Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-809/16-2/MK
z 21 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej płaconego wynagrodzenia za nabycie Opracowania DP oraz braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu ww. płatności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej płaconego wynagrodzenia za nabycie Opracowania DP oraz braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu ww. płatności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest osobą prawną (spółką akcyjną) z siedzibą na terytorium Polski, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych („CIT”) oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”). Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja leków i wyrobów farmaceutycznych.

Wnioskodawca zawarł ze spółką mającą siedzibę w Singapurze (dalej: „Sprzedający”) umowę sprzedaży (dalej: „Umowa sprzedaży”) opracowania „Design Package” związanego z procesem produkcji rekombinowanej insuliny ludzkiej (dalej: „Opracowanie DP”), na podstawie której Wnioskodawca nabył Opracowanie DP. Opracowanie DP stanowi zbiór informacji związanych z procesem produkcji rekombinowanej insuliny ludzkiej, w tym m.in.: wiedzę techniczną i naukową, procedury kontrolne i testowe, wiedzę w zakresie niezbędnej infrastruktury, opis instalacji, materiałów, maszyn oraz narzędzi związanych z procesem produkcji.

Umowa sprzedaży nie ma charakteru umowy licencyjnej. Celem Umowy sprzedaży było przeniesienie pełnego prawa własności Opracowania DP na Wnioskodawcę a nie przeniesienie ograniczonego prawa do korzystania z Opracowania DP przez Wnioskodawcę.

Z tytułu zawartej Umowy sprzedaży, Sprzedającemu przysługuje od Wnioskodawcy wynagrodzenie za sprzedane Opracowanie DP. Wynagrodzenie może zostać uiszczone w formie gotówkowej lub w formie potrącenia wzajemnych wierzytelności obu stron Umowy sprzedaży.

Sprzedający nie posiada na terytorium Polski zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT z uwzględnieniem postanowień Umowy o UPO.

W momencie zapłaty wynagrodzenia należnego Sprzedającemu na podstawie Umowy sprzedaży, Wnioskodawca będzie posiadać certyfikat rezydencji podatkowej Sprzedającego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego wynagrodzenie za nabycie Opracowania DP stanowić będzie należność licencyjną w rozumieniu Umowy o UPO, a tym samym czy Spółka uiszczając wynagrodzenie na podstawie Umowy sprzedaży Opracowania DP będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynagrodzenie za nabycie Opracowania DP nie mieści się w pojęciu należności licencyjnych w rozumieniu Umowy o UPO, a tym samym Spółka uiszczając wynagrodzenie na podstawie Umowy sprzedaży Opracowania DP nie będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej jako: ustawa o CIT) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (nierezydenci), przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Jednocześnie zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Natomiast zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. la-le.

Dodatkowo, zgodnie ze zdaniem drugim art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że stosownie do art. 12 ust. 1 Umowy o UPO należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 Umowy o UPO, takie należności mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca należności ma siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli rzeczywisty beneficjent należności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć:

1. 2 procent kwoty należności licencyjnych brutto uzyskiwanych w związku z korzystaniem lub prawem do korzystania z wszelkich urządzeń przemysłowych, handlowych lub naukowych; oraz
2. 5 procent kwoty należności licencyjnych brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
   
   

W myśl art. 12 ust. 3 Umowy o UPO, pojęcie należności licencyjnych użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane w związku z użytkowaniem lub prawem do użytkowania każdego prawa autorskiego, oprogramowania komputerowego, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, a także za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Analiza powyższych przepisów Umowy o UPO wskazuje, że pojęcie należności licencyjnych odnosi się do wynagrodzenia za przyznanie prawa do korzystania z określonych wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawcy podkreśla, że w przypadku nabycia Opracowania DP na podstawie Umowy sprzedaży nie dochodzi do przekazania prawa do korzystania lub użytkowania, ale jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, do przejęcia Opracowania DP na własność. W wyniku zawarcia Umowy sprzedaży DP nie doszło do przyznania Spółce ograniczonego prawa do korzystania z Opracowania DP, co jasno wynika z treści Umowy sprzedaży.

W tym kontekście należy zauważyć, że komentarz do art. 12 ust. 2 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (z dnia 22 lipca 2010 r.; dalej: „Komentarz”) (będącego odpowiednikiem art. 12 ust. 3 Umowy o UPO) zawiera doprecyzowanie pojęcia należności licencyjnych poprzez wskazanie tytułów płatności, które nie są objęte tym pojęciem. W tym zakresie, w pkt 8.2 Komentarza wskazano, że jeżeli wypłata dokonywana jest w zamian za przeniesienie pełnego prawa własności mienia, o którym mowa w definicji (należności licencyjnych - przyp. Spółki), to taka wypłata nie jest uznawana za wynagrodzenie za użytkowanie (korzystanie) lub za prawo użytkowania (korzystania) z tego mienia i tym samym nie może być uznana za należność licencyjna. Tym samym wydatki ponoszone w związku z przejęciem prawa własności do danego składnika majątku nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak wskazują przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, aby zapewnić jednolitość stosowania prawa, organy podatkowe powinny odwoływać się do Komentarza tak przy stosowaniu, jak i interpretacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (J. Tkaczyk, M. Zdyb. Międzynarodowe Prawo Podatkowe, Opodatkowanie i ubezpieczenia społeczne osób pracujących w Unii Europejskiej, Difin, Warszawa 2006, str. 21).

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zgodnie z tezą wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2015 r. (sygn. akt II FSK 300/15): „pojęcie należności licencyjnych zawarte w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania nie dotyczy wszelkich opłat dokonywanych w związku z kontraktami, których przedmiotem są prawa na dobrach niematerialnych, lecz wyłącznie tych, w których mamy do czynienia z ustanowieniem prawa do ich użytkowania. Tym samym zapłata za przeniesienie własności danego prawa nie może być uważana za należność licencyjną w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Tego rodzaju płatności podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych. jako zyski z działalności gospodarczej lub zyski z przeniesienia własności majątku (M. Jamroży, Zarządzanie należnościami licencyjnymi w przedsiębiorstwie międzynarodowym, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia nr 62 (nr 766) z 2013 r., s. 571- 580)”.

Wnioskodawca podkreśla, że w momencie nabycia Opracowania DP doszło do definitywnego i nieodwracalnego przeniesienia prawa własności Opracowania DP na Wnioskodawcę, w konsekwencji czego, wynagrodzenie za nabycie Opracowania DP nie mieści się w pojęciu należności licencyjnych w rozumieniu art. 12 ust. 3 Umowy o UPO.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie także w licznych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Jak wynika ze stanowiska przedstawionego w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 maja 2015 r. (znak IPPB5/4510-241/15-2/AJ) „(...) Należy przy tym odróżnić dochody z tytułu płatności za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich od dochodów z tytułu przeniesienia własności tych praw. W opinii tut. Organu podatkowego dochody ze sprzedaży (całości) praw autorskich należy kwalifikować na gruncie umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania jako zyski z przeniesienia własności majątku, a nie zyski przedsiębiorstw jak wskazuje Wnioskodawca. Jednocześnie należy zgodzić się z Wnioskodawca, że przedmiotowe należności nie mieszczą się w zakresie należności licencyjnych określonych w art. 12 UPO PL-LT”.

Podobne stanowisko przedstawiono również w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 czerwca 2016 r. (znak IPPB4/4511-482/16-2/JK2): „Należy przy tym odróżnić dochody z tytułu płatności za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich od dochodów z tytułu przeniesienia własności tych praw. Dochody ze sprzedaży (całości) praw autorskich należy kwalifikować na gruncie umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania jako zyski z przeniesienia własności majątku. (...) Zgodnie z pkt 15 i 16 Komentarza do art. 12 Konwencji Modelowej OECD. jeżeli wynagrodzenie przekazywane jest z tytułu przeniesienia całości praw wynikających z praw autorskich, płatność nie może stanowić należności licencyjnej”.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 28 lutego 2014 r. (znak IBPBI/2/423-1590/13/BG) uznał, że tak w pkt 8.2 Komentarza do art. 12 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD (z dnia 22 lipca 2010 r. ABC a Wolters Kluwer business. Warszawa 2011), dotyczącego należności licencyjnych wskazano, że „Jeżeli wypłata jest dokonywana w zamian za przeniesienie pełnego prawa własności mienia, o którym mowa w definicji, to taka wypłata nie jest uważana jako wynagrodzenie za użytkowanie lub za prawo użytkowania tego mienia i tym samym nie może być uznana jako należność licencyjna (...). Jeżeli własność praw została przeniesiona w całości lub w części na inna osobę, to zapłata za to nie może dotyczyć korzystania z tych praw”. Ponadto zgodnie z pkt 15 Komentarza do art. 12 Modelowej Konwencji OECD „Jeżeli wynagrodzenie przekazywane jest z tytułu przeniesienia całości praw wynikających z praw autorskich, płatność nie może stanowić należności licencyjnej i przepisy artykułu nie mają zastosowania”.

Reasumując, Wnioskodawca podkreśla, że w momencie nabycia Opracowania DP stał się on jedynym właścicielem, posiadającym ogół praw do Opracowania DP. Umowa sprzedaży nie stanowi umowy przyznającej Wnioskodawcy prawa do korzystania z Opracowania DP w sposób ograniczony i nie stanowi umowy o charakterze umowy licencyjnej. Umowa sprzedaży przeniosła na Wnioskodawcę pełnię praw własności Opracowania DP. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynagrodzenie za nabycie Opracowania DP uiszczone przez Wnioskodawcę na rzecz Sprzedającego nie będzie stanowiło należności licencyjnej w rozumieniu art. 12 ust. 3 Umowy o UPO, a tym samym Wnioskodawca uiszczając wynagrodzenie na podstawie Umowy sprzedaży Opracowania DP nie będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.