Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-274/16-3/MAO
z 14 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2016 r. (data wpływu 5 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania darowizny nieruchomości niezabudowanej oraz wyłączenia wartości gruntu z podstawy opodatkowania w przypadku darowizny nieruchomości zabudowanych ‑ jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania darowizny nieruchomości niezabudowanej oraz wyłączenia wartości gruntu z podstawy opodatkowania w przypadku darowizny nieruchomości zabudowanych

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Małżonkowie są współwłaścicielami na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej trzech nieruchomości:

1. Działki o numerze ewidencyjnym 57/3; pow. 0,1091 ha. Jest ona zabudowana.
2. Działki o numerze ewidencyjnym 57/4; pow. 0,0900 ha. Jest ona niezabudowana.
3. Działki o numerze ewidencyjnym 15/4; pow. 0,0514 ha . Jest ona zabudowana.
   
   

Dla nieruchomości stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 15/4 Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. W księdze wieczystej nieruchomość oznaczona jest jako niezabudowana, jednakże z wypisu z kartoteki budynków wynika, że działka zabudowana jest budynkiem magazynowym. Dane z kartoteki budynków są zgodne z rzeczywistością, albowiem na działce posadowiony jest budynek magazynowy.

Nieruchomości zostały zakupione przez małżonków w czasie trwania wspólności ustawowej małżeńskiej, za ich prywatne środki pieniężne. Przy nabyciu działek małżonkom nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Wnioskujący prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. nr 155 poz. 1095 ze zm.) i w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), a żona nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu wyżej wymienionych przepisów.

Przedmiotowe nieruchomości nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskującego, przez cały czas stanowiły prywatną własność małżonków. Działka o numerze ewidencyjnym 57/4 nigdy nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Na działce o numerze ewidencyjnym 57/3 oraz 15/4 zostały wybudowane magazyny. Magazyny wykorzystywane są do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Nakłady na te budynki zostały poniesione ze środków z prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskującego. Przy budowie ww. magazynów Wnioskujący odliczał podatek VAT.

W pierwotnym projekcie budowy magazynu na działce nr 57/3, na działce nr 57/4 miało zostać wybudowane szambo. Ostatecznie projekt został zmieniony, zaś na działce nr 57/4 nie zostało wybudowane szambo. Należy jednak zaznaczyć, że w wyniku przeoczenia w decyzji o pozwoleniu na użytkowanie zostały wskazane działki ewidencyjne 57/3 i 57/4. W rzeczywistości jednak na działce nr 57/4 nigdy nie zostało wybudowane szambo. Działka nr 57/4 jest cały czas działką niezabudowaną.

Małżonkowie chcą zawrzeć w przyszłości umowę darowizny z córką, na mocy której chcą przenieść na córkę własność: 1) zabudowanej nieruchomości - działki o numerze ewidencyjnym 57/3, 2) zabudowanej nieruchomości - działki o numerze ewidencyjnym 15/4, 3) niezabudowanej nieruchomości - działki o numerze ewidencyjnym 57/4.

Działka o numerze ewidencyjnym 57/3 zabudowana jest budynkiem magazynowym, dwukondygnacyjnym. Działka o numerze ewidencyjnym 57/3, nie figuruje w wykazie środków trwałych prowadzonej przez Wnioskującego działalności gospodarczej.- Działka nr 57/3 w rejestrze gruntów oznaczona jest jako inne tereny zabudowane.

Działka o numerze ewidencyjnym 15/4 zabudowana jest budynkiem magazynowym, jednokondygnacyjnym. Działka o numerze ewidencyjnym 15/4, nie figuruje w wykazie środków trwałych prowadzonej przez Wnioskującego działalności gospodarczej. Działka nr 15/4 w rejestrze gruntów oznaczona jest jako inne tereny zabudowane.

Działka o numerze ewidencyjnym 57/4 jest niezabudowana. Działka o numerze ewidencyjnym 57/4, nie figuruje w wykazie środków trwałych prowadzonej przez Wnioskującego działalności gospodarczej. Działka nr 57/4 w rejestrze gruntów oznaczona jest jako grunty orne.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ww. grunty zostały przeznaczone pod zabudowę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedmiotowej sytuacji darowiznę zabudowanej działki o numerze ewidencyjnym 57/3 i 15/4 na rzecz córki, można opodatkować w ten sposób, że opodatkować podatkiem VAT tylko darowiznę nakładów budowlanych poniesionych na wybudowanie budynków magazynowych na działce numer 57/3 i 15/4 w ramach prowadzonej działalność gospodarczej przez Wnioskującego, a do podstawy opodatkowania nie ujmować wartości gruntu?
2. Czy w przedmiotowej sytuacji nie ma konieczności opodatkowania podatkiem VAT darowizny niezabudowanej działki o numerze ewidencyjnym 57/4 na rzecz córki?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ze względu na to, że działki o numerze ewidencyjnym 57/3 i 15/4 stanowią współwłasność objętą małżeńską wspólnością ustawową małżonków i nie zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskującego działalności gospodarczej, a przy ich nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, z podstawy obliczenia podatku od umowy darowizny należy odjąć wartość gruntu działki nr 57/3 i 15/4 i opodatkować tylko wartość nakładów budowlanych na budynki magazynowe.

W przypadku darowizny niezabudowanej działki nr 57/4, darowizna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ działka stanowi współwłasność objętą małżeńską wspólnością ustawową małżonków i nie została przyjęta do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskującego działalności gospodarczej, a przy jej nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, ze. zm., dalej zwana: „UoVAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

W świetle art. 7 ust. 2 UoVAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akqonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z treścią art. 29a ust. 1 UoVAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 2 UoVAT w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Z kolei zgodnie z art. 29a ust. 8 UoVAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przekazanie budynków magazynowych w formie darowizny, stanowić będzie, zgodnie z art. 7 ust. 2 UoVAT, odpłatną dostawę towarów, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu, gdyż przy ich budowie Wnioskującemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Odnosząc się do ujęcia wartości gruntu w podstawie opodatkowania, wskazać należy na orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (obecnie: Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - dalej: Trybunał), w którym Trybunał wielokrotnie wypowiadał się w kwestii opodatkowania nieodpłatnych świadczeń. W wyroku z dnia 27 czerwca 1989 r. w sprawie C-50/88 (Heinz Kuchne) Trybunał stwierdził, że ze wspólnym systemem podatku od wartości dodanej spójne jest nieopodatkowanie amortyzacji aktywów przedsiębiorstwa w odniesieniu do ich prywatnego użytku w przypadku, gdy VAT od tych towarów nie podlegał odliczeniu, przy jednoczesnym opodatkowaniu wydatków ponoszonych na utrzymanie i używanie towarów, w odniesieniu do których podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku. Rozwiązanie to pozwala zarówno uniknąć podwójnego opodatkowania samych towarów, jak i braku opodatkowania ostatecznej konsumpcji. Również w orzeczeniu z dnia 25 maja 1993 r. w sprawie C-193/91 (Gerhard Mohsche) oraz w orzeczeniu z dnia 17 maja 2001 r. w połączonych sprawach C-322/99 (Hans-Georg Fisher) i C-323/99 (Klaus Brandenstein) Trybunał wskazał, iż nieodpłatne świadczenia mogą być opodatkowane wyłącznie w takim zakresie, w jakim podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego.

W kontekście powyższego wskazać należy, że w przypadku nieodpłatnego przekazania gruntu wraz z budynkiem, w przypadku gdy grunt stanowi majątek prywatny podatnika, od którego nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu, wartość gruntu nie wchodzi do podstawy opodatkowania.

W konsekwencji, należy stwierdzić, iż koszt nabycia gruntu w przedmiotowej sprawie nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż stanowi on majątek prywatny, od którego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu. Zatem przepis art. 29a ust. 8 UoVAT nie znajduje zastosowania w powyższej sprawie.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy, opodatkowaniu VAT będzie podlegało nieodpłatne przekazanie budynków magazynowych, zgodnie z art. 7 ust. 2 w zw. z art. 29a ust. 2 UoVAT, natomiast wartości gruntu, nie należy ujmować w podstawie opodatkowania.

Wskazane powyżej przepisy prawne oraz rozważania prowadzą do wniosku, że opodatkowaniu VAT nie będzie podlegało nieodpłatne przekazanie niezabudowanej działki nr 57/4, gdyż stanowi on majątek prywatny, od którego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jej nabyciu.

Analogiczne stanowisko do powyższego zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2015 r. nr IPTPP3/4512-428/15-2/JM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 grudnia 2014 r., nr ITPP1/443-1375/14/DM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej nr IPPP1/443‑183/13‑3/AS z dnia 24 maja 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016, poz. 380), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego przepisu darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

W przypadku przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych w drodze darowizny, dotychczasowy właściciel przenosi na nabywcę prawo do tych wartości.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 710) - dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przy czym przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy o VAT, należy rozumieć wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Jak wynika z powyższego uregulowania ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE. L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, za dostawę towarów uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

Zatem, niespełnienie powyższego warunku tj. prawa do odliczenia podatku naliczonego jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką planują zawrzeć umowę darowizny z córką, na mocy której chcą przenieść na córkę własność trzech nieruchomości gruntowych. Przedmiotowe działki nr 15/4, 57/3 oraz 57/4 zostały zakupione przez małżonków w czasie trwania wspólności ustawowej małżeńskiej za ich prywatne środki pieniężne. Przy nabyciu działek Zainteresowanemu i Jego małżonce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Strona prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej i w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, zaś żona Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu wyżej wymienionych przepisów.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ww. grunty zostały przeznaczone pod zabudowę. Działka nr 15/4 zabudowana jest budynkiem magazynowym jednokondygnacyjnym, działka nr 57/3 - budynkiem magazynowym dwukondygnacyjnym, natomiast działka nr 57/4 jest dotychczas niezabudowana. W rejestrze gruntów nieruchomości gruntowe nr 15/4 i 57/3 figurują jako inne tereny zabudowane, a działka nr 57/4 oznaczona jest jako grunty orne. Budynki magazynowe wybudowane na działkach nr 15/4 i 57/3 wykorzystywane są do prowadzonej przez Stronę działalności gospodarczej, nie zostały jednak wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy - stanowią prywatną własność małżonków. Nakłady na te budynki zostały poniesione ze środków z prowadzonej działalności gospodarczej przez Zainteresowanego. Przy budowie ww. magazynów Strona odliczała podatek VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii czy przekazanie na rzecz córki darowizny nieruchomości gruntowej niezabudowanej będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Skoro w analizowanej sprawie w związku z nabyciem nieruchomości niezabudowanej nr 57/4, Wnioskodawcy i Jego małżonce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, planowana darowizna tej nieruchomości na rzecz córki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku darowizny niezabudowanej działki nr 57/4, darowizna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ działka stanowi współwłasność objętą małżeńską wspólnością ustawową małżonków i nie została przyjęta do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskującego działalności gospodarczej, a przy jej nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy darowiznę zabudowanych działek o numerach ewidencyjnych 57/3 i 15/4 na rzecz córki można opodatkować w ten sposób, że opodatkowana podatkiem VAT będzie tylko darowizna nakładów budowlanych poniesionych na wybudowanie budynków magazynowych znajdujących się na ww. działkach, a do podstawy opodatkowania nie będą ujmowane wartości przedmiotowych gruntów.

I tak, zgodnie z treścią art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2‑5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Ustawodawca w art. 29a ust. 2 ustawy o VAT wskazał, że w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Jak stanowi art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że przekazanie budynków w formie darowizny, stanowić będzie, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, odpłatną dostawę towarów, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu, gdyż - jak wskazał Wnioskodawca - przy budowie ww. magazynów Strona odliczała podatek VAT.

Wskazać należy, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT w odniesieniu do zabudowanych nieruchomości o numerach ewidencyjnych 57/3 i 15/4 Wnioskodawca wypełnia definicję prowadzenia działalności gospodarczej (w myśl art. 15 ust. 2 ustawy) i jest podatnikiem podatku VAT (zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT), ponieważ pomimo że nieruchomości te stanowią prywatną własność małżonków i nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych to Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowe magazyny do prowadzenia własnej działalności gospodarczej.

W konsekwencji planowana przez Wnioskodawcę darowizna przedmiotowych nieruchomości zabudowanych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy.

Jak wyjaśniono wcześniej, wybudowanie budynku ma wpływ na prawny status całej nieruchomości. W związku z prawem do odliczenia podatku VAT powstałego w wyniku ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków na budowę magazynów, nieodpłatne przekazanie przedmiotowych nieruchomości stanowić będzie de facto odpłatną dostawę nieruchomości, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy. W konsekwencji będzie to czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Należy jednak zauważyć, że w kwestii ujęcia wartości gruntu w podstawie opodatkowania wypowiedział się niejednokrotnie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, tj. w wyrokach z dnia 27 czerwca 1989 r. w sprawie C-50/88 (Heinz Küchne), z dnia 25 maja 1993 r. w sprawie C-193/91 (Gerhard Mohsche) oraz z dnia 17 maja 2001 r. w połączonych sprawach C-322/99 (Hans‑Georg Fisher) i C-323/99 (Klaus Brandenstein). W ww. orzeczeniach wskazano, że nieodpłatne świadczenia mogą być opodatkowane wyłącznie w takim zakresie, w jakim podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego.

Odnosząc się do analizowanej sprawy wskazać należy, że w przypadku nieodpłatnego przekazania gruntu wraz z budynkiem, gdy przy nabyciu gruntu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wartość gruntu nie wchodzi do podstawy opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie - jak wskazał Wnioskodawca - przy nabyciu działek Wnioskodawcy i Jego małżonce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Zatem należy zgodzić się z Zainteresowanym, że koszt nabycia gruntów o numerach ewidencyjnych 15/4 i 57/3 nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż przy ich nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przepis art. 29a ust. 8 nie znajduje więc zastosowania w powyższej sprawie.

W konsekwencji, podstawą opodatkowania VAT nieodpłatnego przekazania nieruchomości o numerach ewidencyjnych 15/4 i 57/3 będzie jedynie wartość nakładów budowlanych poniesionych na wybudowanie budynków magazynowych na ww. działkach, ponieważ w odniesieniu do tych wydatków podatek VAT został odliczony. Natomiast wartości gruntu, nie należy ujmować w podstawie opodatkowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać również za prawidłowe.

Tut. Organ zaznacza jednak, że grunty o nr ewidencyjnych 15/4 i 57/3, które stanowią współwłasność objętą małżeńską wspólnością ustawową małżonków i które nie zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie stanowią - jak wskazał Zainteresowany - majątku prywatnego, gdyż są wykorzystywane w działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a zatem utraciły ww. charakter.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo Organ zauważa, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem niniejsza interpretacja dotyczy tylko Wnioskodawcy, natomiast małżonka chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.