2016.08.24 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-270/16/DK
z 24 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2016 r. (data wpływu 31 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym w dniu 21 lipca 2016 r. – w zakresie:

ustalenia, czy przekazanie majątku Spółki na rzecz jej udziałowca – Gminy Miasta S – z tytułu wynagrodzenia za umorzenie części udziałów będzie wiązało się z powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego - jest nieprawidłowe,
ustalenia kosztu uzyskania takiego przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przekazanie majątku Spółki na rzecz jej udziałowca – Gminy Miasta S – z tytułu wynagrodzenia za umorzenie części udziałów będzie wiązało się z powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego oraz ustalenia kosztu uzyskania takiego przychodu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, została powołana do życia uchwałą nr XXXX Rady Miasta S z dnia XXXXX r. Jest to jednoosobowa Spółka Gminy Miasto S prowadząca działalność o charakterze publicznym. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest wykonywanie zadań własnych gminy, określonych w art. 7 ust. 1 pkt 2, 11 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), polegających na zaspokajaniu potrzeb mieszkańców Gminy Miasto S w zakresie organizacji ruchu drogowego, targowisk, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, a w szczególności:

obsługa zadań związanych z prowadzeniem Strefy Płatnego Parkowania i S Roweru Miejskiego,
pobór opłaty targowej,
gospodarowanie gminnymi obiektami wczasowo - rehabilitacyjnymi,
zarządzanie nieruchomościami stanowiącymi własność Gminy Miasto S,
gospodarowanie mieniem Gminy Miasto S przeznaczonym do wykonywania zadań w zakresie ochrony zdrowia,
prowadzenie innych usług służących poprawie efektywności wykorzystania majątku Gminy.

Wspólnik zamierza podjąć uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego spółki poprzez umorzenie udziałów. Umorzenie będzie miało charakter umorzenia dobrowolnego za wynagrodzeniem. Wypłata wynagrodzenia nastąpi poprzez przeniesienie na Udziałowca majątku obejmującego całe przedsiębiorstwo Spółki. Majątek ten w przeważającej części stanowią środki trwałe objęte przez spółkę w wyniku wniesienia wkładu rzeczowego przez Gminę Miasto S.

Dla celów podatkowych wartość początkowa środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, wniesionych uprzednio przez Gminę do Spółki aportem, ustalona została zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 9 i 10a ustawy o CIT. Zgodnie zatem z tymi przepisami w sytuacji nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółka ustaliła w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podmiotu wnoszącego aport (zasada kontynuacji amortyzacji). Powyższe powoduje, iż u Wnioskodawcy, dla celów podatkowych, wartość początkowa środków trwałych ustalona została w wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych wnoszącego wkład niepieniężny. Odpisów amortyzacyjnych Spółka dokonuje z uwzględnieniem wysokości odpisów jakie były u wnoszącego wkład oraz kontynuuje metodę amortyzacji przyjętą przez wnoszącego wkład niepieniężny.

Dla celów bilansowych wartość początkowa składników majątkowych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa wniesionego aportem do Spółki, ustalona została według wartości rynkowej, wynikającej z wyceny nieruchomości. Odpisy amortyzacyjne dokonywane są w Spółce od ustalonej w wycenie, wartości rynkowej, bez uwzględnienia dotychczasowej wysokości odpisów oraz bez kontynuacji metody amortyzacji przyjętej przez podmiot wnoszący niepieniężny wkład.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy przekazanie majątku Spółki na rzecz jej udziałowca – Gminy Miasto S – z tytułu wynagrodzenia za umorzenie części udziałów będzie wiązało się z powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego?
Czy w przypadku uznania, że przekazanie Udziałowcowi części majątku Spółki jako formy wynagrodzenia za umorzenie udziałów, stanowi przychód po stronie spółki, kosztem uzyskania takiego przychodu będzie wartość rynkowa tego majątku na dzień jego wniesienia do spółki?

W odniesieniu do pytania pierwszego Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z zasadami zawartymi w art. 199 § 1 - § 7 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm,), udział w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne). Może się ono odbyć bez wynagrodzenia lub za wynagrodzeniem. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna w szczególności określać podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia dobrowolnego, ustawodawca w zakresie wysokości wynagrodzenia za zbywane na rzecz spółki udziały w celu ich umorzenia pozostawia swobodę zgromadzeniu wspólników, nie określając limitu jego wartości. Na gruncie Kodeksu spółek handlowych nie uregulowano też kwestii formy wynagrodzenia za zbywane przez udziałowca udziały. Wydaje się, że dopuszczalna jest wypłata wynagrodzenia zarówno w formie gotówkowej, jak i bezgotówkowej. Ocena skutków prawnych po stronie Wnioskodawcy - Spółki wypłacającej udziałowcowi wynagrodzenie w formie bezgotówkowej wymaga ustalenia, czy po jej stronie powstanie przychód podatkowy, czy też nie. W okolicznościach przedstawionego zdarzenia przyszłego przeniesienie majątku obejmującego całe przedsiębiorstwo ma się odbyć przy zastosowaniu instytucji umorzenia udziałów za wynagrodzeniem wypłacanym w formie rzeczowej. Punktem wyjścia dla określenia zakresu przedmiotowego ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) jest regulacja zawarta w art. 7 ust. 1 ww. ustawy, stanowiąca, że przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (...). Dochodem - w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest natomiast nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Za rodzące przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 powołanej ustawy mogą być uznane również niewymienione w tym przepisie zdarzenia, których następstwem jest uzyskanie przysporzenia mającego trwały charakter. Jednocześnie nie powinno budzić wątpliwości, iż o przysporzeniu można mówić nie tylko wówczas gdy nastąpi u podatnika przyrost po stronie aktywów, ale również wówczas gdy nastąpi trwałe zmniejszenie jego zobowiązań (pasywów). Jednym z przepisów o charakterze szczególnym w stosunku do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest art. 14 powołanej ustawy. W myśl ust. 1 tego artykułu, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Umarzanych udziałów, w okolicznościach przedstawionego zdarzenia przyszłego, nie można traktować jako przychodów należnych Wnioskodawcy. W takiej sytuacji Wnioskodawca nie otrzyma od wspólnika żadnego trwałego przysporzenia majątkowego, które powiększałoby jego majątek i które mogłoby być potraktowane jako osiągnięcie podlegającego opodatkowaniu przychodu podatkowego. Reasumując, w związku z planowanym umorzeniem udziałów za wynagrodzeniem w formie niepieniężnej, po stronie Wnioskodawcy - Spółki nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do pytania drugiego Wnioskodawca wskazał, że w przypadku przyjęcia, że przeniesienie na wspólnika majątku obejmującego całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, z tytuły wynagrodzenia za umorzenie udziałów, stanowi przychód Wnioskodawcy, to zasadne jest rozpoznanie wysokości kosztów uzyskania tego przychodu. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika, 2) jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona, 3) pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, 4) poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, 5) został właściwie udokumentowany, 6) nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Spółka nabywając majątek w drodze aportu wydała w zamian udziały o ustalonej wartości nominalnej. Tym samym, wartość nominalna tych udziałów stanowi dla wnoszącej Gminy wynagrodzenie, dla Wnioskodawcy natomiast, wydatek na nabycie przedmiotu aportu. Zatem jeżeli przychodem Spółki będzie kwota uzyskana z odpłatnego zbycia przedsiębiorstwa - wydania przedsiębiorstwa w zamian za umarzane udziały, to kosztem uzyskania tych przychodów będą wydatki poniesione na jego nabycie pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, że Wnioskodawca nabył majątek w ramach aportu za wydane własne udziały o określonej wartości nominalnej, to właśnie wartość nominalna tych udziałów będzie odpowiadała wydatkom na nabycie tego majątku. Tym samym wartość nominalna wydanych udziałów własnych Wnioskodawcy (powiększona o ewentualne wydatki na ich ulepszenie), pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów z tytułu przedmiotowej transakcji. Jedynie taka konstrukcja ustalenia kosztów uzyskania przychodów odpowiada w opisanym zdarzeniu przyszłym zasadzie wyznaczania kosztów wskazanej przez ustawodawcę w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i kreowania dochodu podatkowego jako przedmiotu opodatkowania zdefiniowanego w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

ustalenia, czy przekazanie majątku Spółki na rzecz jej udziałowca – Gminy Miasta S – z tytułu wynagrodzenia za umorzenie części udziałów będzie wiązało się z powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego – jest nieprawidłowe,
ustalenia kosztu uzyskania takiego przychodu – jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, do tej kategorii należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została ujęta w katalogu zawartym w art. 12 ust. 4 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Ponadto w myśl art. 12 ust. 3 tej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Wśród przychodów podatkowych ustawodawca wyróżnił w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychód z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, definiując go jako wartość wyrażoną w cenie określonej w umowie (z zastrzeżeniem ust. 4 i 5).

Użyte przez ustawodawcę pojęcie „odpłatnego zbycia” obejmuje zarówno klasyczną sprzedaż, czyli zobowiązanie się zbywcy do przeniesienia na nabywcę prawa własności rzeczy lub prawa majątkowego w zamian za zobowiązanie się nabywcy do zapłaty ceny ustalonej przez strony w umowie, jak i czynności prawne o podobnym charakterze. W szczególności, posługując się terminem „wartość wyrażona w cenie”, przepisy nie przesądzają o dopuszczalnej formie zapłaty tej należności. Może ona nastąpić zarówno w pieniądzu, jak i w innej postaci, np. w formie zwolnienia zbywającego z ciążących na nim zobowiązań wobec nabywcy lub przeniesienia na niego prawa własności rzeczy. Każde z wymienionych rozwiązań będzie prowadziło do uiszczenia „ceny” zbywanej rzeczy lub prawa majątkowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wspólnik zamierza podjąć uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego Spółki poprzez umorzenie udziałów. Umorzenie będzie miało charakter umorzenia dobrowolnego za wynagrodzeniem. Wypłata wynagrodzenia nastąpi poprzez przeniesienie majątku obejmującego całe przedsiębiorstwo Spółki.

Jakkolwiek przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają wprost, że przeniesienie praw własności składników majątkowych w drodze umorzenia udziałów Spółki rodzi przychód podatkowy po stronie Spółki, na gruncie powołanej ustawy, zdarzenie to należy traktować na równi ze zbyciem tych praw.

Jednocześnie sposób ustalania wielkości przychodu będącego następstwem zbywania rzeczy lub praw majątkowych, a więc przenoszenia własności takich rzeczy lub praw majątkowych, wskazuje art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stanowi on, że przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Należy wskazać, że pojęcie „zbycie” nie oznacza tylko umowy sprzedaży w rozumieniu Kodeksu cywilnego, w której z jednej strony następuje wydanie rzeczy, a z drugiej zapłata ceny, tj. określonej kwoty pieniężnej. Cena nie zawsze musi być wyrażona w pieniądzu. Może również przybrać postać zwolnienia danego podmiotu (dłużnika) z ciążących na nim zobowiązań wobec innego podmiotu.

Stosownie do art. 14a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Należy wskazać, że zasady umarzania udziałów reguluje art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm.; dalej: KSH).

Zgodnie z art. 199 § 1 KSH, udział w takiej spółce może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy jej umowa tak stanowi. Umorzenie udziału może nastąpić za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe), przy czym przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział (art. 199 § 2 KSH). Stosownie do art. 199 § 7 KSH, w razie umorzenia wymagającego obniżenia kapitału zakładowego, umorzenie to następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego. Jak wynika z treści powołanych przepisów, podstawą dla dokonania dobrowolnego umorzenia udziałów przez spółkę jest ich nabycie od udziałowców. Kwestia ustalenia wynagrodzenia dla wspólnika za zbywane w celu umorzenia udziały pozostawiona została przy tym swobodzie stron.

Ponieważ unormowania Kodeksu spółek handlowych nie regulują kwestii formy wynagrodzenia za zbywane udziały należy przyjąć, że dopuszczalna jest wypłata wynagrodzenia zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej. Podjęcie decyzji w zakresie wypłaty wynagrodzenia niepieniężnego może być podyktowane różnymi względami, np. brakiem gotówki na wypłatę, także pochodzącej z zewnętrznych źródeł finansowania, np. pożyczki czy kredytu. Spółka może także za bardziej racjonalne z ekonomicznego punktu widzenia uznać przekazanie określonych składników swoich aktywów udziałowcowi uprawnionemu do wypłaty wynagrodzenia niż ich odpłatne zbycie, a dopiero następnie wypłatę gotówki (w tym przypadku oszczędza np. na kosztach związanych ze zbyciem majątku).

Uregulowanie wynagrodzenia w formie niepieniężnej, tj. w formie przeniesienia własności majątku – polega na przeniesieniu na rzecz udziałowca składników majątku, których wartość odpowiada ustalonej wartości wynagrodzenia, ale których uprzednie wejście do majątku Spółki (poprzez nabycie, objęcie albo wytworzenie) wiązało się z poniesieniem kosztu, który nie musi odpowiadać wartości rynkowej tych składników na dzień przekazania udziałowcowi. Gdyby zatem Spółka zdecydowała się najpierw dokonać zbycia tych składników majątkowych, a następnie przekazać uzyskane z tej transakcji środki pieniężne na rzecz udziałowca - jako wynagrodzenie za nabycie udziałów w celu ich umorzenia, uzyskałaby przychód ze zbycia tych składników, prawo do ujęcia jako koszty uzyskania przychodów ze zbycia nierozliczonych podatkowo kosztów ich nabycia, objęcia albo wytworzenia oraz poniosła niestanowiący kosztu podatkowego wydatek na zapłatę wynagrodzenia.

Uznanie, że przeniesienie majątku tytułem wynagrodzenia za umorzone udziały należy traktować na równi z wypłatą gotówki, spowodowałoby nierówne traktowanie podatników. Podatnik, który najpierw dokonuje sprzedaży składników majątkowych, a następnie reguluje swoje zobowiązanie w formie pieniężnej, byłby opodatkowany podatkiem dochodowym, natomiast podatnik, który bezpośrednio przeniósł własność tych składników majątkowych, nie osiągnąłby żadnego przychodu.

Oceniając charakter nabycia udziałów za wynagrodzeniem w formie niepieniężnej, stwierdzić należy, że w tym przypadku Spółka niejako decyduje się na zbycie składników majątku na rzecz udziałowca w zamian za cenę odpowiadającą wartości ustalonego wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów.

Podsumowując w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie wypłacone udziałowcowi w formie niepieniężnej (składników majątku) za nabycie udziałów w celu ich umorzenia spowoduje powstanie - po stronie Spółki - przychodu podatkowego z tytułu odpłatnego zbycia majątku.

Stanowisko Spółki wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do pytania pierwszego należy uznać zatem za nieprawidłowe.

W zakresie określenia kosztów uzyskania przychodów w związku ze zbyciem ww. majątku, należy stwierdzić, że zastosowania w przedmiotowej sprawie, jak prawidłowo wskazała Spółka, znajdzie art. 15 ust 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przy czym zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. A zatem przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanymi w ustawie – wymaga nie tylko oceny pod kątem, czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodów z tytułu zbycia majątku będą wydatki poniesione na jego nabycie pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, że Wnioskodawca nabył majątek w ramach aportu za wydane własne udziały o określonej wartości nominalnej, to wartość nominalna tych udziałów będzie odpowiadała wydatkom na nabycie tego majątku. Tym samym wartość nominalna wydanych udziałów własnych Wnioskodawcy, pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów z tytułu przedmiotowej transakcji.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania drugiego należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin