Interpretacja Ministra Finansów
DD3.8222.2.46.2016.KDJ
z 25 maja 2016 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 19 stycznia 2012 r. Nr IPTPB2/415-676/11-4/AK wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Pana … (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku złożonym w dniu 31 października 2011 r., uzupełnionym w dniu 30 listopada 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od podatku ulgi na dzieci, jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
Dnia 19 stycznia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając – na podstawie § 5a rozporządzenia Ministra Finansów 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na wniosek złożony w dniu 31 października 2011 r., uzupełniony w dniu 30 listopada 2011 r., w którym przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca wskazał, że od 2008 r. jest opiekunem prawnym niepełnosprawnego od urodzenia brata. Brat ma teraz 49 lat i jest ubezwłasnowolniony całkowicie, nie jest zdolny do samodzielnej egzystencji. Otrzymuje rentę rodzinną i socjalną oraz dodatek pielęgnacyjny, jako osoba niepełnosprawna. Brat mieszka z Wnioskodawcą i Jego rodziną i jest na utrzymaniu Wnioskodawcy.
W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:
Czy jako opiekun prawny osoby dorosłej, niepełnosprawnej, ubezwłasnowolnionej całkowicie Wnioskodawca może skorzystać z ulgi prorodzinnej doliczając Jej dochody do swojego dochodu?
Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca zezwala na stosowanie ulgi prorodzinnej w przypadku dorosłych dzieci. Chodzi tu o dzieci niepełnosprawne bez względu na wiek, otrzymujące zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną. W przypadku brata Wnioskodawcy jest to dodatek pielęgnacyjny i renta socjalna (art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o PIT). Z odliczenia na dorosłe dzieci ulgi prorodzinnej mogą korzystać podatnicy (nie tylko rodzice) utrzymujący pełnoletnie dzieci w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego. Obowiązek alimentacyjny obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo (tak jest w przypadku Wnioskodawcy). Oboje rodzice nie żyją i na mocy prawomocnego postanowienia sądu Wnioskodawca jest opiekunem prawnym ubezwłasnowolnionego całkowicie brata. Obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczania środków utrzymania a także wychowania. Brat mieszka z Wnioskodawcą, jest pod Jego opieką i na Jego utrzymaniu. W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że spełnia warunki do skorzystania z ulgi prorodzinnej na niepełnosprawnego brata, należy też pamiętać, że ulga na niepełnosprawną osobę przysługuje bez względu na wiek, co oznacza, że może dotyczyć osoby w podeszłym wieku.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznał za prawidłowe.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, Minister Finansów stwierdza co następuje.
Warunki korzystania z ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą’.
Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:
- wykonywał władzę rodzicielską;
- pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
- sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Jednocześnie na podstawie art. 27f ust. 6 ustawy, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.
Mimo, iż ustawodawca nie zdefiniował w art. 27f ustawy pojęcia „dziecko”, to w ust. 1 i 6 wskazał jakie dzieci mają być objęte ulgą. Co do zasady bowiem ulga przysługuje na dzieci małoletnie, a jedynie pod pewnymi warunkami podatnicy mogą również korzystać z ulgi w przypadku dzieci pełnoletnich. Regulacji zawartych w ust. 1 i ust. 6 nie należy zatem przeciwstawiać, a przepis ust. 6 traktować jako kontynuację ust. 1 w art. 27f. Oznacza to, że art. 27f ust. 6 ustawy, na warunkach tam określonych, umożliwia podatnikom kontynuację korzystania z ulgi na dzieci, gdy dzieci stały się pełnoletnie.
W przypadku podatników, o których mowa w art. 27f ust. 1 ustawy korzystanie z ulgi na dzieci jest możliwe także po uzyskaniu pełnoletności przez dziecko będące pod jego opieką, o ile podatnik utrzymuje pełnoletnie dziecko spełniające warunki określone w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego lub sprawowania funkcji rodziny zastępczej.
Z powyższych regulacji jednoznacznie wynika zamiar ustawodawcy, aby odliczenie od podatku dotyczyło dzieci. Warto wskazać na znaczenie pojęcia „dziecko” jakie nadaje mu Słownik Języka Polskiego PWN (wydanie internetowe). Według autorów słownika „dziecko” to: «człowiek od urodzenia do wieku młodzieńczego»; «syn lub córka, niezależnie od wieku». Pierwsza z definicji ma zatem charakter abstrakcyjny i uniwersalny, druga natomiast konkretyzuje to pojęcie do relacji pokrewieństwa. Przenosząc te definicje na grunt omawianych przepisów można by uznać, że dzieckiem, niezależnie od wieku, można być wyłącznie dla rodziców. Jednak takie rozumienie pojęcia „dziecko” w sposób nieuzasadniony zawężałoby zakres przepisu art. 27f ust. 6 ustawy, co pozbawiałoby prawa do ulgi niektórych opiekunów prawnych czy rodziny zastępcze.
Warunki dotyczące ustanawiania, sprawowania i ustania opieki nad dzieckiem określają przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082, z późn. zm.), dalej „k.r.o.”. Zgodnie z art. 155 § 2 k.r.o. do opieki stosuje się odpowiednio przepisy o władzy rodzicielskiej. Regulacje k.r.o., co do zasady, nie nakładają obowiązku alimentacyjnego na opiekuna prawnego. Wyjątek od tej zasady zachodzi wówczas, gdy opiekun prawny jest jednocześnie krewnym podopiecznego, zobowiązanym do alimentacji w myśl przepisów tej ustawy (art. 128 k.r.o. obowiązkiem alimentacyjnym obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo).
Jeżeli zatem podatnik został opiekunem prawnym dziecka małoletniego, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i dziecko z nim zamieszkiwało, a następnie dziecko stało się pełnoletnie, otrzymywało zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną a podatnik je nadal utrzymywał w wykonywaniu ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego, to w takiej sytuacji nie można odmówić prawa do ulgi na dzieci.
Z inną sytuacją mamy do czynienia gdy podatnik staje się opiekunem prawnym pełnoletniego ubezwłasnowolnionego krewnego. W takim przypadku nie można mówić o kontynuacji prawa do ulgi powstałego przed uzyskaniem pełnoletności przez dziecko, a sam fakt otrzymywania przez pełnoletniego ubezwłasnowolnionego krewnego zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego lub renty socjalnej, oraz utrzymywania go przez podatnika w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego wobec tego krewnego, nie jest wystarczający do przyznania podatnikowi prawa do omawianej ulgi.
Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy zatem stwierdzić, że ustanowienie opieki prawnej nad pełnoletnim ubezwłasnowolnionym bratem, nie daje podstaw do korzystania przez Wnioskodawcę z ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy.
W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy uznać za nieprawidłowe.
Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 19 stycznia 2012 r. Nr IPTPB2/415-676/11-4/AK, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.
P O U C Z E N I E
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.