Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.806.2016.1.AW
z 13 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 1 września 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 6 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki w postaci partycypacji w kosztach budowy/przebudowy/remontu dróg publicznych, jakie Wnioskodawca ponosi w przypadkach wskazanych w niniejszym wniosku, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia tych wydatków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki w postaci partycypacji w kosztach budowy/przebudowy/remontu dróg publicznych, jakie Wnioskodawca ponosi w przypadkach wskazanych w niniejszym wniosku, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia tych wydatków.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X S.A. (dalej: „Spółka”), na podstawie zawartej ze spółkami zależnymi Umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej („PGK”), pełni funkcję spółki reprezentującej PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”) oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.).

PGK jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, którego podstawa opodatkowania obliczana jest zgodnie z art. 7a ustawy o CIT, w związku z art. 7 ust. 1-3 ustawy o CIT. Spółki wchodzące w skład PGK prowadzą działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów i usług.

Charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, przede wszystkim lokalizacja miejsc jej prowadzenia (często w miejscach nie obsługiwanych przez komunikację publiczną), wymusza finansowanie działań, które mają na celu zapewnienie bazy zasobowej technicznej w miejscach prowadzenia działalności gospodarczej, tj. w miejscach generujących dobra będące przedmiotem sprzedaży. Do obszaru realizowanych w tym zakresie działań należą m.in. inwestycje w budowę/przebudowę/remonty dróg publicznych (wojewódzkich, gminnych, powiatowych) znajdujących się w bliskim sąsiedztwie punktów prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy i które poddawane są stałej i intensywnej eksploatacji przez środki transportowo-sprzętowe wykorzystywane dla potrzeb działalności Wnioskodawcy.

Udział spółek PGK w realizacji w/w inwestycji podyktowany jest koniecznością użytkowania przez nie dróg publicznych, które są drogami dojazdowymi do miejsc prowadzenia działalności przez te spółki. Aktualny stan tych dróg, będący również efektem wzmożonego użytkowania przez transport Wnioskodawcy, nie pozwala na prawidłową komunikację, jak również stwarza ryzyko zaburzenia procesów produkcyjnych Wnioskodawcy, na skutek utrudnień logistycznych w zakresie dostarczania materiałów czy też transportu pracowników.

Z tego też względu Wnioskodawca jest najbardziej zainteresowany poprawą ich stanu. Wnioskodawca ponadto wskazuje, że:

1. użytkowane przez spółki PGK drogi publiczne są w wielu przypadkach jedynymi drogami dojazdowymi do miejsc prowadzenia działalności gospodarczej przez te podmioty,
2. właściciele dróg publicznych (tj. organy administracji publicznej) nie posiadają wystarczających środków finansowych na inwestycje w drogi publiczne (będące w zainteresowaniu Wnioskodawcy), stąd też nie są zainteresowane ich budową/przebudową/remontem,
3. właściciele dróg godzą się na podjęcie działań w zakresie poprawy jakości w/w dróg publicznych tylko we współpracy i przy zaangażowaniu środków finansowych Wnioskodawcy.
   
   

Współfinansowanie budowy/przebudowy/remontów dróg przez Wnioskodawcę następuje poprzez przekazanie określonej kwoty pieniężnej na rzecz właścicieli dróg na warunkach i zasadach wskazanych w zawartej umowie/porozumieniu (które określają także kategorie wydatków podlegających sfinansowaniu przez Wnioskodawcę).

Występują również sytuacje, kiedy przebudowa drogi publicznej następuje w związku z potrzebą wydzielenia pasów dla pieszych (chodników) niezbędnych dla skomunikowania obiektów biurowych należących do Wnioskodawcy, a usytuowanych w bezpośrednim sąsiedztwie wewnętrznych dróg publicznych, które służą jako drogi dojazdowe do tych obiektów. Drogi te są zarazem jedynymi dostępnymi ciągami komunikacyjnymi dla pracowników Wnioskodawcy przemieszczających się pomiędzy różnymi obiektami Spółki. Stąd też Spółka, będąc zainteresowana zapewnieniem bezpieczeństwa swoim pracownikom wykonującym czynności na rzecz swojego pracodawcy, podejmuje działania mające na celu dostosowanie istniejącej infrastruktury komunikacyjnej do potrzeb prowadzonej działalności, angażując środki finansowe w budowę/przebudowę dróg publicznych. Współpraca z organami władzy publicznej w tym zakresie odbywa się na takich samych zasadach, jak w przypadku wspomnianych inwestycji drogowych, co szczegółowo określają zawierane umowy.

Wnioskodawca podkreśla, że właścicielem wszystkich dróg/terenów, które są i mają być objęte inwestycją/remontem, w związku z którą Wnioskodawca wydatkuje własne środki finansowe jest określona jednostka administracji publicznej. Wnioskodawca nie jest i nie będzie właścicielem tych dróg/terenów, jak również ich nie dzierżawi i nie użytkuje na podstawie innej umowy o podobnym charakterze.

Wnioskodawca ponadto informuje, że w latach ubiegłych, w stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku, X S.A. - jako samodzielny podatnik podatku CIT, otrzymał Interpretacje potwierdzające prawidłowość stanowiska Spółki w niniejszej sprawie, wydane przez Naczelnika DUS we Wrocławiu z 19 stycznia 2007 r. sygn. PDII/423-331/1/06/KK oraz przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 grudnia 2007 r. sygn. ILPB3/423-138/07-2/ŁM, z 16 grudnia 2009 r. sygn. ILPB3/423-830/09-2/DS i z 20 kwietnia 2012 r. sygn. ILPB3/423-13/12-4/MM.

Jednakże z uwagi na fakt, że od dnia 1 stycznia 2016 r. podatnikiem podatku CIT jest PGK ponowne wystąpienie z niniejszym wnioskiem jest uzasadnione.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki w postaci partycypacji w kosztach budowy/przebudowy/remontu dróg publicznych, jakie Wnioskodawca ponosi w przypadkach wskazanych w niniejszym wniosku, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia tych wydatków, tj. przekazania środków pieniężnych właściwej jednostce administracyjnej na realizację przedmiotowych zadań?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki w postaci partycypacji w kosztach budowy/przebudowy dróg będą stanowić koszty uzyskania przychodów o charakterze pośrednim, które podlegają rozliczeniu w dacie ich poniesienia (tj. przekazania środków pieniężnych realizację w/w zadań).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy wskazano, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, przy czym wydatki te stanowić będą koszty uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego ich zbycia po pomniejszeniu o sumę odpisów amortyzacyjnych. Jednocześnie, art. 16a ust. 1 i ust. 2 tej ustawy wskazuje, że amortyzacji podlegają tylko te środki trwałe, które stanowią własność lub współwłasność podatnika, przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych oraz składniki majątku niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, lecz wykorzystywane przez niego na potrzeby działalności na podstawie umowy cywilnoprawnej, zdefiniowanej w kodeksie cywilnym, upoważniającej do odpłatnego używania obcych środków trwałych. Biorąc pod uwagę regulacje art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b oraz art. 16a ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy - określające kryteria warunkujące zaliczenie danego składnika majątkowego do środków trwałych, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki na budowę/przebudowę, remont dróg, finansowane przez Wnioskodawcę nie mogą być zakwalifikowane do środków trwałych z uwagi na fakt, że drogi te, ani przeznaczone pod jej budowę tereny nie stanowią i nie będą stanowiły własności lub współwłasności Wnioskodawcy, co jest warunkiem koniecznym dla zaliczenia danych nakładów do środków trwałych.

W ocenie Wnioskodawcy, ww. wydatki nie mogą również zostać zakwalifikowane do inwestycji w obcych środkach trwałych, o których mowa w art. 16a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.

Zgodnie z ugruntowaną praktyką przez pojęcie inwestycji w obcych środkach trwałych rozumie się nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest przez podatnika na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. W przedmiotowym przypadku nie zachodzi ww. sytuacja, gdyż drogi, które mają podlegać budowie/przebudowie stanowią drogi publiczne ogólnie dostępne; drogi te nie są i nie będą użytkowane przez Spółkę na podstawie wskazanych powyżej umów.

Zdaniem PGK, przekazanie środków pieniężnych na wskazane powyżej działania nie może być też kwalifikowane jako darowizna, której istotą jest nieekwiwalentność świadczenia celem przysporzenia obdarowanemu korzyści. W omawianym bowiem przypadku, przekazanie środków pieniężnych ma na celu zaspokojenie interesów obu stron, gdyż - jak wskazano we wniosku - w interesie Wnioskodawcy jest zapewnienie czy też usprawnienie dojazdu do miejsc prowadzonej działalności gospodarczej, a także zapewnienie pracownikom bezpiecznego dostępu do obiektów pracy służących działalności Wnioskodawcy.

W konsekwencji powyższego, w opinii Wnioskodawcy, należy uznać, że ponoszone wydatki w postaci dofinansowania budowy/przebudowy/remontu dróg publicznych, stanowić będą koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Zdaniem PGK, poniesienie tych wydatków, wynika z bieżących potrzeb Wnioskodawcy związanych z charakterem i zakresem jej działalności gospodarczej. Wydatki te jednocześnie stanowią ten rodzaj wydatków, które ponoszone są w celu zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów, gdyż w interesie spółek PGK leży zapewnienie sprawnej i bezpiecznej komunikacji, która służyć ma działalności podatnika. W konsekwencji, Wnioskodawca uważa, że jest uprawniony do zaliczenia ponoszonych na ten cel wydatków (w postaci przekazania określonych kwot pieniężnych na rachunek organu administracji publicznej) do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia - stosownie do postanowień art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o CIT, gdzie określono, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Przy czym zdaniem Wnioskodawcy, nie znajdzie w tej sytuacji zastosowania regulacja art. 15 ust. 4d zdanie drugie, gdyż brak jest wiarygodnego miernika, który pozwalałby wskazać, w jakim okresie poczynione przez Wnioskodawcę wydatki będą przyczyniać się do uzyskiwania przychodów w kolejnych latach podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub, że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 updop, ma charakter zamknięty. Wśród wydatków nieuważnych za koszty uzyskania przychodów, ustawodawca wymienił m.in. wydatki na:

• nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
• nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, przede wszystkim lokalizacja miejsc jej prowadzenia (często w miejscach nie obsługiwanych przez komunikację publiczną), wymusza finansowanie działań, które mają na celu zapewnienie bazy zasobowej technicznej w miejscach prowadzenia działalności gospodarczej, tj. w miejscach generujących dobra będące przedmiotem sprzedaży. Do obszaru realizowanych w tym zakresie działań należą m.in. inwestycje w budowę/przebudowę/remonty dróg publicznych (wojewódzkich, gminnych, powiatowych), znajdujących się w bliskim sąsiedztwie punktów prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy i które poddawane są stałej i intensywnej eksploatacji przez środki transportowo-sprzętowe wykorzystywane dla potrzeb działalności Wnioskodawcy.

Udział spółek PGK w realizacji ww. inwestycji podyktowany jest koniecznością użytkowania przez nie dróg publicznych, które są drogami dojazdowymi do miejsc prowadzenia działalności przez te spółki. Aktualny stan tych dróg, będący również efektem wzmożonego użytkowania przez transport Wnioskodawcy, nie pozwala na prawidłową komunikację, jak również stwarza ryzyko zaburzenia procesów produkcyjnych Wnioskodawcy, na skutek utrudnień logistycznych w zakresie dostarczania materiałów czy też transportu pracowników. Z tego też względu Wnioskodawca jest zainteresowany poprawą ich stanu. Wnioskodawca ponadto wskazuje, że użytkowane przez spółki PGK drogi publiczne są w wielu przypadkach jedynymi drogami dojazdowymi do miejsc prowadzenia działalności gospodarczej przez te podmioty oraz właściciele dróg publicznych (tj. organy administracji publicznej) nie posiadają wystarczających środków finansowych na inwestycje w drogi publiczne (będące w zainteresowaniu Wnioskodawcy), stąd też nie są zainteresowane ich budową/przebudową/remontem, właściciele dróg godzą się na podjęcie działań w zakresie poprawy jakości ww. dróg publicznych tylko we współpracy i przy zaangażowaniu środków finansowych Wnioskodawcy.

Współfinansowanie budowy/przebudowy/remontów dróg przez Wnioskodawcę następuje poprzez przekazanie określonej kwoty pieniężnej na rzecz właścicieli dróg na warunkach i zasadach wskazanych w zawartej umowie/porozumieniu. Występują również sytuacje, kiedy przebudowa drogi publicznej następuje w związku z potrzebą wydzielenia pasów dla pieszych (chodników) niezbędnych dla skomunikowania obiektów biurowych należących do Wnioskodawcy, a usytuowanych w bezpośrednim sąsiedztwie wewnętrznych dróg publicznych, które służą jako drogi dojazdowe do tych obiektów. Drogi te są zarazem jedynymi dostępnymi ciągami komunikacyjnymi dla pracowników Wnioskodawcy przemieszczających się pomiędzy różnymi obiektami Spółki. Stąd też Spółka, będąc zainteresowana zapewnieniem bezpieczeństwa swoim pracownikom wykonującym czynności na rzecz swojego pracodawcy, podejmuje działania mające na celu dostosowanie istniejącej infrastruktury komunikacyjnej do potrzeb prowadzonej działalności, angażując środki finansowe w budowę/przebudowę dróg publicznych. Wnioskodawca podkreśla, że właścicielem wszystkich dróg/terenów, które są i mają być objęte inwestycją/remontem, w związku z którą Wnioskodawca wydatkuje własne środki finansowe jest określona jednostka administracji publicznej. Wnioskodawca nie jest i nie będzie właścicielem tych dróg/terenów, jak również ich nie dzierżawi i nie użytkuje na podstawie innej umowy o podobnym charakterze.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie tut. Organu, ponoszone wydatki w postaci partycypacji w kosztach budowy/przebudowy/remontu dróg publicznych będą stanowić koszty uzyskania przychodów. Spełnione bowiem zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop, przedmiotowe wydatki pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z możliwością osiągania w przyszłości przychodów oraz zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Ponadto, nie ulega wątpliwości, że drogi publiczne, w przebudowie (modernizacji) czy budowie, w której partycypuje Wnioskodawca, nie stanowią środka trwałego podatnika. Zgodnie z art. 16a ust. 1 updop, co do zasady środki trwałe muszą być własnością lub współwłasnością podatnika, a ponadto muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Z wniosku natomiast wynika, że właścicielem wszystkich dróg/terenów, które są i mają być objęte inwestycją/remontem, jest określona jednostka administracji publicznej. Zgodnie natomiast z postanowieniami art. 16a ust. 2 pkt 1 updop, wydatki poniesione na przebudowę, modernizację czy partycypację w kosztach budowy dróg nie mogą również zostać zakwalifikowane jako inwestycje w obcym środku trwałym. Updop, nie definiuje wprawdzie wprost pojęcia „inwestycji w obcym środku trwałym”, jednak w praktyce przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Są to zatem poniesione wydatki mające na celu przystosowanie obcego środka trwałego do używania go przez podatnika. W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym ww. sytuacja nie zachodzi bowiem drogi, które mają podlegać budowie/przebudowie stanowią drogi publiczne ogólnie dostępne, nie są użytkowane przez Spółkę na podstawie wskazanych powyżej umów.

Odnosząc się natomiast do kwestii potrącalności ww. wydatków, należy stwierdzić, że wydatki, które będzie ponosić Wnioskodawca, należy kwalifikować do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, gdyż nie będą mieć one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania.

Koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty „pośrednie”) to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

W myśl art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że wydatki w postaci partycypacji w kosztach budowy/przebudowy/remontu dróg publicznych, będą stanowić koszty podatkowe inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, które są potrącalne w momencie poniesienia, tj. w dniu ujęcia kosztu w księgach rachunkowych, którym może być dzień przekazania środków pieniężnych właściwej jednostce administracyjnej na realizację przedmiotowych zadań.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się że, w zakresie stanu faktycznego zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.