskim. Otrzymywana przez wnioskodawcę dywidenda wypłacona przez spółkę cypryjską będzie w Polsce opodatkowana stawką 9% z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.
Analogiczne do przedstawionego w niniejszym wniosku stanu faktyczne były juz przedmiotem licznych interpretacji indywidualnych, w których potwierdzone zostało stanowisko Wnioskodawcy, przykładowo: interpretacje indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2011 r. (sygn. IPPB2/415-147/11-2/AK) oraz z dnia 3 czerwca 2011 r. (sygn. IPPB2/415-339/11-2/MS) a także interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 marca 2011 r. (sygn. ILPB2/415-1434/10-2/ES).
AD. 3
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego w Polsce z tytułu odsetek wypłaconych przez spółkę cypryjską o podatek, jaki może zostać nałożony przez państwo cypryjskie, bez względu na fakt, czy podatek od tych odsetek został faktycznie zapłacony na Cyprze. W konsekwencji otrzymane odsetki podlegać będą opodatkowaniu w Polsce ze stawką 9%. Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy PIT, dochody z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej. Podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19%. Osoby fizyczne, posiadające miejsce zamieszkania na terytorium polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (art. 3 ust. 1 ustawy PIT). Na mocy art. 4a ustawy PIT, przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest polska. Na mocy art. 11 ust. 1 i 2 umowy polsko-cypryjskiej, odsetki powstające na Cyprze i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jaki i na Cyprze z zastrzeżeniem, że jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10% kwoty odsetek brutto, z uwagi na fakt, iż postanowienia umowy polsko-cypryjskiej dają każdemu z państw prawo do opodatkowania odsetek powstających w danym państwie, konieczne jest ustalenie zasad unikania podwójnego opodatkowania. Na mocy art. 24 ust. 1 lit. b) umowy polsko-cypryjskiej osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który może być opodatkowany na Cyprze, to polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu na Cyprze. Brzmienie art. 24 ust. 1 lit, b) umowy polsko-cypryjskiej w języku polskim wskazuje, że odliczeniu od podatku polskiego podlega wyłącznie podatek faktycznie zapłacony na Cyprze. Analiza angielskiego brzmienia niniejszego artykułu w którym znajduje się określenie „tax payable in cyprus”, prowadzi tymczasem do wniosku, że odliczeniu podlega „podatek podlegający zapłaceniu na cyprze”, a nie wyłącznie podatek faktycznie tam zapłacony. Z uwagi na fakt, iż art. 24 ust. 1 lit. b) umowy polsko-cypryjskiej odwołuje się do dochodów podatnika określonych w artykułach 10, 11, i 12 umowy polsko-cypryjskiej, gdzie art. 10 traktuje o dochodzie z tytułu udziału w zyskach w formie otrzymanej dywidendy, a art. 11 dotyczy odsetek, w opinii Wnioskodawcy wykładnię art. 24 umowy polsko-cypryjskiej w sprawie opodatkowania odsetek można interpretować podobnie, jak w przypadku opodatkowania dywidend, w konsekwencji, uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w kwestii opodatkowania odsetek wypłaconych na jego rzecz przez spółkę cypryjską jest zatem analogiczne jak w zakresie pytania Nr 2 niniejszego wniosku. Wnioskodawca jednocześnie podkreśla, że jego stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 maja 2011 roku (sygn. IPPB2/415-211/11-2/AS) oraz z dnia 30 września 2010 roku (sygn. IPPB2/415-711/10-2/AS) a także z dnia 24 lutego 2010 roku (sygn. IPPB4/415-828/09-2/JK).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
- posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
- przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.
Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.
Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.
Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Pan Peter B. jest obywatelem Australii. Z początkiem roku 2011 przeniósł się na stałe do Polski wraz z rodziną (żona i dzieci). W związku z tym, że żona Wnioskodawcy posiada obywatelstwo Wielkiej Brytanii, jego pobyt na terytorium Polski odbywa się na podstawie karty pobytu członka rodziny obywatela Unii Europejskiej. Jego wcześniejsze miejsce zamieszkania znajdowało się na terytorium Rosji, gdzie wykonywał pracę dla spółki z siedzibą na terytorium Rosji. W związku z powołaniem na stanowisko członka zarządu w spółce z siedzibą na terytorium Polski, podatnik postanowił zmienić miejsce zamieszkania i przenieść swoje ognisko domowe na terytorium Polski. Mimo, że Wnioskodawca od czasu do czasu przyjeżdżał do Polski już w 2010 r., to ostateczna decyzja o zmianie miejsca zamieszkania i przeniesieniu „ogniska domowego” została podjęta na początku 2011 r. W chwili obecnej podatnik mieszka wraz z żoną i małoletnimi dziećmi w wynajmowanym domu. Podatnik większość czasu przebywa na terytorium Polski, choć 2-3 dni w tygodniu przebywa na terytorium Rosji, gdzie świadczy pracę dla spółki rosyjskiej. Podatnik zamierza przebywać na terytorium Polski co najmniej 183 dni zarówno w 2011 r. jak i 2012 r. Podatnik posiada udziały w spółce kapitałowej z siedzibą na Cyprze. W związku z posiadanymi udziałami podatnik uzyska dywidendę (zyski ze spółki kapitałowej), która będzie jego własnością. Wypłata dywidendy będzie odbywać się na podstawie wewnętrznego prawa cypryjskiego. Wnioskodawca spodziewa się również, że otrzyma spłatę odsetek od pożyczki udzielonej spółce cypryjskiej. Wnioskodawca posiada w Polsce miejsce zamieszkania rozumiane jako przebywanie z zamiarem stałego pobytu (art. 25 Kodeksu cywilnego).
Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy uznać, iż w 2011 i 2012 roku (o ile nie zmieni się stan faktyczny podany we wniosku i stan prawny) Wnioskodawca posiadał będzie miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu tj. podlegał obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Zatem dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu wypłaty dywidendy i odsetek, podlegają opodatkowaniu w Polsce z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. W związku z powyższym w celu ustalenia, czy wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu wypłaty dywidendy i odsetek będzie podlegało opodatkowaniu w Polsce, niezbędne jest przeanalizowanie treści przepisów w umowie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru, w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.
Stosownie do art. 10 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (t. j. Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523), dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Zgodnie z art. 10 ust. 2 polsko – cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10 % kwoty dywidend brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy.
Należy zauważyć, że określenie „dywidendy”, o którym mowa w polsko-cypryjskiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę.
Na podstawie art. 11 ust. 1 polsko - cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Stosownie do art. 11 ust. 2 polsko – cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz gdy odbiorca jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek.
Należy zauważyć, że określenie „odsetki”, o którym mowa w polsko – cypryjskiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania oznacza dochód od pożyczek rządowych, obligacji lub skryptów dłużnych zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestniczenia w zyskach oraz wszelkiego rodzaju roszczeń, jak również innego rodzaju dochody, które według ustawodawstwa podatkowego Państwa, z którego dochody pochodzą, zrównane są z dochodami z pożyczek.
W myśl art. 24 ust. 1 lit. b) polsko – cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 niniejszej umowy może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze.
Stosownie do art. 24 ust. 3 polsko – cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, z wyjątkiem jakiejkolwiek ulgi, zwolnienia lub innych obniżek przyznanych przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa.
W rozumieniu art. 10 ust. 2 oraz art. 11 ust. 2 rozumie się, że stawka podatku wynosi 10% kwoty brutto dywidend i odsetek, a w rozumieniu art. 12 ust. 2 stawka podatku wynosi 5% kwoty brutto należności licencyjnych.
Umowa stanowi, iż w przypadku trudności interpretacyjnych jej postanowień, rozstrzygające jest brzmienie przepisów zawarte w tekście angielskim.
Art. 24 ust. 1 lit. b) polsko – cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w wersji angielskiej dotyczy potrącenia w Polsce od podatku dochodowego osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce kwoty równej podatkowi dochodowemu płatnemu na Cyprze, a nie jak wskazuje na to polska wersja umowy zapłaconemu na Cyprze.
Angielskie wyrażenie „tax payable” użyte w tym kontekście oznacza bowiem podatek podlegający zapłaceniu/należny do zapłaty. Natomiast angielskie wyrażenie „but for” użyte w kontekście art. 24 ust. 3 polsko – cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania należy tłumaczyć jako „gdyby nie” a nie jako „z wyjątkiem”.
Zgodnie z powyższym zdanie pierwsze w art. 24 ust. 3 umowy należy tłumaczyć w następujący sposób: „Uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, gdyby nie jakiekolwiek ulgi, zwolnienia lub inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa.”
Reasumując należy stwierdzić, iż Wnioskodawca ma w Polsce miejsce zamieszkania w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce kwoty podatku w wysokości 10% wartości dywidend i odsetek, które stanowiłyby podatek do zapłacenia na Cyprze, gdyby nie zwolnienie tego rodzaju dochodów od podatku zgodnie z wewnętrznym prawem cypryjskim.
W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.