Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-243/16-2/ZK
z 15 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 8 lipca 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 12 lipca 2016 r.), uzupełnionym 9 września 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży środka trwałego, którego wytworzenie częściowo zostało sfinansowane dotacją – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży środka trwałego, którego wytworzenie częściowo zostało sfinansowane dotacją. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 2 września 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4510-243/16-1/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 9 września 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2013 r. Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) zakupił w przetargu publicznym od Skarbu Państwa akcje X. S.A., a następnie w dniu 31 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy dokonał wpisu podziału przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH, poprzez przeniesienie części majątku spółki dzielonej, tj. X. S.A. na Spółkę jako spółkę przejmującą. W grudniu 2015 r. Spółka sprzedała halę produkcyjną, będącą składnikiem przejętego majątku (Spółka wynajmowała za wynagrodzeniem przedmiotową halę innym podmiotom w celu prowadzenia przez nie działalności gospodarczej). Hala produkcyjna była współfinansowana ze środków unijnych. Fakt otrzymania dotacji nie miał wpływu na wartość początkową hali, ani na wielkość odpisów amortyzacyjnych wykazywanych w ewidencji środków trwałych.

W okresie użytkowania hali odpisy amortyzacyjne dzielono proporcjonalnie do zaangażowanych środków finansowych. Odpis amortyzacyjny przypadający na środki unijne Spółka wyłączała z kosztów podatkowych, natomiast część odpisu finansowana ze środków własnych stanowiła koszt uzyskania przychodu.

W rozliczeniu transakcji sprzedaży hali w przychodach podatkowych uwzględniono pełną kwotę wynikającą z umowy potwierdzonej fakturą sprzedaży. Równocześnie w kosztach podatkowych ujęto łączną niezamortyzowaną wartość środka trwałego, tj. bez rozbicia na część objętą i nieobjętą dofinansowaniem.

Klasyfikacji kosztu podatkowego dokonano w Spółce w oparciu o interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 16 lipca 2015 r. Znak: IPTPB3/4510-150/15-4/PM, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 grudnia 2015 r. Znak: IBPB-1-3/4510-435/15/APO oraz informację telefoniczną z infolinii podatkowej KIP.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 8 września 2016 r., wskazano m.in., że:

1. dotację otrzymała spółka dzielona X. S.A. Spółka otrzymała dotację w transzach na podstawie umowy o dofinansowanie projektu, który był realizowany w okresie od stycznia 2005 r. do marca 2008 r.,
2. dotacja zwolniona była z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
3. dotacja dotyczyła wytworzenia środka trwałego - hali oraz nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntów, na której hala była posadowiona,
4. w dniu 31 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy dokonał wpisu podziału przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH, poprzez przeniesienie części majątku spółki dzielonej, tj. X. S.A. na Wnioskodawcę. W związku z powyższym na podstawie art. 531 KSH oraz art. 93c Ordynacji podatkowej Wnioskodawca z dniem 31 grudnia 2013 r. wstąpił w prawa i obowiązki przejętej części X. S.A. (oddział X. S.A.), a tym samym majątku, o którym mowa w pkt 3.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka miała prawo do ujęcia w kosztach podatkowych całej niezamortyzowanej wartości środka trwałego?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży środka trwałego sfinansowanego w części z dotacji ustalając koszt uzyskania tego przychodu Spółka wzięła pod uwagę art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Z przepisu tego wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia środka trwałego za koszty uzyskania przychodu podatnik może uznać wydatek poniesiony na nabycie (wytworzenie) środka trwałego, pomniejszony o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Według przepisów, suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Zdaniem Wnioskodawcy, koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży środka trwałego stanowi jego cała niezamortyzowana wartość początkowa niezależnie od źródła finansowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis powyższy oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. przychodów).

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powołanych powyżej przepisów wynika zatem, że otrzymana dotacja nie wpływa na wartość początkową środka trwałego, którego zakup został pokryty ze środków własnych Spółki i dotacji. Natomiast kosztem uzyskania przychodu nie są odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środka trwałego w części, która została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych,

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz jego uzupełnieniu wynika m.in., że w grudniu 2015 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży hali produkcyjnej, będącą składnikiem przejętego przez wydzielenie majątku. Hala ta została wytworzona przez spółkę dzieloną częściowo ze środków unijnych. Otrzymana dotacja zwolniona była z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 updop. W okresie użytkowania hali odpisy amortyzacyjne dzielono proporcjonalnie do zaangażowanych środków finansowych. Odpis amortyzacyjny przypadający na środki unijne Spółka wyłączała z kosztów podatkowych, natomiast część odpisu finansowana ze środków własnych stanowiła koszt uzyskania przychodu. W rozliczeniu transakcji sprzedaży hali w przychodach podatkowych uwzględniono pełną kwotę wynikającą z umowy potwierdzonej fakturą sprzedaży. Równocześnie w kosztach podatkowych ujęto łączną niezamortyzowaną wartość środka trwałego, tj. bez rozbicia na część objętą i nieobjętą dofinansowaniem.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży ww. środka trwałego sfinansowanego częściowo z dotacji (zwolnionej od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 updop), jest wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, która odpowiada wydatkom poniesionym na jego wytworzenie (niezależnie od źródła ich finansowania), pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Bez znaczenia w tym momencie jest sposób sfinansowania wytworzenia tego środka trwałego. Tym samym kosztem uzyskania przychodów jest „cała” niezamortyzowana wartość środka trwałego (również w części sfinansowanej dotacją).

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.